پاورپوینت کامل اسالیب بلاغیه ۱۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اسالیب بلاغیه ۱۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اسالیب بلاغیه ۱۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اسالیب بلاغیه ۱۲ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ پانویس

۴.۱ منابع مقاله

ساختار

کتاب، با مقدمه نویسنده آغاز و مطالب در دو بخش و هر بخش در چندین فصل، تنظیم شده است.

نویسنده در ابتدا، «فصاحت» را از لحاظ لغوى و اصطلاحى، مورد بحث و بررسى قرار داده و سپس به علم معانى و مباحث مختلف آن پرداخته است.

گزارش محتوا

در مقدمه، پس از اشاره به جایگاه علم معانى، موضوع بخش‌هاى کتاب، بیان و توضیح مختصرى پیرامون آن‌ها ارائه گردیده است.

بخش اول، در دو فصل زیر، تنظیم شده است:

فصل اول، به بررسى لغوى و اصطلاحى «فصاحت» اختصاص یافته و در آن، ضمن بحث از فصاحت در قرآن و احادیث، به ترتیب کلام و دیدگاه علما و بزرگان زیر، پیرامون آن، مطرح گردیده است: جاحظ؛ ابن قتیبه؛ مبرد؛ ثعلب؛ ابن المعتز؛ قدامه؛ ابن وهب؛ العسکرى؛ ابن سنان؛ عبدالقاهر؛ الرازى؛ ابن اثیر؛ السکاکى؛ ابن مالک و خطیب قزوینى.[۱]در همین فصل خاطرنشان شده است که برخى از بزرگان، تفاوتى بین واژه فصاحت و بلاغت نگذاشته‌اند، بلکه یکى را به‌جاى دیگرى به کار برده‌اند؛ مثلاًجاحظ، بلاغت را چنین تعریف کرده است: «کلام را در صورتى مى‌توان بلیغ دانست که لفظ و معنا با هم به گوش و دل برسند؛ نه اینکه ورود لفظ به گوش، زودتر از ورود معناى آن به دل باشد»؛ در این تعریف، فصاحت و بلاغت، با هم درآمیخته‌اند.[۲]

نویسنده در ادامه، عبارتى را از ابن قتیبه (۲۶۷ق) نقل کرده که وى ضمن بحث از الفاظ، شعر را به چهار گونه زیر تقسیم کرده است:

شعرى که هم لفظش زیباست و هم معنایش نیکو؛
شعرى که لفظش زیباست، ولى از فایده