پاورپوینت کامل سیف‌الدین باخرزی، سعید بن مطهر ۱۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سیف‌الدین باخرزی، سعید بن مطهر ۱۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سیف‌الدین باخرزی، سعید بن مطهر ۱۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سیف‌الدین باخرزی، سعید بن مطهر ۱۵ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ولادت
۲ تحصیلات
۳ آثار چاپى
۴ آثار خطى
۵ پانویس
۶ منابع مقاله
۷ وابسته‌ها

ولادت

در ۵۸۶ق / ۱۱۹۰م دیده به جهان گشوده است.

تحصیلات

وى در باخرز یا یکى از توابع آن، زاده شد و همان جا رشد کرد و مقدمات علوم را فراگرفت، سپس روى به سفر نهاد و فقه و حدیث را در هرات، نیشابور و بغداد نزد محدثان و فقهاى بزرگى چون شیخ شهاب‌الدین سهروردى، ابوالفتح حُصرى، على بن محمد موصلى، ابراهیم بن سالار خوارزمى، مؤید طوسى، فضل‌الله بن محمد بن احمد نوقانى و جلال‌الدین مرغینانى فراگرفت.

پس از آن به تصوف گرایش یافت و به خوارزم نزد شیخ نجم‌الدین کبرى رفت؛ درحالى‌که به گزارش فصیح خوافى، وى پیش از آن در هرات از شیخ تاج‌الدین محمود بن حداد اشنهى، خرقه تبرک گرفته بود.

وى نزد شیخ نجم‌الدین، مراحل سیر و سلوک را طى کرد و پس از مدت کوتاهى، خرقه خلافت گرفت و شیخ نجم‌الدین کبرى او را با القابى چون امام العارف، شرف الاسلام، مقدم الطائفه و حجه السالکین ستود. آنگاه به اشارت مراد خود، رهسپار بخارا شد و در این شهر، در محله فتح‌آباد، خانقاهى بنا نهاد و در آنجا و نیز در مسجد صرافان، مجالس وعظ و اندرز بر پا کرد و مشتاقان و مریدانش، از اطراف و اکناف، به گرد او جمع شدند. وى در این شهر، چنان شهرت و احترامى کسب کرد که او را شیخ بزرگ خواندند و خاندانش به شاهان بخارا شهرت یافتند.

سیور قوتى، مادر مسیحى منکوقاآن، وقتى در بخارا مدرسه‌اى بنا کرد، باخرزى را سرپرست و متولى آن گردانید. خود منکوقاآن و وزیر او، برهان‌الدین مسعود یلواج نیز شیخ را بزرگ مى‌شمردند.

باخرزى با آنکه در بخارا، در شمار مشایخ بزرگ تصوف بود، باز از جمال‌الدین على بن ابراهیم کردرى، ابورشید اصفهانى و احمد محبوبى حدیث مى‌شنید و روایت مى‌کرد.

وى به‌رغم مقام و جایگاهش، مدتى دستخوش سعایت و حسادت برخى معاندان شد و در سمرقند به زندان افتاد و چون آزاد گردید، باز به بخارا بازگشت و همان جا بود تا درگذشت. در تاریخ وفات او اختلاف کرده‌اند، اما ذى‌قعده ۶۵۹ق / ۱۲۶۱م درست‌تر به نظر مى‌رسد. پیکر او را در خانقاهش در روستاى فتح‌آباد به خاک سپردند و به همین سبب، او را خواجه فتح‌آبادى هم نامیده‌اند.

ابن بطوطه مزار و خانقاه شیخ را در ۷۳۳ق، دیده است که در آن زمان نواده او، ابوالم