پاورپوینت کامل على بن حسین مسعودى هذلى ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل على بن حسین مسعودى هذلى ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل على بن حسین مسعودى هذلى ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل على بن حسین مسعودى هذلى ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ خاندان
۲ ولادت
۳ تحصیلات
۴ اساتید
۵ سفرهاى علمى
۶ مذهب مسعودى
۷ وفات
۸ آثار

۸.۱ کتب موجود
۸.۲ کتب مفقود

۹ منابع مقاله
۱۰ وابسته‌ها

خاندان

او از نوادگان عبداللّه بن مسعود، صحابى بزرگ رسول خدا(ص)، بود و به همین دلیل به مسعودى مشهور شد. عبداللّه در زمان خلافت عثمان و همزمان با سفر بسیارى از صحابه به شهرهاى مفتوحه، به عراق آمد. در عراق منزلت بالایى یافت و به همین دلیل مردم از مواضع او در مقابل عثمان دفاع می‌کردند. برخورد خشونت آمیز عثمان با وى از عوامل انقلاب مردم عراق علیه عثمان شمرده مى‌شود.

خاندان ابن مسعود سالیان درازى در عراق زیستند و با پرهیز از ورود به مسائل سیاسى در عصر خلفاى اموى و عباسى به مسائل علمى و فرهنگى پرداختند. آنان بغداد را براى سکونت در روزگار منصور انتخاب کردند. بغداد در زمان مسعودى از مهمترین مراکز علمى جهان اسلام به شمار مى‌رفت و این فرصت مناسبى براى فراگیرى علم و دانش وى بود. علاوه بر آن، خاندان او نیز اهتمام ویژه‌اى به دانش اندوزى وى داشتند.

ولادت

مسعودى در نیمه دوم قرن سوم هجرى در بغداد چشم به جهان گشود و در سال ۳۴۶ هجرى در فُسطاط (مصر) چشم از جهان بربست. دوران زندگى او همزمان با دوره دوم عصر عباسیان بود که نفوذ نژادهاى غیرعرب, بویژه ترکان, در دستگاه خلافت گسترش فراوان یافته بود.

ولادت او طبق نتیجه پژوهش کراتشکفسکى و خدابخش در آغاز سده دهم میلادى, یعنى در حدود سال ۹۰۰م, برابر با ۲۸۷ق است. این مطلب مورد پذیرش دکتر على خربوطلى نیز هست، ولى به نظر مى رسد، تاریخ ولادت مسعودى پیش از این تاریخ باشد. چرا که نخستین مسافرت او به خارج از عراق در سال ۳۰۳ ق آغاز شده و این دور از خرد است که کسى پیش از آن که به شانزده سالگى برسد براى انجام پژوهشهاى علمى و کسب آگاهى از احوال ملتها و اقوام دور دست بار سفر ببندد.

تحصیلات

مسعودی آموزشهاى نخستین خود را در بغداد فرا گرفت. بغداد آن روز یکى از بزرگترین مراکز تمدن و دانش در جهان بود و به سبب وجود ورّاقان, کتابخانه ها, فقها, قرّاء, ادبا و پیشوایان متعدّد دانش, زبانزد و شهره جهان بوده است و مسعودى از آن بهره برده است.

مسعودى آن هنگام که کودک و جوان بود انواع دانشها و معارف دینى, ادبى و لغوى را از دانشمندان نامدار بغداد و بصره آموخته و به هنگامى که به سفرهاى تحقیقاتى دور و دراز دست یازید نیز از خرمن افکار و اندوخته عالمان فراوان در نقاط مختلف جهان بهره مند گردید.

اساتید

ابوالعباس احمد بن سریج (متوفای۳۰۶ق)
محمد بن خلف بن حیان, ملقب به وکیع (متوفای۳۰۶ق)
ابوالحسن احمد بن سعید دمشقى اموى (متوفای حدود ۳۰۷ق)
زجاج (متوفای۳۱۱ق)
ابن درید (متوفای۳۲۱ق)
ابن انبارى (م۳۲۸هـ)
ابوالقاسم جعفر بن همدان موصلى (متوفای ۳۲۳ق)
قاضى عبدالله بن زبیر دمشقى
صولى (متوفای حدود ۳۳۵ق)
طاهر بن یحیى بن حسن بن جعفر بن عبدالله بن حسین بن على بن ابى طالب(ع)
ابوالحسین طوسى

سفرهاى علمى

مسعودى علاوه بر بهره‌گیرى از علوم مختلف مانند لغت، ادبیات، فقه، تاریخ، جغرافیا و فلسفه به زبان‌هاى فارسى، هندى، یونانى، رومى و سریانى آشنا شد. کسب دانش بیشتر و آشنایى بهتر با فرهنگ‌هاى مختلف، او را براى سفر به نقاط مختلف جهان علاقه‌مند کرد. با اینکه در آن زمان دولت‌هاى مستقل حکومت داشتند، ولى وحدت اسلامى همچنان بر مرزهاى سیاسى چیره بود و در مجموع مملکتى به نام «مملکت اسلام» را تشکیل مى‌دادند که هر مسلمانى مى‌توانست آزادانه در محدود جغرافیایى این مملکت از نقطه‌اى به نقط دیگر سفر کند.

دلیل دیگرى که مسعودى را به ترک بغداد وادار کرد، اوضاع نابسامان سیاسى بغداد و تسلط ترکان بر خلفاى عباسى بود. او در طىّ این سفرها مى‌توانست آزادانه و به دور از چالش‌هاى سیاسى، تاریخ خلفاى عباسى را تدوین کند و به همین منظور به فارس، کرمان، اصطخر، هند، ملتان و منصوره سفر کرد و از آنجا به کنبایه، صیمور، بومباى و سیلان رفت و سپس سفر دریایى خود را به شهرهاى چین آغاز کرد و پس از بازدید از مداگاسکار و زنگبار به عمان بازگشت. او همچنین سفرى به آذربایجان و گرگان و از آنجا به مناطق شام و فلسطین کرد. با دیدارى از مرزهاى شام به بصره آمد و دوباره به شام بازگشت و براى مدتى در دمشق اقامت نمود.

با اینکه مسعودى به زادگاه خود عشق مى‌ورزید، شهرهاى عراق را مى‌ستود و ویژگى‌هاى آنها را یادآور مى‌شد ولى مصر را به دو دلیل براى اقامت برگزید: یکى چالش‌هاى سیاسى بغداد که دستاورد سلط نیروهاى غیر عرب بود و دیگرى ام