پاورپوینت کامل حسام‌الدین خالق مثنوی معنوی ۳۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حسام‌الدین خالق مثنوی معنوی ۳۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حسام‌الدین خالق مثنوی معنوی ۳۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حسام‌الدین خالق مثنوی معنوی ۳۷ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ ویژگیها
۴ وضعیت کتاب
۵ پانویس
۶ منابع مقاله
۷ وابسته‌ها

ساختار

کتاب حسام‌الدین خالق مثنوی معنوی در یک جلد با ۲۰۸ صفحه و در طرحی مناسب و در چهار نوبت به چاپ رسیده است. کتاب به معرّفی شخصیّتی می‌پردازد که ما داشتن کتاب ماندگار مثنوی را مدیون او هستیم. حسام‌الدین مرید، شاگر و محبوب مولانا بود و مولانا به خاطر او و به تقاضای او کتاب مثنوی معنوی را سرود.

فهرست مطالب کتاب چنانکه در ابتدای اثر آمده است بدین شرح است: مقدّمه ناشر، مقدمه مؤلف، تمهید، موسیقی و سماع کیهانی، سخن اصلی مولانا، چرا و چگونه مثنوی سروده شد؟ آب و تشنه، انگیزه‌ی خلق مثنوی در نظر مولانا، شمس تبریزی و حسام‌الدین، حسام‌الدین ولی خدا، حسام‌الدین و آداب شریعت، خلافت حسام‌الدین، مولانا سجاده به دوش حسام‌الدین، اعتقاد تام مولانا به حسام‌الدین، تقاضای حسام‌الدین برای سرودن مثنوی، مثنوی همان نی نامه است، حسام‌الدین شاه عالم معنا، مریدان مولانا، حسام‌الدین و اشراف بر عالم معنا، مولانا و حسام و مثنوی. در انتها نیز دو بخض کتابنامه و نیز نمایه وجود دارد.

امّا از مقدّمه‌ی ناشر که در ابتدای کتاب وجود دارد چنین استنباط می‌شود که این کتاب نتیجه‌ی چندین سخنرانی و درسهای استاد کاظم محمّدی مولوی شناس نامی‌معاصر بوده که در دانشگاه ها و دیگر مراکز فرهنگی کشور و نیز در رادیو و تلویزیون تدریس شده است و این ناشر اهتمام تمام نموده تا این مجموعه را پیاده و به شکل کتاب در آورد که کاری ستوده و ارزشمند است. ناشر در مقدّمه به این مطلب نیز متذکر شده است که این کتاب هم به مانند چندین اثر دیگر استاد کاظم محمّدی برای نخستین بار است که منتشر می‌شود و از این جهت تاریخ به این فرد به راستی که مدیون و بدهکار است.

در بخش تمهید هم سخنی از استاد جلال همایی در مولوی نامه نقل کرده است که شخصیّت حسام‌الدین را بهتر به نمایش در می‌آورد، وی می‌گوید: حسام‌الدین چلبی برگردن مثنوی، یعنی بر ذمّه‌ی جهان بشریّت و ادب و فرهنگ انسانی، حقّی عظیم دارد که مولوی خود جای جای در مثنوی آنرا به جای آورده، و آنطور که حسام‌الدین را می‌شناخته و بدان چشم که او را می‌دیده است وی را وصف نموده و حق شناسی فرموده است، امّا مؤلّفان و ترجمه نویسان دوره‌های بعدی تا امروز چنانکه شایسته و درخور انسان شناسی بوده است حسام‌الدین را نشناخته و نشناسانده و حقّ او را نگذارده‌اند؛ امید است که محقّقان آینده نقیصه‌ی غفلت گذشتگان را جبران کنند[۱].

گزارش محتوا

حسام‌الدین خالق مثنوی معنوی کاری ویژه در معرّفی یک عارف ناشناخته و یا کمتر شناخته شده. هر کس که با مثنوی آشنا باشد نام نامی ‌وی را بارها و بارها در آن دیده است، با اکرام و بزرگداشت نیز توأم بوده است. در عین حال هر کسی که با آثار مثنوی پژوهی و مولوی شناسی استاد کاظم محمّدی هم آشنا باشد نام وی را با قوّت تمام در اغلب آنها دیده است و در واقع استاد کاظم محمّدی از زمان مولانا و حسام‌الدین تنها کسی است که مستقلاً و متمرکز بر روی این شخصیّت است و وی را از دیگران در زندگی مولانا مهمتر می‌شمارد تا جایی که بر خلاف جریان رود شنا کرده و عنوان کتاب خود را هم بسیار عجیب نامگذاری نموده است حسام‌الدین خالق مثنوی معنوی که در واقع وی را خالق مثنوی می‌داند و بر این است که اگر او و تقاضا و هنرمندی و قدرت مکندگی و کشندگی او نبود امروزه خبری از مثنوی و حتّی مولوی هم چنانکه هست نبود.

در صفحه‌ی ۲۰ به موسیقی و سماع کیهانی اشاره می‌کند و این که ابیاتی را شاهد می‌آورد که هر آواز و آهنگی که در اینجا هست اندکی از آن کلّی است که پیش از این در عالم الست به سمع انسان رسیده است و لذا هر نغمه‌ای در حکم تذکاری از برای آن موسیقی کبیر است. در صفحه‌ی ۳۰ که به سخن اصلی مولانا اشاره می‌شود با بیتی ماهیّت بحث را و شیوه‌ی مولانا را به نمایش در می‌آورد که سرّ دلبران خوشتر است که از زبان دیگران و در حدیث دیگران حضور بیابد. در ادامه در این که افراد از سخنان مولانا آنچه را که باید نمی‌شنوند و حرف حقیقیِ او را فهم نمی‌کنند بلکه هر چه را که خود بخواهند می‌شنوند و فهم می‌کنند. در بیتی که مناقب العارفین آن را روایت می‌کند آمده است:

به گوشها برسد حرفهای ظاهر من

به هیچ کس نرسد نعره‌های جانی من[۲]

در صفحه‌ی ۳۴ به ابیاتی از دفتر ششم مثنوی اشاره می‌کند که حسام‌الدین را مورد مدح و توصیف قرار می‌دهد. او را ضیاء الحق می‌خواند، صیقل بخش روح و سلطان هدایتش می‌خواند و برای وی در مقام خلیفه‌ی رحمان قدرت حیاتبخشی قائل است و برای مثنوی نیز جانی را در نظر دارد که جانبخش آن حسام‌الدین است. و در ادامه نیز برای حسام‌الدین دعا می‌کند و بیان می‌دارد:

باد عمرت در جهان همچون خضر

جانفزا و دستگیر و مستمر

چون خضر والیاس مانی در جهان

تا زمین گردد ز لطفت آسمان

گفتمی‌از لطف تو جزوی ز صد

گر نبودی طمطراق چشم بد

لیک از چشم بد زهراب دم

زخمهای روح فرسا خورده ام

جز به رمز ذکر حال دیگران

شرح حالت می‌نیارم در بیان

این بهانه هم ز دستان دلی است

که از او پاهای دل اندر گلی است[۳]

این ابیات به خوبی موقعیت حسام‌الدین را در نزد مولانا نشان می‌دهد و علاقه و عشق مولانا را به او آشکار می‌سازد. از این جنس در تمام مثنوی صدها بیت را می‌توان نشان کرد که تعریف و توصیف حسام‌الدین را در بر داشته باشد. در حکایتی که در دفتر چهارم مثنوی وجود دارد که کسی جوزهایی را پیاپی در آب روان می‌اندازد و دیواری بین او و آب مانع است، کسی وی را پند می‌دهد که اگر قصدت جوز باشد تا تو به جوز برسی آب آن را برده باشد و ج