پاورپوینت کامل هشت رساله‌ی سهروردی ۴۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل هشت رساله‌ی سهروردی ۴۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل هشت رساله‌ی سهروردی ۴۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل هشت رساله‌ی سهروردی ۴۸ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ ویژگیها
۴ وضعیت کتاب
۵ پانویس
۶ منابع مقاله
۷ وابسته‌ها

ساختار

کتاب هشت رساله‌ی سهروردی اثری است یک جلدی و با ۱۹۲ صفحه که هشت رساله‌ی فلسفی ـ عرفانی از آثار فارسی شیخ اشراق را جمع و مورد توضیح قرار داده است. این کار به همّت استاد کاظم محمّدی صورت گرفته است. نامبرده گذشته از تصحیح رساله‌ها و توضیح آنها که در پاورقی صورت گرفته مقدّمه‌ای عالی هم برای شناخت شهاب‌الدّین سهروردی و آثار او نوشته که بسیار مهم و قابل استفاده است.

در فهرست مطالب کتاب که در آغاز اثر قرار دارد با چنین مواردی مواجه هستیم: شرح زندگی شیخ، آثار و نوشته‌ها، رساله‌ی فی حاله الطفولیه، رساله‌ی رساله الطیر، رساله‌ی لغت موران، رساله‌ی روزی با جماعت صوفیان، رساله‌ی آواز پر جبرئیل، رساله‌ی صفیر سیمرغ، رساله‌ی فی حقیقه العشق، رساله‌ی عقل سرخ. در انتها نیز برخی از آثار انتشارات نجم کبری دیده می‌شود. امّا پیش از اینها مقدّمه‌ای دو صفحه ای از سوی ناشر وجود دارد که توضیحی راجع به ایت کتاب می‌دهد که در فهرست مطلب درج نشده است. در مقدّمه‌ی ناشر اشاره به یک همایش در باره‌ی شیخ اشراق می‌شود تحت عنوان «عقل سرخ» که در شرهر کرج برقرار شده بود و استاد کاظم محمّدی سخنران اصلی آن بوده است. قابل ذکر است که در سالها قبل در دهه‌ی هشتاد در فرهنگسرای اشراق تهران، لوح تقدیری نیز به این استاد بزرگ جهت پژوهشهای ناب فلسفی در حوزه‌ی شیخ اشراق به عنوان سهروردی پژوه تقدیم شده است، که در مطبوعات آن زمان درج شد.

گزارش محتوا

کتاب هشت رساله‌ی سهروردی مشتمل بر هشت رساله فارسی شیخ اشراق است که ‌نیمه‌ای فلسفی، نیمه‌ای عرفانی دارد. امّا از این بابت که از جمله نخستین کسانی است که فلسفه را به زبان فارسی نوشته است بسیار مهم و ارزنده است. کتاب حاضر که به همّت استاد کاظم محمّدی جمع و توضیح شده است با مقدّمه‌ای مهم نیز همراه است که ما را به شناخت بهتر شهاب‌الدّین سهروردی و آثار او رهنمون می‌شود. چنانکه از صفحه‌ی ۷ کتاب تا صفحه‌ی ۳۱ به شرح زندگانی شیخ می‌پردازد و از صفحه‌ی ۳۳ الی ۴۸ نیز به معرّفی اجمالی آثار شیخ می‌پردازد. در همین بخش در صفحات ۳۶ تا ۳۸ فهرستی از آثار شیخ را که تعداد آن به پنجاه می‌رسد را نام برده است که این هشت رساله نیز از میان آنها استخراج شده است.

هشت رساله‌ی مورد نظر در این کتاب بدین شرح است:

نخست فی حاله الطّفولیه.

این رساله از صفحه‌ی ۴۹ آغاز می‌شود و در صفحه‌ی ۶۶ به پایان می‌رسد. مطالب این رساله به نوعی است که با هر پاراگرافی یک شماره وجود دارد و در واقع گذشته از کوتاهی و یا بلندی عبارات، هر عبارتی در ذیل یک شماره قرار گرفته است که آخرین شماره‌ی آن عدد ۲۰ است که پرسشی از شیخ می‌شود که فلسفه‌ی آب خوردن بعد از سماع چیست؟ و شیخ دلیل آن را بیان می‌کند.

این رساله به مانند اغلب رساله‌ی های کوتاه شیخ رمزی است و باید بسیار تأمّل کرد تا به مفهوم و معنایی که در آن است پی برد. ماجرا از نکته‌ای خاص آغاز می‌شود که کودکان به مکتب و به سمت استاد برای آموختن علم رفتند و سهروردی که طفلی بیش نبود تعجّب کرد که چرا وی به دنبال علم نرفته است، همین که به دنبال ایشان رفت هیچیک را نیافت ولی شیخی را یافت که محل پاسخ به پرسشهای او بود، شیخ به جای استاد.

در شماره‌ی ۴ می‌گوید روزی در خانقاهی پیری را با خرقه ای ملمّع دیده است که نیمه ای سیاه و نیمه‌ی دیگرش سپید بود. سهروردی از پیر خانقاه علّت جدایی از شیخ را می‌پرسد و او وی را آگاه می‌سازد، تمنای دیدار دو باره‌ی شیخ را از پیر دارد و پیر دستگیرانه وی را به شیخ می‌رساند. سهروردی در دوران ارادت و شاگردی پرسشهایی خاص از شیخ می‌کند و شیخ نیز پاسخهایی اجمالی و اغلب به رمز به وی می‌دهد. از نکات بسیار مهم در این پرسشها در شماره‌ی ۱۰ خود را نشان می‌دهد: شیخ را گفتم: کس باشد که از بند هرچه دارد برخیزد؟ شیخ گفت: کس آن کس بود. گفتم: چون هیچ ندارد زندگانی به کدام اسباب کند؟ شیخ گفت: آن‌کس که این اندیشد هیچ ندهد، امّا آن کس که همه بدهد این نیندیشد. عالم توکّل خوش عالمی‌است و ذوق آن به هر کس نرسد[۱].

دوّم رساله الطّیر است.

این رساله از صفحه‌ی ۶۷ آغز می‌شود و در صفحه‌ی ۷۶ پایان می‌یابد. این رساله‌ی کوتاه نیز یکی دیگر از رساله‌های رمزی شیخ است که باید بارها خواند و در آن غور کرد تا به آنچه گفته است راه یافت. در اینجا نیز عبارات شماره بندی است و تا عدد یازده را در بر دارد. شماره‌های ۳ و ۴ و ۵ پندهایی بسیار ارزشمند به سالکان راه می‌دهد و از شماره‌ی ۶ قصّه آغاز می‌شود. با نام طیر آنچه که نهان است دام و دانه است و صفیری آشنا برای صید کردن. معلوم است که مراد از آن سیر در عوالم معنوی است و دانه و دام نیز از موانع راه به شمار می‌آید تا از طیور کدام بجهد و کدام به طوع دانه به دام افتد.

سوّم لغت موران است.

این رساله از صفحه‌ی ۷۷ آغاز می‌شود و تا انتهای صفحه‌ی ۹۸ ادامه می‌یابد. این رساله نیز شماره بندی دارد تا شماره ۱۷ قابل مشاهده است، هر چند که برخلاف دو رساله‌ی قبلی دارای فصولی هم هست که ۱۲ فصل در آن دیده می‌شود. در این رساله حمد و ستایش پروردگار در ابتدای امر قرار دارد و بعد از آن درود بر پیامبر و خاندان آن لحاظ شده است. شهاب‌الدّین سهروردی در باره‌ی این رساله می‌گوید: یکی از جمله‌ی عزیزان که رعایت جانب او براین ضعیف متوجّه بود، التماس کرد کلمه‌ای چند در نهج سلوک اسعاف کرده آمد، به شرط آنکه از نااهل دریغ دارد انشاءالله. آنرا «لغت موران» نام نهادیم، و بالله التّوفیق[۲]. چنانکه از متن پیداست این رساله به تقاضای کسی نوشته شده و شیخ هم اصرار دارد که بر نامحرمان عرضه نشود و همچنان پنهان باقی بماند.

چهارم روزی با جماعت صوفیان است.

این رساله صفحات ۹۹ الی ۱۱۰ را در بر دارد و شماره‌های مسلسل آن نیز تا عدد ۱۳ را نشان می‌دهد. آغاز رساله سخن سهروردی و خاطره‌ی اوست که با جماعتی از صوفیان در خانقاهی نشسته بود، هر یک از شیخ خود چیزی می‌گفت تا نوبت به سهروردی رسید و رساله در همین باره است که او از شیخ خود آنچه را دیده و یافته و شنیده را توصیف می‌کند. در ذیل شماره‌ی ۹ شیخ تمام پرسشهای فلکیِ سهروردی را خطا و باطل می‌داند و بیان می‌دارد که در این باره آگاهان اندکند و دانایی ایشان از جایی دیگر است. و در شماره‌ی ۱۰ پاسخی نیکو وجود دارد:

شیخ را گفتم: آن چگونه توان دانستن؟ گفت که: آن کسان که در آسمان و ستارگان نگرند سه گروهند: گروهی به چشم سر نگرند و صحیفه ای کبود بینند، نقطه ای چند سپید بر وی و این گروه عوامند و بهائم را نیز اینقدر نظر حاصل باشد. و گروهی آسمان را هم به دیده‌ی آسمان بینند و این گروه منجّمانند، دیده‌ی آسمان ستاره است و ایشان آسمان را به ستارگان بینند، گویند: امروز فلان ستاره در فلان برج است پس این اثر کند، در فلان برج بر فلان قران است، برج بادی است یا خاکی یا آتشی، قِران نخستین است، غلبه‌ی باد بود یا غلبه‌ی آب، فلان سال که آفتاب به حمل می‌رفت آن زمان فلان برج می‌آمد، طالع سال آن برج است با زندگی می‌باشد، آن زمان که فلان کس از مادر به زمین می‌آمد فلان برج برمی‌آمد، طالع آنکس آن برج باشد، کدخدایش فلان ستاره است، خداوند طالع عمل کند نعمت به دست آرد، فلان وقت عقده‌ی ذنب در پیش آفتاب ایستد یا در پیش ماه، آفتاب یا ماه سی