توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل میرزا محمدحسین فاضل تونی ۳۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل میرزا محمدحسین فاضل تونی ۳۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل میرزا محمدحسین فاضل تونی ۳۸ اسلاید در PowerPoint :

محمدحسین فاضل تونی

محمدحسین فاضل تونی (۱۲۹۸-۱۳۳۹ش)، معروف به فاضل تونی، ادیب و مدرّس حکمت و عرفان قرن چهاردهم هجری قمری در ایران بود. بسیاری از استادان و بزرگان به فضل و فضیلت او گواهی داده‌اند و آیت‌اللّه بروجردی در نامه‌ای، وی را «عِماد العلماء المتألهین» خطاب کرده بود. وی از محضر اساتیدی همچون جهانگیرخان قشقایی، ادیب نیشابوری، آخوند فشارکی، میرزاهاشم اشکوری و … بهره برده است. آیات عظام حسن حسن‌زاده آملی و عبداللّه جوادی آملی، هر دو از شاگردان برجسته وی هستند.

فهرست مندرجات

۱ – معرفی اجمالی
۲ – اساتید
۳ – اقامت در اصفهان
۴ – اقامت در تهران
۵ – تدریس
۶ – فضائل علمی و اخلاقی
۷ – تالیفات
۸ – وفات
۹ – فهرست منابع
۱۰ – پانویس
۱۱ – منبع

۱ – معرفی اجمالی

محمدحسین فاضل تونی در ۱۲۹۸ در تون متولد شد. پدرش، ملاعبدالعظیم، واعظ بود و فرزندش را پیش از رسیدن به سن تعلم، به مکتب سپرد. تونی پس از فرا گرفتن خواندن و نوشتن در مدتی کوتاه، به تحصیل مقدمات ادبیات عربی پرداخت و تمامی قرآن کریم را نیز حفظ کرد. در همان اوان، پدرش درگذشت.

[۱] حسن‌زاده آملی، حسن، در آسمان معرفت، ج۱، ص۳۵۷، تهران ۱۳۷۵ش.

تونی در زادگاه خود، شرح سیوطی بر الفیه ابن مالک (البهجه المرضیه) را نزد ملامحمدباقر تونی، و مغنی را نزد آقامیرزاحسین خواند و مقداری از مطوّل را نیز فرا گرفت. در هفده سالگی برای ادامه تحصیل به مشهد رفت.

۲ – اساتید

استادان وی در آن‌جا عبارت بودند از: ادیب نیشابوری در درس مطوّل، که لقب «فاضل» را او به محمدحسین داد؛ آقامیرزا عبدالرحمان مدرّس شیرازی در تدریس قسمتی از مطوّل و خلاصه الحساب شیخ بهائی و هیئت و نجوم و تحریر اقلیدس؛ حجه‌الاسلام بجنوردی در فقه و اصول و شیخ اسماعیل قائنی در درس معالم.

[۲] خوانساری، محمد، ترجمه احوال مرحوم فاضل، ج۱، ص۴۵ـ۴۶، مجله دانشکده ادبیات دانشگاه تهران.

۳ – اقامت در اصفهان

پس از شش سال، او با شیخ محمد (که بعدها در اصفهان به شیخ محمد حکیم معروف شد) به اصفهان رفت تا به تحصیل فلسفه و حکمت بپردازد و دانش خود را در فقه و اصول تکمیل کند.

[۳] خوانساری، محمد، ترجمه احوال مرحوم فاضل، ج۱، ص۴۶، مجله دانشکده ادبیات دانشگاه تهران.

در آن هنگام اصفهان مهد دانش و ملقب به دارالعلم بود و تدریس علوم دینی و فلسفی در آن‌جا رونق داشت.

[۴] خوانساری، محمد، ترجمه احوال مرحوم فاضل، ج۱، ص۴۷، مجله دانشکده ادبیات دانشگاه تهران.

فاضل تونی و شیخ محمد، در اصفهان حجره محقری گرفتند و با تنگدستی، اما با شور و حرارت به تحصیل پرداختند.

[۵] خوانساری، محمد، ترجمه احوال مرحوم فاضل، ج۱، ص۴۷، مجله دانشکده ادبیات دانشگاه تهران.

فاضل تونی از اولین روزهای اقامت در اصفهان، در درس منظومه جهانگیرخان قشقایی حاضر شد و پس از شش سال آن را تمام کرد.
جهانگیرخان دوره منظومه حکیم سبزواری (ملاهادی سبزواری) را در مدت شش سال تدریس می‌کرد و قسمت اعظم مطالب شفا و اشارات و حکمه الاشراق و اسفار را در ضمن آن بیان می‌کرد.

[۶] خوانساری، محمد، ترجمه احوال مرحوم فاضل، ج۱، ص۴۷، مجله دانشکده ادبیات دانشگاه تهران.

تونی هم‌زمان با تحصیل منظومه، از علمای بزرگ اصفهان، همچون آقاسیدمحمدصادق خاتون‌آبادی و آخوند فشارکی و آقاسیدعلی نجف آبادی، فقه آموخت.

[۷] خوانساری، محمد، ترجمه احوال مرحوم فاضل، ج۱، ص۴۷ـ ۴۸، مجله دانشکده ادبیات دانشگاه تهران.

او یازده سال در اصفهان ماند و تمام وقت خود را به تحصیل و مباحثه و تدریس و عبادت و ریاضت و تهذیب نفس اختصاص داد که به گفته خود وی، بهترین ایام عمرش بوده است.

[۸] خوانساری، محمد، ترجمه احوال مرحوم فاضل، ج۱، ص۴۸ـ۴۹، مجله دانشکده ادبیات دانشگاه تهران.

۴ – اقامت در تهران

فاضل، پس از اقامت یازده ساله در اصفهان سفری به خراسان کرد و بار دیگر عازم اصفهان شد.
اما در بین راه، چون به تهران رسید، با خبر شد که آقامیرزاهاشم اشکوری، استاد نامور فلسفه در مدرسه سپهسالار جدید، تدریس شرح مفتاح الغیب را آغاز کرده است.چند روزی در این شهر درنگ کرد و به درس اشکوری حاضر شد. احاطه علمی و صفای محضر اشکوری فاضل را چنان مجذوب ساخت که از رفتن به اصفهان صرف‌نظر کرد و در تهران ماند. او علاوه بر شرح مفتاح الغیب، شرح فصوص الحکم و تمهید القواعد را نیز از وی فرا گرفت.

[۹] خوانساری، محمد، ترجمه احوال مرحوم فاضل، ج۱، ص۴۹، مجله دانشکده ادبیات دانشگاه تهران.

پس از درگذشت آقامیرزاهاشم اشکوری، تونی به مدرسه دارالشفا رفت و به تدریس پرداخت.

[۱۰] خوانساری، محمد، ترجمه احوال مرحوم فاضل، ج۱، ص۴۹ـ۵۰، مجله دانشکده ادبیات دانشگاه تهران.

۵ – تدریس

وی در مدرسه علوم سیاسی و دارالفنون، عربی و فقه و منطق

[۱۱] چند سطر از زندگی استاد فقید مرحوم محمدحسین فاضل تونی، مجله دانشکده ادبیات دانشگاه تهران، ج۱، ص۳، سال ۹، ش ۳ (فروردین ۱۳۴۱).

و از ۱۳۱۳ش در دارالمعلمین عالی، که تازه تأسیس شده بود، زبان عربی و بعدها منطق و فلسفه تدریس کرد.
همچنین در دانشکده معقول و منقول از بَدو تأسیس

[۱۲] خوانساری، محمد، ترجمه احوال مرحوم فاضل، ج۱، ص۵۰، مجله دانشکده ادبیات دانشگاه تهران.

و در دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، فلسفه و زبان و ادبیات عرب تدریس می‌کرد.

[۱۳] چند سطر از زندگی استاد فقید مرحوم محمدحسین فاضل تونی، مجله دانشکده ادبیات دانشگاه تهران، ج۱، ص۳، سال ۹، ش ۳ (فروردین ۱۳۴۱).

جلسات درس فاضل تونی بسیار پربار و آموزنده بود. وی مطالب را شمرده و با طمأنینه شرح می‌داد، مشکل‌ترین و پیچیده‌ترین مطالب را ساده و روشن می‌ساخت، درس خود را به آیات و احادیث و اشعار مولوی و حافظ و شیخ محمود شبستری و جامی و جز آنان می‌آراست و بیانش گاه با طنز و طیبت همراه می‌شد.

[۱۴] خوانساری، م