توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل منافقین (تاریخ) ۵۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل منافقین (تاریخ) ۵۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل منافقین (تاریخ) ۵۹ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل منافقین (تاریخ) ۵۹ اسلاید در PowerPoint

از نخستین روزی که اسلام به مدینه وارد شد نفاق هم در این شهر شکل گرفت. منافقان در صفوف مؤمنان رخنه می‌کردند و با گوش‌های شنوایی که در میان مؤمنان داشتند تخم تردید و ضعف و شکست را در میان آنان می‌پراکندند.

فهرست مندرجات

۱ – قرآن و معرفی منافقان
۲ – ریشه نفاق
۳ – آغاز نفاق
۴ – طرد منافقان از مسجد
۵ – اقدامات منافقان در احد
۵.۱ – عبدالله بن ابی در روز احد
۶ – پیوند منافقان و یهودیان
۷ – منافقان و جنگ احزاب
۸ – فتنه ابن ابی در مریسیع
۸.۱ – تهمت بر عایشه
۹ – فتنه‌جویی منافقان در جنگ تبوک
۹.۱ – جانشین پیامبر در مدینه
۹.۲ – نقشه قتل پیامبر
۹.۳ – دستور تخریب مسجد ضرار
۹.۴ – مرگ عبدالله بن ابی
۱۰ – پانویس
۱۱ – منبع

۱ – قرآن و معرفی منافقان

خداوند در آیات۴۶-۴۸ سوره توبه می‌فرماید: «و لو ارادوا الخروج لاعدّوا له عدّهً و لکن کره الله انبعاثهم فثبّطهم و قیل اقعدوا مع القعدین• لو خرجوا فیکم مّازادوکم الّا خبالاً و لاوضعوا خللکم یبغونکم الفتنه و فیکم سمّعون لهم و الله علیم بالظّلمین• لقد ابتغوا الفتنه من قبل و قلّبوا لک الامور حتّی جاء الحقّ ظهر امر الله و هم کرهون• اگر آنان قصد جهاد داشتند بدرستی مهیای آن می‌شدند لیکن خدا هم از (توفیق دادن) و برانگیختن آنها کراهت داشت و آنها را بازداشت و حکم شد شما با معذوران بنشیند اگر این مردم منافق با شما بیرون می‌آمدند جز خیانت و مکر در سپاه شما چیزی نمی‌افزودند و هرچه می‌توانستند در کار شما اخلال و خرابی می‌کردند و از هر سو در جستجوی فتنه برمی‌آمدند و هم در میان لشگر شما از آنان جاسوس‌های وجود دارد و خدا به احوال ظالمان داناست از این پیش هم آنان در صدد فتنه‌گری بودند و کارها را به تو بر عکس می‌نمودند آنگاه که حق روی آورد و امر خدا آشکار گردید در صورتی که آنها کمال کراهت را داشتند.»
نفاق تنها به منافقان ساکن مدینه محدود نشد و با وسعت یافتن قلمرو اسلام بر شمار منافقان نیز افزوده شد.

۲ – ریشه نفاق

اوس و خزرج قبل از اینکه با حضرت پیمان ببندند مصمم شده بودند عبدالله بن ابی سلول را به عنوان فرمانروای مطلق خود در مدینه برگزینند، اما به جهت روابطی که اوس و خزرج با پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) پیدا کرده بودند این تصمیم خود به خود از میان رفت از این‌رو عداوت رهبر عالی ‌قدر اسلام در دل ابن ابی جای گرفت.

[۱] ابن هشام، عبدالملک، السیرهالنبویه، ج۱، ص۵۸۴- ۵۸۵.

[۲] ابن سعد، محمد، طبقات الکبری، ج۳، ص۴۰۸.

[۳] بیهقی، ابوبکر، دلائل النبوه، ج۲، ص۵۷۷.

۳ – آغاز نفاق

بعد از جنگ بدر بسیاری از مردم مدینه اسلام پذیرفتند که عبدالله بن ابی و جماعتی از همفکران و دوستان او از جمله آنها بودند که از روی مصلحت و به جهت ترس از افکار عمومی و برای حفظ جان و مال خود مسلمان شده ‌بودند، ولی در باطن ایمانی به خدا و رسول گرامی‌اش نداشتند

[۴] بیهقی، ابوبکر، دلائل النبوه، ج۲، ص۵۷۸.

[۵] ابن هشام، عبدالملک، السیرهالنبویه، ج۱، ص۵۱۹.

[۶] مقریزی، احمد بن علی، امتاع الاسماع، ج۱، ص۱۱۷.

آنها با یهودیان در کارشکنی و عداوتشان با رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در خفا همکاری می‌کردند. مورخان افرادی چون زویّ بن حارث، جلاس بن سوید و برادرش حارث، زید بن مالک، نبتل بن حارث، ابو حبیبه بن الازعر و دیگران

[۷] بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۱، ص۲۸۲.

[۸] ابن هشام، عبدالملک، السیرهالنبویه، ج۱، ص۵۱۹-۵۲۲.

[۹] ابن حبیب، ابو جعفر محمد، المحبر، ص۴۶۷- ۴۷۰.

را از جمله این منافقان در مدینه برشمردند.
در میان یهودیان نیز افرادی از بزرگان آنها بودند که روی مقاصدی در ظاهر به رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) ایمان آورده بودند، ولی باطناً به حضرت ایمانی نداشتند مثل سعد بن حنیف، زید بن الصلیت، نعمان بن عثمان، پسران ابی اوفی، رفاعه بن زید و…

[۱۰] ابن هشام، عبدالملک، السیرهالنبویه، ج۱، ص۵۲۷.

۴ – طرد منافقان از مسجد

مدتها بود که منافقین هنگام اجتماع مسلمانان در مسجد حاضر می‌شدند و گفتگوی مسلمانان را می‌شنیدند و گاهی آنان را مسخره می‌کردند. حضرت سکوت می‌کردند و در برابر اذیت‌هایشان صبر می‌کردند تا اینکه روزی رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) آنها را دید که در مسجد نزدیک هم نشسته‌اند و آهسته با هم سخن می‌گویند دستور دادند تا از مسجد بیرونشان کنند اصحاب بی‌درنگ به‌پاخاسته آنان را به وضع رقّت‌باری از مسجد بیرون ‌انداختند.

[۱۱] ابن هشام، عبدالملک، السیرهالنبویه، ج۱، ص۵۲۸.

۵ – اقدامات منافقان در احد

در غزوه احد در پی مشورت رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) با اصحاب برای خروج یا ماندن در شهر برای جنگ، عده‌ای از مسلمانان بر خلاف نظر عبدالله بن ابی، خواستار خارج شدن از مدینه جهت جنگ با قریش بودند. سرانجام تصمیم بر آن شد که از شهر خارج شوند.

[۱۲] ابن هشام، عبدالملک، السیرهالنبویه، ج۲، ص۶۳.

[۱۳] ابن سعد، محمد، طبقات الکبری، ج۲، ص۲۹.

[۱۴] طبری، ابن جریر، تاریخ طبری، ج۲، ص۱۸۹.

در بین راه احد، عبدالله بن ابی به همراه منافقان و شماری از دودلان که تعدادشان به سیصد نفر می‌رسید به بهانه اینکه حضرت نظر جوانان را بر نظر او برتری داده و این باعث هدر رفت خون خود و فرزندانمان است،

[۱۵] دینوری، ابن قتیبه، المعارف، ص۱۵۹.

[۱۶] ابن هشام، عبدالملک، السیرهالنبویه، ج۲، ص۶۴.

[۱۷] بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۱، ص۳۱۵.

از رفتن سر باز زدند و از میانه راه به مدینه بازگشتند.

[۱۸] ابن هشام، عبدالملک، السیرهالنبویه، ج۲، ص۶۴.

[۱۹] مسعودی، علی بن حسین، التنبیه و الاشراف،، ص۲۱۱.

[۲۰] بیهقی، ابوبکر، دلائل النبوه، ج۳، ص۲۰۸.

[۲۱] ابن سعد، محمد، طبقات الکبری، ج۲، ص۳۷.

[۲۲] طبری، ابن جریر، تاریخ طبری، ج۲، ص۱۹۰.

بعد از احد نیز منافقان بنای سرزنش و شماتت مسلمانان را ‌گذاردند آنان از اینکه چنان مصیبتی بر مسلمانان وارد آمده بود ابراز خرسندی می‌کردند و حرف‌های ناخوشایندی می‌زدند. آنها به رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و اصحابش خرده ‌می‌گرفتند و می‌گفتند: «اگر آنهایی که کشته شدند با ما بودند و بیرون نمی‌رفتند کشته نمی‌شدند.»

[۲۳] مقریزی، احمد بن علی، امتاع الاسماع، ج۱، ص۱۷۷.

۵.۱ – عبدالله بن ابی در روز احد

از کارهای زشت عبدالله بن ابی این بود که هر جمعه قبل از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به پا می‌خاست و (به تمسخر) سخنانی به زبان می‌راند، سپس می‌نشست و پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) برای خواندن خطبه بلند می‌شد او حتی در جمعه بعد از روز احد هم با بی‌شرمی تمام به پا خاست تا همچون جمعه‌های پیشین سخن بگوید مسلمانان از هر سو لباسش را کشیدند و گفتند: «ای دشمن رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) بنشین تو شایسته این مقام نیستی چه کارهایی که نکردی» او از مسجد بیرون رفت و گفت: «انگار کار بدی می‌کنم اگر بلند شوم و کار محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) را مستحکم گردانم». سپس در جواب مردی از انصار که به او توصیه کرده بود تا نزد پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) بازگردد تا برایش طلب آمرزش کند گفت: «به خدا قسم نمی‌خواهم برایم آمرزش طلب کند.»

[۲۴] واقدی، محمد، المغازی، ج۱، ص۳۱۸.

[۲۵] ابن هشام، عبدالملک، السیرهالنبویه، ج۲، ص۱۰۵.

۶ – پیوند منافقان و یهودیان

منافقان در کار بنی‌قینقاع نیز دخالت نمودند. حضرت بواسطه اصرار عبدالله بن ابی از شدت عمل درباره بنی‌قینقاع منصرف شدند.

[۲۶] طبری، ابن جریر، تاریخ طبری، ج۲، ص۱۷۳.

[۲۷] بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۱، ص۳۰۹.

[۲۸] بیهقی، ابوبکر، دلائل النبوه، ج۳، ص۱۷۴.

منافقان با یهودیان بنی‌نضیر نیز پیوند واثق داشتند و با هم بر ضد مسلمانان توطئه می‌کردند در قضیه بنی‌نضیر منافقان به آنها پیغام داده بودند که «ما در مرگ و زندگی با شمائیم اگر جنگ کنید شما را یاری می‌دهیم و اگر از این جا بیرونتان کنند ما هم از پی شما خواهیم آمد»

[۲۹] بیهقی، ابوبکر، دلائل النبوه، ج۳، ص۱۸۱.

[۳۰] یعقوبی، احمد ابن اسحاق، تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۴۹.

بواسطه وعده‌های منافقان بنی‌نضیر مغرور شدند و با رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) وارد جنگ شدند.

۷ – منافقان و جنگ احزاب

منافقان در جریان جنگ احزاب نیز بیکار ننشستند و پیوسته در صفوف مسلمانان آشفتگی و در دل‌های مؤمنان بیم و هراس می‌افکندند نزول آیات متعدد قرآن در این باره گویای این امر است. آنان در زمانی که مسلمانان با شور و علاقه دست به کار حفر خندق زده بودند تن به کار نمی‌دادند و به بهانه‌های مختلف و گاهی بدون اجازه رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) دست از کار می‌کشیدند و به داخل شهر نزد زن و بچه خود می‌رفتند از این‌رو خداوند در مذمت‌شان آیاتی را نازل فرمود.

[۳۱] ابن هشام، عبدالملک، السیرهالنبویه، ج۲، ص۲۱۶.

معتب بن قسیر از جمله منافقان بود او در گرماگرم نبرد احزاب رو به مسلمانان کرده می‌گفت: «محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به ما وعده می‌دهد که گنج‌های کسری و قیصر را خواهیم خورد و حال آنکه اکنون به قضای حاجت هم نمی‌توانیم برویم.»

[۳۲] ابن هشام، عبدالملک، السیرهالنبویه، ج۲، ص۲۲۲.

[۳۳] طبری، ابن جریر، تاریخ طبری، ج۲، ص۲۳۸.

۸ – فتنه ا

 اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی، به دوستانتان معرفی کنید.

  راهنمای خرید:

• همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
• ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
• در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.