توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ملاهدایت‌الله وحید گلپایگانی ۴۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ملاهدایت‌الله وحید گلپایگانی ۴۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ملاهدایت‌الله وحید گلپایگانی ۴۴ اسلاید در PowerPoint :

هدایت‌الله وحید گلپایگانی

هدایت‌اللّه وحید گلپایگانی (۱۳۰۸-۱۳۹۴ق/۱۲۶۹-۱۳۵۲ش)، از علمای قرن چهاردهم هجری قمری در گلپایگان و قم بود. ایشان شاگرد آیت‌الله شیخ عبدالکریم حائری یزدی بود، که به‌ درخواست مردم از طرف ایشان برای ترویج دین اسلام و خدمت‌سانی به مردم به شهرستان گلپایگان که سرزمین آبا و اجدادی وی بود فرستاده شد. آیت‌الله وحید گلپایگانی برای عمران، آبادانی و امور رفاهی مردم خدماتی در آن منطقه انجام داد.

فهرست مندرجات

۱ – معرفی اجمالی
۲ – تحصیلات و اساتید
۲.۱ – هجرت به قم
۲.۲ – بازگشت به وطن
۳ – تدریس
۴ – تربیت شاگرد
۵ – خدمات اجتماعی
۶ – اقامت در قم و تهران
۷ – نماز باران
۸ – درگذشت
۹ – پانویس
۱۰ – منبع

۱ – معرفی اجمالی

جناب حاج میرزا هدایت‌اللّه وحید گلپایگانی فرزند آخوند ملامحمدجواد نخعی که از علمای بزرگ گلپایگان بود، در ۱۳ رجب سال ۱۳۰۸ ق در قریه گوگد از توابع گلپایگان متولد شد. وی مقدمات و سطوح را در زادگاهش نزد پدر فرا گرفت. آن‌گاه راهی اراک شد و از محضر آیت‌الله شیخ عبدالکریم حائری یزدی و دیگر استادان بهره برد. پس از درگذشت پدر، آیت‌الله وحید گلپایگانی با تاسیس حوزه علمیه گلپایگان، خود به تدریس در آنجا همت گماشت.

۲ – تحصیلات و اساتید

تحصیلات مقدماتی مانند صرف و نحو، معانی بیان، منطق، فقه و اصول را نزد علمای گوگد و همچنین پدرش در مدرسه‌ای که در گوگد به وسیله حاج آخوند تاسیس شده بود، فرا گرفت. در سال ۱۳۲۲ ه. ق هنگامی که آیت‌الله العظمی حاج شیخ عبدالکریم حائری از عراق به ایران آمد و در شهر اراک رحل اقامت گزید ایشان بنا به امر پدر که در دوران تحصیل در نجف با آیت‌الله حائری سابقه دوستی و آشنایی داشته مکلف شد به اراک برود، بعد از عزیمت به اراک از محضر اساتیدی همچون مرحوم آیت‌الله آقانور اراکی و حاج میرزا محمدعلی‌خان و همچنین از حوزه درس آیت‌الله حائری استفاده نمود.

۲.۱ – هجرت به قم

در سال ۱۳۴۰ ه. ق هنگامی که آیت‌الله حائری به قم مهاجرت نمود و حوزه و شاگردان خود را به آنجا منتقل کردند از جمله کسانی که ایشان را در این سفر همراهی کرد مرحوم حاج میرزا هدایت‌الله بود.
مرحوم شیخ محمد شریف رازی در کتاب گنجینه دانشمندان در شرح احوال ایشان می‌گوید: ”مرحوم حاج میرزا عبدالحسین صاحب الداری بروجردی که مُقسّم شهریه مرحوم حائری بود در اراک برای نگارنده گفت که چون پیام ایشان به اراک رسید اول کسی که به اتفاق آقای حاج میرزا هدایت‌الله وحید گلپایگانی به ایشان پیوست بنده بودم، که بعد از دو ماه که شهریه محصلین حوزه اراک را پرداختیم به قم آمده و خدمتشان رسیدم، فرمودند: ما ماندنی شدیم اگر شما هم بخواهید بمانید خدا کریم است بروید و خانواده خود را بیاورید، سپس آقای حاج میرزا هدایت‌الله به اراک رفته و رفقا و اصحاب آیت‌الله را از قضیه اطلاع داده و خانواده خود و مرا به قم آورد و کم کم رفقای اراک به قم آمده و رفته رفته حوزه علمیه قم تاسیس گردید و پیش‌بینی‌ها و پیش گوئی‌های حضرات ائمه معصومین (علیه‌السّلام) مصداق یافت.”
از آنجایی که آیت‌الله حائری به سبب آشنایی و دوستی دوران تحصیل در عراق با مرحوم آخوند ملامحمدجواد و کفایت و کاردانی و هوشمندیی که در وجود شاگرد خود یافته بود قسمتی از کارهای مربوط به حوزه و سرپرستی امور طلاب و تولی مدرسه فیضیه را برعهده او واگذار نمود.

۲.۲ – بازگشت به وطن

ایشان ضمن استفاده از محضر استاد به انجام امور محوله پرداخت تا در سال ۱۳۵۰ ه. ق پدرش آخوند ملامحمدجواد بدرود حیات گفته و به رحمت ایزدی پیوست، در این وقت اهالی گلپایگان از محضر آیت‌الله حائری تقاضا نمودند که حاج میرزا هدایت‌الله را برای ترویج دین و ارشاد مردم به آنجا اعزام نماید. در پی تقاضا و برای بردن ایشان چند نفر از محترمین و روحانیین محلی به قم آمدند و پس از چند جلسه گفتگو و اصرار موافقت آیت‌الله حائری را جلب نموده و در معیت مطلوب خود به گلپایگان رهسپار شدند.
مرحوم آیت‌الله حائری در پاسخ اهالی گلپایگان نامه‌ای خطاب به یکی از بزرگان و محترمین محل چنین مرقوم فرموده‌اند:
«بسم الله الرحمن الرحیم، به عرض می‌رساند امید است وجود شریف جناب عالی پیوسته در ترویج شریعت طاهره موید و منصور بوده باشد، مرقومه شریفه شما را که در موضوع حرکت دادن جناب مستطاب شریعتمدار ثقه‌الاسلام آقای آمیرزا هدایت‌الله دام تاییده بر حسب خواهش و تمنا اهالی آن حدود مرقوم فرموده عزّ وصول بخشیده اگرچه با علاقه‌مندی حقیر و استفاده‌ی طلاب از وجود شریف ایشان مایل به حرکت ایشان نبوده ولی به جهات ملحوظه که اشعار شده بود البته تشریف داشتن در آن حدود اهم است. لهذا اقدام نموده خاطر شریف را مستحضر داشته که مراتب علمیت و فضل معظم‌له مکشوف است که بحمدالله به درجات عالیه نایل و دارای مرتبه استنباط احکام شرعیه و اجتهاد هستند و از حیث تقوی و اخلاق هم نهایت اطمینان را به جناب ایشان دارم. امید است که اهالی آن صفحه هم وجود شریف ایشان را که واقعا نعمت بزرگی است مغتنم شمرده و استفاده نمایند، و البته جناب مستطاب عالی هم که بحمدالله در آن حدود مروج اسلام و موجب چشم‌روشنی ماهاست در ترویج معظم‌له کوتاهی نخواهید فرمود ادام‌الله تعالی ایام افاداتکم الشریفه، والسلام علیکم ورحمه الله و برکاته. الاحقر عبدالکریم الحائری»
از متن نامه میزان تعلق خاطر شریف آیت‌الله حائری به حاج میرزا هدایت‌الله به خاطر حسن نظری که به ایشان داشت به خوبی آشکار است لذا یکی از روحانیون معمر و محترم گلپایگان به نام آخوند ملامحمدابراهیم قرنی نقل کرده از جمله افرادی که به قم رفته بودیم برای آوردن آقای وحید، من بودم که به این‌کار خیلی اصرار می‌ورزیدم، برای آخرین‌بار که خدمت آقای حائری رفتیم ایشان ضمن بیانات و سفارشاتی که در این‌باره کردند، خطاب به من که خیلی اصرار به این‌کار داشتم فرمودند: ”در حقیقت شما با بردن میرزا هدایت‌الله به گلپایگان دست راست مرا از من گرفتید” من هم در پی سخن آیت‌الله اظهار کردم: ” قصد ما از گرفتن و بردن دست حضرت عالی این است که آن را برای بوسیدن و استشفا همواره در اختیار داشته باشیم و چشم ما با آن روشن باشد. ”
آیت‌الله حائری که از این بدیهه خوششان آمد تبسمی بر لب آوردند و ما را دعا کردند.

۳ – تدریس

مرحوم حاج میرزا هدایت‌الله هنگام ورودشان به گلپایگان قبل از هرچیز مدرسه علمیه‌ای که از مرحوم آخوند ملامحمدتقی نخعی (حاج آخوند) به یادگار مانده بود و رو به ویرانی می‌رفت را با امکانات بسیار کم آن روز بازسازی و دایر نمودند، و طلابی که از اهالی گلپایگان و خوانسار هنگام عزیمت ایشان با میل و رغبت خود همراه ایشان به گلپایگان بازگشتند در مدرسه اسکان داده و شهریه‌ای که در قم از ناحیه مرحوم آیت‌الله حائری به آنها پ