مهسا فایل |
سایت دانلود فایل پاورپوینت کامل محمد بن ابیعمیر زیاد ۵۷ اسلاید در PowerPoint
در حال بارگذاری
توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد
پاورپوینت کامل محمد بن ابیعمیر زیاد ۵۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است
شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.
لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل محمد بن ابیعمیر زیاد ۵۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن پاورپوینت کامل محمد بن ابیعمیر زیاد ۵۷ اسلاید در PowerPoint :
ابنابیعمیر ابواحمد محمد ازدی
اِبْنِ اَبی عُمَیْر، ابواحمد محمد بن ابی عمیر زیاد بن عیسی اَزْدی (د ۲۱۷ق/۸۳۲م)، از محدثان بزرگ امامیه و از اصحاب اجماع در قرن ۳ق/۸م که به درک محضر ۳ تن از امامان شیعه (علیهالسلام) نائل آمد.
فهرست مندرجات
۱ – اقامت در بغداد
۲ – مقام رفیع نزد عامه و خاصه
۳ – روزگاری دراز در زندان
۴ – علت زندانی شدن
۵ – در زمان مأمون
۶ – صاحب فضل و علم
۷ – مشایخ حدیث
۸ – راویان حدیث
۹ – درک ۳ تن از ائمه
۱۰ – حجیت مراسیل ابن ابی عمیر
۱۱ – آثار
۱۲ – فهرست منابع
۱۳ – پانویس
۱۴ – منبع
۱ – اقامت در بغداد
وی در بغداد اقامت داشت و خدمت امام موسی بن جعفر (علیهالسلام) رسید و از ایشان حدیث شنید. در برخی از این احادیث، امام او را با کنیه ابواحمد خطاب کرده است.
[۱] احمد نجاشی، الرجال، ج۲، ص۲۰۴، به کوشش محمد جواد نائینی، بیروت، ۱۴۰۸ق/۱۹۸۸م.
شیخ مفید
[۲] محمد مفید، الاختصاص، ج۱، ص ۸۶، به کوشش علیاکبر غفاری، قم، مؤسسه نشر الاسلامی.
و شیخ طوسی
[۳] محمد طوسی، الفهرست، ص۲۶۷، به کوشش محمود رامیار، مشهد، ۱۳۵۱ش.
میگویند: ابن ابی عمیر، محضر امام کاظم (علیهالسلام) را درک کرد، ولی از ایشان روایت نکرد. این مطلب با گفتار نجاشی متعارض است. مگر آنکه مقصود، کمی روایات وی از امام (علیهالسلام) در کتب اخبار باشد.
[۴] ابوالمهدی کلباسی، سماء المقال، ج۱، ص۴۵، به کوشش محمد علی روضاتی، قم، ۱۳۷۲ق.
روایات بیواسطه ابن ابی عُمیر از امام کاظم (علیهالسلام) در توحید
[۵] محمد صدوق، التوحید، ص۴۰۷، به کوشش هاشم حسینی و علیاکبر غفاری، قم، ۱۳۹۸ق.
[۶] محمد صدوق، التوحید، ص۳۵۶، به کوشش هاشم حسینی و علیاکبر غفاری، قم، ۱۳۹۸ق.
[۷] محمد صدوق، التوحید، ص۷۶، به کوشش هاشم حسینی و علیاکبر غفاری، قم، ۱۳۹۸ق.
و کمالالدین و تمام النعمه
[۸] محمد صدوق، کمالالدین و تمام النعمه، ج۲، ص۴۳۳، به کوشش علیاکبر غفاری، تهران، ۱۳۹۰ق.
و کامل الزیارات
[۹] جعفر ابن قولویه، کامل الزیارات، ج۱، ص۲۴۷، به کوشش عبدالحسین امینی، نجف، ۱۳۵۶ق/۱۹۳۷م.
بیشک مؤید گفتار نجاشی است. ابن ابی عُمیر محضر امام رضا و امام جواد (علیهالسلام) را نیز درک و از امام هشتم (علیهالسلام) مستقیماً روایت کرد.
[۱۰] محمد طوسی، الفهرست، ص۲۶۷،به کوشش محمود رامیار، مشهد، ۱۳۵۱ش.
وی در نزد
۲ – مقام رفیع نزد عامه و خاصه
خاصه و عامه مقامی منیع و منزلتی رفیع داشت و بنابر گفته شیخ مفید
[۱۱] محمد مفید، الاختصاص، ج۱، ص ۸۶، به کوشش علیاکبر غفاری، قم، مؤسسه نشر الاسلامی.
معتمدترین و زاهدترین مردم زمانه و در همه امور بیهمتای روزگار خود بود. جاحظ، ابن ابی عُمیر را از تندروترین مشایخ شیعه میشمارد.
[۱۲] عمرو جاحظ، البیان و التبیین، ج۱، ص۸۴، به کوشش حسن سندویی، قاهره، ۱۳۵۱ق/۱۹۳۲م.
۳ – روزگاری دراز در زندان
از آنجا که ابن ابی عُمیر از خواص و نزدیکان امامان شیعه (علیهالسلام) و از اصحاب سِرّ ایشان بود، محنتهای بسیار دید و روزگاری دراز در زندان هارونالرشید به سر برد. مدت حبس وی را از ۴ سال
[۱۳] احمد نجاشی، الرجال، ج۲، ص۲۰۶، به کوشش محمد جواد نائینی، بیروت، ۱۴۰۸ق/۱۹۸۸م.
تا ۱۷ سال
[۱۴] محمد مفید، الاختصاص، ج۱، ص ۸۶، به کوشش علیاکبر غفاری، قم، مؤسسه نشر الاسلامی.
نوشتهاند و سبب آن را به صورتهای گوناگون بیان کردهاند.
۴ – علت زندانی شدن
بنا بر قولی، علت آن امتناع از پذیرفتن منصب قضا بود که بعدها به ناچار آن را پذیرفت. به گفته دیگر، بدان سبب او را به زندان انداختند که میخواستند از مخفیگاههای شیعیان و اصحاب امام موسی کاظم (علیهالسلام) آگاه گردند.
[۱۵] احمد نجاشی، الرجال، ج۲، ص۲۰۵، به کوشش محمد جواد نائینی، بیروت، ۱۴۰۸ق/۱۹۸۸م.
طوسی
[۱۶] محمد طوسی، اختیار معرفه الرجال، ج۱، ص۵۹۱ -۵۹۲، به کوشش حسن مصطفوی، مشهد، ۱۳۴۸ش.
داستان شکنجه وی را چنین نقل میکند: مخالفان نزد سلطان (هارون) از محمد بن ابی عمیر سعایت کردند که وی اسامی تمام شیعیان عراق را میداند. هارون او را احضار کرد و از وی خواست تا آنان را نام برد، وی امتناع کرد. پس هارون دستور داد تا او را برهنه کردند و بین دو نخل آویختند و ۱۰۰ تازیانه زدند. فضل بن شاذان میگوید: از ابن ابی عمیر شنیدم که گفت: زمانی که شمار تازیانه به ۱۰۰ رسید، از درد چنان بیتاب شدم که نزدیک بود نامهای شیعیان را آشکار سازم، در این حال آوای محمد بن یونس بن عبدالرحمان را شنیدم که میگفت: ای محمد جایگاهت را در نزد خداوند تعالی به یاد آور. من از این سخن نیرو گرفتم و شکیبایی ورزیدم و سپاس خدای را که اقرار نکردم. فضل بن شاذان میافزاید: از پدرم شنیدم که میگفت در عهد هارون عباسی ابن ابی عمیر را ۱۲۰ ضربه چوب زدند و مباشر آن سندی بن شاهک شحنه بغداد بود. سپس او را حبس کردند و او برای رهایی خود ۱۲۱ هزار درهم داد.
۵ – در زمان مأمون
بعد از هارون در زمان خلافت مأمون تا هنگامی که امام علی ابن موسی (علیهالسلام) حضور داشت، او و دیگر شیعیان در امان بودند، اما بعد از شهادت ایشان، وی دستگیر و زندانی شد و رنج بسیار برد و هر آنچه داشت به تاراج رفت.
۶ – صاحب فضل و علم
ابن ابی عمیر در فضل و علم به مرتبهای رسیده بود که مشایخ او را بسیار گرامی و بزرگ میداشتند و همواره اطراف او را میگرفتند.
[۱۷] محمد طوسی، اختیار معرفه الرجال، ج۱، ص۵۹۲، به کوشش حسن مصطفوی، مشهد، ۱۳۴۸ش.
از نام تألیفات وی چنین بر میآید که در فقه، حدیث،، کلام و مغازی تبحر داشته است. طوسی
[۱۸] محمد طوسی، اختیار معرفه الرجال، ج۱، ص۵۸۹ -۵۹۱، به کوشش حسن مصطفوی، مشهد، ۱۳۴۸ش.
از علی بن حسین فضّال نقل میکند که ابن ابی عمیر از یونس بن عبدالرحمان افقه، اصلح و افضل بود، اما خود طوسی در آنجا که اسامی طبقهه سوم از اصحاب اجماع را ذکر میکند
[۱۹] محمد طوسی، اختیار معرفه الرجال، ج۱، ص۵۵۶، به کوشش حسن مصطفوی، مشهد، ۱۳۴۸ش.
یونس و صفوان بن یحیی را فقیهترین ایشان میشمارد. ابن طاووس
[۲۰] علی ابن طاووس، ج۱، ص ۱۲۳، فرج المهموم، قم، ۱۳۶۳ش.
[۲۱] علی ابن طاووس، ج۱، ص ۱۲۴، فرج المهموم، قم، ۱۳۶۳ش.
به استناد روایتی از کتاب من لایحضره الفقیه
[۲۲] محمد صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۲، ص۲۶۹، به کوشش علیاکبر غفاری، قم، ۱۴۰۴ق.
ابن ابی عمیر را منجم دانسته که با توجه به مخدوش بودن روایت مزبور از جهت سند و متن، چنین نسبتی درست نیست.
[۲۳] احمد برقی، المحاسن، ج۱، ص۳۴۹، به کوشش سید جلال حسینی، تهران، ۱۳۴۲ش.
[۲۴] محمدباقر مجلسی، بحار الانوار، ج۵۵، ص۲۷۳، بیروت، ۱۴۰۳ق/۱۹۸۳م.
۷ – مشایخ حدیث
ابن ابی عمیر با آنکه روزگاری را در صحبت مشایخ اهل تسنن به سر برد و از ایشان احادیث بسیار شنید، اما فقط از طرق راویان امامی نقل حدیث کرد.
[۲۵] محمد طوسی، اختیار معرفه الرجال، ج۱، ص۵۹۰ -۵۹۱، به کوشش حسن مصطفوی، مشهد، ۱۳۴۸ش.
نام وی در بسیاری از اسناد روایی که بالغ برر ۶۴۵ مورد میشود، آمده است.
[۲۶] ابوالقاسم خویی، معجم رجال الحدیث، ج۱۴، ص۲۸۶، بیروت، ۱۴۰۳ق/۱۹۸۳م.
مشایخ وی بسیارند که بعضی از آنان عبارتند از: ابو ایّوب خزّاز، ابوبصیر، ابن اُذَیْنه، ابن سَنان، ابان بن تَغْلِب، ابان بن عثمان، اسحاق بن عَمّار، بُکَیْر بن اَعْیَن، جُمیل بن دَراج، حَمّاد بن عیسی، حمّاد بن عثمان، حنان بن سدیر، رفاعَه، عبدالله بن بکیر، عبدالله المغیره، کردَویه ، مرازم ابن حکیم، معاویه بن عمّار، معاویه بن وهب، [[|وهب بن عبدربّه]] و بسیاری دیگر.
۸ – راویان حدیث
بعضی از راویان حدیث وی عبارتند از: ابوجعفر و ابوعبدالله برقی، احمد بن محمد بن عیسی، احمد بن هلال، حسن بن محمد بن سَماعه ، حسین بن سعید، عبدالله بن عامر، علی بن سندی، علی بن مهزیار، فضل ابن شاذان، محمد بن خالد برقی، معاویه بن حکیم، یعقوب بن یزید و دیگران
[۲۷] ابوالقاسم خویی، معجم رجال الحدیث، ج۱۴، ص۲۸۷، بیروت، ۱۴۰۳ق/۱۹۸۳م.
[۲۸] ابوالقاسم خویی، معجم رجال الحدیث، ج۱۴، ص۲۸۸، بیروت، ۱۴۰۳ق/۱۹۸۳م.
- همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
- ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
