توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل کتاب البیان فی تفسیر القرآن ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل کتاب البیان فی تفسیر القرآن ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل کتاب البیان فی تفسیر القرآن ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

البیان فی تفسیر القرآن

برای دیگر کاربردها، البیان فی تفسیر القرآن (ابهام‌زدایی) را ببینید.

البیان فی تفسیرالقرآن، کتابی مهم در تفسیر و علوم قرآنی، اثر فقیه شیعی معاصر، آیت الله سیدابوالقاسم خویی (متوفی ۱۳۷۱ ش) است.

فهرست مندرجات

۱ – موضوعات علوم قرآنی در البیان
۲ – فصل‌های کتاب البیان
۲.۱ – فصل اول
۲.۲ – فصل دوم
۳ – برترین معجزه نزد مؤلف
۴ – رد اشکال تعارض بیانی در قرآن
۵ – متواتر نبودن قرائت‌های هفت‌گانه
۶ – دلیل بر متواتر نبودن قرائت‌ها
۷ – رد دلالت حدیث احرف سبعه بر پیوند قرائت‌ها
۸ – نظر مؤلف درباره قرائت صحیح در نماز
۹ – نقد و برسی روایت احرف سبعه
۱۰ – عدم تحریف قرآن در البیان
۱۱ – دلیل بر عدم تحریف قرآن
۱۲ – دلیل‌های قائلین به تحریف قرآن و رد آن
۱۳ – بحث حجیت ظواهر قرآن و رد
۱۴ – بیان ادله مخالفین حجت ظواهر
۱۵ – بحث نسخ آیات قرآن در البیان
۱۶ – بحث بداء و اصول تفسیر درالبیان
۱۷ – نقد و برسی نظر معتزله و اشاعره در حدوث و قدم قرآن
۱۸ – تفسیر سوره حمد و بحث فقهی بسم الله
۱۹ – بحث از سائر موضوعات اعتقادی در تعلیقات البیان
۲۰ – تأثیر پذیری مؤلف از استادش در بحث‌های کلامی
۲۱ – چاپ و ترجمه البیان به زبان‌های مختلف
۲۲ – فهرست منابع
۲۳ – پانویس
۲۴ – منابع

۱ – موضوعات علوم قرآنی در البیان

این کتاب مشتمل است بر برخی مباحث علوم قرآنی از جمله اعجاز ، تحریف ، نسخ و نیز تفسیر سوره حمد .به رغم خواسته و هدف مؤلف در ارائه تفسیرِ سوره‌های دیگر قرآن ، البیان تنها مشتمل بر تفسیر سوره حمد است.

۲ – فصل‌های کتاب البیان

این مجموعه در واقع، حاصل درس‌های آیت الله خویی در حوزه علمیه نجف است.

[۱] ابوالقاسم خویی، معجم رجال الحدیث، ج۲۲، ص۱۹، بیروت ۱۴۰۸/۱۹۸۷.

۲.۱ – فصل اول

مؤلف در آغاز، به اجمال، از شیوه تفسیر خود سخن گفته. سپس در فصل نخست با عنوان «فضل قرآن» جایگاه قرآن را در پرتو آیات آشکار ساخته و بر لزوم تدبر در آن تأکید کرده است.

۲.۲ – فصل دوم

در فصل دوم، در بحث از «اعجاز قرآن» به تبیین لغوی اعجاز، معنای اصطلاحی آن و فرق آن با سحر پرداخته است.

۳ – برترین معجزه نزد مؤلف

وی برترین معجزه را آن می‌داند که با برترین جریان روزگار هماوردی کند، از این‌رو با تبیین جایگاه بلاغت و فصاحت در روزگار جاهلی، به اثبات برتری قرآن در اعصار و مانندناپذیری آن در بیان و عرضه حقایق والا می‌پردازد.در بیان ابعاد مانندناپذیری قرآن، به تشریع و اِخبار از غیب نیز اشاره می‌کند.

[۲] الاعجاز ابوالقاسم خویی، البیان فی تفسیرالقرآن، ج۱، ص۳۲۷۷، بیروت ۱۴۰۸/۱۹۸۷.

۴ – رد اشکال تعارض بیانی در قرآن

از دیرباز، کسانی براین باور بوده‌اند که گاه در قرآن از لحاظ بیانی، اموری ناهمگون با فصاحت و بلاغت راه یافته است.

[۳] ابن قتیبه، تأویل مشکل القرآن، ج۱، ص۲۲، چاپ احمد صقر، قاهره ۱۳۹۳/۱۹۷۳.

مؤلف در فصلی جدا

[۴] ابوالقاسم خویی، البیان فی تفسیرالقرآن، ج۱، ص۸۱ ۹۹، بیروت ۱۴۰۸/۱۹۸۷.

به برخی از اشکال‌ها و ایرادها در این زمینه پرداخته و با استناد به تاریخ بدان‌ها پاسخ گفته، و در اثر دیگر خود، نفحات الاعجاز، نیز به نویسنده‌ای امریکایی که با نام ظاهراً مستعارِ نصیرالدین ظافر در کتابی با نام حُسن الایجاز (بولاق ۱۹۱۲) به معارضه با قرآن برخاسته بوده، پاسخ گفته است.

[۵] ابوالقاسم خویی، البیان فی تفسیرالقرآن، ص۹۴-۹۵، بیروت ۱۴۰۸/۱۹۸۷.

[۶] محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج۲۴، ص۲۴۶، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.

۵ – متواتر نبودن قرائت‌های هفت‌گانه

بحث قرائت ، که از پیشینه‌ای کهن و اهمیتی ویژه برخوردار است، بتفصیل در البیان، مطرح شده است.مؤلف به جایگاه قرائت در آرای قرآن پژوهان اشاره می‌کند و با تصریح به عدم تواتر قرائت‌های هفت‌گانه می‌گوید، عدم تواتر قرائت‌ها سخنی مشهور در میان شیعه است و بعید نمی‌نماید که در میان عامه نیز چنین باشد.

[۷] ابوالقاسم خویی، البیان فی تفسیرالقرآن، ج۱، ص۱۲۳، بیروت ۱۴۰۸/۱۹۸۷.

۶ – دلیل بر متواتر نبودن قرائت‌ها

مؤلف برای اثبات عدم تواتر قرائت‌ها، ابتدا قاریان ده‌گانه را معرفی می‌کند و سپس چگونگی گزارش قرائت‌های آن‌ها را بازگفته، می نویسد، توجه به واقع زندگانی قاریان و تأمل در طرق نقل قرائت‌ها و چگونگی اسناد قرائت‌ها، نحوه استدلال قاریان و پیروان آن‌ها به قرائت‌های خود و نقد دیگر قرائت‌ها، و انکار بسیاری از محققان برخی از این قرائت‌ها را (که نمونه‌هایی از آن‌ها آورده است) نشان می‌دهد که این قرائت‌ها متواتر نیستند.

[۸] ابوالقاسم خویی، البیان فی تفسیرالقرآن، ج۱، ص۱۲۵۱۵۷، بیروت ۱۴۰۸/۱۹۸۷.

آنگاه دلایل تواتر قرائت‌ها را نقد می‌کند و نشان می‌دهد که هیچ‌کدام دلایل استواری ندارند.

[۹] ابوالقاسم خویی، البیان فی تفسیرالقرآن، ج۱، ص۱۵۷۱۶۰، بیروت ۱۴۰۸/۱۹۸۷.

مؤلف گاه بر این نکته تأکید کرده است که این دلایل، تواتر قرآن را ثابت می‌کند نه قرائت‌ها را، و بین این دو فرقی است روشن.

۷ – رد دلالت حدیث احرف سبعه بر پیوند قرائت‌ها

از آن‌جا که مؤلف تواتر قرائت‌ها را نفی کرده، در ادامه بحث، پیوند «قرائت‌های هفت‌گانه» را با حدیث «اَحرُف سبعه» گسسته دانسته و تأکید کرده است که این حدیث به هر معنایی که باشد، پیوندی با موضوع قرائت‌های هفت‌گانه ندارد.وی در تأیید این نظر خود، آرای تنی چند از مفسّران و قرآن پژوهان بزرگ عامه را آورده است که از جمله به تأخر چند سده‌ای تعیینِ قرائت‌های هفت‌گانه از سوی ابن مجاهد استناد کرده‌اند.

[۱۰] ابوالقاسم خویی، البیان فی تفسیرالقرآن، ج۱، ص۱۶۳، بیروت ۱۴۰۸/۱۹۸۷.

۸ – نظر مؤلف درباره قرائت صحیح در نماز

مؤلف پس از نقد حجیّت قرائت‌ها، با استناد به روایتی از کافی، تأکید می‌کند که در نماز قرائتی صحیح است که به روزگار امامان علیهم‌السلام متعارف بوده باشد.

[۱۱] ابوالقاسم خویی، البیان فی تفسیرالقرآن، ج۱، ص۱۶۷، بیروت ۱۴۰۸/۱۹۸۷.

۹ – نقد و برسی روایت احرف سبعه

بحث از روایت « احرف سبعه » در علوم قرآنی بسی دراز دامن است.

[۱۲] حسن ضیاءالدین عتر، الاحرُف السبعه و منزله القراءات منها، بیروت ۱۴۰۹/۱۹۸۸.

مؤلف، گونه‌های مختلف نقل آن را آورده و پس از نقد تمامی آن‌ها، تصریح کرده است که به دلیل تهافت و تناقض روایات و عدم امکانِ جمع، نمی‌توان آن‌ها را پذیرفت.

[۱۳] ابوالقاسم خویی، البیان فی تفسیرالقرآن، ج۱، ص۱۷۱۱۹۳، بیروت ۱۴۰۸/۱۹۸۷.

از این‌رو، وی روایات «احرف سبعه» را یکسره مردود می‌شمارد.

[۱۴] عبدالصبور شاهین، تاریخ القرآن، ج۱، ص۲۹ـ۳۲، قاهره ۱۹۶۶.

۱۰ – عدم تحریف قرآن در البیان

مهم‌ترین بحث البیان، بحث «تحریف ناپذیری» قرآن کریم است.مؤلف تحریف را معنی کرده، انواع و ابعاد آن را نمایانده و محل نزاع بحث را روشن کرده است.وی ضمن تصریح به این‌که محققان هرگز به تحریف عقیده نداشته‌اند، «نسخ التلاوه» را گونه‌ای از تحریف دانس