توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل علی بن حمزه طوسی ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل علی بن حمزه طوسی ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل علی بن حمزه طوسی ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

ابن‌حمزه عمادالدین ابوجعفر محمد بن علی طوسی

اِبْن‌ِ حَمْزه، عمادالدین ابوجعفر محمد بن پاورپوینت کامل علی بن حمزه طوسی ۴۵ اسلاید در PowerPoint، فقیه امامی سده ۵ -۶ ق/۱۱-۱۲ م و صاحب کتاب الوسیله است.

فهرست مندرجات

۱ – ابهام در زندگی، مشایخ و شاگردان او
۲ – دوران حیات
۳ – گرایش فقهی
۴ – ویژگی‌های فقهی
۵ – رواج فقه او
۶ – آثار
۷ – فهرست منابع
۸ – پانویس
۹ – منبع

۱ – ابهام در زندگی، مشایخ و شاگردان او

از زندگی، مشایخ و شاگردان وی هیچ گزارش صحیحی در دست نیست. قدیم‌ترین کسی که از او نام برده، منتجب‌الدین (د بعد از ۶۰۰ ق) است که ضمن ذکر او در فهرست

[۱] منتجب الدین، علی، فهرست اسماءِ علماءِ الشیعه، ص ۱۶۴,به کوشش عبدالعزیز، طباطبایی، قم، ۱۴۰۴ق.

به عنوان فقیه، چند اثر از جمله الوسیله را به او نسبت داده است. ابن شهر آشوب (د ۵۸۸) فهرست‌نویس دیگر سده ۶ گرچه نامی از وی نبرده، ولی در ضمن کتبی که مؤلف آن‌ها را نمی‌شناخته، از کتابی با عنوان الوسائل الی نیل الفضائل نام برده

[۲] ابن حمزه، محمد، الوسیله، ص ۱۴۵,به کوشش محمد حسون، قم، ۱۴۰۸ق.

که می‌تواند همان الوسیله الی نیل الفضیله ابن حمزه باشد.

۲ – دوران حیات

یاد کردن ابن حمزه از شیخ طوسی (د ۴۶۰ ق) و ابویعلی سلاّر دیلمی (د ۴۶۳ ق) به عنوان متوفی

[۳] ابن حمزه، محمد، الوسیله، ص ۱۸۰-۱۸۱,به کوشش محمد حسون، قم، ۱۴۰۸ق.

و ذکر شدن الوسیله در فهرست منتجب‌الدین که پیش از ۵۸۴ ق تألیف شده

[۴] طباطبایی، عبدالعزیز، مقدمه فهرست,ص۴۸ .

نشان می‌دهد که تألیف الوسیله در فاصله سال‌های ۴۶۳-۵۸۴ق صورت گرفته است.
حال با توجه به این‌که ابن حمزه در این کتاب از ابن براج (د ۴۸۱ق) تأثیر پذیرفته و فقیهان نیمه دوم قرن ۶ ق/۱۲ م از جمله راوندی (د ۵۷۳ ق) از الوسیله استفاده کرده‌اند، می‌توان دوره حیات او را در اواخر قرن ۵ ق/۱۱ م و نیمه اول قرن ۶ ق/۱۲ م تعیین کرد. در منابع سده اخیر گفته شده که مقبره‌ای به نام او در حومه کربلا وجود دارد.

[۵] آقابزرگ، الذریعه,ج۱۰، ص۶۶ .

[۶] صدر، حسن، ج۱، ص۳۰۵، تأسیس الشیعه، بغداد، شرکه النشر و الطباعه العراقیه.

در نوشته‌های برخی از نویسندگان متأخر در مورد نام ابن حمزه مؤلف کتاب الوسیله اختلافاتی دیده می‌شود که با توجه به تصریح به نام مؤلف در منابع متقدم نمی‌تواند چندان قابل توجه باشد، از جمله محقق کرکی در اجازه خود به قاضی صفی‌الدین،

[۷] مجلسی، محمدباقر، ج۱۰۵، ص۷۶، بحارالانوار، بیروت، ۱۴۰۳ق/۱۹۸۳م.

مؤلف الوسیله را هبهالله بن حمزه از فقیهان حلب دانسته که ابداً شخص شناخته شده‌ای نیست. همچنین صاحب نظام الاقوال، کتاب الوسیله را از ابویعلی محمد بن حسن بن حمزه جعفری

[۸] نجاشی، احمد، الرجال، به کوشش موسی شبیری، قم، ۱۴۰۷ق.

دانسته

[۹] امین، محسن، اعیان الشیعه، بیروت، ۱۴۰۳ق.

[۱۰] افندی، عبدالله، ریاض العلماء، به کوشش احمد حسینی، قم، ۱۴۰۱ق.

که با توجه به وفات او در ۴۶۳ ق نمی‌تواند مقبول باشد.

[۱۱] افندی، عبدالله، ریاض العلماء، به کوشش احمد حسینی، قم، ۱۴۰۱ق.

[۱۲] حر عاملی، محمد، امل الامل، به کوشش احمد حسینی، بغداد، ۱۳۸۵ق.

۳ – گرایش فقهی

ابن حمزه را باید از پیروان مکتب شیخ طوسی به شمار آورد. مقایسه‌ای میان فتاوی او در الوسیله و فتاوی شیخ طوسی نشان می‌دهد که او چهارچوب فقه شیخ طوسی را پذیرفته است. ابن حمزه در تألیف الوسیله از میان آثار شیخ طوسی از نهایه بیش‌تر بهره برده است و حتی گاه ابن ادریس (بدون ذکر نام) او را – در مسأله بطلان تدبیر به ایاق

[۱۳] ابن حمزه، محمد، الوسیله، به کوشش محمد حسون، قم، ۱۴۰۸ق

– تابع کتاب نهایه دانسته است.

[۱۴] طوسی، محمد، «النهایه»،ص ۳۸۰-۳۸۱، ضمن الجوامع الفقهیه، تهران، ۱۲۷۶ق.

همچنین او را می‌توان در زمره فقیهانی شمرد که حمصی (فقیه نیمه دوم سده ۶ ق) آنان را بازگوکننده فقه شیخ طوسی و در واقع پیرو او دانسته است.

[۱۵] ابن طاووس، علی، کشف المحجه، نجف، ۱۳۷۰ق/۱۹۵۰م.

با این‌همه سخنان ابن ادریس و حمصی را در مورد او باید تا حدودی اغراق‌آمیز دانست، زیرا ابن حمزه نه تنها در مواردی با آرای شیخ طوسی مخالفت کرده و شاید گاهی سعی در تعدیل حکم او داشته است (مانند قول وی به استحباب تقدیم مضمضه بر استنشاق

[۱۶] علامه حلی، حسن، المختلف، ص ۲۶، سطر ۱،تهران، ۱۳۲۴ق.

[۱۷] علامه حلی، حسن، المختلف، ج۲، سطر ۱۵،تهران، ۱۳۲۴ق.

)، بلکه به طرح فروع جدیدی در فقه پرداخته که در کتب شیخ طوسی مطرح نبوده است.

[۱۸] ابن حمزه، محمد،الوسیله، به کوشش محمد حسون، قم، ۱۴۰۸ق.

[۱۹] علامه حلی، حسن، المختلف، تهران، ۱۳۲۴ق.

۴ – ویژگی‌های فقهی

یکی از بارزترین مشخصه‌های فقه ابن حمزه را باید روش او در بیان احکام دانست. او ابتدا شقوق مختلف مسأله را با قید عدد‌ به‌طور مجمل مشخص می‌کند و سپس به تفصیل‌ِ یکایک شقوق مزبور می‌پردازد.
او در تقسیمات خود واجب و مستحب، حرام و مکروه، فعل و ترک و کمیت و کیفیت را از یکدیگر تمیز داده و هر کدام را جداگانه آورده است. وی در مقدمه الوسیله

[۲۰] ابن حمزه، محمد، الوسیله،ص ۴۲-۴۳,به کوشش محمد حسون، قم، ۱۴۰۸ق.

می‌گوید این روش تقسیم‌بندی موجب سهولت حفظ احکام می‌گردد. اگرچه ابن حمزه را نمی‌توان مبدع این روش دانست، ولی او این روش را به کمال رسانده است.
از دیگر مشخصه‌های فقه ابن حمزه، تعریف او از اصطلاحات فقهی در آغاز برخی از ابواب است.
وی بجز شیخ طوسی، از نظریات دیگر فقهای معاصر وی نیز بهره برده است. مثلاً در چندین مورد

[۲۱] ابن حمزه، محمد، الوسیله،ص ۱۴۴,به کوشش محمد حسون، قم، ۱۴۰۸ق.

[۲۲] ابن حمزه، محمد، الوسیله،ص ۱۸۰,به کوشش محمد حسون، قم، ۱۴۰۸ق.

[۲۳] ابن حمزه، محمد، الوسیله،ص ۱۴۱,به کوشش محمد حسون، قم، ۱۴۰۸ق.

به صراحت نظریات ابویعلی سلار دیلمی را نقل کرده است.

[۲۴] سلار دیلمی، ابویعلی، «المراسم»، ضمن الجوامع الفقهیه،سطر ۱، ص ۱۷, تهران، ۱۳۷۶ق.

[۲۵] سلار دیلمی، ابویعلی، «المراسم»، ضمن الجوامع الفقهیه،ص ۱۸, تهران، ۱۳۷۶ق.

[۲۶] سلار دیلمی، ابویعلی، «المراسم»، ضمن الجوامع الفقهیه، تهران،ص ۱۴، سطر ۲۰، ۱۳۷۶ق.

با یک بررسی سبک‌شناختی روشن می‌شود که تا حدودی از ابن براج نیز تأثیر پذیرفته است.

[۲۷] ابن براج، عبدالعزیز، المهذب،ص۷۶ ,قم، ۱۴۰۶ق.

[۲۸] ابن براج، عبدالعزیز، المهذب،ص۷۲, قم، ۱۴۰۶ق.

۵ – رواج فقه او

اگرچه در آثار نیمه دوم قرن ۶ ق/۱۲ م نامی از ابن حمزه برده نشده، ولی تأثیر فقه او در این آثار به روشنی مشهود است. مقایسه بین مندرجات فقه القرآن راوندی با الوسیله،

[۲۹] راوندی، سعید، فقه القرآن، به کوشش احمد حسینی، قم، ۱۳۹۷ق.

[۳۰] راوندی، سعید، فقه القرآن، ص ۲۶۵,به کوشش احمد حسینی، قم، ۱۳۹۷ق.

[۳۱] راوندی، سعید، فقه القرآن، ص ۲۱۲ ,به کوشش احمد حسینی، قم، ۱۳۹۷ق.

تأثر راوندی از ابن حمزه را نشان می‌دهد. راوندی حتی در مواردی چون حکم خون سگ و خوک در لباس نمازگزار

[۳۲] ابن ادریس، محمد، السرائر، تهران، ۱۲۷۰ق.