توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عطیه بن حارث همدانی ۱۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عطیه بن حارث همدانی ۱۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل عطیه بن حارث همدانی ۱۲ اسلاید در PowerPoint :

عطیه بن حارث

ابوروق پاورپوینت کامل عطیه بن حارث همدانی ۱۲ اسلاید در PowerPoint (م ۱۹۰ق)، از تابعین، مفسران و محدثان قرن دوم هجری قمری که از از امام محمدباقر (علیه‌السّلام) روایت نقل کرده است. وی به ولایت اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) اعتقاد داشت و از دوست‌داران خاندان رسالت بود.

فهرست مندرجات

۱ – معرفی اجمالی
۲ – پانویس
۳ – منبع

۱ – معرفی اجمالی

ابوروق عطیه بن حارث کوفی همدانی هزانی، از امام محمدباقر (علیه‌السّلام)،

[۱] نمازی شاهرودی، علی، مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۵، ص۲۴۲.

انس بن مالک، ابوعبدالرحمان سلمی، عکرمه،

[۲] مزی، یوسف بن عبدالرحمن، تهذیب الکمال، ج۲۰، ص۱۴۴.

ابراهیم بن یزید تیمی،

[۳] خزرجی، احمد بن عبدالله، خلاصه تذهیب تهذیب الکمال، ص۲۶۷.

ضحاک

[۴] ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۶، ص۳۶۹.

و دیگران روایت نقل کرده است. افرادی چون خالد بن یزید شامی، بشر بن عماره

[۵] مزی، یوسف بن عبدالرحمن، تهذیب الکمال، ج۲۰، ص۱۴۴.

و عمر بن ثابت

[۶] اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواه، ج۱، ص۵۳۸.

و دو فرزندش یحیی و عماره

[۷] خزرجی، احمد بن عبدالله، خلاصه تذهیب تهذیب الکمال، ص۲۶۷.

از او روایت کرده‌اند. وی از تابعین

[۸] حلی، حسن بن علی، رجال ابن داوود، ص۱۳۳.

و مورد اعتماد بود و رجالیون او را راستگو و وارسته می‌دانند.

[۹] مزی، یوسف بن عبدالرحمن، تهذیب الکمال، ج۲۰، ص۱۴۳.

او به ولایت اهل‌بیت عصمت و طهارت (علیهم‌السّلام) اعتقاد داشت

[۱۰] جمعی از نویسندگان، دائره المعارف تشیع، ج۴، ص