توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عباس اقبال ۴۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عباس اقبال ۴۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل عباس اقبال ۴۸ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل عباس اقبال ۴۸ اسلاید در PowerPoint آشتیانی

عباس‌ اِقْبال‌ِ آشْتیانی‌ (۱۲۷۷-۱۳۳۴ش‌/ ۱۸۹۸-۱۹۵۶م‌)، فرزند محمدعلی‌، مورخ‌، نویسنده‌، استاد دانشگاه‌، عضو پیوسته فرهنگستان‌ ایران‌ و مجمع‌ علمی‌ عربی‌ دمشق‌ بود.
او تحصیلات خود را در مدرسه دارالفنون تهران گذرانده و برای تکمیل تحصیلات به کشورهای اوپایی سفر می‌کرد، لیسانس‌اش را از دانشگاه فرانسه و دکترای رشته ادبیات را از دانشگاه تهران اخذ نمود. او همزمان با تحصیل، تدریس هم می‌کرد. اقبال یکی از پژوهشگران‌ بزرگ معاصر ایران است که در علوم مختلف تحقیقات و آثار اصیلی به جای گذاشته است.
از فعالیت‌های اقبال، استاد دانشگاه و تدریس، مامور تحقیقات در موزه‌ها و کتابخانه‌های‌ پاریس‌، نماینده ایران‌ در کنفرانس‌ «طرز نگهداری‌ موزه‌های‌ صنایع‌ و تاریخ‌» در مادرید، انتشار مجله یادگار و نمایندگی ایران در کشورهای ترکیه و ایتالیا بود.

فهرست مندرجات

۱ – معرفی اجمالی
۲ – تحصیلات
۳ – شروع تالیف مجلات
۴ – فعالیت‌های علمی
۴.۱ – فعالیت در فرانسه
۴.۲ – تدریس در دارالمعلمین‌
۴.۳ – نماینده ایران‌ در مادرید
۴.۴ – تدوین رساله دکتری
۴.۵ – استادی و عضویت در فرهنگستان
۴.۶ – انتشار مجله یادگار
۵ – ماموریت‌ها
۶ – تبحر در علوم
۷ – اوصاف
۸ – وفات و مدفن
۹ – آثار
۱۰ – فهرست منابع
۱۱ – پانویس
۱۲ – منبع

۱ – معرفی اجمالی

اقبال‌ در آشتیان‌ در خانواده فقیر به‌ دنیا آمد. خانواده‌اش‌ در دوران‌ کودکی‌ او، به‌ تهران‌ کوچ‌ کردند.
پدرش‌ در این‌ شهر حمام‌ بیمارستان‌ وزیری‌ را در اجاره خود آورد و خود وی‌ نیز به‌ سبب‌ تنگدستی‌ تا ۱۴ سالگی‌ به‌ درودگری‌ پرداخت‌ و همزمان‌ تحصیلاتش‌ را در مکتب‌خانه‌ها دنبال‌ کرد.

۲ – تحصیلات

در سال‌های نوجوانی اقبال، شیخ‌ مرتضی‌ نجم‌آبادی‌ که‌ با خانواده اقبال‌، آشنایی‌ و مراوده‌ داشت‌، او و برادر بزرگ‌ترش‌ را به‌ مدرسه «شرکت‌ گلستان‌» فرستاد.
پس‌ از اتمام‌ دوره ۳ ساله این‌ مدرسه‌، عباس‌ جوان‌ به‌ پایمردی‌ نجم‌آبادی‌ و با مساعدت‌ ابوالحسن‌ فروغی‌، به‌ دارالفنون‌ راه‌ یافت‌.

[۱] دبیرسیاقی‌، محمد، مجموعه‌ مقالات‌ عباس‌ اقبال‌ آشتیانی‌، ج۱، ص۱۴ – ۱۵.

[۲] نجم‌آبادی‌، محمود، استادم‌ عباس‌ اقبال‌، ج۱، ص۶۰۲ -۶۰۴.

[۳] یغمایی‌، حبیب‌، عباس‌ اقبال‌، ج۱، ص۴۵.

[۴] افشار، ایرج‌، عباس‌ اقبال‌ آشتیانی‌، ج۱، ص۲۵۷.

اقبال‌ دوره متوسطه‌ را در دارالفنون‌ با موفقیت‌ طی‌ کرد و به‌ دلیل‌ توانایی‌ فراوان‌، معاونت‌ کتابخانه معارف‌ را که‌ در همین‌ مدرسه‌ تأسیس‌ گردیده‌ بود، عهده‌دار شد.
او تدریس را از همین‌ زمان‌ در دارالفنون‌ آغاز کرد و در ۱۲۹۷ش‌ که‌ دارالمعلمین‌ مرکزی‌ به‌ همت‌ میرزا ابوالحسن‌ فروغی تأسیس‌ شد

[۵] دایرهالمعارف‌ فارسی‌،ج۱، ص۹۳۶.

در آن‌جا در کنار کسانی‌ مانند عبدالعظیم‌ قریب‌، به‌ تدریس‌ فارسی‌، تاریخ‌ و جغرافیا مشغول‌ شد و همزمان‌ در مدرسه سیاسی‌ و مدرسه نظام‌ به‌ تدریس‌ پرداخت‌.

[۶] افشار، ایرج‌، عباس‌ اقبال‌ آشتیانی‌، ج۱، ص۲۵۸.

۳ – شروع تالیف مجلات

حضور اقبال‌ در این‌ مدارس‌ و کتابخانه معارف‌، از یک‌ سو سبب‌ آشنایی‌ او با ملک‌ الشعرای بهار، رشید یاسمی‌، تیمور تاش‌ و سعید نفیسی‌ – که‌ مجله دانشکده‌ را منتشر می‌ساختند – شد و از سوی‌ دیگر موجب‌ دوستی‌ وی‌ با محمدعلی‌ فروغی‌، ابوالحسن‌ فروغی‌، عبدالعظیم‌ قریب‌ و غلامحسین‌ رهنما – که‌ مجله فروغ‌ تربیت‌ را انتشار می‌دادند – گردید، و این‌ خود وسیله‌ای‌ شد تا اقبال‌ به‌ نوشتن‌ مقالاتی‌ در این‌ مجلات‌ بپردازد و نامش‌ بر سر زبان‌ها افتد.

[۷] افشار، ایرج‌، عباس‌ اقبال‌ آشتیانی‌، ج۱، ص۲۵۸.

[۸] گلبن‌، محمد، بهار و ادب‌ فارسی‌، ج۲، ص۴۴۷.

۴ – فعالیت‌های علمی

فعالیت‌های اقبال در ایران و کشورهای دیگر بود.

۴.۱ – فعالیت در فرانسه

در ۱۳۰۴ش‌، هنگامی‌ که‌ اقبال‌ در مدرسه نظام‌ تدریس‌ می‌کرد، به‌ منشی‌گری‌ هیأت‌ نظامی‌ ایران انتخاب‌، و همراه‌ این‌ هیات‌ به‌ عنوان‌ مترجم‌ راهی‌ فرانسه‌ شد و در آن‌جا با علامه‌ محمد قزوینی‌ – که‌ پیش‌تر مقالات‌ اقبال‌ توجه‌ او را جلب‌ کرده‌ بود – آشنا شد.
اقبال‌ در فرانسه‌ علاوه‌ بر شغل‌ موظف‌ خود، به‌ ادامه تحصیل‌ پرداخت‌ و به‌ اخذ درجه لیسانس‌ از دانشگاه‌ سربُن‌ توفیق‌ یافت‌.

[۹] افشار، ایرج‌، عباس‌ اقبال‌ آشتیانی‌، ج۱، ص۲۵۸-۲۵۹.

ظاهراً در همین‌ سفر بود که‌ از سوی‌ وزارت‌ معارف‌ وقت‌ ماموریت‌ یافت‌ تا در موزه‌ها و کتابخانه‌های‌ پاریس‌ تحقیقاتی‌ انجام‌ دهد و گزارش‌هایی‌ از وضع‌ تحصیلی‌ دانشجویان‌ ایرانی‌ در فرانسه‌ به‌ مقامات‌ ایرانی‌ بفرستد.

[۱۰] میرانصاری‌، علی‌، اسنادی‌ از مشاهیر ادب‌ معاصر ایران‌، ج۱، ص۲۵۰.

[۱۱] میرانصاری‌، علی‌، اسنادی‌ از مشاهیر ادب‌ معاصر ایران‌، ج۱، ص۲۶۶-۲۶۷.

۴.۲ – تدریس در دارالمعلمین‌

اقبال‌ پس‌ از بازگشت‌ به‌ ایران‌ بار دیگر تدریس‌ خود را در دارالمعلمین‌ مرکزی‌ – که‌ اکنون‌ دارالمعلمین‌ عالی‌ نام‌ گرفته‌ بود – آغاز کرد و از مهر ۱۳۰۸، در کنار استادانی‌ چون‌ بدیع‌الزمان‌ فروزانفر ، ملک‌الشعرا بهار، رضازاده‌ شفق‌ و محمود حسابی‌ به‌ تدریس‌ تاریخ‌ مفصل‌ ایران‌، تاریخ‌ ایران‌ قبل‌ از اسلام و جغرافیای‌ کشورهای‌ بزرگ‌ جهان‌ مشغول‌ شد.
از قرائن‌ بر می‌آید که‌ این‌ دوره‌ از تدریس‌ اقبال‌ کوتاه‌ مدتی‌ پیش‌ از ۱۳۰۸ش‌ بوده‌ است‌.

[۱۲] میرانصاری‌، علی‌، اسنادی‌ از مشاهیر ادب‌ معاصر ایران‌، ج۱، ص۲۷۸-۲۷۹.

۴.۳ – نماینده ایران‌ در مادرید

او در همین‌ سال‌ها درصدد بازگشت‌ به‌ اروپا برای‌ تکمیل‌ تحصیلاتش‌ بود، تا اینکه‌ سرانجام‌ در پاییز ۱۳۱۳ش‌ توانست‌ با کمک‌ محمدعلی‌ فروغی‌ (نخست‌ وزیر) و علی‌اصغر حکمت‌ (وزیر معارف‌)، به‌ عنوان‌ نماینده ایران‌ در کنفرانس‌ «طرز نگهداری‌ موزه‌های‌ صنایع‌ و تاریخ‌» در مادرید شرکت‌ کند و از همان‌جا راهی‌ پاریس‌ گردد.

[۱۳] میرانصاری‌، علی‌، اسنادی‌ از مشاهیر ادب‌ معاصر ایران‌، ج۱، ص۳۲۹-۳۳۱.

۴.۴ – تدوین رساله دکتری

در مدتی‌ که‌ اقبال‌ در فرانسه‌ اقامت‌ داشت‌، رساله‌ای‌ تالیف‌ کرد و در ۱۳۱۴ش‌ برای‌ وزیر معارف‌ وقت‌ فرستاد تا به‌ پایمردی‌ وی‌ در شورای‌ دانشگاه‌ تهران به‌ عنوان‌ رساله دکتری‌ به‌ تصویب‌ برسد.
این‌ شورا نیز رساله اقبال‌ را در ۲۱ اسفند ۱۳۱۴ به‌ منزله درجه دکتری‌ در رشته ادبیات‌ پذیرفت‌.

[۱۴] میرانصاری‌، علی‌، اسنادی‌ از مشاهیر ادب‌ معاصر ایران‌، ج۱، ص۳۳۹.

[۱۵] میرانصاری‌، علی‌، اسنادی‌ از مشاهیر ادب‌ معاصر ایران‌، ج۱، ص۳۴۴.

۴.۵ – استادی و عضویت در فرهنگستان

اقبال‌ پس‌ از بازگشت‌ به‌ ایران‌، در دی‌ ماه‌ ۱۳۱۷ به‌ سمت‌ استادی‌ دانشگاه‌ تهران‌ منصوب‌،

[۱۶] میرانصاری‌، علی‌، اسنادی‌ از مشاهیر ادب‌ معاصر ایران‌، ج۱، ص۳۵۵.

و در همین‌ سال‌ عضو پیوسته فرهنگستان‌ ایران‌ شد.

[۱۷] افشار، ایرج‌، عباس‌ اقبال‌ آشتیانی‌، ج۱، ص۲۵۹.

[۱۸] صدیق‌ (اعلم‌)، عیسی‌، یادگار عمر، ج۲، ص۲۴۶.

[۱۹] شهرستانی‌، صالح‌، شخصیات‌ ادرکتها، ج۱، ص۲۹.

۴.۶ – انتشار مجله یادگار

بعد از ۱۳۲۱ش‌ که‌ ظاهراً شرایط جدیدی‌ بر دانشگاه‌ تهران‌ حاکم‌ شد، اقبال‌ احساس‌ ناخشنودی‌ می‌کرد و به‌ ادامه کار تدریس‌ در دانشگاه‌ بی‌میلی‌ نشان‌ می‌داد. بدین‌سبب‌، بعضی‌ از دوستان‌ سیاستمدار او در صدد برآمدند تا با ارجاع‌ منصب‌ وزارتی‌ وی‌ را راضی‌ سازند، اما او تن‌ به‌ چنین‌ مسئولیتی‌ نداد.
وی‌ در این‌ زمان‌ از پیشنهاد عباس‌ مسعودی‌ مدیر روزنامه