توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سیره حضرت مهدی ۸۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سیره حضرت مهدی ۸۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل سیره حضرت مهدی ۸۵ اسلاید در PowerPoint :

سیره عملی امام مهدی

امام مهدی (علیه‌السلام)، امام دوازدهم و آخرین امام شیعیان اثنی عشری است که در غیبت کبری به سر می‌برد. به اعتقاد شیعیان و بسیاری از مسلمانان، آن حضرت بعد از ظهور، حکومت جهانی تشکیل خواهد داد. ‌سیره عملی حضرت مهدی یکی از مباحث مهم مهدویت بوده و در روایات زیادی از پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و امامان معصوم (علیهم‌السلام) بیان شده است. در این مقاله به بخش‌هایی از سیره‌ عملی امام مهدی در جنبه‌های گوناگون آن، اعم از فردی و اجتماعی، برای برقراری حکومت عدل جهانی پس از ظهور، پرداخته شده است.

فهرست مندرجات

۱ – معنای لغوی سیره
۲ – زندگی شخصی
۳ – سیره دینی
۴ – سیره خلقی
۵ – سیره عملی
۶ – سیره انقلابی
۷ – سیره سیاسی
۷.۱ – خاتمه نفوذ یهود و مسیحیت
۷.۲ – جریان حکومت اسلام در جهان
۷.۳ – برپایی عدالت
۸ – سیره علمی و تربیتی
۸.۱ – رشد علم در عصر مهدویت
۸.۲ – رشد علمی زنان
۸.۳ – به کمال رسیدن خردها
۹ – سیره اجتماعی
۹.۱ – نمونه سیره اجتماعی
۹.۲ – خصوصیات کارگزاران
۱۰ – سیره مالی
۱۱ – سیره اصلاحی
۱۲ – سیره قضایی
۱۲.۱ – شیوه قضاوت
۱۲.۲ – خصوصیات قضات
۱۳ – پانویس
۱۴ – منبع

۱ – معنای لغوی سیره

«سیره» به معنای شیوه و چگونگی رفتار انسان در زندگی است.

[۱] شهید مطهّری، مرتضی، مجموعه آثار، ج۱۶، ص۵۰.

۲ – زندگی شخصی

زندگی شخصی امام مهدی، بسیار ساده و دور از تجمّل و اشرافی‌گری است. زندگی آن حضرت از نظر مادّی همانند زندگی پایین‌ترین طبقات جامعه است.
روایات، امام زمان (علیه‌السلام) را در این عرصه به پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و حضرت علی (علیه‌السلام) مانند دانسته‌اند.

[۲] مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۴۰.

آن حضرت لباس کم‌بها می‌پوشد و همانند مستمندان غذا می‌خورد.

[۳] مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۵۴.

این شیوه همه رهبران و انسان‌های الهی است. آنان زندگی خویش را با نیازمندان و مستمندان همسان می‌کنند تا فقر و تنگ‌دستی بر آنان گران نیاید و محرومیت از مواهب مادّی آنان را نیازارد.

[۴] امام علی (علیه‌السلام)، نهج البلاغه، خ۲۰۹.

برقرار ساختن حکومت عدل جهانی بی‌گمان با رنج‌ها و سختی‌ها همراه است و از این‌رو، بنابر روایات حتی اصحاب امام زمان (علیه‌السلام) نیز پیش از برپایی این حکومت الهی در دشواری و زحمت زندگی می‌کنند.

[۵] مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۴۰.

از روایات درباره جای سکونت حضرت مهدی (علیه‌السلام) برمی‌آید که آن حضرت در مسجد سهله سکونت خواهد گزید.

[۶] مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۱۷.

۳ – سیره دینی

حضرت مهدی (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف) در برابر خداوند و جلال خداوند، فروتن است، ‌همچون عقاب، به هنگامی‌که بال خویش فرو گشاید و سر به زیر‌انداخته، از اوج آسمان فرو د آید. مهدی، در برابر جلال خداوند اینسان خاشع و فروتن است. خدا و عظمت خدا، در وجود او متجلی است، و همه‌ هستی او را در خود فرو برده است.

[۷] نجم‌الدین عکسری، جعفر بن محمد، المهدی الموعود، ج۱، ص۲۸۰.

امام مهدی (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف)، عادل است و خجسته و پاکیزه. او ذرّه‌ای از حق را فرو نگذارد. خداوند دین اسلام را به دست او عزیز گرداند… مهدی، همواره بیم خداوند را به دل، و به مقام تقرّبی که نزد خدا دارد مغرور نشود. او به دنیا دل نبدد، و سنگی روی سنگ نگذارد. در حکومت او، به احدی بدی نرسد، مگر آنجا که حدّ خدایی جاری گردد.

[۸] نجم‌الدین عکسری، جعفر بن محمد، المهدی الموعود، ج۱، ص۲۸۰ – ۳۰۰.

۴ – سیره خلقی

مهدی (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف)، صاحب حشمت و سکینه و وقار است. مهدی جامه‌هایی درشتناک پوشد، و نان جو خورد. علم و حلم مهدی از همه‌ مردمان بیشتر است. مهدی، هم‌نام پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) است (محمد)، و خُلق او، خُلق محمدی است. مهدی (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف)، در جهان، با مشعل فروزان هدایت سیر کند، و چونان صالحان زیست می‌کند.

[۹] نجم‌الدین عکسری، جعفر بن محمد، المهدی الموعود، ج۱، ص۲۸۱ – ۲۸۲.

[۱۰] نجم‌الدین عکسری، جعفر بن محمد، المهدی الموعود، ج۱، ص۳۰۰.

[۱۱] نجم‌الدین عکسری، جعفر بن محمد، المهدی الموعود، ج۱، ص۲۶۶.

۵ – سیره عملی

به هنگام حکومت حضرت مهدی (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف)، آنچه هست، دوستی و یگانگی است، تا آنجا که هر کس هرچه نیاز دارد، از آن دیگری بردارد، بی‌هیچ ممانعتی.

[۱۲] مفید، محمد بن محمد، الاختصاص، ص۲۴.

در زمان حضرت مهدی، مؤمنان در معاملات از یکدیگر سود نگیرند.

[۱۳] حر عاملی، حسن، وسائل الشیعه، ج۱۷، ص۳۹۸.

کینه‌ها از دل‌ها بیرون رود، و همه جا را آسایش و امنیت فرا گیرد.

[۱۴] مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۱۰، ص۱۰۴.

حضرت مهدی، بخشنده است، ‌و بی‌دریغ، مال و خواسته، به این و آن دهد. نسبت به عمّال و کارگزاران و ماموران دولت خویش بسیار سخت‌گیر باشد، و با ناتوانان و مستمندان، بسیار دل رحم و مهربان. «علامه المهدیّ، ان یَکُونَ شدیداً عَلَی العُمّال، جَواداً بِالمال، رَحیماً بِالمَساکین؛

[۱۵] نجم‌الدین عکسری، جعفر بن محمد، المهدی الموعود، ج۱، ص۲۷۶ ۲۷۷.

» مهدی (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف)، در رفتار چنان است که گویی با دست خود، ‌کره و عسل، به دهان مسکینان می‌نهد.

[۱۶] نجم‌الدین عکسری، جعفر بن محمد، المهدی الموعود، ج۱، ص۲۷۶- ۲۷۷.

حضرت مهدی (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف)، چونان امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) زندگی کند، نان خشک بخورد، و با پارسایی زندگی کند.

[۱۷] نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبه، ج۱، ص۲۸۵.

[۱۸] مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۵۹.

۶ – سیره انقلابی

مهدی (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف)، حقّ هر حقداری را بگیرد و به او دهد؛ حتی اگر حق کسی زیر دندان دیگری باشد، از زیر دندان انسان متجاوز و غاصب بیرون کشد، و به صاحب حق باز گرداند.

[۱۹] نجم‌الدین عکسری، جعفر بن محمد، المهدی الموعود، ج۱، ص۲۷۹.

در راه اجرای حکم خدا و استقرار دین خدا، به سخن کسی گوش نداده و نکوهش احدی را نمی‌شنود.

[۲۰] مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۵۴.

چون مهدی قیام کند، جزیه برداشته شود، و غیر مسلمانی نماند. او مردم را با شمشیر به دین خدا دعوت کند، هر کس نپذیرد گردن زند، و هر کس را سرکشی کند، خرد سازد.

[۲۱] نجم‌الدین عکسری، جعفر بن محمد، المهدی الموعود، ج۱، ص۲۸۲- ۲۸۳.

مهدی (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف)، وارد شهر کوفه شود، و هر منافق و شک‌باوری را بکشد، و کاخ‌ها را ویران سازد، و ارتش مستقر در آنجا را از دم تیغ بگذراند. اینچنین، ظَلَمَه و اعوان ظلمه را بی‌دریغ بکشد، تا خدا راضی شود و خشنود گردد.

[۲۲] مفید، محمد بن محمد، الارشاد، ج۲، ص۳۸۴.

[۲۳] مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۳۸.

مهدی، مانع الزّکاه (کسانی که زکات را پرداخت نمی‌کنند) را بکشد. زانی مُحْصِن را نیز بدون طلب شاهد رَجْم کند.

[۲۴] صدوق، محمد بن علی، کمال الدّین وتمام النّعمه، ج۲، ص۶۷۱.

[۲۵] مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۲۵.

زُراره بن اعْیَن گوید: «از امام محمدباقر (علیه‌السّلام) پرسید: آیا قائم، با مردمان، مانند پیامبر (صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلّم) رفتار کند؟ فرمود: هیهات، هیهات! پیامبر با ملایمت با مردم رفتار می‌کرد، و می‌کوشید تا محبت مردم را، در راه دین، جلب کند و تالیف قلوب نماید. اما قائم با شمشیر و قتل با مردم روبرو شود. خدا به او اینگونه امر کرده است که بکشد و توبه‌ای از کسی نپذیرد. وای به حالِ کسی که با مهدی بر سر ستیز آید.

[۲۶] نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبه، ج۱، ص۲۳۱.

[۲۷] مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۵۳.

مهدی، فقط و فقط شمشیر بشناسد؛ او از کسی توبه نپذیرد، و در راه اجرای حکم خدا و استقرار بخشیدن به دین خدا، به سخن کسی گوش ندهد، و نکوهش احدی را نشنود.

[۲۸] نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبه، ج۱، ص۲۳۱.

[۲۹] مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۵۳.

۷ – سیره سیاسی

به هنگام حکومت مهدی(عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف)، حکومت جبّاران و مستبکران، و نفوذ سیاسی منافقان و خائنان نابود گردد. شهر مکه، قبله‌ مسلمین، مرکز حرکت انقلابی مهدی شود. نخستین افراد قیامِ او، در آن شهر، گرد آیند، و در آنجا به او بپیوندند.

[۳۰] نجم‌الدین عکسری، جعفر بن محمد، المهدی الموعود، ج۱، ص۲۵۲.

گسترانیدن عدل و داد از آرمان‌های بنیادی امام زمان (علیه‌السلام) است؛ همان‌سان که پیامبران آسمانی (علیه‌السلام) نیز همواره در پی آن بوده‌اند.

[۳۱] حدید/سوره۵۷، آیه۲۵.

احادیثی که از قیام امام زمان (علیه‌السلام) سخن می‌گویند، همان‌قدر بر عدالت پای می‌فشارند که بر توحید و مبارزه با شرک.

[۳۲] حکیمی، محمد، عصر زندگی، ص۲۳.

دادگری، آشکارترین صفت نیک امام (علیه‌السلام) است و بدین‌روی در برخی ادعیه از آن حضرت با عنوان «عدل منتظَر» یاد شده است و در روایتی آمده است که «امام موعود، آغاز و انجام عدل است.» بدین معنا که عدالت با آن حضرت به کمال و تمام می‌رسد.
کم‌تر حدیثی را درباره امام غایب (علیه‌السلام) می‌توان یافت که از یادکرد عدالت تهی باشد و اخبار در این‌باره به سر حدّ تواتر رسیده‌اند.

[۳۳] موسوی اصفهانی، محمدتقی، مکیال المکارم، ج۱، ص۱۱۸ و ۱۱۹.

۷.۱ – خاتمه نفوذ یهود و مسیحیت

حضرت مهدی (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف)، به نفوذ یهود و مسیحیت در جهان خاتمه دهد. از غار اَنطاکیِّه، تابوت سکینه را بیرون آورد، نسخه‌ اصلی تورات و انجیل در آن است. و بدین گونه در میان اهل تورات با تورات، و در میان اهل انجیل با انجیل حکم کند، و آنان را به متابعتِ خویش فرا خواند. برخی به او بگروند.

[۳۴] نجم‌الدین عکسری، جعفر بن محمد، المهدی الموعود، ج۱، ص۲۵۴- ۲۵۵.

۷.۲ – جریان حکومت اسلام در جهان

با دیگران جنگ کند، ‌و هیچ صاحب قدرتی و صاحب مرامی‌ (چه از اهل کتاب و چه از دیگر مسلک‌ها و مرام‌ها) باقی نماند، و دیگر هیچ سیاستی و حکومتی، جز حکومت حقّه‌ اسلامی ‌و سیاست عادله‌ قرآنی، در جهان جریان نیابد. بدین‌گونه حکومت مهدی، ‌شرق و غرب عالم را فرا گیرد. حضرت عیسی (علیه‌السّلام) از آسمان فرود آید، و پشت سر مهدی (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف) نماز گزارد، و فریاد زند که: «درِ بیت المقدس را باز کنید! » در را باز کنند. در این میان، دَجّال با هفتاد هزار یهودی مسلح پدیدار شود… و چون عیسی آهنگ کشتن دجال کند، دجال بگریزد. عیسی بگوید: من تو را با یک ضربت بکشم و چنین شود. او را بگیرد و بکشد. یهودیان در گوشه و کنار، ‌و در پناه هر سنگ و درخت و جانور و چیز دیگری پنهان شوند. اما همه چیز به سخن آید و بانگ بردارد: ‌ای بنده‌ مسلمان خدا، اینجا یک یهودی است بیا و او را بکش.

[۳۵] نجم‌الدین عکسری، جعفر بن محمد، المهدی الموعود، ج۱، ص۵-۷.

و این چنین جهان از وجود یهودی پاک گردد. آری، چون امام مهدی (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف) قیام کند، زمینی نماند، مگر این که در آنجا گلبانگ محمدی: «اشهَدُ ان لا اله الاّ الله، وَ اشهَدُ انَّ مَحَمَّداً رَسولُ الله» بلند گردد.

[۳۶] عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر عیاشی، ج۱، ص۱۸۳.

[۳۷] مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۵۲، ص۳۴۰.

۷.۳ – برپایی عدالت

در عصر ظهور، تربیت دینی و تربیت اخلاقی|اخلاقی مردم، زمینه‌های برپایی عدالت را در همه ابعاد فردی و اجتماعی فراهم می‌سازد. در روایتی از امام رضا (علیه‌السلام) درباره برپایی عدالت به دست امام زمان (علیه‌السلام) آمده است:
«خداوند زمین را به دست او از هر ستمی می‌پیراید و از هر گونه کژی می‌زداید و… آن‌گاه که او خروج می‌کند، میزان عدل را میان مردم برمی‌نهد و بدین‌سان، کسی نتواند به دیگری ستم روا دارد.»

[۳۸] مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۲۲.

این بدان معنا است که در روزگار ظهور، میزان و معیار عدالت مشخّص می‌شود و به دست مردم می‌افتد و زمامداران وظیفه خویش را می‌شناسند و مردم رفتار خود را به صلاح می‌آورند.
در روایتی دیگر آمده است که پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: «مهدی ثروت را عادلانه میان مردم تقسیم می‌کند و خدای متعال قلب امت اسلام را از بی‌نیازی سرشار می‌کند و آنان را از عدالت خویش بهره‌مند می‌سازد.»

[۳۹] مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۱، ص۸۴.

[۴۰] شهید مطهّری، مرتضی، مجموعه آثار، ج۱۸، ص۱۶۲.

بدین‌ترتیب، رشد روحی و رشد عقلی مردم در آن عصر، زمینه‌ساز عدالت جهانی می‌شود و قاطعیّت در اجرای احکام و قوانین عدالت محور اسلام نیز چاشنی آن می‌گردد و دادگری به هر خانه‌ای پا می‌نهد.
چنان که در روایتی از امام صادق (علیه‌السلام) آمده است: «مهدی عدالت را به هر خانه‌ای راه می‌نماید؛ همان‌سان که سرما و گرما به هر خانه‌ای راه می‌یابد، و دادگری او همه جا را در بر می‌گیرد.»

[۴۱] مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۶۲.

و در روایتی از امام علی (علیه‌السلام) آمده است: «برده‌ای نمی‌ماند مگر مهدی او را می‌خرد و آزاد می‌کند و بدهکاری نمی‌ماند مگر بدهی‌اش را می‌پردازد و حقی بر گردن کسی نمی‌ماند مگر به صاحب حق باز می‌دهد و کسی کشته نمی‌شود مگر دیه او را می‌پردازد و کسی به کام مرگ نمی‌افتد مگر بدهی او را ادا می‌کند و… زمین را از داد پُر می‌سازد پس از آنکه از بیداد پر می‌شود.»

[۴۲] مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۲، ص۲۲۴