توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سید محمدباقر موسوی خوانساری چهارسوقی ۷۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سید محمدباقر موسوی خوانساری چهارسوقی ۷۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سید محمدباقر موسوی خوانساری چهارسوقی ۷۴ اسلاید در PowerPoint :

سید محمدباقر خوانساری

برای دیگر کاربردها، سیدمحمدباقر خوانساری (ابهام‌زدایی) را ببینید.

پاورپوینت کامل سید محمدباقر موسوی خوانساری چهارسوقی ۷۴ اسلاید در PowerPoint (1226-1313ق)، معروف به صاحب روضات، ادیب، مورخ، اصولی و محدث و از محققان و فقیهان مشهور خوانسار و اصفهان در قرن سیزدهم و چهاردهم هجری قمری بود.
او از شاگردان جدش ابوالقاسم جعفر بن حسین خوانساری، سید صدرالدین عاملی، محمدتقی اصفهانی ایوانکی، محمد ابراهیم کرباسی، سید حسن مدرس، محمدباقر شفتی، سید ابراهیم موسوی قزوینی، محمدحسن نجفی و دیگر بزرگان بود. وی در زادگاهش و سپس در عراق تحصیل کرده و پس از کسب مدارج علمی به اصفهان برگشته و زعامت شیعیان را بر عهده گرفت و در مدت زندگی خویش شاگردان بسیاری تربیت کرد و آثار و تالیفات گوناگون بر جای گذاشت. او در اکثر علوم اسلامی، از قبیل فقه، اصول، کلام، حدیث، رجال، منطق، ادبیات، تاریخ، تخصص و تبحر کافی و به دو زبان عربی و فارسی تسلط داشت و تالیفات بسیاری در موضوعات مختلف نگاشته است؛ کتاب روضات الجنات مهم‌ترین اثر وی بوده که به‌همین خاطر به صاحب روضات معروف گشته است. او در نگارش زبردست و توانا بود و علاوه بر نثر، در نظم و شعر نیز زبردست بود؛ اشعار فراوانی در موضوعات مختلف اخلاقی، اعتقادی و اصولی از وی به یادگار مانده است.

فهرست مندرجات

۱ – معرفی اجمالی
۲ – القاب
۳ – نسب و خاندان
۴ – اعقاب و فرزندان
۵ – تحصیلات
۵.۱ – هجرت به عراق
۵.۲ – تخصص
۶ – اساتید
۷ – مرجعیت و زعامت امور دینی
۸ – شاگردان
۹ – تالیفات
۱۰ – جایگاه علمی
۱۱ – تبحر ادبی
۱۲ – تبحر در شعر
۱۳ – کتابخانه علامه خوانساری
۱۴ – ویژگی‌های اخلاقی
۱۵ – وفات
۱۶ – وصیت‌نامه
۱۷ – منبع

۱ – معرفی اجمالی

آیت‌الله سید محمدباقر خوانساری معروف به صاحب روضات، طبق آنچه خود در وصیت نامه‌اش آورده است در روز دوشنبه ۲۲ ماه صفر سال ۱۲۲۶ق (۱۱۸۹ ش) در شهر خوانسار دیده به جهان گشود. پدرش میرزا زین‌العابدین نام داشت که از دانشمندان و فقیهان مشهور خوانسار و اصفهان بود.
آیت‌الله خوانساری پس از تحصیل در ایران و عراق به اصفهان بازگشت و زعامت شیعه را برعهده گرفت. در مدت زندگی خویش شاگردان بسیاری تربیت کرد و آثار و تالیفات گوناگون بر جای گذاشت.
مهم‌ترین اثر وی روضات الجنات است کرد که یکی از شاهکارهای رجالی تاریخی و ادبی بشمار می‌رود و همواره مرجع محققان و پژوهشگران بوده است. وی نویسنده‌ای بسیار توانا بود و اشعاری نیز از وی خصوصا در مدح اهل بیت (علیهم‌السّلام) برجای مانده است. ایشان سرانجام در ۱۳۱۳ق (۱۲۷۴ ش) در اصفهان وفات نمود و طبق وصیتش در تخت فولاد اصفهان به خاک سپرده شد.

۲ – القاب

آیت‌الله سید محمدباقر خوانساری دارای القاب متعددی است. وی چون در خوانسار متولد شده است، منتسب به خوانساری است. وی بعد از هجرت به اصفهان سکونت در محله چهار سوی، به تدریج در بین مردم اصفهان به سید محمدباقر چهار سویی یا چهار سوقی معروف شد. چهار سو محله‌ای است معروف در اصفهان، که آن‌را چهار سوی شیرازیان یا چهار سوی شیرازی‌ها می‌گویند.
وی علاوه بر القاب مذکور، به جهت سکونتش در اصفهان به اصفهانی و به جهت انتسابش به امام موسی کاظم (علیه‌السّلام) به موسوی نسبت یافته است. مهم‌ترین لقب ایشان، صاحب روضات الجنات است که برگرفته از نام مهم‌ترین اثر اوست.

۳ – نسب و خاندان

خاندان سید محمدباقر به روضاتی یا روضاتیان شهرت دارند. این خاندان، که نسبشان به امام کاظم (علیه‌السّلام) می‌رسد از گسترده‌ترین خاندان‌های روحانی شیع امامی به شمار می‌آیند.
جد اعلای سید محمدباقر، فقیه اصولی، سید حسین خوانساری نویسنده حواشی معروف بر شرح لمعه است. وی فرزند آیت‌الله میرزا ابوالقاسم جعفر مشهور به میر کبیر بود. از زمان میرزا ابوالقاسم کبیر تا عصر حاضر همواره چهره‌های برجسته‌ای از آنان در شمار عالمان دین بوده‌اند. آیت‌الله سید ابوالقاسم خوانساری دارای تالیفات متعدد است و از سید بحرالعلوم اجازه اجتهاد گرفته است.
پدر سید محمدباقر، “میرزا زین‌العابدین” نیز از دانشمندان و فقیهان مشهور خوانسار و اصفهان بود که دارای آثار ارزشمند فراوانی است، از جمله: شرح اصول المعالم، شرح زبده شیخ بهایی و رساله‌هایی به نام قواعد عربیت، اجماع، تداخل اسباب، تعارض حقیقت مرجوحه با مجاز راجح، نیت، احباط و تکفیر، نوادر احکام، و نیز چند تعلیقه بر کتاب‌های علما از او به جای مانده است.
جد اعلای این خاندان به هنگام فتنه افغان در حدود ۱۱۳۵ق (۱۱۰۱ ش) به ناچار از اصفهان به خوانسار کوچ کرد و در آنجا اقامت گزید و به همین دلیل فرزندان وی که تا مدتی در خوانسار می‌زیستند در دوره‌ای به خوانساری شهرت یافتند.
میرزا زین‌العابدین پدر سید محمدباقر به همراه وی به اصفهان بازگشت و در محله چهار سوی شیرازی‌ها سکونت گزید و از همین روی اعقاب وی به چهار سوقی (یا چهار سویی) شهرت یافتند.

۴ – اعقاب و فرزندان

سید محمدباقر خوانساری، ۳ دختر و هشت فرزند پسر داشت که فرزند هفتم وی در کودکی درگذشت. پس از درگذشت این عالم بزرگوار به مرور زمان این خاندان به صاحب روضات و فرزندان بزرگوارش به «سادات روضاتی» معروف گشتند. فرزندان و بیشتر نوادگان صاحب روضات الجنات، اهل علم و فضل و تالیف و تصنیف در رشته‌های گوناگون فقهی، اصولی، حدیثی، و غیره بودند.
پنج پسر وی از دانشمندان مشهور اصفهان و نجف و دو پسر دیگر از بزرگان و معتمدان شهر اصفهان بودند. فرزندان عالم ایشان عبارتند از: میرزا مهدی، میرزا مسیح، میرزا احمد، میرزا عطاءالله، میرزا هدایت‌الله، میرزا محمد مسیح و میرزا احمد از برجسته‌ترین و مشهورترین فرزندان او در فضل و دانش بودند.
میر محمدحسین، میرزا مجتبی روضاتی و میرزا جلال‌الدین روضاتی فرزند میرزا مسیح و میرزا حسن چهار سوقی از نوادگان ایشان هستند.

۵ – تحصیلات

دوران کودکی و نوجوانی سید محمدباقر در زادگاهش (خوانسار)، در فراگیری علوم مقدماتی حوزه نزد پدر و همانطور که خود اشاره داشته نزد جدش ابوالقاسم جعفر بن حسین خوانساری سپری شد. دیری نپایید که پس از وفات جدش همراه با پدر بزرگوارش به اتفاق خانواده‌اش برای همیشه، ساکن اصفهان گردید و به تحصیل علوم دینی اشتغال پیدا کرد.
او نزد دانشمندان بزرگ و کار آزموده و طراز اول اصفهان شاگردی کرد و در مکتب درس بزرگانی چون شیخ محمدتقی اصفهانی ایوانکی، نویسنده حاشیه بر معالم، سید صدرالدین عاملی، حاج محمد ابراهیم کرباسی نویسنده اشارات، سید حسن مدرس، سید محمد پسر عبدالصمد شهشهانی و محمدباقر شفتی معروف به حجت الاسلام و نیز پدر بزرگوارش شرکت کرد.
خوانساری تحصیلاتش را در خوانسار، نزد جدش آغاز کرد، و در اصفهان نزد محمدباقر شفتی و در کربلا نزد سید ابراهیم موسوی قزوینی شاگردی کرد.

۵.۱ – هجرت به عراق

سید محمدباقر خوانساری در راه تحصیل علوم دینی، به درجات عالی رسید، ولی او این حد از علم را کافی ندانست و برای تکمیل یافته‌های علمی خود، در سال ۱۲۵۳ق (۱۲۱۶ ش) به نجف اشرف هجرت کرد و در درس خارج آیات عظام سید ابراهیم موسوی قزوینی نویسنده ضوابط الاصول، محمدحسن نجفی، فرزند شیخ باقر نویسنده جواهر الکلام و دیگر استادان برجسته آن عصر، شرکت کرد و تحصیل علوم اسلامی را به سر حد کمال رساند و به درجه اجتهاد و استنباط احکام شرعی رسید.

۵.۲ – تخصص

سید محمدباقر خوانساری در علوم ادبی، تاریخ و سخن‌سرایی، تخصص داشت و به دو زبان عربی و فارسی تسلطی تام و احاطه‌ای عظیم پیدا کرد و در شرح‌حال رجال و علمای شیعه و سنی اطلاعات فراوان داشت.
سید محمدباقر با استادش سید ابراهیم موسوی قزوینی، صاحب ضوابط الاصول موافقت و مؤانستی شایسته داشت، به‌طوری که حتی پس از مراجعت به اصفهان، میان آنها نامه‌نگاری برقرار بود.

۶ – اساتید

آیت‌الله خوانساری علاوه بر این‌که راویان حدیث را می‌شناخت و بر احوال آن‌ها آگاهی فوق‌العاده داشت، خود نیز راوی حدیث بود و از بزرگان و مشایخ فراوانی نقل حدیث کرده است. نام اساتید وی و نیز بعضی از مشایخی که وی از آن‌ها اجازه نقل روایت داشته و از آن‌ها روایت نقل کرده است، عبارتند از:
۱. شیخ محمدحسن نجفی، صاحب جواهر؛
۲. سید ابراهیم موسوی قزوینی، نویسنده ضوابط الاصول؛
۳. سید صدرالدین عاملی؛
۴. سید محمدباقر شفتی، معروف به حجت الاسلام؛
۵. زین‌العابدین خوانساری (پدرش)؛
۶. شیخ محمدتقی اصفهانی؛
۷. حاج محمد ابراهیم کرباسی؛
۸. سید محمد پسر عبدالصمد شهشهانی؛
۹. محمد، فرزند شیخ علی، فرزند شیخ جعفر کاشف الغطاء؛
۱۰. شیخ قاسم، فرزند محمد، فرزند علی، فرزند قاسم نجفی، نویسنده کنز الاحکام فی شرح شرایع الاسلام؛
۱۱. میر سید حسن مدرس؛
۱۲. سید اسدالله، فرزند حجت الاسلام سید محمدباقر شفتی رشتی؛
۱۳. محمدباقر، فرزند شیخ محمدتقی، نویسنده حاشیه بر معالم؛
۱۴. سید جعفر (جدش)؛
۱۵. محمد ایوانکی بیدآبادی.

۷ – مرجعیت و زعامت امور دینی

آیت‌الله سید محمدباقر خوانساری از پدر و برخی بزرگان و استادانش اجازه روایت و اجتهاد گرفت. بر مسند تدریس، قضاوت و فتوا تکیه زد و ریاست علمی و مذهبی در اصفهان به او منتهی می‌شد و حوز درسش محل استفاده اهل فضل بود. وی در فقه، اصول و سایر علوم اسلامی، از همه هم شاگردی‌های خود گوی سبقت و برتری را ربود تا جایی که ۹ نفر از بزرگان و فرزانگان جهان تشیع به او اجازه اجتهاد و روایت دادند.
پس از کسب مدارج والای دانش و فضل به اصفهان مراجعت کرد و زعامت دینی آن سامان را عهده‌دار شد. ایشان با سکونت در محله چهارسوی اصفهان بتدریج در میان مردم به سید محمدباقر چهارسویی یا چهارسوقی معروف گردید و با تکیه بر مسند تدریس، شاگردان زیادی در فقه و اصول، حدیث، درایه و رجال پرورش داد.

۸ – شاگردان

آیت‌الله سید محمدباقر خوانساری به تدریس اصول، حدیث، درایه، و رجال پرداخت و شاگردان زیادی را پرورش داد.
مهم‌ترین شاگردان او عبارتند از:
۱. سید محمدکاظم یزدی؛
۲. شیخ الشریعه اصفهانی؛
۳. سید محمدباقر درچه‌ای؛
۴. سید ابوتراب خوانساری؛
۵. شیخ هادی تهرانی؛
همچنین بسیاری از افرادی که از صاحب روضات الجنات نقل حدیث کرده‌اند از شاگردان وی می‌باشند:
۱. شیخ قاسم، فرزند محمدنجفی، نویسنده کنز الاحکام؛
۲. شیخ فتح‌الله، مشهور به شیخ الشریعه اصفهانی؛
۳. میرزا محمد، فرزند عبدالوهاب همدانی، مشهور به امام الحرمین؛
۴. شیخ خلیل، فرزند جعفر مازندرانی؛
۵. میرزا عبدالغفار، فرزند سید حسین حسینی تویسرکانی؛
۶. سید محمد کاظم طباطبایی یزدی؛
۷. سید ابوتراب عبدالعلی خوانساری، نویسنده سبل الرشاد فی شرح نجاه العباد؛
۸. شیخ هادی، فرزند محمدامین تهرانی، نویسنده محجه العلماء؛
۹. منیرالدین بروجردی؛
۱۰. ملا محمدحسین فارسی کرمانی؛
۱۱. سید محمدجعفر، فرزند میر سید علی حسینی؛
۱۲. میرزا اسدالله، فرزند علامه میرزا محمدتقی یزدی؛
۱۳. سید میرزا علی‌اصغر، فرزند میرزا محمدجعفر حسینی اصفهانی؛
۱۴. سید محمداسماعیل، فرزند سید محمد شریف قائینی خراسانی؛
۱۵. میرزا عبدالرحیم کرباسی؛
۱۶. شیخ احمد، فرزند محمدجواد حسین‌آبادی؛
۱۷. سید محمدجواد دهکردی؛
۱۸. میرزا حسن همدانی؛
۱۹. سید مهدی کرمانی؛
۲۰. محمدحسن، فرزند محمدابراهیم عراقی سلطان‌آبادی
۲۱. عبدالکریم ادیب سودانی دستگردی اصفهانی؛
۲۲. میرزا محمدجعفر، فرزند میرزا محمدحسین سدهی اصفهانی؛
۲۳. میرزا حیدرعلی، فرزند محمدحسین سدهی اصف