توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سید جلال‌الدین میری آشتیانی ۸۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سید جلال‌الدین میری آشتیانی ۸۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سید جلال‌الدین میری آشتیانی ۸۷ اسلاید در PowerPoint :

سید جلال‌الدین آشتیانی

سید جلال‌الدین موسوی آشتیانی (۱۳۰۴-۱۳۸۴ش)، از اساتید معاصر فلسفه و عرفان اسلامی و عهده‌دار تدریس فلسفه و عرفان در حوزه علمیه و دانشگاه فردوسی مشهد و دارای تالیفات بسیار در این زمینه بود.
او در تهران، قم و نجف تحصیل کرده و از شاگردان سید حسین طباطبایی بروجردی، علامه طباطبایی، سید ابوالحسن رفیعی قزوینی، سید عبدالهادی شیرازی، میرزا سید حسن بجنوردی، میرزا احمد آشتیانی و دیگران بود. وی حدود پنجاه سال به تصنیف و تدریس فلسفه و عرفان در حوزه علمیه و دانشگاه فردوسی مشهد (دانشکده الهیات) پرداخت که حاصل آن صدها کتاب و مقاله فلسفی- عرفانی است. علاوه بر ده‌ها تصنیف مستقل فلسفی و عرفانی، شرح بر چندین اثر فلسفی، مقدمات، تعلیقات و تصحیحات آثار فلسفی و عرفانی، پیشگفتار بر کتاب‌های مختلف، مقالات درباره مسائل عرفانی و فلسفی، مصاحبه‌ها با چندین نشریه علمی، نامه‌ها و پایان‌نامه‌ها را می‌توان از آثار علامه آشتیانی شمرد.

فهرست مندرجات

۱ – ولادت
۲ – تحصیلات ابتدایی
۳ – تحصیلات حوزوی و اساتید
۴ – تدریس و تالیف
۵ – وفات
۶ – حیات علمی
۶.۱ – دوره تحصیل
۶.۲ – دوره تدریس و تصنیف
۷ – آثار
۷.۱ – عناوین آثار
۷.۲ – تعداد
۷.۳ – تصنیفات
۷.۴ – تعلیقات و تصحیحات
۷.۵ – مجموعه‌ها
۷.۶ – پیشگفتارها
۷.۷ – مقالات
۷.۸ – مصاحبه‌ها
۸ – منبع

۱ – ولادت

سید جلال‌الدین موسوی آشتیانی سال ۱۳۰۴ شمسی در آشتیان به دنیا آمد.

۲ – تحصیلات ابتدایی

سید جلال‌الدین آشتیانی در دوازده سالگی دوره ابتدایی را در دبستان خاقانی آشتیان به پایان رساند و چند سالی هم نزد دو تن از روحانیان آن دیار، گلستان سعدی، بوستان، منشآت قائم مقام، دیوان حافظ، منشآت امیرنظام گروسی، نصاب الصبیان و جامع المقدمات و قسمتی از شرح سیوطی و دره نادری و خط و مقداری ریاضیات را فرا گرفت. پس از این دوران، جهت ادامه تحصیل در دبیرستان عازم تهران می‌شود، ولی میرزا احمد آشتیانی او را از این کار بازمی‌دارد و می‌فرماید: عمر خود را ضایع نکن، شایسته است که به قم بروید و به تحصیل علوم قدیمه بپردازید.

۳ – تحصیلات حوزوی و اساتید

سید جلال‌الدین بنا به سفارش میرزا احمد سال ۱۳۲۳ (در سن نوزده سالگی) عازم حوزه علمیه قم شد و پس از پایان دوره سطح، در درس خارج فقه و اصول آیت‌الله بروجردی حاضر شد. او همزمان مدت هشت سال تمام از حکیم علامه طباطبایی الهیات شفا و اسفار الاربعه و قریب یک دوره اصول فقه و قسمتی از تفسیر قرآن را فراگرفت. پس از این دوره به سفر انفس و آفاق پرداخت.
در قزوین از محضر پر فیض آیت‌الله سید ابوالحسن رفیعی قزوینی سفر اسفار را آموخت و سپس در سال ۱۳۳۶ جهت تکمیل علوم نقلی راهی نجف شد. مدت دو سال از محضر آیات عظام حکیم ، سید عبدالهادی شیرازی و به ویژه محقق آیت‌الله العظمی میرزا سید حسن بجنوردی بهره‌مند شد. در همین زمان سخت بیمار شد و به ناچار به ایران بازگشت. پس از مداوا در تهران مدتی به حوزه درس اسفار حکیم محقق میرزا احمد آشتیانی و مدتی نیز به‌طور متفرقه به درس میرزا مهدی آشتیانی راه یافت.

۴ – تدریس و تالیف

سید جلال‌الدین سال ۱۳۳۸ ش به مشهد رفت و در آن دیار در حدود پنجاه سال به تصنیف و تدریس فلسفه و عرفان در حوزه و دانشگاه فردوسی مشهد (دانشکده الهیات) پرداخت و این دوره بحق دوره پر بار عمر آن حکیم الهی است که حاصل آن صدها کتاب و مقاله فلسفی- عرفانی است، که نظیر آن‌را در هیچ‌یک از تالیفات مدعیان فلسفه و عرفان عصر حاضر نمی‌توان یافت و دیگر خیل شاگردانی است که در کشور پهناور ایران پراکنده‌اند و حتی از کشورهای دیگر نیز به درس آموزی به خدمت استاد می‌رسیدند.
همین تالیف‌ها و تدریس متون عالی از وی شخصیت عظیم جهانی ساخته بود، متونی که تدریس و فهم آنها فیلسوف و عارفی چون حکیم آشتیانی را شایسته و بایسته بود. استاد در این‌باره می‌فرماید «اگر کسی می‌توانست عبارات الشفا و حکمت الاشراق سهروردی درس بدهد شق القمر کرده بود» و در جای دیگر به گونه‌ای صریح‌تر می‌فرماید: «با کمال تاسف چراغ فروزان حکمت متعالیه و عرفان که به دست لرزان افراد نادر از اکابر علمای امامیه تا این اواخر اطراف خود را روشن می‌نمود رو به خاموشی رفت. در عصر ما استاد وارد در عرفان که از عهده تدریس آثار عرفانی برآید وجود ندارد و در حکمت و فلسفه نیز جز عده بسیار معدود کسی باقی نمانده است، چرا که محیط موجود، مستعد و آماده برای پرورش شاگرد نمی‌باشد و اگر به نام درس فلسفه و تصوف حوزه‌ای دیده شود باید چیزی شبیه کاریکاتور تلقی شود.» این مسائل قلبش را به درد آورده بود. در راه ترمیم این دردها حدود پنجاه سال شب‌ها را تا به صبح نخوابید. سلام الله ما کر اللیالی و جاوبت المثانی والمثالی. او عمری را با حکمت و عرفان زندگی کرد، وجوه حکمت (لفظی، کتبی، ذهنی و عینی) در دل و جان او ریشه کرد و از او حکیمی جامع ساخت، مرتبه‌ای که هر قلندری توان دستیابی به آن را نداشت.

۵ – وفات

سرانجام سید جلال‌الدین آشتیانی استاد حکمت و عرفان، پس از هشتاد سال عمر، روز چهارشنبه سوم فروردین ماه ۱۳۸۴ دار فانی دنیا را وداع گفت و به دیار ابدیت شتافت.

۶ – حیات علمی

زندگی علمی علامه سید جلال‌الدین آشتیانی را می‌توان به دوره تحصیل، تدریس و تصنیف تقسیم کرد.

۶.۱ – دوره تحصیل

دوره تحصیل از آشتیان شروع می‌شود و به تهران، نجف و قم ختم می‌شود. این دوره، دوره درس آموزی استاد است که نگارش این دوره از گنجایش این مقاله بیرون است.

۶.۲ – دوره تدریس و تصنیف

دوره مهمی که بیشتر آثار او هم مربوط به همین دوره است دوره اقامت استاد در ارض اقدس رضوی است. در واقع این دوره که در حدود پنجاه سال از عمر با برکت استاد را شامل می‌شود دوره تدریس و تصنیف است و به نظر می‌رسد به این دوره باید بیشتر توجه شود، گرچه سراسر زندگی آن بزرگمرد درس و الگوی کامل برای جویندگان علم و معرفت است.
آشتیانی و مکتب مشهد:
علامه آشتیانی در تبیین سیر تاریخی ماجرای ضد فلسفه در مشهد چنین می‌نویسد: «الآن در حوزه قم زمینه مناسب برای تدریس و کار در فلسفه هست، در مشهد این‌طور نیست. مرحوم آقای میلانی را به جهت این‌که شاگرد مرحوم آقا شیخ محمدحسین اصفهانی فیلسوف بوده، با این‌که شیخ محمدحسین اصفهانی از زهاد درجه اول زمان خودش بوده است مورد توهین و اذیت قرار دادند. این مخالفت با فلسفه در مشهد تاریخچه‌ای دارد و آن بر می‌گردد به زمان آقا میرزا مهدی اصفهانی که شاگرد میرزا حسین نائینی بوده است. او ابتدا همان طریقه آخوند ملا حسینقلی همدانی و بهاری و کشمیری را انتخاب می‌کند. او پیش میرزا احمد آشتیانی شواهد الربوبیه می‌خواند، اما فهم مطالب فلسفی برای او از اصعب امور بود، پس از همه این مراحل به دلیل فاقد توانایی فهم این متون از عرفان و فلسفه سرخورده می‌شود و به جان فلسفه می‌افتد.»
در جایی دیگر می‌فرماید «الآن مشهد شش هزار نفر طلبه دارد، ولی عده‌ای هم منع می‌کنند و می‌گویند فلسفه نروید کفر است و یک مکتب خاصی برای خودشان دارند و هر چیز جز آن را طرد و تخطئه می‌کنند. حقیر در ضمن نقد و رد تهافت الفلاسفه، آثار رب النوع آنها را مورد نقد قرار می‌دهم تا معلوم شود این جماعت با چیزی که آشنا نیستند معارف ائمه است.»
به هر حال، علامه آشتیانی نزدیک به پنجاه سال در چنین حوزه‌ای به تدریس فلسفه و عرفان اشتغال داشت و آن هم، تدریس آن حکیم الهی که به حق عنوان مدرس عرفان و فلسفه تنها بر او شایسته و بایسته است. او تنها و یک تنه در مقابل این افراد ایستاد و اگر نبود عظمت و جامعیت و اخلاص علمی آن استاد، مقاومت و ادامه راه ممکن نمی‌شد. او که به ظاهر یک فرد بود، ولی در واقع هزاران تن، فلسفه را در آن حوزه از غربت نجات داد، همان‌گونه که سقراط در یونان چنین کرد. با توجه به آن وضعیت حتی پس از انقلاب قسم می‌خورند که: ما نمی‌گذاریم کسی که (آشتیانی) تحت عنوان فلسفه به مرحوم مجلسی اهانت می‌کند آب خوش از گلویش پایین برود و راحت زندگی کند، یا ریاست دانشکده الهیات که به پاس خوش‌خدمتی به پست‌های مادی دنیوی رسیده بود، زمینه بازنشستگی اجباری استاد را فراهم می‌کند؛ در گزارش کار خود این کار را از افتخارات دوران تصدی ریاستش قلمداد می‌کند و به خیال خود محیط دانشکده را از وجود ایشان منزه کرده است. حال استاد با آن وضع اسفناک و دردآور، حدود دویست عنوان کتاب، رساله یا مقاله تصنیف و تالیف یا احیا می‌کند و در دو مرکز علم و دانش، دانشکده الهیات دانشگاه فردوسی و مدرسه علمیه امام صادق به تدریس می‌پردازد. این نیست جز توفیق و همراهی حضرت حق و درستی راه و اخلاص در عمل و صلابت ایمان و از همه مهمتر سفارش استادش علامه طباطبایی مبنی بر این که «چراغ فلسفه سنتی را روشن نگه دارد.»

۷ – آثار

بیشترین آثار استاد در دوران تدریس، تالیف شده است و دوران تحصیل استاد که خود داستان دیگری دارد که به یقین درس بزرگی برای طالبان علم و دانش است که بسی خواندنی و شنیدنی است و بیشتر این آثار حاصل و نتیجه همین دوران تحصیل است. خود استاد در این‌باره می‌فرماید «حقیر ایامی که در حوزه پر فیض قم موفق به تحصیل علوم اسلامی بود، مشکل علمی کتاب‌هایی را که قرائت می‌نمودم می‌نوشتم. به همین مناسبت طی ده سال از ایام تحصیل را که به دروس عالیه اشتغال داشتم، مطالب زیاد و مفصلی در فلسفه و عرفان و فقه و اصول و کلام تهیه نمودم. کتاب‌هایی را که در ایام اشتغال به تدریس فلسفه و عرفان اسلامی در دانشگاه مشهد و مدرسه علمیه امام صادق (علیه‌السّلام) چاپ و منتشر کردم و یا آماده برای انتشار دارم، محصول و نتیجه زحمات طاقت‌فرسای آن ایام پر فیض طلبگی است، ایامی که با عشق بی‌حد و نهایت و خلوص ایمان و عقیدت برای کسب فیض به محضر اساتید عالی‌مقام، که بعضی از آنها در قید حیات و برخی چهره در نقاب خاک کشیده‌اند، حاضر می‌شدم. کسانی که از فلسفه و تصوف اطلاع کافی دارند و به حاق مسائل علمی مدون در کتاب‌های فلاسفه و عرفا رسیده‌اند می‌دانند که تحریر و تالیف این قبیل از کتاب‌ها چه اندازه صرف وقت و دقت و مطالعه لازم دارد.»
سیدنا الاستاذ تمامی عمر با برکت خود را صرف تحقیق و پژوهش در آثار، افکار و احوال حکیمان و فیلسوفان بزرگ اسلامی نمود و حال آن که خود از برجستگان این جماعت بود. او تمام عمر خویش را وقف احیای آثار و تصنیفات فلسفی و عرفانی نمود و حتی تحت هیچ شرایطی حاضر نشد که بخشی از وقت خود را صرف تشکیل خانواده و ازدواج کند. با این‌که آن حالت تجرد به ویژه در دوران اخیر که سن آن جناب به بالای هفتاد رسیده بود روزگار سختی را بر ایشان تحمیل کرده بود و لطافت روحی خاص استاد نیز دشواری این دوران را صد چندان کرده بود.
علامه آشتیانی شارح بزرگ حکمت و عرفان در بین نحله‌های موجود مکتب صدرایی را کامل‌تر از بقیه مکتب‌های فلسفی می‌دانست. اگر روزگاری همه آن نظریات عمیق و دقیق و اصولی که در فلسفه و عرفان تبیین و تاسیس کرده در یک کتاب تدوین شود خود نمایانگر عمق اندیشه و مکتب فلسفی و عرفانی استاد خواهد بود و آنگه مکتب و استقلال فکر و اندیشه خود را نشان خواهد داد و روش ذوقی و عرفانی و فلسفی او نمایان خواهد شد. او با شرح و نقد عالمانه سه مکتب فلسفی مشاء، اشراق، حکمت متعالیه و شرح و نقد عرفان نظری که همه نشان‌دهنده تسلط کامل او بر مبانی همه مکاتب فلسفی و عرفانی است، ثابت کرد که در پی کشف و وصول به حقیقتی است که نظام معنوی عالم هستی بر آن استوار است.

۷.۱ – عناوین آثار

آشتیانی آثاری بس ارزشمند از خود به یادگار گذاشت که بزرگ‌ترین دلیل بر این مدعاست و می‌توان آثار مکتوب آن حضرت را در نه عنوان تقسیم کرد:
۱. تصنیفات مستقل فلسفی و عرفانی.
۲. مقدمات، تعلیقات و تصحیحات آثار فلسفی و عرفانی (رساله‌ها و کتاب‌ها).
۳. مقدمات، تعلیقات و تصحیحات آثار فلسفی و عرفانی (مجموعه‌ها).
۴. پیشگفتار بر کتاب‌های مختلف.
۵. مقالات (درباره مسائل عرفانی و فلسفی).
۶. مصاحبه‌ها (با چندین نشریه علمی).
۷. مجموعه مقالات.
۸. نامه‌ها.
۹. پایان نامه‌ها.

۷.۲ – تعداد

نزدیک به دویست اثر نوشتاری، اعم از تصنیف، تالیف، تصحیح و تحقیق و تعلیق در قالب کتاب، رساله، مقدمه، مقاله، پیشگفتار، مصاحبه و نامه از علامه آشتیانی به یادگار مانده است. البته بیشتر این آثار را تصحیحات، تالیفات و مقدماتی تشکیل می‌دهند که آن استاد بر حسب وظیفه و در پی احیای آثار ارزشمند فلسفی و عرفانی نوشته‌اند. از این تعداد حدود ۱۸۰ عنوان چاپ و منتشر شده است. نزدیک به بیست عنوان از این آثار یا دست نوشته است یا در دست مؤسسات و اشخاص است که سرنوشت آنها خیلی معلوم نیست.
در این‌جا یاد کرد این مطلب هم ضروری به نظر می‌رسد که در محافل و نشست‌ها و مجالسی که حرف از آمار آثار استاد به میان می‌آید پنجاه اثر تالیفی را برای ایشان می‌شمارند که قطعا این آمار اشتباه است، برای مثال اثر عظیم منتخبات آثار حکمای الهی، که شامل ۲۵ رساله کوچک و بزرگ از نویسندگان مختلف است یک اثر شمرده شده که با توجه به تعدد نویسندگان و گونه‌گون بودن موضوع رساله‌ها یک اثر محسوب نمی‌شود و به یقین این‌گونه آماردهی خطاست و ما در این فهرست هر یک از رساله‌ها را یک عنوان شمردیم و درست هم همین است و با محاسبه مقاله‌ها و نامه‌های چاپ شده در این رساله، حدود دویست عنوان را تشکیل می‌دهد.

۷.۳ – تصنیفات

تصنیفات مستقل عرفانی و فلسفی استاد عبارتند از:
۱. تفسیر سور