توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سهل بن عبدالله تستری شوشتری ۷۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سهل بن عبدالله تستری شوشتری ۷۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل سهل بن عبدالله تستری شوشتری ۷۶ اسلاید در PowerPoint :

سهل تستری

برای دیگر کاربردها، تستری (ابهام زدایی) را ببینید.

سهل تستری، سهل‌ بن عبداللّه تستری، از مشایخ صوفی خوزستان و عراق عجم در قرن سوم بود.

فهرست مندرجات

۱ – تولد
۲ – تابعیت
۳ – شروع تحصیل
۴ – دیدار با ذالنون مصری
۵ – وضعیت سیاسی در دوران تستری
۶ – ورود تستری به بصره
۷ – شاگردان تستری
۸ – اصول طریقت وی
۹ – مصاحبت با حیوانات وحشی
۱۰ – وفات
۱۱ – دو دسته‌گی شاگردان تستری
۱۲ – آرامگاه سهل
۱۳ – آرا و تفکر تستری
۱۴ – محور آرای وی
۱۵ – اعتقاد سهل درباره حضرت محمد(ص)
۱۶ – نظر تستری درباره تمسک به قرآن
۱۷ – درجات نورالیقین از دیدگاه تستری
۱۸ – راه رستگاری مؤمنان
۱۹ – دو قو متعارض در نفس مؤمن از دیدگاه تستری
۲۰ – تقسیم عالمان از دیدگاه سهل
۲۱ – تقسیم مکاشفان علوم
۲۲ – آثار
۲۲.۱ – تفسیر القرآن الحکیم
۲۲.۱.۱ – ساختار متن
۲۳ – مجموع خطی کوپریلی ۷۲۷
۲۴ – لطائف‌القصص
۲۵ – رساله فی الحروف (چاپ جعفر در من تراث الصوفی، قاهره ۱۳۲۶ش/۱۹۴۷)
۲۶ – رساله المنهیات
۲۷ – رساله فی الحکمه و التصوف
۲۸ – آثار با اصالت
۲۹ – فهرست منابع
۳۰ – پانویس
۳۱ – منبع

۱ – تولد

حوادث زندگی سهل به‌طور دقیق روشن نیست.وی در ۲۰۳ در تستر ( شوشتر ) به‌دنیا آمد.

۲ – تابعیت

با این‌که بیش‌تر ساکنان تستر نژاد عربی داشتند و اقوالی که از سهل باقی‌مانده نیز به زبان عربی است، ولی او در اصل ایرانی بود، زیرا براساس منابع اصلی تصوف، تستری برای خطاب اشخاص از عبارت فارسی «یا دوست» استفاده می‌کرد و در خلوت، با حیوانات به فارسی سخن می‌گفت.

[۱] ابونصر سرّاج، کتاب اللمع، ج۱، ص۳۲۶، چاپ ر أ نیکلسون، لندن ۱۹۶۳.

[۲] ابونعیم اصفهانی، حلیهالاولیاء و طبقات الاصفیاء، ج۱۰، ص۲۱۰، قاهره ۱۳۵۱ـ۱۳۵۷/ ۱۹۳۲ـ۱۹۳۹.

۳ – شروع تحصیل

او در شش هفت سالگی قرآن را از حفظ کرد و نزد دایی‌اش، محمد بن سوّار، که از مشایخ بصره بود، تعلیم دید و با تصوف آشنا شد. محمد بن سوار اولین شیخی بود که به سهل خرقه پوشاند و ذکر «اللّه شاهدی» را به او داد.در ۲۱۶، تستری عازم بصره شد تا برای مسائل نظری خود پاسخی بیابد، اما علمای بصره نتوانستند پاسخگوی مسائل وی باشند.وی سپس به عبّادان (آبادان) رفت و در رباطی با شیخی به نام ابوحبیب حمزه بن عبداللّه عبّادانی دیدار کرد و پاسخ سؤالات خود را نزد او یافت.در همان ایامِ سکونت در عبّادان بود که تجربه‌ای عرفانی از سر گذراند و به گفت خودش، اسم اعظم خداوند (اللّه) را با نور سبز از شرق تا غرب بر پهنه آسمان دید.

[۳] سهل‌ بن عبداللّه تستری، تفسیر القرآن العظیم، ج۱، ص۱۷، قاهره ۱۳۲۹/۱۹۱۱.

[۴] ابوالقاسم قشیری، الرساله القشیریه، ج۱، ص۹۲ـ۹۴، چاپ عبدالحلیم محمود و محمود بن شریف، قاهره ۱۹۷۲.

[۵] خواجه عبداللّه انصاری، طبقات الصوفیه، ج۱، ص۱۳۵، چاپ محمد سرور مولایی، تهران ۱۳۶۲ش.

۴ – دیدار با ذالنون مصری

پس از آن به تستر بازگشت و در ۲۱۹ از آن‌جا به کوفه و سپس به قصد حج به مکه رفت و هنگام خروج از آن‌جا با ذوالنون مصری ملاقات کرد.

[۶] ابونصر سرّاج، کتاب اللمع، ج۱، ص۱۶۷، چاپ ر أ نیکلسون، لندن ۱۹۶۳.

[۷] ابوعبدالرحمان سلمی، طبقات الصوفیه، ج۱، ص۱۹۹، چاپ جانسن پدرسن، لیدن ۱۹۶۰.

البته گفته شده است که برای دیدن ذوالنون به مصر سفر کرد.شهاب‌الدین سهروردی

[۸] شهاب‌الدین یحیی سهروردی، مجموعه مصنّفات شیخ‌اشراق، ج۱، ص۵۰۳، چاپ هانری کوربن، تهران ۱۳۸۰ش.

نیز نوشته است که میراث فلسفه فیثاغوری از ذوالنون به تستری رسید.سهل پس از دیدار با ذوالنون، بالغ بر بیست سال از عمر خویش را به ریاضت‌های سخت، خصوصا” روزه‌های طولانی، پرداخت.

[۹] ابوالقاسم قشیری، الرساله القشیریه، ج۱، ص۹۴، چاپ عبدالحلیم محمود و محمود بن شریف، قاهره ۱۹۷۲.

شاید به همین سبب است که هجویری

[۱۰] علی‌ بن عثمان هجویری، کشف‌المحجوب، ج۱، ص۲۹۴، چاپ محمود عابدی، تهران ۱۳۸۳ش.

طریقت او را «اجتهاد و مجاهدت نفس و ریاضت» دانسته است.مقارن مرگ ذوالنون در ۲۴۵، سهل نشر آرا و تعالیم خود را آغاز کرد.

[۱۱] ابونصر سرّاج، کتاب اللمع، ج۱، ص۱۸۱، چاپ ر أ نیکلسون، لندن ۱۹۶۳.

وی تا ۲۶۳ در تستر بود و به تعلیم و تربیت شاگردان خود می‌پرداخت.

۵ – وضعیت سیاسی در دوران تستری

در این دوره صفاریان و زنگیان بر خلیفه عباسی خروج کردند و ناآرامی‌های سیاسی و اجتماعی زیادی پدید آوردند.آواز معنوی تستری در این زمان چنان بر سر زبان‌ها افتاده بود که صفاریان بعد از شکست از سپاه خلیفه ، او را به اردوگاه خود فراخواندند تا یعقوب‌لیث را، که در بستر بیماری بود، با دعا درمان کند.

[۱۲] ابونعیم اصفهانی،حلیهالاولیاء و طبقات الاصفیاء، ج۱۰، ص۲۱۰، قاهره ۱۳۵۱ـ۱۳۵۷/ ۱۹۳۲ـ۱۹۳۹.

[۱۳] معین‌الدین ابوالقاسم جنید شیرازی، شدّ الازار فی حطّ الاوزار عن زوّار المزار، ج۱، ص۲۸۵، چاپ محمد قزوینی و عباس اقبال، تهران ۱۳۲۸ش.

پس از این او را، ظاهرآ به‌سبب اعتقاداتش، از تستر بیرون کردند.

[۱۴] ابونصر سرّاج، صحف من کتاب اللمع، ج۱، ص۹، چاپ أج آربری، لندن ۱۹۴۷.

[۱۵] روزبهان بقلی، شرح شطحیات، ج۱، ص۳۲، چاپ هانری کوربن، تهران، ۱۳۶۰ش/ ۱۹۸۱.

این احتمال نیز وجود دارد که او خود از زادگاهش بیرون رفته باشد.

[۱۶] فریدالدین عطار نیشابوری، تذکرهالاولیاء، ج۱، ص۳۰۶ـ۳۰۷، چاپ محمد استعلامی، تهران ۱۳۷۸ش.

اما چون پس از این او در بصره بوده، ممکن است به دلیل حوادث سیاسی و اجتماعی آن دوره و جاذبه علمی بصره به آن‌جا مهاجرت کرده باشد.

۶ – ورود تستری به بصره

با ورود سهل به بصره، برخی از علمای مذاهب، مثل ابوداود سجستانی (متوفی ۲۷۵)، او را به‌گرمی پذیرفتند و بعضی دیگر، همچون ابوزکریا ساجی (متوفی ۳۰۷) و ابوعبداللّه زُبیر بن احمد زُبیری (متوفی ۳۱۷)، با عقاید او به مخالفت برخاستند.

[۱۷] ابوالفرج ابن‌جوزی، تلبیس ابلیس، ج۱، ص۲۷۵ـ۲۷۶، بیروت (بی‌تا).

[۱۸] عبدالوهاب شعرانی، طبقات الکبری، ج۱، ص۶۷، مصر ۱۳۴۳/۱۹۲۵.

۷ – شاگردان تستری

تستری شاگردان متعددی داشت که به گفت مکی

[۱۹] ابوطالب مکی، قوت‌القلوب، ج۲، ص۱۳۸، بیروت ۱۹۹۵.

آنان را «اخوان» و به گفت هجویری

[۲۰] علی‌ بن عثمان هجویری، کشف‌المحجوب، ج۱، ص۲۹۴، چاپ محمود عابدی، تهران ۱۳۸۳ش.

آنان را «سهلیه» می‌خواندند.بعضی از آنان دور کوتاهی شاگرد او بودند، از جمله حلّاج، ابویعقوب سوسی، ابن‌جلّی، ابوعبداللّه صُبَیحی و ابوعبدالرحیم اصطخری.

[۲۱] سهل‌ بن عبداللّه تستری، تفسیر القرآن العظیم، ج۱، ص۷۹، قاهره ۱۳۲۹/۱۹۱۱.

[۲۲] ابونصر سرّاج، صحف من کتاب اللمع، ج۱، ص۹، چاپ أج آربری، لندن ۱۹۴۷.

[۲۳] ابوالقاسم قشیری، الرساله القشیریه، ج۱، ص۷۶، چاپ عبدالحلیم محمود و محمود بن شریف، قاهره ۱۹۷۲.

[۲۴] معین‌الدین ابوالقاسم جنید شیرازی، شدّ الازار فی حطّ الاوزار عن زوّار المزار، ج۱، ص۵۱، چاپ محمد قزوینی و عباس اقبال، تهران ۱۳۲۸ش.

[۲۵] خطیب بغدادی، تاریخ بغدادی یا تاریخ مدینه السلام، ج۸، ص۶۸۹.

برخی دیگر مدت بیشتری شاگرد او بودند، همچون ابومحمد بربهاری، و ابومحمد جُرَیری، ابوالحسن‌ بن علی بن مزیِّن، ابوبکر سجزی، عمر بن واصل عنبری، و احمد بن محمد بن سالم بصری .

[۲۶] سهل‌ بن عبداللّه تستری، تفسیر القرآن العظیم، ج۱، ص۲، قاهره ۱۳۲۹/۱۹۱۱.

[۲۷] سهل‌ بن عبداللّه تستری، تفسیر القرآن العظیم، ج۱، ص۱۱۶، قاهره ۱۳۲۹/۱۹۱۱.

[۲۸] ابوعبدالرحمان سلمی، طبقات الصوفیه، ج۱، ص۲۵۳، چاپ جانسن پدرسن، لیدن ۱۹۶۰.

[۲۹] ابوعبدالرحمان سلمی، طبقات الصوفیه، ج۱، ص۳۹۶، چاپ جانسن پدرسن، لیدن ۱۹۶۰.

افزون بر این، محمد بن سالم (متوفی ۲۹۷) سی یا شصت سال خادم وی بود.

[۳۰] ابونصر سرّاج، کتاب اللمع، ج۱، ص۱۷۷، چاپ ر أ نیکلسون، لندن ۱۹۶۳.

سهل در تربیت شاگردان خود نهایت دقت را می‌کرد و برای آنان آدابی در نظر گرفته بود.

۸ – اصول طریقت وی

طریقت وی مبتنی بر هفت اصل بود: تمسک به قرآن ، اقتدا به پیامبر خدا ، خوردن حلال ، بی‌آزاری، دوری از گناه ، توبه و ادای حقوق.

[۳۱] ابونصر سرّاج، کتاب اللمع، ج۱، ص۲۱۷ـ۲۱۸، چاپ ر أ نیکلسون، لندن ۱۹۶۳.

[۳۲] ابوعبدالرحمان سلمی، طبقات الصوفیه، ج۱، ص۲۰۳، چاپ جانسن پدرسن، لیدن ۱۹۶۰.

از جمله دستورهای سلوکی او به مریدانش این بود که برای علاج شهوت آب زیاد بنوشند و برای آن‌که در عبادات دچار ضعف نگردند جمعه‌ ها گوشت بخورند.همچنین وی بر نظافت سالکان تأکید بسیار داشت.

۹ – مصاحبت با حیوانات وحشی

گفته شده است

[۳۳] ابوالقاسم قشیری، الرساله القشیریه، ج۲، ص۶۷۴، چاپ عبدالحلیم محمود و محمود بن شریف، قاهره ۱۹۷۲.

حیوانات وحشی به خان سهل می‌آمدند و او به آن‌ها غذا می‌داد و شاید از همین‌رو، سهل کسانی را که از درندگان می‌ترسیدند از مصاحبت با خود منع کرده بود.به گفت قشیری

[۳۴] ابوالقاسم قشیری، الرساله القشیریه، ج۲، ص۶۷۴، چاپ عبدالحلیم محمود و محمود بن شریف، قاهره ۱۹۷۲.

خودِ سرّاج خان سهل را در تستر دیده است که مردم به آن «بیتُ السِباع» می‌گفتند.

۱۰ – وفات

تستری در ۲۸۳ در بصره وفات یافت.

[۳۵] ابوعبدالرحمان سلمی، طبقات الصوفیه، ج۱، ص۱۹۹، چاپ جانسن پدرسن، لیدن ۱۹۶۰.

[۳۶] ابن‌خلکان، وفیات الاعیان وأنباء أبناء الزمان، ج۲، ص۴۳۰.

بنابر گزارش انصاری،

[۳۷] خواجه عبداللّه انصاری، طبقات الصوفیه، ج۱، ص۲۰۱، چاپ محمد سرور مولایی، تهران ۱۳۶۲ش.

وی پیش از مرگ ، جنید را وارث معنوی خویش دانسته است.

۱۱ – دو دسته‌گی شاگردان تستری

پس از درگذشت او، شاگردانش دو دسته شدند: گروهی به بغداد رفتند (مانند جریری، مزیِّن، بربهاری، سجزی و عنبری) و گروهی در بصره ماندند (مثل ابن‌سالمِ پدر و پسر) و هست اصلیِ مذهبی کلامی ـ عرفانی به‌نام «سالمیه» را تشکیل دادند.

۱۲ – آرامگاه سهل

قبر سهل تا قرن‌ها در بصره باقی بوده است.ابن‌بطوطه

[۳۸] ابن‌بطوطه، رحله، ج۱، ص۱۹۹ـ۲۰۰، چاپ محمد عبدالمنعم عریان و مصطفی قصّاص، بیروت ۱۴۰۷/۱۹۸۷.

در قرن هشتم آن را زیارت کرده و نوشته است که در فاصل بین اُبُلَّه و بصره عبادت‌خانه او قرار دارد و مسافران کشتی‌ها که به محاذات این محل می‌رسند به دعا می‌پردازند و تبرکا” از آب آن می‌نوشند.

۱۳ – آرا و تفکر تستری

آرا و تفکر تستری با تفسیر آیات قرآن درآمیخته است.او

[۳۹] سهل‌ بن عبداللّه تستری، تفسیر القرآن العظیم، ج۱، ص۳، قاهره ۱۳۲۹/۱۹۱۱.

با این‌که قرآن را دارای چهار لایه متمایز دانسته شده است: ظاهر (تلاوت)، باطن (فهم)، حدّ (حلال و حرام )، و مَطلَع یا مُطَّلِع (اِشرافِ قلب بر مقصود آیه)؛ اما توجه خود را بیش‌تر به لای ظاهر و باطن آیات معطوف ساخته است.به همین دلیل آراء اساسی وی را باید در بین تفاسیر ظاهری و باطنی او جستجو کرد.

۱۴ – محور آرای وی

محور آرای تستری روز میثاق و روز قیامت و مواجهه انسان در این دو روز با خداوند است.

۱۵ – اعتقاد سهل درباره حضرت محمد(ص)

به اعتقاد سهل، در ازل نوری از خدا صادر شد و به صورت نور حضرت محمد صلی‌اللّه‌علیه‌وآله‌وسلم پدیدار گشت.این نور نمونه اعلای انسانی کیهانی است که هزاران هزار سال خداوند را عبادت کرده است

[۴۰] سهل‌ بن عبداللّه تستری، تفسیر القرآن العظیم، ج۱، ص۴۰ـ۴۱، قاهره ۱۳۲۹/۱۹۱۱.

[۴۱] سهل‌ بن عبداللّه تستری، تفسیر القرآن العظیم، ص۹۵، قاهره ۱۳۲۹/۱۹۱۱.

پس از آن خدا آدم را از نور آن حضرت آفرید

[۴۲] سهل‌ بن عبداللّه تستری، تفسیر القرآن العظیم، ج۱، ص۴۱، قاهره ۱۳۲۹/۱۹۱۱.

[۴۳] ابوالحسن دیلمی، عطف الألف المألوف علی اللام المعطوف، ج۱، ص۳۳، چاپ ژان کلود واده، قاهره ۱۹۶۲.

و سرّ خود را در نَفْس ذریّه آدم قرار داد و ذریّات از طریق این سرّ به وحدانیت و ربوبیت خدا اعتراف کردند و با او «میثاق توحید» بستند.

[۴۴] سهل‌ بن عبداللّه تستری، تفسیر