توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سپاه خثعم ۷۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سپاه خثعم ۷۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل سپاه خثعم ۷۴ اسلاید در PowerPoint :

قبیله خثعم

خَثْعَم، قبیله بزرگ عرب که با بَجیله، دو تیره قبیله اَنمارند.

فهرست مندرجات

۱ – وجه تسمیه
۲ – نسب انمار
۳ – نیای طوایف خثعم
۴ – محل زندگانی
۵ – اعتقادات
۶ – رویدادهای تاریخی
۷ – شخصیت‌های مشهور
۸ – آثار
۹ – منابع
۱۰ – پانویس
۱۱ – منبع

۱ – وجه تسمیه

در سبب نامگذاری این قبیله وجوه مختلفی گفته شده است. از جمله این‌که خثعم نامِ شتری از آنِ این قبیله بود و خود قبیله نیز به این نام خوانده شد. همچنین گفته شده است که خثعمه به معنای به خون آغشتن است و چون این قبیله شتر ی کشتند و دستانشان را به خونش آغشتند و بدینوسیله هم پیمان شدند، خثعم نام گرفتند. پاره ای نیز خثعم را نام کوهی در سَرات (در غرب عربستان ) دانسته‌اند

[۱] خلیل بن احمد، کتاب العین، ذیل ماده، چاپ مهدی مخزومی و ابراهیم سامرائی، قم ۱۴۰۹.

[۲] ابن درید، کتاب الاشتقاق، ج۲، ص۵۱۵، چاپ عبدالسلام محمد هارون، بغداد ۱۳۹۹/۱۹۷۹.

[۳] ابن درید، کتاب الاشتقاق، ج۲، ص۵۲۰، چاپ عبدالسلام محمد هارون، بغداد ۱۳۹۹/۱۹۷۹.

[۴] ابن عبدالبَرّ، الانباه علی قبائل الرواه، ج۱، ص۹۳، چاپ ابراهیم ابیاری، بیروت ۱۴۰۵/۱۹۸۵.

[۵] ابن عبدالبَرّ، الانباه علی قبائل الرواه، ج۱، ص۹۵، چاپ ابراهیم ابیاری، بیروت ۱۴۰۵/۱۹۸۵.

[۶] عبداللّه بن عبدالعزیز بکری، معجم مااستعجم من اسماءالبلاد و المواضع، ج۲، ص۴۸۹، چاپ مصطفی سقّا، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.

به هر روی، نیای این قبیله خثعم خوانده می‌شد که نام اصلی او اقیل/ افتل بود.

[۷] ابن کلبی، نسب مَعَدّ و الیمن الکبیر، ج۱، ص۳۴۳، چاپ ناجی حسن، بیروت ۱۴۰۸/۱۹۸۸.

[۸] ابن کلبی، نسب مَعَدّ و الیمن الکبیر، ج۱، ص۳۵۶، چاپ ناجی حسن، بیروت ۱۴۰۸/۱۹۸۸.

[۹] ابن حزم، جمهره انساب العرب، ج۱، ص۳۷۸، چاپ عبدالسلام محمد هارون، قاهره (۱۹۸۲).

۲ – نسب انمار

درباره نسب انمار اختلاف است. برخی آن را از قبایل قحطانی و یمنی الاصل شمرده و نسب او را به کهلان بن سَبأ رسانده‌اند و برای تأیید این نظر حدیثی منسوب به پیامبر اکرم روایت کرده‌اند. پاره‌ای دیگر انمار را به نِزار بن مَعَدّ بن عَدنان منتسب ساخته و از شاخه‌های قبایل عدنانی دانسته‌اند که به یمن رفته و در آن‌جا سکنا گزیده بودند.

[۱۰] ابن کلبی، نسب مَعَدّ و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۳۲۱۳۳، چاپ ناجی حسن، بیروت ۱۴۰۸/۱۹۸۸.

[۱۱] ابن کلبی، نسب مَعَدّ و الیمن الکبیر، ج۱، ص۳۴۲۳۴۳، چاپ ناجی حسن، بیروت ۱۴۰۸/۱۹۸۸.

[۱۲] ابن هشام، السیرهالنبویه، ج۱، ص۱۶، چاپ مصطفی سقا، ابراهیم ابیاری، و عبدالحفیظ شلبی، (قاهره ۱۳۵۵/ ۱۹۳۶)، چاپ افست بیروت (بی‌تا).

[۱۳] ابن هشام، السیرهالنبویه، ج۱، ص۷۶ـ ۷۷، چاپ مصطفی سقا، ابراهیم ابیاری، و عبدالحفیظ شلبی، (قاهره ۱۳۵۵/ ۱۹۳۶)، چاپ افست بیروت (بی‌تا).

[۱۴] اسماعیل بن حماد جوهری، الصحاح:تاج اللغه و صحاح العربیه، ذیل مادّه، چاپ احمد عبدالغفور عطار، قاهره ۱۳۷۶، چاپ افست بیروت ۱۴۰۷.

[۱۵] ابن حزم، جمهره انساب العرب، ج۱، ص۱۰، چاپ عبدالسلام محمد هارون، قاهره (۱۹۸۲).

[۱۶] ابن حزم، جمهره انساب العرب، ج۱، ص۳۸۷، چاپ عبدالسلام محمد هارون، قاهره (۱۹۸۲).

[۱۷] ابن حزم، جمهره انساب العرب، ج۱، ص۴۸۴، چاپ عبدالسلام محمد هارون، قاهره (۱۹۸۲).

مادر خثعم هِند دختر مالک بن غافِق بود.

[۱۸] ابن کلبی، نسب مَعَدّ و الیمن الکبیر، ج۱، ص۳۴۳، چاپ ناجی حسن، بیروت ۱۴۰۸/۱۹۸۸.

۳ – نیای طوایف خثعم

خثعم درنتیجه ازدواج با عاتِکه، دختر ربیعه بن نِزار ، صاحب فرزندی به نام حُلْف/ حَلِف شد و نسل او از طریق عِفْرِس بن حلف استمرار یافت. فرزندان عفرس که طوایف خثعم را تشکیل دادند، عبارت بودند از: ناهِس و شَهران (که بیش‌تر جمعیت و اشراف خثعم از آنان بودند)، کرْز، خُبَینی، ربیعه، نُوَیهِش و خُسَیف.

[۱۹] ابن کلبی، نسب مَعَدّ و الیمن الکبیر، ج۱، ص۳۵۶، چاپ ناجی حسن، بیروت ۱۴۰۸/۱۹۸۸.

[۲۰] ابن حائک، الاکلیل من اخبار الیمن و انساب حمیر، ج۱۰، ص۵، ج۱۰، چاپ محبالدین خطیب، قاهره ۱۳۶۸.

[۲۱] ابن حزم، جمهره انساب العرب، ج۱، ص۳۹۰۳۹۱، چاپ عبدالسلام محمد هارون، قاهره (۱۹۸۲).

[۲۲] عمررضا کحّاله، معجم قبائل العرب القدیمه و الحدیثه، ج۱، ص۵، بیروت ۱۴۰۲/۱۹۸۲.

[۲۳] عمررضا کحّاله، معجم قبائل العرب القدیمه و الحدیثه، ج۱، ص۱۳، بیروت ۱۴۰۲/۱۹۸۲.

[۲۴] عمررضا کحّاله، معجم قبائل العرب القدیمه و الحدیثه، ج۱، ص۱۰۴، بیروت ۱۴۰۲/۱۹۸۲.

[۲۵] ابن کلبی، نسب مَعَدّ و الیمن الکبیر، ج۱، ص۳۵۶۳۶۲، چاپ ناجی حسن، بیروت ۱۴۰۸/۱۹۸۸.

۴ – محل زندگانی

خثعمیان در نواحی مرتفع و کوهستانی حجاز و یمن تا تَباله (در جنوب غربی جزیرهالعرب ) زندگی می‌کردند. آنان نخست در جبال السَّراه/ السَرَوات و نواحی مجاور و نزدیک آن، منزل گزیدند. بعدآ قبیله اَزْد پس از جنگ با خثعم، آنان را از اقامتگاه‌هایشان در این نواحی کوهستانی راندند.

[۲۶] عبداللّه بن عبدالعزیز بکری، معجم مااستعجم من اسماءالبلاد و المواضع، ج۱، ص۴۱، چاپ مصطفی سقّا، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.

[۲۷] عبداللّه بن عبدالعزیز بکری، معجم مااستعجم من اسماءالبلاد و المواضع، ج۱، ص۵۸، چاپ مصطفی سقّا، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.

[۲۸] عبداللّه بن عبدالعزیز بکری، معجم مااستعجم من اسماءالبلاد و المواضع، ج۱، ص۶۳، چاپ مصطفی سقّا، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.

[۲۹] یاقوت حموی، ذیل «بارق».

[۳۰] احمد بن علی قلقشندی، قلائد الجُمان فی التعریف بقبائل عرب الزمان، ج۱، ص۱۰۳، چاپ ابراهیم ابیاری، قاهره ۱۴۰۲/۱۹۸۲.

چون اسلام ظهور کرد، خثعمیان به یمن رفتند

[۳۱] عبداللّه بن عبدالعزیز بکری، معجم مااستعجم من اسماءالبلاد و المواضع، ج۱، ص۶۳، چاپ مصطفی سقّا، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.

[۳۲] عبداللّه بن عبدالعزیز بکری، معجم مااستعجم من اسماءالبلاد و المواضع، ج۱، ص۹۰، چاپ مصطفی سقّا، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.

[۳۳] یاقوت حموی، معجم البلدن، ذیل «بیشه»، «تربه».

[۳۴] طبری، تاریخ (بیروت)، ج۳، ص۱۳۰.

[۳۵] ابن حائک، ج۱، ص۱۳۰ـ۱۳۱، و جاهای دیگر، صفه جزیرهالعرب، چاپ محمد بن علی اکوع، صنعا ۱۴۰۳/۱۹۸۳.

[۳۶] عبداللّه بن عبدالعزیز بکری، معجم مااستعجم من اسماءالبلاد و المواضع، ج۱، ص۱۰۳، چاپ مصطفی سقّا، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.

[۳۷] و جاهای دیگر، عبداللّه بن عبدالعزیز بکری، ج۱، ص۱۶۸ـ۱۶۹، معجم مااستعجم من اسماءالبلاد و المواضع، چاپ مصطفی سقّا، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.

[۳۸] عبداللّه بن عبدالعزیز بکری، معجم مااستعجم من اسماءالبلاد و المواضع، ج۳، ص۹۳۴، چاپ مصطفی سقّا، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.

[۳۹] عبداللّه بن عبدالعزیز بکری، معجم مااستعجم من اسماءالبلاد و المواضع، ج۳، ص۹۴۴، چاپ مصطفی سقّا، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.

[۴۰] یاقوت حموی، معجم البلدن، «خَلَصَه»، ذیل«عَرْوی»، «عُنّ»، «فازِر»، «نَجدان» و «وَلِیه».

[۴۱] یاقوت حموی، معجم البلدن، ذیل«راسب».

[۴۲] یاقوت حموی، معجم البلدن، ذیل«جندف».

. سکونتگاه خثعم با برکت و دارای زراعت و میوه بود و بیش‌تر آذوقه مکه، مانند گندم و جو از آن‌جا تأمین میشد. خثعمیان در ایام حج کالاهایی همچون عقیق از یمن با خود میآوردند. آنان نزد حجاج به سَرو (سَرَوات) معروف بودند.

[۴۳] احمد بن علی قلقشندی، قلائد الجُمان فی التعریف بقبائل عرب الزمان، ج۱، ص۱۰۴۱۰۵، چاپ ابراهیم ابیاری، قاهره ۱۴۰۲/۱۹۸۲.

[۴۴] احمد بن علی قلقشندی، نهایهالارب فی معرفه انساب العرب، ج۱، ص۲۲۷، بیروت ۱۴۰۵/۱۹۸۴.

قبیله خثعم در ایام فتوحات اسلامی پراکنده شدند و فقط اندکی از آنان در منزلگاه‌های خود ماندند. از آن جمله، عثمان بن ابی نِسعه خثعمی در اوایل قرن دوم در اندلس به حکومت رسید. پس از وی، نسل او در شهر شَذُونَه میزیستند که اقامتگاه خثعمیان در اندلس بود.

[۴۵] ابن حزم، جمهره انساب العرب، ج۱، ص۳۹۲، چاپ عبدالسلام محمد هارون، قاهره (۱۹۸۲).

[۴۶] احمد بن علی قلقشندی، قلائد الجُمان فی التعریف بقبائل عرب الزمان، ج۱، ص۱۰۴، چاپ ابراهیم ابیاری، قاهره ۱۴۰۲/۱۹۸۲.

۵ – اعتقادات

قبیله خثعم در روزگار جاهلیت بت ذوالخَلَصه را که در تباله قرار داشت، می‌پرستیدند.

[۴۷] ابن کلبی، کتاب الاصنام، ج۱، ص۳۴ـ۳۵، چاپ احمد زکی پاشا، قاهره ۱۳۳۲/۱۹۱۴.

آنان حج بیت اللّه نمی‌کردند و حرم را حرمت نمی‌نهادند و همچون قبیله طَیء ، از معدود قبایل عرب بودند که در ماه‌های حرام می‌جنگیدند و حرمت این ماه‌ها را نگه نمی‌داشتند.

[۴۸] ابن هشام، السیرهالنبویه، ج۴، ص۲۳۵، چاپ مصطفی سقا، ابراهیم ابیاری، و عبدالحفیظ شلبی، (قاهره ۱۳۵۵/ ۱۹۳۶)، چاپ افست بیروت (بی‌تا).

[۴۹] ابن حبیب، کتاب المُنَمَّق فی اخبار قریش، ج۱، ص۶۸، چاپ خورشید احمد فارق، حیدرآباد، دکن ۱۳۸۴/۱۹۶۴.

[۵۰] محمد بن عبداللّه ازرقی، اخبار مکه و ماجاء فیها من الآثار، ج۱، ص۱۸۴، چاپ رشدی صالح ملحس، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳، چاپ افست قم ۱۳۶۹ش.

[۵۱] اسماعیل بن حماد جوهری، الصحاح:تاج اللغه و صحاح العربیه، ذیل «حرم»، چاپ احمد عبدالغفور عطار، قاهره ۱۳۷۶، چاپ افست بیروت ۱۴۰۷.

از توجه عمومی خثعم به زیارت دیر نجران یا کعبه نجران در یمن،

[۵۲] یاقوت حموی، معجم البلدن، ذیل «دیر نجران».

می‌توان به رواج اعتقاد به مسیحیت در میان خثعم پی برد.

[۵۳] لویس شیخو، «النصرانیه و آدابها بین عرب الجاهلیه»، ج۱، ص۹۳۸، المشرق، سال ۱۵، ش ۱۲ (کانونالاول ۱۹۱۲).

نام خثعم در پارهای جنگ‌های زمان جاهلیت (ایام العرب) ذکر شده است که از آن جمله است: یوم المِسْعَط یا یوم جُبَیل الصباح که در آن خثعم مغلوب شد،

[۵۴] ابن حبیب، کتاب المُحَبَّر، ج۱، ص۴۶۲، چاپ ایلزه لیشتن اشتتر، حیدرآباد، دکن ۱۳۶۱/۱۹۴۲، چاپ افست بیروت (بی‌تا).

یوم عاقل میان خثعم و بنی حنظله ، و یوم القَرن و یوم فیف الریح هر دو میان خثعم و بنی عامر

[۵۵] عمررضا کحّاله، معجم قبائل العرب القدیمه و الحدیثه، ج۱، ص۳۳۱۳۳۲، بیروت ۱۴۰۲/۱۹۸۲.

و یوم راکه میان خثعم و بنی عَک.

[۵۶] یاقوت حموی، معجم البلدن، ذیل «راکه».

۶ – رویدادهای تاریخی

در دوران پیش از اسلام ، خثعم در قلمرو ساسانیان شناخته شده بود. ظاهرآ در پی تجاوز خثعم (با همدستی قبیله اِیاد) به متصرفات ایران ، پادشاهان ساسانی حملات مکرری بر ضد آنان سازمان دادند و شاپور ذوالاکتاف بسیاری از آنان را نابود کرد.

[۵۷] ابن خلدون، تاریخ ابن خلدون، ج۲، ص۳۵۸۳۵۹.

در حدود ۵۷۰ میلادی ( عام الفیل ) که اَبْرَهه پادشاه مسیحی یمن به مکه حمله کرد، اعراب شهران و ناهس به ریاست نُفَیل بن حبیب با او مقابله کردند، اما شکست خوردند و نفیل اسیر شد و به ابرهه قول داد وی را در سرزمین عرب راهنمایی کند. پس از آن، خثعمیان که همراه نفیل به اطاعت و یاری وی گردن نهادند، بیشترین اعراب سپاه وی در این حمله بودند.

[۵۸] ابن هشام، السیرهالنبویه، ج۱، ص۴۷ـ۴۸، چاپ مصطفی سقا، ابراهیم ابیاری، و عبدالحفیظ شلبی، (قاهره ۱۳۵۵/ ۱۹۳۶)، چاپ افست بیروت (بی‌تا).

[۵۹] ابن حبیب، کتاب المُحَبَّر، ج۱، ص۴۶۲، چاپ ایلزه لیشتن اشتتر، حیدرآباد، دکن ۱۳۶۱/۱۹۴۲، چاپ افست بیروت (بی‌تا).

[۶۰] طبری، تاریخ (بیروت)، ج۲، ص۱۳۲.

در سال هشتم، در غزوه طائف علی علیه السلام با گروهی از سواران خثعم برخورد کرد و برخی از آن‌ها را در مبارزه به هلاکت رساند و بت‌هایشان را به امر پیامبر شکست.

[۶۱] محمد بن محمد مفید، ج۱، ص۱۵۲، الارشاد فی معرفه حجج اللّه علی العباد، قم ۱۴۱۳.

[۶۲] محمد بن محمد مفید، ج۱، ص۱۵۴، الارشاد فی معرفه حجج اللّه علی العباد، قم ۱۴۱۳.

در صفر سال ۹ نیز، پیامبر گروهی را به فرماندهی قُطْبَه بن عامر به یکی از منزلگاه‌های خثعم در ناحیه تباله