توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زندانی کردن مرتد ۶۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زندانی کردن مرتد ۶۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زندانی کردن مرتد ۶۰ اسلاید در PowerPoint :

حبس مرتد

حبس مرتد، از مباحث فقهی و حقوقی مربوط به حقوق زندانی و درباره حکم زندانی‌کردن مرد مرتد بحث می‌کند. فقیهان شیعه اتفاق دارند که مرتد اگر فطری باشد، کشته می‌شود و اگر ملی باشد تا سه روز از او می‌خواهند توبه کند و دربار حبس او چیزی نگفته‌اند.
ولی از طریق اهل سنّت، فتوا به حبس مرتد وارد شده است: موصلی در اختیار و سمرقندی در تحفه الفقهاء فتوا داده‌اند که مرتد حبس می‌شود و تا سه روز اسلام به او عرضه می‌شود، چنان که ابوحنیفه معتقد است مرتد در مرتب سوم، حبس می‌شود.

فهرست مندرجات

۱ – روایات از طریق شیعه
۲ – روایات از طریق اهل سنّت
۳ – آرای فقیهان شیعه
۴ – آرای دیگر مذاهب
۵ – پانویس
۶ – منبع

۱ – روایات از طریق شیعه

۱. عده من اصحابنا، عن سهل بن زیاد و علی بن ابراهیم، عن ابیه و محمد بن یحیی، عن احمد بن محمد جمیعا، عن ابن محبوب، عن هشام بن سالم، عن عمار الساباطی، قال: سمعت ابا عبد اللّه (علیه‌السّلام) یقول: کل مسلم بین مسلمین ارتدّ عن الاسلام و جحد محمدا صلّی اللّه علیه و آله و سلّم نبوّته و کذّبه فانّ دمه مباح لکل من سمع ذلک منه و امراته باینه منه یوم ارتدّ فلا تقربه و یقسّم ماله علی ورثته و تعتدّ امراته[بعد] عدّه المتوفّی عنها زوجها، و علی الامام ان یقتله و لا یستتیبه؛

[۱] کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۷، ص۲۵۷، ح۱۱.

[۲] حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه (به نقل از:کافی)، ج۱۸، ص۵۴۵، ح۳.

[۳] نک:صدوق، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، ج۳، ص۸۹، ح۱.

[۴] طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الاحکام، ج۱۰، ص۱۳۶، ح۲.

[۵] طوسی، محمد بن حسن، الاستبصار، ج۴، ص۲۵۳، ح۲.

عمّار ساباطی گفت: شنیدم از امام صادق (علیه‌السلام) می‌گفت: هر مرد مسلمانی از مسلمانان که از اسلام برگردد و نبوت محمد (صلّی‌اللّه‌علیه‌و‌آله‌و‌سلّم) را انکار و تکذیب کند خونش برای هر که از او شنیده باشد، مباح است و زنش از روز مرتد شدن وی، دیگر زن او نیست و عدّ وفات می‌گیرد و نباید نزدیک او شود و اموالش میان ورثه تقسیم می‌شود و بر امام است که او را بکشد و از او درخواست توبه نمی‌کند.
۲. محمد بن یحیی، عن العمرکی بن علی النیسابوری، عن علی بن جعفر، عن اخیه ابی الحسن (علیه‌السّلام) قال: سالته عن مسلم تنصّر؟ قال: یقتل و لا یستتاب. قلت: فنصرانی اسلم ثم ارتدّ عن الاسلام؟ قال: یستتاب فان رجع، و الّا قتل؛

[۶] کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۷، ص۲۵۷، ح۱۰.

[۷] حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه (به نقل از:کافی)، ج۱۸، ص۵۴۵، ح۵.

امام کاظم (علیه‌السلام) فرمود: از او دربار مسلمانی که نصرانی شده پرسیدم. گفت: کشته می‌شود و از او درخواست توبه نمی‌شود. گفتم: اگر یک نصرانی مسلمان شود و آن‌گاه از اسلام برگردد؟ گفت: از وی خواسته می‌شود توبه کند اگر توبه نکرد کشته می‌شود.
۳. الحسین بن سعید، قال: قرات بخطّ رجل الی ابی الحسن الرضا علیه السّلام: رجل ولد علی الاسلام ثم کفر و اشرک و خرج عن الاسلام، هل یستتاب او یقتل و لا یستتاب؟ فکتب: یقتل؛

[۸] طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الاحکام، ج۱۰، ص۱۳۹، ح۱۰.

حسین بن سعید گفت: خواندم نام شخصی را که به امام رضا (علیه‌السلام) نوشته بود: مردی مسلمان به دنیا آمده آن‌گاه کفر و شرک ورزیده و از اسلام خارج شده است آیا از او خواسته می‌شود توبه کند یا کشته می‌شود و از او درخواست توبه نمی‌شود؟ امام رضا (علیه‌السلام) نوشت: کشته می‌شود.

۲ – روایات از طریق اهل سنّت

۱. حدّثنا عبد الرحیم بن سلیمان، عن عبد الرحمن بن عبید العامری، عن ابیه، قال: کان اناس یاخذون العطاء و الرزق و یصلّون مع الناس، کانوا یعبدون الاصنام فی السرّ، فاتی بهم علی بن ابی طالب فوضعهم فی المسجد او قال: فی السجن. ثم قال: یا ایّها الناس! ما ترون فی قوم کانوا یاخذون معکم العطاء و الرزق و یعبدون هذه الاصنام؟ قال الناس: اقتلهم. قال: لا، و لکن اصنع بهم کما صنعوا بابینا ابراهیم، فحرقهم بالنار؛

[۹] ابن ابی شیبه، ابوبکر، مصنّف ابن ابی شیبه، ج۵، ص۵۵۶.

عبد الرحمن بن عبید عامری از پدرش نقل کرد که گفت: افرادی بودند که جیره و حقوق می‌گرفتند و با مردم نماز می‌خواندند؛ ولی در نهان بت می‌پرستیدند. امام علی (علیه‌السلام) آن‌ها را آورد و درون مسجد گذاشت یا اینکه گفت: در زندان گذاشت.
سپس فرمود: ‌ای مردم! نظر شما دربار کسانی که با شما جیره و حقوق می‌گیرند و این بت‌ها را می‌پرستند چیست؟ گفتند: آنان را بکش. امام فرمود: نه، با آنان همان کاری را می‌کنم که با پدر ما ابراهیم کردند. پس آنان را با آتش سوزانید.
۲. اخبرنا عبد الرزاق، عن الثوری، عن داود، عن الشعبی، عن انس (رضی‌اللّه‌عنه) قال: بعثنی ابو موسی بفتح تستر الی عمر (رضی‌اللّه‌عنه) فسالنی عمر- و کان ستّه نفر من بنی بکر بن وائل قد ارتدّوا عن الاسلام و لحقوا بالمشرکین- فقال: ما فعل النفر من بکر بن وائل؟ قال: فاخذت فی حدیث آخر لاشغله منهم، قال: ما فعل النفر من بکر بن وائل؟ قلت: یا امیر المؤمنین! قوم ارتدّوا عن الاسلام و لحقوا بالمشرکین، ما سبیلهم الّا القتل. فقال عمر: لان اکون اخذتهم سلما احبّ الیّ مما طلعت علیه الشمس من صفراء او بیضاء. قال، قلت: یا امیر المؤمنین! و ما کنت صانعا بهم لو اخذتهم؟ قال: کنت عارضا علیهم الباب الذی خرجوا منه ان یدخلوا فیه؛ فان فعلوا ذلک، قبلت منهم، و الّا استودعتهم السجن؛

[۱۰] صنعانی، عبدالرزاق، مصنّف عبد الرزاق، ج۱۰، ص۱۶۵، ح۱۸۶۹۶.

[۱۱] ابن ابی شیبه، ابوبکر، مصنّف ابن ابی شیبه، ج۱۲، ص۲۶۶، ح۱۲۷۸۳.

[۱۲] سنن سعید بن منصور، ج۲، ص۱۶۵.

[۱۳] متقی هندی، علی بن حسام الدین، کنز العمّال، ج۱، ص۳۱۱، ح۱۴۶۶.

[۱۴] متقی هندی، علی بن حسام الدین، کنز العمّال، ج۱، ص۳۱۲، ح۱۴۶۸.

اورده البیهقی بسند آخر عن محمد بن عبدالله الغفاری بتفاوت فی المتن

[۱۵] بیهقی، ابوبکر، سنن الکبری، ج۸، ص۲۰۷.

و اورده ابن قدامه عن الموطا و فیه: انه قدم علی عمر رجل من قبل ابی موسی فقال له عمر: هل کان من معربه خبر؟ (در کتاب خراج دارد: «هل من مغربه خبر؟ آیا خبر جدید و شگفت‌آوری هست؟».

[۱۶] قاضی، ابویوسف، الخراج، ص۱۹۷.

قال: نعم، رجل کفر بعد اسلامه. فقال: ما فعلتم به؟ قال: قرّبناه فضربنا عنقه. فقال عمر: فهلّا حبستموه ثلاثا فاطعمتموه کلّ یوم رغیفا و استتبتموه، لعلّه یتوب او یراجع امر اللّه؟ اللّهمّ انّی لم احضر و لم آمر و لم ارض اذ بلغنی؛

[۱۷] مقدسی، ابن قدامه، المغنی، ج۹، ص۵.

[۱۸] شوکانی، محمد بن علی، نیل الاوطار (به نقل از:شافعی)، ج۷، ص۲۲۵.

انس گفت: ابوموسی مرا فرستاد تا خبر فتح شوشتر را به عمر برسانم- و چون شش نفر از بنی بکر بن وائل از اسلام برگشته و به مشرکان پیوسته بودند- عمر از من پرسید: آن چند نفر از بکر بن وائل چه کردند؟ انس گفت: من برای این که ذهن او را از این مساله منصرف کنم، سخن دیگری پیش کشیدم. عمر گفت: آن چند نفر از بکر بن وائل چه کردند؟ گفتم: گروهی که از اسلام برگشتند و به مشرکان پیوستند باید کشته شوند. عمر گفت: اگر من آنان را سالم می‌گرفتم از آن چه خورشید بر آن می‌تابد برای من محبوب‌تر بود. گفتم: اگر آنان را می‌گرفتی با ایشان چه می‌کردی؟ گفت: به آنان پیشنهاد می‌کردم از دری که بیرون رفتند [از ارتداد.] بازگردند اگر برمی‌گشتند می‌پذیرفتم وگرنه آنان را به زندان می‌سپردم.
این روایت را بیهقی با سندی دیگر از محمد بن عبد اللّه غفاری با‌اندک تفاوتی در متن آورده است.

[۱۹] بیهقی، ابوبکر، سنن الکبری، ج۸، ص۲۰۷.

ابن قدامه به نقل از موطّا این روایت را نقل کرده که در آن چنین آمده است: شخصی از طرف ابوموسی نزد عمر آمد، عمر به او گفت: آیا خبر تازه‌ای داری؟ گفت: آری، شخصی پس از اسلام، کافر شد. عمر گفت: با او چه کردید؟ گفت: او را گرفتیم و گردنش زدیم. عمر گفت: چرا او را سه روز حبس نکردید تا به او هر روز یک نان بدهید و از وی بخواهید توبه کند؟ شاید توبه می‌کرد یا به امر خدا گردن می‌نهاد. خدایا! من حضور نداشتم و دستور ندادم و وقتی به من خبر آن رسید خشنود نشدم.
نظر نگارنده: جای شگفتی است که جریان سوزانیدن مرتد را به علی بن ابی طالب (علیه‌السلام) نسبت می‌دهند و ایشان را مظهر خشونت و سنگدلی معرفی می‌کنند و دیگران را مظهر رافت و عطوفت، و این که از اعدام، متاثر و نگران می‌شوند!
جالب این که مرحوم مجلسی پس از نقل چنین روایاتی که مفادش سوزانیدن کافر به دست علی (علیه‌السلام) است، می‌فرماید: هیچ‌کس از عالمان شیعه ظاهر این خبر را اخذ نکرده است.

[۲۰] مجلسی، محمدباقر، مرآه العقول، ج۲۳، ص۴۰۲.

۳ – آرای فقیهان شیعه

۱. شیخ طوسی: از نظر ما مرتد دو قسم است: مرتدی که با سرشت اسلام به دنیا آمده چنین کسی اسلامش پذیرفته نمی‌شود و هر زمان مرتد شد کشتنش واجب است. قسم دیگر کافری است که مسلمان، بعد مرتد می‌شود، چنین کسی از او می‌خواهند توبه کند اگر توبه نکرد کشته می‌شود.

[۲۱] طوسی، محمد بن حسن، المبسوط، ج۷، ص۲۸۲.

۲. ابوالصلاح حلبی: اگر مؤمنی که با فطرت[اسلام] به دنیا آمده، مرتد شود کشته می‌شود؛ ولی اگر کافر ذمّی یا غیر ذمّی پس از این که کافر بود اسلام آورد بعد مرتد شد به او توبه پیشنهاد می‌شود اگر به حق بازگشت[توبه‌اش را