توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل رقیه بنت الحسین ۳۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل رقیه بنت الحسین ۳۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل رقیه بنت الحسین ۳۸ اسلاید در PowerPoint :

رقیه بنت الحسین

رقیه دختر امام حسین (علیه‌السلام) به عربی رقیه بنت الحسین (متوفای ۶۱ق)، از فرزندان امام حسین (علیه‌السلام) که در کربلا حضور داشته و بعد از واقعه عاشورا در زمره اسرای کربلا به شام برده شد و در آنجا درگذشت. مزاری در دمشق برای حضرت رقیه منسوب است.
نام رقیه در منابع کهن تاریخی ذکر نشده و تنها علمای قرن هفتم و دهم برای امام حسین (علیه‌السلام) دختری بدون ذکر نام رقیه ذکر کرده‌اند، اما علمای معاصر با ذکر دلایلی قائل به وجود دختری با نام رقیه برای امام حسین (علیه‌السلام) هستند، بنابراین درباره وجود چنین فرزندی برای امام حسین، نام و نحوه وفات و مزار منسوب به او اختلاف‌نظر وجود دارد.

فهرست مندرجات

۱ – بررسی وجود رقیه
۱.۱ – دیدگاه محمدحسن یزدی
۱.۲ – دیدگاه علامه حائری
۱.۳ – دیدگاه یکی از معاصرین
۲ – دلایل معتقدین به وجود رقیه
۳ – محل اسرای کربلا در شام
۴ – شهادت
۴.۱ – سخن گفتن رقیه با سر پدر
۴.۲ – غسّاله و بدن نیلگون رقیّه
۴.۳ – بی‌قراری ام کلثوم در شب دفن رقیّه
۴.۴ – عزاداری برای رقیّه در مدینه
۵ – حرم و بارگاه
۶ – پانویس
۷ – منبع

۱ – بررسی وجود رقیه

مورّخان و نسب‌شناسان پیشین، هنگام شمارش فرزندان امام حسین (علیه‌السلام)، از رقیه نام نبرده‌اند،

[۱] علوی، علی بن محمد، المجدی فی انساب الطالبین، ص۹۱.

[۲] زبیری، مصعب بن عبدالله، نسب قریش، ص۵۷.

[۳] ابن شهرآشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابی طالب علیهم‌السلام، ج۳، ص۲۳۱.

[۴] بیهقی، علی بن زید، لباب الانساب، ج۱، ص۳۴۹.

تنها، عمادالدین طبری و ملا حسین واعظ کاشفی، از علماى قرن هفتم و علمای قرن دهم ه. ق بدون ذکر نام رقیه، از دخترکى از امام حسین (علیه‌السلام) یاد مى‌کنند که در خرابه‌ شام وفات کرد.

[۵] عمادالدین طبرى، حسن بن علی، کامل بهایى، ج۲، ص۱۷۹.

[۶] کاشفی، ملا حسین، روضه الشهدا، ص۴۸۴.

۱.۱ – دیدگاه محمدحسن یزدی

محمدحسن یزدی، نویسنده و خطیب قرن سیزدهم به نام رقیه تصریح کرده و آورده است: هلال‌ بن نافع، از سربازان دشمن مى‌گوید: من در روز عاشورا در میان دو صف لشکر ایستاده بودم و نگاه مى‌کردم. دختر کوچکى را دیدم که آمد و دامن امام حسین (علیه‌السلام) را گرفت و گفت: اى پدر! مرا دریاب که بسیار تشنه‌ام. حضرت نگاهى کرده گریست و فرمود:
اى نوردیده! صبر کن. خداوند تو را سیراب خواهد کرد. به درستى که او وکیل من است. پس دست او را گرفت و به خیمه‌ها برگردانید. هلال مى‌گوید: پرسیدم که این طفل کیست و چه نام دارد؟ شخصى گفت: او رقیّه دختر سه ساله‌ حسین (علیه‌السلام) است.

[۷] کثنوی حائری، محمدحسن، انوار الشهاده، ص۱۶۳.

۱.۲ – دیدگاه علامه حائری

علّامه حائرى، از مقتل‌نویسان معاصر هم به نقل از حمزاوى مى‌گوید: رقیّه، دختر امام حسین (علیه‌السلام) و مادرش شاه زنان، دختر کسرى است.

[۸] حائری مازندرانی، مهدی، معالى السبطین، ج۲، ص۲۱۴.

ولى نظر به اینکه مادر امام سجّاد (علیه‌السلام)، هنگام تولد آن حضرت، از دنیا رفت، امکان نداشته که مادر رقیّه، خردسال باشد، مگر اینکه بگوئیم، شاه زنان غیر از شهربانو همسر امام حسین، مادر امام چهارم (علیه‌السلام) بوده است.

[۹] محمدی اشتهاردی، محمد، سرگذشت جانسوز حضرت رقیه (سلام‌الله‌علیها)، ص۹.

۱.۳ – دیدگاه یکی از معاصرین

به گفته‌ یکى از معاصرین، اندک بودن امکانات نگارش، همنام بودن رقیه در یک خاندان، چند نام داشتن بعضى از دختران را به عنوان دلایل نبودن نام رقیه (سلام‌الله‌علیها) در میان فرزندان امام حسین (علیه‌السلام) ذکر کرده و مى‌گوید: آنان که از رقیه (سلام‌الله‌علیها) نام برده‌اند امکان دارد کتاب‌هایى داشته‌اند که در دسترس ما و دیگران نبوده است.

[۱۰] محمدی اشتهاردی، محمد، سرگذشت جانسوز حضرت رقیه (سلام‌الله‌علیها)، ص۱۲- ۱۳.

۲ – دلایل معتقدین به وجود رقیه

برخى از مؤلّفان با استناد به مطالب ذیل معتقدند امام حسین (علیه‌السلام)، دخترى به نام رقیه داشته است:
۱- زمانى که حضرت سیّدالشهدا (علیه‌السلام)، اشعار معروف «یا دَهْر افّ لک من خلیل …» را ایراد فرمود و گریه و ناله‌ زنان حرم را شنید به رقیّه و برخى دیگر از زنان خطاب کرد: «زمانى که من کشته شدم در مرگم گریبان چاک نزنید و روى نخراشید و کلامى ناروا بر زبان نرانید.»

[۱۱] ربانی خلخالی، علی، ستاره درخشان شام، ص۱۶، به نقل از اللهوف.

[۱۲] سید بن طاووس، الملهوف، ص۱۴۱.

۲- هنگامى که چشم حضرت زینب (سلام‌الله‌علیها) در کوفه به سر نازنین برادر که بر روى نیزه بود افتاد، فرمود: اى برادرم! با این فاطمه‌ کوچک سخن بگو، زیرا نزدیک است دلش از شدّت اندوه آب شود.»

[۱۳] مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۴۵، ص۱۱۵.

این فاطمه، همان رقیّه (سلام‌الله‌علیها) است که به علّت نداشتن مادر، امام حسین (علیه‌السلام) بسیار به او علاقه داشت و به زینب (سلام‌الله‌علیها) نیز توصیه مى‌کرد که او را نگه‌دارى کند.

[۱۴] محمدی اشتهاردی، محمد، سرگذشت جانسوز حضرت رقیه (سلام‌الله‌علیها)، ص۱۶.

۳- سیف‌ بن عمیر، از اصحاب امام صادق (علیه‌السلام) در چکامه‌ بلند خود و در رثاى سالار شهیدان دو بار، از رقیّه (سلام‌الله‌علیها) نام برده است.

[۱۵] خراسانی، محمد‌هاشم، منتخب التواریخ، ص ۴۳۵.

۴- بعید نیست زینب، دختر امام حسین (علیه‌السلام) که در خردسالى از دنیا رفت

[۱۶] بیهقی، علی بن زید، لباب الانساب، ج ۱، ص ۳۴۹.

[۱۷] ابن شهرآشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابی‌طالب علیهم‌السلام، ج۳، ص۲۳۱.

همان دخترکى باشد که به رقیّه (سلام‌الله‌علیها) معروف شده است.

[۱۸] قاضی طباطبائی، سید محمدعلی، تحقیق درباره اوّل اربعین حضرت سیّدالشهدا (علیه‌السلام)، ص۶۸۵.

۵- اربلی مى‌گوید: امام حسین (علیه‌السلام) چهار دختر داشت. ولى هنگام شمارش آنان، سه نفر به نام‌هاى زی