توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل رفاقت در علم اخلاق ۵۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل رفاقت در علم اخلاق ۵۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل رفاقت در علم اخلاق ۵۷ اسلاید در PowerPoint :

دوستی (اخلاق)

برای اصطلاحات مشابه، دوستی (علوم دیگر) را ببینید.

دوستی، از مباحث بین فردی در علم اخلاق به معنای رفاقت، یاری رساندن و معاشرت با افراد مورد علاقه است؛ که برای برطرف کردن نیازها و کسب انرژی درونی برای ادامه فعالیت‌های روزمره، امری ضروری می باشد. فواید دوست، وقتی آشکار می‌شود که در انتخاب دوست نهایت دقت را کرده باشیم؛ طبق روایات با مورد آزمایش قرار دادن، می‌توان دوست خوب را از بد تشخیص داد که موارد آن در مقاله آمده است. هنگامی که انسان با کسی دوست می‌شود حقوقی بر انسان ثابت می‌شود، هر دو طرف باید کوشش کنند، چه با مال، جان، زبان، بخشیدن اشتباهات، دعا کردن، وفا و اخلاص و به سختی نینداختن دیگری آنها را به جا آورند. مواردی هم از راهکارهای تقویت دوستی در این مقاله ذکر شده است.

فهرست مندرجات

۱ – مقدمه
۲ – معنای لغوی و اصطلاحی
۳ – اهمیت
۴ – معیار انتخاب دوست
۵ – نحوه انتخاب دوست
۵.۱ – آزمایش روحی
۵.۲ – آزمودن به هنگام نیاز
۵.۳ – آزمودن علاقه دوست
۵.۴ – آزمودن در سختی‌ها
۵.۵ – آزمودن در هنگام خشم
۵.۶ – آزمودن در سفر
۵.۷ – آزمودن به هنگام زوال قدرت
۶ – حقوق دوستان
۶.۱ – حق در مال
۶.۲ – یاری کردن با جانش
۶.۳ – حق در زبان
۶.۴ – بخشیدن اشتباهات
۶.۵ – دعا کردن
۶.۶ – وفا و اخلاص
۶.۷ – به سختی نینداختن دیگری
۷ – راههای تقویت
۷.۱ – صمیمیت
۷.۲ – خیرخواهی و دل‌سوزی
۷.۳ – استمرار در رفاقت
۷.۴ – دوری از انتقام
۸ – عدم دوستی با افراد نااهل
۸.۱ – افراد دروغگو
۸.۲ – فاسق و بدکردار
۸.۳ – بخیل
۸.۴ – نادان
۸.۵ – چاپلوس
۸.۶ – خائن سخن‌چین و ستمگر
۹ – پانویس
۱۰ – منبع

۱ – مقدمه

زندگی اجتماعی جزء طبیعت و فطرت انسان بوده و او در این دنیا گریزی از معاشرت با دیگران ندارد. یکی از مصادیق معاشرت، دوستی با دیگران است و اگر این ارتباط و دوستی بر پایه ارزش‌های انسانی بنا شود، محصولی جز ترقی و تعالی عاید انسان نخواهد شد. ولی اگر با شخصی دوستی کند که با اخلاق نیکو و منش پسندیده بیگانه باشد، به یقین این دوستی جز خسارت و سقوط در قعر مفاسد، ثمره دیگری نخواهد داشت.

۲ – معنای لغوی و اصطلاحی

دوستی در لغت به معنای «خیرخواهی، رفاقت و یاری رساندن می‌باشد و مقابلش خصومت و دشمنی است»

[۱] دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه، انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، ۱۳۷۷ ش، چاپ دوم، ج۸، ص۱۱۲۴۴.

و در اصطلاح نیز به همین معنی است.

۳ – اهمیت

دوست خوب یکی از نعمت‌های بزرگ الهی و پناهگاه انسان و آرامش بخش دل و روان است. وجود دوست حقیقی در این جهان پرتلاطم یکی از نیازهای هر انسانی است. کسی که از نعمت دوست مهربان محروم باشد احساس غربت و تنهایی می‌کند. یکی از بهترین خوشی‌های زندگی، رفت و آمد و گفت‌وگوهای دوستانه است که غم را می‌زداید و به انسان نیرو می‌بخشد.

[۲] امینی، ابراهیم، تربیت، موسسه بوستان کتاب، ۱۳۸۱ش، چاپ اول، ص۲۴۲.

از حضرت موسی بن جعفر (علیه‌السّلام) پرسیدند: بهترین وسیله آسایش در دنیا چیست؟ فرمودند:
«منزل وسیع و دوستان زیاد»

[۳] مجلسی، محمدتقی، بحارالانوار، بیروت، دارالوفاء، ۱۴۰۳ق، ج۷۱، ص۱۷۷.

انسانی که در انتخاب دوست توانا باشد در زندگی سعادتمند و پیروز خواهد بود و اگر نتواند با کسی دوست شود نشانه ضعف وی است. حضرت علی (علیه‌السّلام) می‌فرمایند:
«عاجزترین مردم کسی است که از به دست آوردن دوست، ناتوان باشد.»

[۴] حضرت علی (علیه‌السلام)، نهج‌البلاغه، مترجم فیض الاسلام، تهران، انتشارات فقیه، ۱۳۷۹ش، حکمت ۱۱، ص۱۰۹۳.

همچنین می‌فرمایند: «فقدان دوستان، یک نوع غربت و تنهایی است».

[۵] مجلسی، محدتقی، بحارالانوار، بیروت، دارالوفاء، ۱۴۰۳ق، ج۷۱، ص۱۷۷.

اگر انسان دوست نیک‌صفت و خوش‌اخلاق داشته باشد از خوبی‌های او پیروی خواهد کرد و اگر رفیق بد نصیبش گردد از بدی‌های او سرمشق خواهد گرفت و چه بسیارند جوانان پاک و بی‌گناهی که به وسیله دوستان فاسد به وادی فساد کشیده شد‌ه‌اند و دنیا و آخرتشان تباه گشته است. پیامبر اعظم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) می‌فرمایند: «انسان بر راه و روش دوست و همنشین، خو می‌گیرد.»

[۶] کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، مترجم صادق حسن‌زاده، قم، ‌صلوات، ۱۳۸۳ش، چاپ اول، ج۲، ص۳۷۵.

۴ – معیار انتخاب دوست

انسان برای اینکه بتواند به زندگی مطلوب برسد باید در این مسیر دوستانی انتخاب کند که معاشرت با آنها انسان را متوجه خداوند متعال نموده و او را به حق و حقیقت نزدیک سازند. «امام صادق (علیه‌السّلام) از حضرت مسیح (علیه‌السّلام) نقل می‌کنند:
حواریون حضرت عیسی (علیه‌السّلام)به ایشان عرض کردند: یا روح الله با چه کسانی همنشینی و دوستی کنیم؟ حضرت در جواب فرمودند: با شخصی همنشینی کنید که سه ویژگی داشته باشد: ۱ـ دیدن او تو را به یاد خدا بیاندازد. ۲ـ سخن او علم تو را بیشتر کند. ۳ـ عمل او تو را به آخرت ترغیب کند.

[۷] مجلسی، محمد تقی، بحارالانوار،بیروت، دارالوفاء، ۱۴۰۴ق، ج۶۷، ص۳۲۲.

۵ – نحوه انتخاب دوست

تا دوستی را نیازموده‌ایم نباید کاملاً به او اعتماد کنیم؛ دیدن روی خوش از یک نفر کافی نیست که او را به دوستی برگزینیم؛ زیرا نفوس آدمی همچون غارهاست و به مجرد برخورد گذرا با یک نفر نمی‌توان هویت و شخصیت درونی او را کشف کرد، بلکه باید وارد آن شد و در اعماق آن پیش رفت و در این هنگام است که آدمی با مناظر زیبا و دلکش رو به رو می‌شود و یا با مارها و عقرب‌ها روبرو می‌گردد و نفوس آدمی نیز چنین است و جز با آزمایش و امتحان شناخته نمی‌شود. حضرت علی (علیه‌السّلام) می‌فرمایند: «پیش از آزمودن دوست به او اعتماد مکن»

[۸] ری‌شهری، محمد، میزان الحکمه، ج۲، ص۱۵۸۹.

در اینجا به برخی از این ویژگی‌ها اشاره می‌شود:

۵.۱ – آزمایش روحی

محبت مانند تلگراف است، هرگاه در خویش نسبت به کسی احساس محبت و دوستی کردی، بدان که او نیز نسبت به تو مثل آن حالت را در قلبش احساس می‌کند. البته این کار نیازمند آن است که روان و عواطف و وجدان خویش را به خوبی بشناسیم تا اشاره‌های غریزی را از انگیزه‌های راستین عاطفی باز شناسیم. در حدیث آمده است: «محبت قلبی برادرت را نسبت به خود، از محبت قلبی خود نسبت به او بشناس»

[۹] مجلسی، محمدتقی، بحارالانوار، بیروت، دارالوفاء، ۱۴۰۴ق، ‌ ج۴۶، ص۲۹۱.

۵.۲ – آزمودن به هنگام نیاز

برای شناخت هر انسانی، او را به هنگام نیازمندی امتحان کن و ببین که آیا به نیاز تو توجهی می‌کند یا نه؟ آیا هنگامی که در مشکلی گرفتار هستی به تو اعتنا و اهتمام می‌ورزد
لقمان حکیم می‌گوید: «برادرت را نمی‌توانی بشناسی مگر در وقت نیازت به او».

[۱۰] ری‌شهری، محمد، میزان‌الحکمه، ج۲، ص۱۵۹۰.

۵.۳ – آزمودن علاقه دوست

علاقه دوست را به چند امر می‌توان با معیارهای زیر مورد آزمایش قرار داد:
– آیا او دوست دارد که به سخن تو گوش دهد؟
– آیا کارهای خوب تو را میان مردم مطرح می‌کند؟
– آیا از هم‌نشینی با تو احساس راحتی و رضایت دارد؟
– آیا سعی دارد که موجبات خشنودی و شادی تو را فراهم آورد؟

۵.۴ – آزمودن در سختی‌ها

دوست خوب کسی است که در سختی‌ها و گرفتاری‌ها، یاری‌ات رساند، هنگامی که دیگران رهایت می‌کنند او در کنارت باشد و آنگاه که دیگران تو را تکذیب می‌کنند او تو را تصدیق کند. حضرت علی (علیه‌السّلام) می‌فرمایند: «دوستت را در هنگام گرفتاری و سختی بیازمای»

[۱۱] ری‌شهری، محمد، میزان‌الحکمه، ج۲، ص۱۲۵۹۰.

۵.۵ – آزمودن در هنگام خشم

گاهی انسان در حالت عادی با تو خوش‌رویی و خوش‌رفتاری می‌کند و سخنان محبت‌آمیز بر زبان می‌راند، امّا چون او را به خشم‌آوری حقیقت را که مدّت‌ها بر تو پنهان داشته آشکار می‌سازد و بر زبان می‌آورد امام صادق (علیه‌السّلام) می‌فرمایند: «اگر برادرت سه بار بر تو خشمگین شد و سخن ناخوشایندی درباره‌ات نگفت او را برای خود حفظ کن».

[۱۲] ری‌شهری، محمد، میزان‌الحکمه، ج۲، ص۱۵۹۰.

۵.۶ – آزمودن در سفر

آدمی در سفر لباس تکلف و ریا را از تن خود می‌کند و آن طوری رفتار می‌کند که می‌اندیشد. اینجاست که می‌توانی او را به سادگی بیازمایی.

۵.۷ – آزمودن به هنگام زوال قدرت

اگر دوستی به خاطر میز و مقام نباشد، به هنگام نبود آن نیز دوستی پابرجاست و در غیر این صورت دوستی حقیقی نیست بلکه آن شخص، میز و مقام تو را دوست می‌داشته است نه شخص تو را. حضرت علی (علیه‌السّلام) می‌فرمایند: «هنگام زوال قدرت، دوست از دشمن شناخته می‌شود.»

[۱۳] ری‌شهری، محمد، میزان‌الحکمه، ج۲، ص۱۵۹۰.

[۱۴] کاشفی، محمدرضا، برگزیده از کتاب آیین مهرورزی، مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۳۷۶ش، چاپ دوم، ص۱۳۶ به بعد.

۶ – حقوق دوستان

هنگامی که انسان با کسی دوست می‌شود حقوقی بر انسان ثابت می‌شود هر دو طرف باید کوشش کنند تا آنها را به جا آورند. برخی از حقوق دوستان را در اینجا یادآور می‌شویم: