توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ذبیح‌ الله مشتاق عسکری ۱۰۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۰۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ذبیح‌ الله مشتاق عسکری ۱۰۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل ذبیح‌ الله مشتاق عسکری ۱۰۰ اسلاید در PowerPoint :

ذبیح‌الله محلاتی مشتاق عسکری

ذبیح‌الله محلاتی مشتاق عسکری (۱۳۱۰-۱۴۰۶ه.ق)، معروف به ذبیح‌الله محلاتی از علما و نویسندگان شیعه در قرن چهاردهم هجری قمری بود.
وی از دانش آموختگان حوزه علمیه نجف و سامرا و از محضر آیات عظام سید ابراهیم استهباناتی، شیخ حسین رشتی، شیخ عبدالحسین رشتی، محمد عسکری تهرانی، سید ابوتراب خوانساری، امام خمینی، میرزا حسین نایینی، سید ابوالحسن اصفهانی، آقا ضیاءالدین عراقی، حاج شیخ محمدجواد بلاغی و دیگران بهره برد.
بیشترین شهرت آیت‌الله محلاتی به خاطر تالیفات بسیار اوست که بیش از شصت تالیف دارد که از جمله آنها ریاحین الشریعه، کشف الغرور، مآثر الکبرا فی تاریخ سامرا و فرسان الهیجاء می‌باشد.

فهرست مندرجات

۱ – ولادت و نسب
۲ – تحصیلات
۲.۱ – هجرت به سامرا
۲.۲ – تغییر نام خانوادگی
۲.۳ – بازگشت به تهران
۲.۴ – اجازه روایی
۳ – استادان
۳.۱ – ابراهیم استهباناتی
۳.۲ – حسین رشتی
۳.۳ – عبدالحسین رشتی
۳.۴ – محمد عسکری تهرانی
۳.۵ – سید ابوتراب خوانساری
۳.۶ – امام خمینی
۴ – دیدگاه‌ها
۴.۱ – تایید انقلاب اسلامی
۴.۲ – تایید امام خمینی
۴.۳ – تایید ولایت فقیه
۵ – ویژگی‌ها
۵.۱ – دلباخته اهل‌بیت
۵.۲ – تبلیغ دین
۵.۳ – ذوق شعری
۵.۴ – نویسنده‌ای توانا
۶ – تالیفات
۶.۱ – کشف الغرور
۶.۲ – ریاحین الشریعه
۶.۳ – مآثر الکبرا فی تاریخ سامرا
۶.۴ – اختران تابناک
۶.۵ – کشف الغاشیه
۶.۶ – قضاوت‌های حضرت امیرالمؤمنین
۶.۷ – قلائد النحور
۶.۸ – فرسان الهیجاء
۶.۹ – سایر کتب
۶.۱۰ – آثار مخطوط
۷ – وفات
۸ – پانویس
۹ – منبع

۱ – ولادت و نسب

ذبیح‌الله، سال ۱۳۱۰ هـ. ق. در خانواده‌ای مذهبی در شهر محلات دیده به جهان گشود. هنوز به سن بلوغ نرسیده بود که پدرش را از دست داد. وی در مقدمه اکثر تالیفاتش نسب خود را چنین بیان می‌کند: ذبیح‌الله بن محمدعلی بن علی اکبر بن اسماعیل بن اتابک عسکری محلاتی.

۲ – تحصیلات

ذبیح‌الله

[۱] محلاتی، ذبیح‌الله، اختران تابناک یا کشف الکواکب، ص۲.

دروس مقدماتی را در شهر خود، محلات، آموخت. وی که مشتاق بود تا مراحل بالاتر علمی را بپیماید، در ماه محرم الحرام سال ۱۳۳۰ هـ. ق. به نجف اشرف مهاجرت نمود و دروس عالیه حوزوی را در محضر آیات عظام آقا میرزا ابراهیم استهباناتی، فیروزآبادی، عبدالحسین رشتی، حسین رشتی و… فراگرفت. وی از عالمانی چون میرزا حسین نایینی، سید ابوالحسن اصفهانی، آقا ضیاءالدین عراقی، و حاج شیخ محمدجواد بلاغی (متوفای ۱۳۱۳ هـ. ش.) بهره‌های فراوان برد. او دوازده سال در نجف اشرف مشغول تحصیل بود و توانست به پیشرفت‌های قابل ملاحظه‌ای در علوم حوزوی و مطالعه احادیث و تفاسیر قرآن برسد.

[۲] محلاتی، ذبیح‌الله، اختران تابناک یا کشف الکواکب، ص۲.

[۳] صحتی سردرودی، محمد، سیمای سامرا، ص۱۹۵.

۲.۱ – هجرت به سامرا

پس از آن که میرزای بزرگ، سید محمدحسن شیرازی در سال (۱۲۹۱ هـ. ق.) به سامرا مهاجرت نمود و در آن‌جا، حوزه بزرگی تاسیس کرد، جمعی از طلاب و عالمان دینی که در نجف اشرف بودند به آن‌جا مهاجرت کردند و بر آبادانی آنجا افزودند. شیخ ذبیح‌الله پس از ۱۲ سال تحصیل در نجف اشرف در ماه شعبان سال ۱۳۴۱ هـ. ق. به سامرا مهاجرت نمود و به تحصیل در سطوح عالی و خارج فقه و تدریس در مراحل مقدماتی پرداخت. او دروس رجالی، حدیث و درایه را از محضر آیت‌الله میرزا محمد عسکری تهرانی فراگرفت و افتخار دامادی ایشان را نیز یافت.

[۴] شریف رازی، محمد، اختران فروزان ری و تهران یا تذکره المقابر، ص۱۹۷.

مدتی نیز در کاظمین از محضر علامه سید حسن صدر کاظمینی استفاده کرد.

[۵] شریف رازی، محمد، اختران فروزان ری و تهران یا تذکره المقابر، ص۱۹۷.

شیخ ذبیح‌الله محلاتی تا سال ۱۳۷۶ هـ. ق. حدود ۳۵ سال در سامرا زندگی کرد. او که محبت زیادی نسبت به اهل بیت (علیهم‌السّلام) داشت، سال‌ها در کنار حرم عسکریین (علیهماالسلام) زیست و تحصیل و تحقیق کرد.

۲.۲ – تغییر نام خانوادگی

روزی از طرف کنسول ایران به ایرانیان مقیم سامرا اعلام شد که باید دارای شناسنامه و نام خانوادگی باشند، آقا میرزا محمد تهرانی و دامادهایش تصمیم گرفتند برای خود نام خانوادگی انتخاب کنند. در این جریان آقای میرزا محمد تهرانی به میرزا محمد شریف عسکری و آقای شیخ ذبیح‌الله محلاتی به شیخ ذبیح‌الله مشتاق عسکری و آقای میرزا حبیب‌الله اشتهاردی به میرزا حبیب‌الله مدرس عسکری نامیده شدند و به این ترتیب آن‌ها افتخار نسبت خود را به امامین عسکریین را در نام خانوادگی آشکار کردند.

[۶] گروهی از نویسندگان، ستارگان حرم، ج۷، ص۱۳۹.

۲.۳ – بازگشت به تهران

محقق محلاتی پس از پایان تحصیلات در سال ۱۳۷۶ هـ. ق. به تهران مراجعت کرد و در مسجد مشیرالدوله واقع در خیابان خاوران اقامه نماز جماعت نمود و به ترویج دین و تبلیغ احکام و نشر معارف و آثار اهل بیت (علیهم‌السّلام) که از وظایف اصلی روحانیون است مشغول شد.

[۷] شریف رازی، محمد، اختران فروزان ری و تهران یا تذکره المقابر، ص۱۹۷-۱۹۹.

۲.۴ – اجازه روایی

شیخ ذبیح‌الله محلاتی هنگامی که در نجف اشرف به سر می‌برد، توانست از آیات عظام: میرزا حسین نایینی و سید ابوالحسن اصفهانی، سید حسن صدر کاظمی و آقا بزرگ تهرانی اجازه روایی دریافت کند.

[۸] محلاتی، ذبیح‌الله، اختران تابناک یا کشف الکواکب، ج۲، ص۲.

۳ – استادان

شیخ ذبیح‌الله محلاتی از محضر عالمانی استفاده کرده است که به مختصری از زندگی آنان اشاره می‌شود:

۳.۱ – ابراهیم استهباناتی

ابراهیم استهباناتی به حاج سید میرزا آقا استهباناتی معروف بود. و پس از فوت مرحوم سید ابوالحسن اصفهانی، از مراجع تقلید نجف اشرف به شمار می‌آمد. که بسیاری از مردم فارس از ایشان تقلید می‌کردند. شیخ ذبیح‌الله محلاتی در کتاب اختران تابناک می‌نویسد: «وی مردی محقق، مدقق، متکلم (متخصص در علم کلام)، فقیه و دانشمند جامع علم معقول و منقول بود. او در نجف اشرف یکی از معلمین فقه و اصول حقیر بود. بنده در نجف اشرف رسائل شیخ انصاری را در مسجد هندی نزد او خواندم. به جان خودم قسم در این مدتی که من با وی معاشرت داشتم لغزشی از او ندیدم و نشنیدم. وی مردی خوش اخلاق، بخشنده، خوش بیان، کثیرالعلم، با ذکاوت، کشنده نفس، زاهد و از زخارف دنیوی بیزار بود.»

[۹] محلاتی، ذبیح‌الله، اختران تابناک یا کشف الکواکب، ج۱، ص۱۳ – ۱۴.

شاگردان زیادی از جمله آیت‌الله مرعشی نجفی در محضر وی درس خوانده‌اند. از تالیفات او حاشیه بر «عروه الوثقی» به چاپ رسیده است. عاقبت پس از عمری تلاش و کوشش در نجف اشرف از دنیا رفت و در یکی از حجرات حرم امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) مدفون گردید.

[۱۰] شریف رازی، محمد، گنجینه دانشمندان، ج۳، ص۱۱۷ – ۱۱۸.

۳.۲ – حسین رشتی

شیخ حسین رشتی از عالمان بزرگی بود که در نجف اشرف از درس شیخ مرتضی انصاری و پس از او از محضر شیخ راضی نجفی بهره برد. وی در سال ۱۲۹۱ هـ. ق. به همراه سید مجدد شیرازی به سامرا مهاجرت کرد و از ملازمان و شاگردان او گردید. پس از پایان تحصیلات به رشت بازگشت و مرجعیت آن سامان را به عهده گرفت. او در حدود سال ۱۳۱۰ هـ. ق. در رشت چشم از دنیا فرو بست.

[۱۱] آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، نقباء البشر، ج۲، ص۵۰۰.

۳.۳ – عبدالحسین رشتی

شیخ عبدالحسین بن عیسی بن یوسف بن علی بن عبدالغنی رشتی. وی در سال ۱۲۹۲ هـ. ق. در کربلا به دنیا آمد. در چهارده سالگی با پدرش به رشت آمد و مقدمات را در شهر خود به پایان برد. سپس برای ادامه تحصیل در دروس سطح به تهران آمد و پس از ده سال تحصیل و تدریس در مدرسه صدر تهران در سال ۱۳۲۳ هـ. ق. به نجف اشرف مهاجرت نمود. و در شمار نزدیکان شیخ محمدکاظم خراسانی و سید محمدکاظم یزدی و شیخ الشریعه اصفهانی قرار گرفت. از خدمات او به حوزه بزرگ نجف، می‌توان به اصلاح و تنظیم دروس دینی حوزه نجف اشاره کرد.
او آثار و تالیفات زیادی دارد که به نام برخی از آن‌ها اشاره می‌شود: کشف الاشتباه، البیان فی تفسیر القرآن، تعلیقات فقهیه در ۶ جلد، شرح الکفایه، ثمرات الاصول، القضاء، حاشیه مجمع البیان، موضوع العلم و… .
شیخ عبدالحسین رشتی سه فرزند داشت. ۱. حاج شیخ محمد رشتی از شاگردان برجسته آیت‌الله سید محسن حکیم که در حادثه حکومت بعث عراق اخراج و به مشهد منتقل شد و در همان‌جا در سال ۱۳۹۴ هـ. ق. فوت نمود. ۲. شیخ عبدالرسول رشتی از عالمان رشت و شاگردان میرزا حبیب‌الله رشتی بود و در سال ۱۳۳۰ هـ. ق. از دنیا رفت. ۳. شیخ عبدالله رشتی عالمی جلیل و حکیمی فاضل بود.
شیخ عبدالحسین رشتی پس از عمری تلاش در راه تقویت حوزه علمیه و طلاب در روز سه شنبه ۱۲ جمادی الثانی سال ۱۳۷۳ هـ. ق. در نجف اشرف بدرود حیات گفت و در وادی السلام در مقبره شخصی‌اش به خاک سپرده شد.

[۱۲] غروی، سید محمد، مع علماء النجف، ج۲، ص۲۲۱.

[۱۳] شریف رازی، محمد، گنجینه دانشمندان، ج۵، ص۱۷۸.

۳.۴ – محمد عسکری تهرانی

محمد عسکری تهرانی در سال ۱۲۸۱ هـ. ق. در سامرا به دنیا آمد. سال‌ها به عنوان یکی از مدرسان عالی‌مقام در سامرا سکونت داشت. او یکی از شاگردان میرزای بزرگ و میرزای کوچک (میرزا محمدتقی شیرازی) بود. از ویژگی‌های ایشان این است که وی تربیت شده دامان میرزای بزرگ بود. پس از وفات آقا رجبعلی تهرانی (پدر آیت‌الله میرزا محمد تهرانی) مادرش که بانویی دانشمند و در حسابرسی بسیار آگاه و کاردان و امین بود، عهده‌دار بخشی از امور دفتر وجوهات میرزای بزرگ شد. و سرانجام میرزای بزرگ با او ازدواج نمود. به این ترتیب آقا میرزا محمد تهرانی که در آن وقت کودک بود، تحت سرپرستی میرزای بزرگ و جزو تربیت‌شدگان و شاگردان وی قرار گرفت.
آیت‌الله میرزا محمد تهرانی با بانویی علویه به نام سیده عالیه که دختر یکی از علمای آن عصر به نام سید زین‌العابدین بود، ازدواج کرد و از او صاحب پنج دختر و سه پسر به نام‌های میرزا نجم‌الدین شریف عسکری، میرزا ابوالحسن و میرزا مهدی شد که دو نفر اول از علما بودند و هر سه وفات یافته‌اند.»

[۱۴] گروهی از نویسندگان، ستارگان حرم، ج۷، ص۱۳۸- ۱۳۹.

میرزا نجم‌الدین شریف عسکری سال‌ها در سامرا نماز جماعت اقامه می‌نمود و چندین سال به فرمان مرحوم سید محسن حکیم در «هارونیه بغداد» به ترویج دین مشغول بود. علامه میرزا محمد عسکری از شاگردان مبرز سید محمد فشارکی و محقق خراسانی و میرزا محمدتقی شیرازی بوده و از آن مرحوم اجازه اجتهاد مطلق داشته است.
وی تالیفاتی دارد از جمله: «مستدرک البحار» در ۶ جلد بزرگ، پیرامون اجازات «بحار الانوار» «صحیفه المهدیه»، که پیرامون ادعیه حضرت ولی عصر (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف) نوشته شده است.

[۱۵] شریف رازی، محمد، گنجینه دانشمندان، ج۲، ص۲۶۲.

او در سال ۱۳۶۱ هـ. ق. برای زیارت امام رضا (علیه‌السلام) و حضرت فاطمه معصومه (علیهاالسّلام) به ایران سفر کرد. عاقبت این مرد عالم که به وی علامه می‌گفتند در سال ۱۳۷۱ هـ. ق. به رحمت ایزدی پیوست.

[۱۶] گروهی از نویسندگان، ستارگان حرم، ج۷، ص۱۳۸.

علامه سید مرتضی عسکری از محققان شهیر کشور، فرزند اوست.

۳.۵ – سید ابوتراب خوانساری

شیخ ذبیح‌الله محلاتی در اختران تابناک، ضمن معرفی سید ابوتراب خوانساری می‌نویسد: «در نجف اشرف، علم رجال را در مسجد زرگرها نزد او ( سید ابوتراب خوانساری ) می‌خواندم.»

۳.۶ – امام خمینی

کسانی که به شرح‌حال شیخ ذبیح‌الله اشاره کرده‌اند، نام امام خمینی را در ردیف استادان وی ذکر نکرده‌اند. اما خود وی در یکی از نوشته‌هایش ضمن نقل مطلبی می‌گوید: در درس امام خمینی در مسجد اعظم قم حاضر بودم: که نشان می‌دهد وی در سخنرانی‌های پرشور امام خمینی در روزهای آغاز انقلاب اسلامی و جریان پانزدهم خرداد نیز حضور می‌یافته است.

[۱۷] محلاتی، ذبیح‌الله، اختران تابناک یا کشف الکواکب، ج۲، ص۱۲.

۴ – دیدگاه‌ها

به برخی از دیدگاه‌های شیخ ذبیح‌الله محلاتی اشاره خواهیم کرد.

۴.۱ – تایید انقلاب اسلامی

شیخ ذبیح‌الله محلاتی در ایام انقلاب اسلامی ایران در تهران به سر می‌برد، اگرچه از مبارزات و فعالیت‌های او در این‌باره اطلاعاتی در دست نیست و شاید به سبب کهنسالی، توان چنین فعالیت‌هایی را نداشته است اما در آثارش نکات قابل توجهی به چشم می‌خورد که نشانگر خشنودی او از انقلاب ایران و حمایت او از مستضعفان است. او در آثارش، خصوصا آثاری که بعد از انقلاب به چاپ رسانیده است ظلم‌های رضا شاه و محمدرضا شاه را یادآور می‌شود و از کشف حجاب و تبعید و توبیخ علمای اسلام به عنوان بزرگترین ستم‌ها یاد می‌کند.
وی پس از یادآوری نام وزیران دوران رضا شاه از قبیل: ذکاءالملک، معروف به محمدعلی فروغی، حسنعلی منصور، دکتر محمد مصدق، حسین علاء و… در تشریح کارهای محمدرضا شاه می‌نویسد: «این جماعت که هر یک نخست وزیر شدند در مدت وزارت خود نفعی به ایران نرسانیدند و همه شاگرد آمریکا بودند و شاه آریامهر رئیس شاگردها بود.»
او ضمن انتقاد از شاه می‌نویسد: ـ… وی با دین مقدس اسلام معارض بود، اگرچه اقرار لسانی داشت، ولی عملا مخالف بود، مذهب زردتشتی را ترویج می‌کرد و او را پیغمبر گرامی ایران می‌دانست.»

[۱۸] محلاتی، ذبیح‌الله، اختران تابناک یا کشف الکواکب، ج۲، ص۵.

وی به مبارزات امام در مقابل تاراج نفت توسط آمریکا اشاره می‌کند و می‌گوید: «اتفاقا حقیر روزی در مسجد اعظم قم که ایشان درس می‌گفتند پای درس حاضر بودم که فرمود: شاه ما را به آمریکا فروخت. ثروت ما را در اختیار یهودی‌ها قرار داد و کلمات دیگر که فراموش کرده‌ام. به واسطه این کلمات این مرد بزرگ را به ترکیه تبعید کردند.»

[۱۹] محلاتی، ذبیح‌الله، اختران تابناک یا کشف الکواکب، ج۲، ص۱۲.

۴.۲ – تایید امام خمینی

شیخ ذبیح‌الله که عاشق حقیقت راستین بود هنگامی که شنید امام در سال ۱۳۵۷ ش. پس از سال‌ها تبعید به ایران باز می‌گردد، بی‌اختیار اشک از چشمانش جاری شد، که نشانگر علاقه زیاد وی به امام بود.

[۲۰] محلاتی، ذبیح‌الله، اختران تابناک یا کشف الکواکب، ج۲، ص۱۴.

وی در جای دیگر از زندگی‌نامه امام به شجاعت ملت ایران در برابر رژیم پهلوی اشاره می‌کند و می‌نویسد: «حقیر که شجاعت و صبر و ثبات ملت ایران را دیدم به یاد حدیث مروی از موسی بن جعفر (علیه‌السلام) افتادم که فرموده: مردی از اهل قم مردم را به سوی خدا دعوت می‌کند. قومی با او همراهی کنند مانند پاره‌های آهن و صرصر عاصف و باد مخالف آن‌ها را نلغزاند. از جنگ با دشمن ملول نمی‌شوند و ترسی در دل آن‌ها راه ندارد، بر خدا توکل دارند و عاقبت از (آن) متقین است.

[۲۱] محلاتی، ذبیح‌الله، اختران تابناک یا کشف الکواکب، ج۲، ص۲۰.

۴.۳ – تایید ولایت فقیه

شیخ ذبیح‌الله محلاتی پس از ذکر تاریخ رای مردم به جمهوری اسلامی و حکومت ولی فقیه، ضمن تایید این حکومت، کتاب کوچکی که در برابر مخالفان چاپ شده می‌ستاید و متن کامل آن‌را می‌آورد که قسمتی از آن چنین است: « ولایت فقیه که امتداد ولایت حضرت محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) است برای ایصال به حق و تطهیر زمان و تصحیح جامعه و تهذیب رهبری، اینک به دست منتخبین امت در قانون اساسی به تصویب رسیده است. تا عزت قومی و قدرت معنوی و تشکل معنوی تباه نشود و شعله‌های تشیع فرو نمیرد و شیعه که جریان اصیل حماسه کلی اسلام است در برابر امپریالیسم شرق و غرب و صهیونیسم، قدرت تعهد و مقاومت را از دست ندهد و این ولایت برای عزت قرآن و شکوه قبله و حشمت اسلام و حقوق خلق‌