توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حضرت اسحاق (علیه‌السلام) ۵۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حضرت اسحاق (علیه‌السلام) ۵۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل حضرت اسحاق (علیه‌السلام) ۵۸ اسلاید در PowerPoint :

حضرت اسحاق

برای مقالات مرتبط، حضرت اسحاق (دائره المعارف بزرگ اسلامی) را ببینید.

پاورپوینت کامل حضرت اسحاق (علیه‌السلام) ۵۸ اسلاید در PowerPoint، فرزند کوچک حضرت ابراهیم (علیه‌السّلام) و برادر حضرت اسماعیل (علیه‌السّلام)، از پیامبران الهی که دین‌اش همان دین حضرت ابراهیم یعنی اسلام ذکر شده است.
در قرآن کریم درباره ولادت، نبوت، دین و شریعت، برخی از مسئولیت‌ها، برخی از ویژگی‌ها و امتیازات ویژه‌ای که خداوند به او داده، اشاره شده است. از جمله امتیازات اسحاق نبی، برکت و داشتن کتاب آسمانی و مقام قضاوت بود. در این مقاله مباحثی که در قرآن درباره حضرت اسحاق بیان شده را یادآور می‌شویم.

فهرست مندرجات

۱ – معنای اسحاق
۲ – ولادت اسحاق در قرآن
۳ – نبوت اسحاق در قرآن
۴ – دین و آیین
۵ – تکالیف و مسئولیت‌ها
۵.۱ – اقامه‌ نماز و پرداخت زکات
۵.۲ – انذار و تبشیر قوم
۵.۳ – انجام کارهای خیر
۶ – اوصاف
۶.۱ – قدرت و بصیرت
۶.۲ – خلوص در ذکر آخرت
۶.۳ – اهل عبادت
۶.۴ – الگوی هدایت
۶.۵ – امام و اسوه‌ دیگران
۷ – امتیازات خداوند به اسحاق
۷.۱ – برکت
۷.۲ – کتاب آسمانی و مقام قضاوت
۸ – پانویس
۹ – منبع

۱ – معنای اسحاق

اسحاق معرب کلمه‌ عبرانی “ایصحاق” به معنای ضاحک و خندان است. ایشان را اسحاق نامیدند بدان‌جهت که زیاد می‌خندید، یا به این دلیل که مردم هنگام تولد وی از پدر و مادری مسن، خندیدند.

[۱] مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ‌ص۷۰، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب‌، ۱۳۶۰ش.

۲ – ولادت اسحاق در قرآن

اسحاق یکی از پیامبران الهی بود که خدای متعال او را در سن پیری به ابراهیم و همسرش عنایت فرمود و برکات و رحمت خود را بر این خاندان نازل نمود.

[۲] هود/سوره۱۱، آیه۷۲ – ۷۵.

[۳] طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، ج۶، ‌ ص۳۲، تحقیق احمد قیصر، بیروت، دار احیاء التراث العربی، بی‌تا.

حضرت ابراهیم (علیه‌السّلام) در سن پیری صاحب دو فرزند شد که اسماعیل نبی فرزند بزرگ ایشان است و اسحاق نبی فرزند کوچک.

[۴] ابراهیم/سوره۱۴، آیه۳۹.

[۵] طبرسی، فضل‌ بن‌ حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج‌۶، ص۸۶، تحقیق لجنه من العلماء، بیروت، اعلمی، ۱۴۱۵ق، چاپ اول.

هنگامی که فرشتگان الهی برای مجازات قوم لوط نازل شدند، نزد حضرت ابراهیم رفتند و او را به ولادت اسحاق بشارت دادند:

[۶] ر. ک ابو‌حمزه ثمالی، ثابت بن دینار، تفسیر القرآن الکریم، ص۲۲۷، تحقیق محمدحسین حرزالدین، قم، الهادی، ۱۳۷۸ش، چاپ اول.

«وَامْرَاَتُهُ قَائِمَهٌ فَضَحِکَتْ فَبَشَّرْنَاهَا بِاِسْحَاقَ…؛

[۷] هود/سوره۱۱، آیه۷۱.

و همسرش ایستاده بود، (از خوشحالی) خندید، پس او را بشارت به اسحاق دادیم…»
نام مادر اسحاق را ساره ذکر کرده‌اند.

[۸] ابو‌حمزه ثمالی، ثابت بن دینار، تفسیر القرآن الکریم، ص۲۲۷.

[۹] عیاشی، محمد بن مسعود، التفسیر، ج۲، ص۱۵۲، تحقیق‌ هاشم رسولی محلاتی، تهران، العلمیه، ۱۳۸۰ق.

بعد از بشارت ملائکه، همسر ابراهیم با تعجب به پیری خودش و شوهرش اشاره ‌نموده و این مسئله را چیز عجیبی دانست، زیرا فرد مسن شرایط و توانایی بچه‌دار شدن را ندارد!

[۱۰] زحیلی، وهبه بن مصطفی، التفسیر المنیر فی العقیده و الشریعه و المنهج، ج‌۱۲، ص۱۰۸، بیروت، دارالفکر المعاصر، ۱۴۱۸ق، چاپ دوم.

اما ملائکه در پاسخ وی به رحمت و برکات خدا بر خانواده‌ ابراهیم اشاره نمودند، چراکه قدرت و اراده‌ خدای متعال چنین است که می‌گوید: باش، موجود می‌شود.

[۱۱] هود/سوره۱۱، آیه۷۲ و ۷۳.

[۱۲] مراغی، احمد بن مصطفی، تفسیر المراغی، ج‌۱۲، ص۶۰، بیروت، دار احیاء التراث العربی، بی‌تا.

۳ – نبوت اسحاق در قرآن

حضرت اسحاق از جمله انبیاء الهی است که خداوند عنایت ویژه‌ای به وی داشت. نام ایشان هفده مرتبه در قرآن ذکر شده که در برخی موارد به نبوت وی تصریح نموده و می‌فرماید:
«وَ بَشَّرْنَاهُ بِاِسْحَاقَ نَبِیّاً مِنَ الصَّالِحِینَ؛

[۱۳] صافات/سوره۳۷، آیه۱۱۲.

ما او را به اسحاق -پیامبری از شایستگان- بشارت دادیم!»
حضرت اسحاق علاوه بر اینکه به عنوان نبی مثل سایر پیامبران به ایشان وحی می‌شد،

[۱۴] نساء/سوره۴، آیه۱۶۳.

دارای صحف نیز بود،

[۱۵] عنکبوت/سوره۲۹، آیه۱۶.

[۱۶] عنکبوت/سوره۲۹، آیه۲۷.

و خدای تبارک خطاب به پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) می‌فرماید:«قُلْ آمَنَّا بِاللَّهِ وَ مَاأُنْزِلَ عَلَینَا وَ مَاأُنْزِلَ عَلَی إِبْرَاهِیمَ وَ إِسْمَاعِیلَ وَ إِسْحَاقَ…؛

[۱۷] آل عمران/سوره۳، آیه۸۴.

بگو: به خدا ایمان آوردیم و (همچنین) به آنچه بر ما و بر ابراهیم و اسماعیل و اسحاق… نازل گردیده.» “مَا أُنْزِلَ” به معنای صحف معنا شده که بر پیامبران الهی از جمله حضرت اسحاق نازل می‌شد.

[۱۸] فیض کاشانی، تفسیر الصافی، ج۱، ص۱۹۲، چاپ دوم.

۴ – دین و آیین

دین و شریعت اسحاق نبی همان دین حضرت ابراهیم یعنی اسلام ذکر شده که قرآن می‌فرماید: «وَ وَصَّی بِهَا إِبْرَاهِیمُ بَنِیهِ وَ یعْقُوبُ یابَنِی إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَی لَکمُ الدِّینَ فَلَاتَمُوتُنَّ إِلَّا وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ؛

[۱۹] بقره/سوره۲، آیه۱۳۲.

و ابراهیم و یعقوب (در واپسین لحظات عمر،) فرزندان خود را به این آیین، وصیت کردند، (و هر کدام به فرزندان خویش گفتند:) فرزندان من! خداوند این آیین پاک را برای شما برگزیده است و شما، جز به آیین اسلام (=تسلیم در برابر فرمان خد) از دنیا نروید!»
مراد از “بَنِیهِ” چهار نفر هستند که عبارتند از: اسماعیل، اسحاق، مدین و مداین.

[۲۰] بلخی، مقاتل بن سلیمان، تفسیر مقاتل بن سلیمان، تحقیق احمد فرید، چاپ اول، ج۱، ص۷۹.

و منظور از “وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ” همان اخلاص در توحید، عبادت و خضوع قلب و جوارح برای خداوند است.

[۲۱] بلخی، مقاتل بن سلیمان، تفسیر مقاتل بن سلیمان، ج۱، ص۷۹.

چنان‌که وقتی حضرت یعقوب (علیه‌السلام) در آخرین لحظات عمر شریفش از فرزندان خود پرسید: «پس از من، چه چیز را می‌پرستید؟ گفتند: خدای تو و خدای پدرانت، ابراهیم و اسماعیل و اسحاق، خداوند یکتا را، و ما در برابر او تسلیم هستیم.»

[۲۲] بقره/سوره۲، آیه۱۳۳.

پس دین اسحاق همان دین پدرش ابراهیم بود که به دین حنیف تفسیر شده است.

[۲۳] یوسف/سوره۱۲، آیه۳۸.

[۲۴] واحدی، علی بن احمد، تفسیر الواحدی، ج۱، ص۱۳۳، تحقیق، صفوان عدنان.

دینی که اساس آن بر توحید بنا شده و به هرگونه شرک و عبادت غیر خدا دست رد می‌زند و برای بشریت واجب و نعمت بزرگ الهی لحاظ می‌شود.

[۲۵] مدرسی، محمدتقی، من هدی القرآن، ج۴، ص۱۲۶، چاپ اول.

۵ – تکالیف و مسئولیت‌ها

در قرآن کریم برخی از تکالیف شخصی و مسولیت‌های اجتماعی آن حضرت اینگونه بیان شده است:

۵.۱ – اقامه‌ نماز و پرداخت زکات

خداوند برای هدایت بشر انبیائی را به عنوان ائمه و الگو فرستاد، تا پیروانشان به آن‌ها اقتدا کرده و در مسیر حق گام بردارند. لذا اعمال و رفتار آن‌ها بهترین الگوی عملی برای پیروانشان به شمار می‌رود: «وَ وَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَ یعْقُوبَ… وَ أَوْحَینَا إِلَیهِمْ… و إِقَامَ الصَّلَاهِ وَ إِیتَاءَ الزَّکاهِ…؛

[۲۶] انبیاء/سوره۲۱، آیه۷۲-۷۳.

و اسحاق، و علاوه بر او، یعقوب را به وی (ابراهیم) بخشیدیم… و بر پا داشتن نماز و ادای زکات را به آن‌ها وحی کردیم…»
اقامه‌ نماز یعنی نماز را با حدود و شرایط آن انجام دادن و آن‌را در وقت معین بجای آوردن و بر آن مداومت داشتن است،

[۲۷] طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، ج‌۷، ص۲۶۵

و مراد از اداء زکات همان چیزی است که خداوند بر آن‌ها واجب نموده، تا آن را به فقراء، مساکین و مستحقین بپردازند.

[۲۸] طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، ج‌۷، ص۲۶۵

پرداخت زکات از افضل عبادات در امور مالی است، همان‌گونه که نماز از افضل عبادات بدنی است و از اینجا دانسته می‌شود این دو امر واجبی است که تمام امم پیشین به آن مامور شده بودند.

[۲۹] آل غازی، عبدالقادر بن ملّا حویش، بیان المعانی، ج‌۴، ص۳۱۷.

۵.۲ – انذار و تبشیر قوم

از جمله وظایف انبیاء الهی، انذار و تبشیر امت است. پیامبران مامور شدند، در صورتی که مردم ایمان آورده و از رسولان الهی پیروی کردند، آن‌ها را به مغفرت و رضوان خداوند بشارت دهند، اما اگر راه کفر را پیشه کردند و در صدد تکذیب انبیاء بر آمدند، آن‌ها را از سخط و عقاب الهی بترسانند.

[۳۰] خطیب، عبدالکریم یونس، التفسیر القرآنی للقرآن، ج‌۳، ص۱۰۱۱.

«…وَ أَوْحَینَا إِلَی… إِسْحَاقَ وَیعْقُوب.. رُسُلًا مُبَشِّرِینَ وَمُنْذِرِینَ…؛

[۳۱] نساء/سوره۴، آیه۱۶۳-۱۶۵.

ما به… اسحاق و یعقوب… وحی نمودیم، پیامبرانی که بشارت‌دهنده و بیم‌دهنده بودند…»
پس از جمله وظایف حضرت اسحاق و دیگر پیامبران این بود که مردم مؤمن را به بهشت و ثواب بشارت داده و کافران را از عقاب و آتش جهنم بیم دهند.

[۳۲] طبرسی، فضل‌ بن‌ حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۳، ص۲۴۳.

۵.۳ – انجام کارهای خیر

خداوند به پیامبران خود وحی کرد که کارهای خیر را انجام داده و در برپاداشتن شرایع دین، اعم از عبادات و معاملات در میان مردم، تلاش کنند: