توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حبس زن مرتد ۱۰۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۰۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حبس زن مرتد ۱۰۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل حبس زن مرتد ۱۰۰ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل حبس زن مرتد ۱۰۰ اسلاید در PowerPoint

پاورپوینت کامل حبس زن مرتد ۱۰۰ اسلاید در PowerPoint، از مباحث فقهی و حقوقی مربوط به حقوق زندانی و درباره حکم زندانی‌کردن زن مرتد بحث می‌کند. امامیه قائل به عدم قتل زن مرتد و حبس و زدن در اوقات نماز و توبه دادن شده‌اند و بر این قول اتفاق نظر دارند به گونه‌ای که جزء ضروریات دین به شمار می‌رود. اما درباره قبول توبه و آزادی وی از زندان اختلاف نظر وجود دارد. از میان مذاهب اهل سنت، حنفیه در این باره با شیعه موافقند.

فهرست مندرجات

۱ – روایات
۲ – آرای فقیهان شیعه
۳ – آرای دیگر مذاهب
۴ – حبس ابد زن مرتد
۵ – پانویس
۶ – منبع

۱ – روایات

۱. علی بن ابراهیم، عن ابیه، عن ابن محبوب، عن غیر واحد من اصحابنا، عن ابی جعفر و ابی عبد اللّه (علیهما‌السّلام) فی المرتد یستتاب، فان تاب و الّا قتل، و المراه اذا ارتدّت عن الاسلام استتیبت فان تابت و رجعت و الّا خلّدت فی السجن و ضیق علیها فی حبسها؛

[۱] کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۷، ص۲۵۶، ح۳.

[۲] نک:طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الاحکام، ج۱۰، ص۱۳۷، ح۴.

[۳] طوسی، محمد بن حسن، الاستبصار، ج۴، ص۲۵۳، ح۴.

از امام باقر و امام صادق (علیهماالسلام) روایت شده: از مرتد خواسته می‌شود توبه کند اگر توبه کرد [رها می‌شود] وگرنه او را می‌کشند و اگر زن از اسلام برگشت، از وی می‌خواهند توبه کند، اگر توبه کرد و بازگشت [رها می‌شود] وگرنه به زندان ابد با اعمال شاقّه می‌افتد.
۲. علی بن ابراهیم، عن ابیه، عن بعض اصحابه، عن حمّاد، عن ابی عبداللّه (علیه‌السّلام) قال: لا یخلّد فی السجن الّا ثلاثه: الذی یمثل؛ و المراه ترتدّ عن الاسلام؛ و السارق بعد قطع الید و الرجل؛

[۴] کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۷، ص۲۷۰، ح۴۵.

امام صادق (علیه‌السلام) فرمود: زندان ابد تنها برای سه نفر می‌باشد: کسی که مثله کند؛ زنی که از اسلام برگردد و دزدی که پس از قطع دست و پایش به دزدی دست زند.
این روایت را من لا یحضره الفقیه با‌ اندک تفاوت آورده است

[۵] صدوق، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، ج۳، ص۳۱.

و با همین تفاوت شیخ در تهذیب الاحکام

[۶] طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الاحکام، ج۱۰، ص۱۴۲، ح۲۹.

[۷] طوسی، محمد بن حسن، الاستبصار، ج۴، ص۲۵۵، ح۱۱.

و قاضی در دعائم الاسلام

[۸] مغربی تمیمی، نعمان، دعائم الاسلام، ج۲، ص۵۳۹، ح۱۹۱۷.

[۹] نوری طبرسی، حسین، مستدرک الوسائل (به نقل از:دعائم الاسلام)، ج۱۸، ص۱۶۶، ح۳.

آن را نقل کرده‌اند.
علّامه مجلسی فرمود: این روایت صحیح است و حصر در آن اضافی است.

[۱۰] مجلسی، محمدباقر، ملاذ الاخیار، ج۱۶، ص۲۸۵.

۳. و فی روایه غیاث بن ابراهیم، عن جعفر بن محمد، عن ابیه، انّ علیّا (علیه‌السّلام) قال: اذا ارتدّت المراه عن الاسلام لم تقتل و لکن تحبس ابدا؛

[۱۱] صدوق، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، ج۳، ص۱۵۰.

علی (علیه‌السلام) فرمود: هرگاه زن از اسلام برگردد کشته نمی‌شود؛ ولی حبس ابد می‌شود.
شیخ این روایت را در تهذیب الاحکام، که سندش به غیاث بن ابراهیم می‌رسد، نقل کرده است.

[۱۲] طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الاحکام، ج۱۰، ص۱۴۴، ح۲۵.

[۱۳] طوسی، محمد بن حسن، الاستبصار، ج۴، ص۲۵۵، ح۱۰.

علّامه مجلسی آن را توثیق کرده است.

[۱۴] مجلسی، محمدباقر، ملاذ الاخیار، ج۱۶، ص۲۸۴.

۴. عنه [الحسین بن سعید] عن الحسن بن محبوب، عن عباد بن صهیب، عن ابی عبداللّه (علیه‌السّلام) قال: المرتد یستتاب فان تاب، و الّا قتل. و قال: و المراه تستتاب فان تابت، و الّا حبست فی السجن و اضرّ بها؛

[۱۵] طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الاحکام، ج۱۰، ص۱۴۴، ح۳۰.

[۱۶] طوسی، محمد بن حسن، الاستبصار، ج۴، ص۲۵۵، ح۱۲.

امام صادق (علیه‌السلام) فرمود: از مرتد خواسته می‌شود توبه کند اگر توبه کرد [رها می‌گردد] وگرنه کشته می‌شود. و فرمود: از زن [مرتد] خواسته می‌شود توبه کند اگر توبه کرد [رها می‌شود] وگرنه به زندان می‌افتد و بر او سخت می‌گیرند. مجلسی گفته است: روایت حسن است و در ملاذ الاخیار گفته: موثق است.

[۱۷] مجلسی، محمدباقر، مرآه العقول، ج۲۳، ص۳۹۷.

[۱۸] مجلسی، محمدباقر، ملاذ الاخیار، ج۱، ص۲۸۶.

۵. الحسین بن سعید، عن النضر بن سوید، عن عاصم بن حمید، عن محمد بن قیس، عن ابی جعفر (علیه‌السّلام) قال: قضی امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) فی ولیده کانت نصرانیّه فاسلمت و ولدت لسیّدها، ثم ان سیّدها مات و اوصی بها عتاقه السریّه علی عهد عمر فنکحت نصرانیّا دیرانیّا فتنصّرت فولدت منه ولدین و حبلت بالثالث؟ قال: قضی ان یعرض علیها الاسلام، فعرض علیها، فابت. فقال: ما ولدت من ولد نصرانی فهم عبید لاخیهم الذی ولدت لسیّدها الاوّل، و انا احبسها حتی تضع ولدها الذی فی بطنها فاذا ولدت قتلتها؛

[۱۹] طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الاحکام، ج۱۰، ص۱۴۳، ح۲۸.

[۲۰] طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الاحکام، ج۹، ص۳۷۴ (با اختلاف در سند).

[۲۱] طوسی، محمد بن حسن، الاستبصار، ج۴، ص۲۵۵، ح۱۳.

امام باقر (علیه‌السلام) فرمود: [در زمان علی (علیه‌السلام)] کنیزی نصرانی، مسلمان شد و برای مولایش فرزندی آورد، مولا- در زمان حکومت عمر- از دنیا رفت و وصیت کرد کنیز آزاد شود. بعد کنیز با راهبی نصرانی ازدواج کرد و از او دو فرزند آورد و به فرزند سوم باردار شد، حضرت امیر دربار این زن چنین قضاوت کرد که اسلام بر او عرضه شود. به او اسلام عرضه شد، ولی نپذیرفت. پس حضرت فرمود: فرزندان نصرانی او برد آن فرزندی است که زن از مولای اوّلی خود به دنیا آورده است و فرمود: من این زن را حبس می‌کنم تا فرزندی که در شکم دارد به دنیا آورد سپس او را می‌کشم.
۶. عنه، عن یعقوب بن یزید عن ابن ابی عمیر، عن حماد عن ابی عبداللّه (علیه‌السّلام) فی المرتده عن الاسلام، قال: لا تقتل و تستخدم خدمه شدیده و تمنع الطعام و الشراب. الّا ما یمسک نفسها و تلبس خشن الثیاب و تضرب علی الصلوات؛

[۲۲] طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الاحکام، ج۱۰، ص۱۴۳، ح۲۶.

از امام صادق (علیه‌السلام) در مورد زن مرتد پرسیده شده، حضرت در جواب فرمود: کشته نمی‌شود، بلکه او را به کاری سخت وامی‌دارند و به او غذا و آب به‌اندازه‌ای می‌دهند که زنده بماند و لباس زبر بر او می‌پوشانند و به وقت نماز زده می‌شود.
مرحوم مجلسی فرموده است: این روایت، صحیح است.

[۲۳] مجلسی، محمدباقر، ملاذ الاخیار، ج۱۶، ص۲۸۴.

معنای روایت
الف) شیخ طوسی گفته است: این حکم اختصاص دارد به موردی که حضرت علی (علیه‌السلام) حکم کرده است و به موارد دیگر سرایت نمی‌کند؛ چون بعید نیست امام (علیه‌السلام) به جهت ارتداد زن و ازدواجش، قتل او را صلاح دانسته باشد و شاید آن زن با مسلمانی ازدواج کرده بوده سپس مرتد شده و ازدواج کرده است و به این جهت و به علت این که از رجوع به اسلام خودداری کرده، مستحقّ قتل شده است. امّا حکم مرتده این است که اگر به اسلام بازنگشت حبس ابد شود …

[۲۴] طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الاحکام، ج۱۰، ص۱۴۳.

و در استبصار مشابه این توجیه آمده است.

[۲۵] طوسی، محمد بن حسن، الاستبصار، ج۴، ص۲۵۶.

ب) علّامه مجلسی گفته است: ظاهر این است که حضرت او را تهدید کرده است تا مسلمان شود؛ مثل کلام آن حضرت محمد (صلّی‌اللّه‌علیه‌و‌آله‌و‌سلّم) در خبر ثعلبیه که می‌فرماید: [اگر بار دیگر مرتد شوی] دیگر بازگشت تو را به اسلام نمی‌پذیرم، با این که آن شخص مرتد ملی بوده است. مثل این تهدیدات در کلام آن حضرت (علیه‌السلام) زیاد است- چنان که در باب «یمین» خواهد آمد- که امام (علیه‌السلام) می‌فرماید: به خدا سوگند! معاویه را خواهم کشت! تا اصحاب خود را به جهاد تشویق کند در حالی که حضرت بنابر خبر پیامبر می‌دانست مرگش پیش از معاویه است …

[۲۶] مجلسی، محمدتقی، روضه المتقین، ج۶، ص۳۸۷.

ج) آیهاللّه خوئی گفته است: این روایت گرچه صحیح است لکن باید معنای آن به اهلش ارجاع شود؛ چون برای ما معلوم نیست چرا فرزندان نصرانی این زن باید برد آن برادری باشند که از مولای آن زن است؟! چنان که علت کشتن زن پس از وضع حمل برای ما معلوم نیست. و در جواب توجیه شیخ طوسی گفته است: گذشته از بعید بودن توجیه، این که کشتن در روایت، بر عدم توبه مترتب است، با آن منافات دارد؛ زیرا اگر علت کشتن آن باشد که ایشان فرموده نباید با توبه ساقط شود.

[۲۷] خویی، سید ابوالقاسم، مبانی تکمله المنهاج، ج۱، ص۳۳۱.

د) در ولایه الفقیه گفته است: شاید این زن با اسلام دشمن شده و بر ضد آن تبلیغ کرده است و در نتیجه مفسد و مستحقّ کشته شدن گردیده است.

[۲۸] منتظری، حسینعلی، ولایه الفقیه، ج۲، ص۴۹۴.

۷. حدّثنا احمد بن الحسن القطان، قال: حدّثنا الحسن بن علی العسکری، قال: حدّثنا ابو عبد اللّه محمد بن زکریا البصری، قال: حدّثنا جعفر بن محمد بن عماره، عن ابیه، عن جابر بن یزید الجعفی، قال: سمع ابا جعفر محمد بن علی الباقر یقول: … و اذا ارتدّت المراه عن الاسلام استتیبت، فان تابت، و الّا خلّدت فی السجن، و لا تقتل کما یقتل الرجل اذا ارتدّ، و لکنّها تستخدم خدمه شدیده و تمنع من الطعام و الشراب، الّا ما تمسک به نفسها و لا تطعم الّا جشب الطعام و لا تکسی الّا غلیظ الثیاب و خشنها و تضرب علی الصلاه و الصیام؛

[۲۹] صدوق، محمد بن علی، الخصال، ج۲، ص۵۸۵، ح۱۲.

[۳۰] مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار (به نقل از:خصال)، ج۷۶، ص۲۰۹.

[۳۱] مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۱۰۰، ص۲۵۵.

[۳۲] حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۱۴، ص۱۶۲.

از جابر بن یزید جعفی نقل شده که گفت: از امام باقر (علیه‌السلام) شنیده است که می‌فرمود: … هرگاه زن از اسلام برگشت، از او خواسته می‌شود توبه کند اگر توبه کرد[رها می‌شود] وگرنه به حبس ابد می‌افتد و مثل مرد نیست که اگر مرتد شد کشته شود. ولی در حبس به کارهای سخت گماشته می‌شود و در خوردن و آشامیدن، قوت لا یموت به او داده می‌شود، غذای خشک و لباس خشن به او می‌دهند و برای نماز و روزه کتک می‌خورد.
۸. عن علی (علیه‌السّلام) انه قال: اذا ارتدّت المراه فالحکم فیها ان تحبس حتی تسلم او تموت، و لا تقتل و ان کانت امه فاحتاج موالیها الی خدمتها استخدموها و ضیق علیها باشدّ الضیق و لم تلبس الّا من خشن الثیاب بمقدار ما یواری عورتها و یدفع عنها ما یخاف منه الموت من حرّ او برد و تطعم من خشن الطعام حسب ما یمسک رمقها؛

[۳۳] مغربی تمیمی، نعمان، دعائم الاسلام، ج۲، ص۴۸۰.

[۳۴] نوری طبرسی، حسین، مستدرک الوسائل (به نقل از:دعائم الاسلام)، ج۱۸، ص۱۶۶.

از علی (علیه‌السلام) نقل شده: اگر زن مرتد شد حکمش این است که زندانی شود تا مسلمان گردد یا بمیرد و کشته نمی‌شود و اگر کنیز باشد و صاحبان او نیاز به کارش داشته باشند او را به کار می‌گیرند و کاملا در تنگنا گذاشته می‌شود و لباس خشن، تنها به مقداری که عورتش را حفظ کند، بر او می‌پوشانند و از گزند سرما و گرما، در آن جایی که ترس مرگ است، حفظ می‌شود و غذای خشک، به‌اندازه‌ای که سدّ رمق کند، به او می‌دهند.
۹. و عنه فالمرتد و ان کانت امراه حبست حتی تموت او تتوب؛

[۳۵] نوری طبرسی، حسین، مستدرک الوسائل (به نقل از:دعائم الاسلام)، ج۱۸، ص۱۶۶، ح۲.

از حضرت علی (علیه‌السلام) روایت شده است: پس مرتد، اگر زن باشد حبس می‌شود تا بمیرد یا توبه کند.
۱۰. روینا عنه[علی علیه السّلام] و من ارتدّ من نسائهم حبست حتی تموت او تتوب، و اذا بلغ اطفالهم عرض علیهم الاسلام، فان اسلموا و الّا قتلت الرجال و حبست النساء حتی یسلمن او یمتن؛

[۳۶] مغربی تمیمی، نعمان، دعائم الاسلام، ج۲، ص۳۹۸.

از علی (علیه‌السلام) روایت شده است: هر زنی از ایشان مرتد شود زندانی می‌شود تا بمیرد یا اسلام بیاورد و هرگاه کودکان آن‌ها بالغ شدند اسلام بر آنان عرضه می‌شود اگر اسلام آوردند [رها می‌شوند] وگرنه مردها کشته و زن‌ها حبس می‌شوند تا اسلام آورند یا بمیرند.
۱۱. عن عاصم، عن ابی رزین، عن ابن عباس، فی المراه ترتدّ عن الاسلام، تحبس و لا تقتل؛

[۳۷] صنعانی، عبدالرزاق، مصنّف عبدالرزاق، ج۱۰، ص۱۷۷، ح۱۸۷۳۱.

[۳۸] بیهقی، ابوبکر، سنن بیهقی، ج۸، ص۳۵۳.

[۳۹] قاضی، ابویوسف، الخراج، ص۱۹۷.

در مورد زنی که از اسلام برمی‌گردد از ابن عباس روایت شده: حبس می‌شود و کشته نمی‌شود.
۱۲. حدّثنا ابو بکر، قال: حدّثنا ابو داود، عن ابی حرّه، عن الحسن: فی المراه ترتدّ عن الاسلام، قال: لا تقتل، تحبس؛

[۴۰] ابن ابی شیبه، ابوبکر، مصنّف ابن ابی شیبه، ج۵، ص۵۶۳، ح۲۸۹۹۷.

[۴۱] نک:ابن ابی شیبه، ابوبکر، مصنّف ابن ابی شیبه، ج۶، ص۴۴۳، ح۳۲۷۷۷.

دربار زنی که از اسلام برمی‌گردد از حسن روایت شده که گفت: کشته نمی‌شود، بلکه حبس می‌شود.

۲ – آرای فقیهان شیعه

۱. شیخ طوسی: اگر مرتد، زن باشد از نظر ما زندانی می‌شود و از او خواسته می‌شود توبه کند و کشته نمی‌شود. پس اگر به دار الحرب پیوست اسیر و برده گرفته می‌شود و دسته‌ای گفته‌اند: زن هم مثل مرد کشته می‌شود؛ زیرا پیامبر هنگامی که مکه فتح شد دستور کشتن دو زن آوازه‌خوان را صادر کرد. این دو زن از آن ابوجهل بودند و در ضمن خوانندگی، پیامبر را دشنام می‌دادند که کشته شدند.
ولی این درست نیست؛ زیرا پیامبر به جهت ارتداد دستور کشتن ایشان را نداد؛ چون اصلا مسلمان نشده بودند، بلکه به جهت کفر و دشنام به آن حضرت کشته شدند.

[۴۲] طوسی، محمد بن حسن، المبسوط، ج۷، ص۲۸۲.

۲. همو: امّا زن هر وقت مرتد شد از نظر آن‌ها[اهل سنّت] حکمش مثل مرد است؛ یعنی با ارتداد کشته می‌شود، ولی از نظر ما [امامیه] کشته نمی‌شود، بلکه حبس ابد می‌شود تا بمیرد و در آن اختلافی هست.

[۴۳] طوسی، محمد بن حسن، المبسوط، ج۸، ص۷۲.

۳. همو: زنی که از اسلام برمی‌گردد واجب القتل نمی‌شود، بلکه سزاوار است حبس ابد شود و در خوردن و آشامیدن و لباس در تنگنا قرار می‌گیرد و در اوقات نماز کتک می‌خورد.

[۴۴] طوسی، محمد بن حسن، النهایه، ص۷۳۱.

[۴۵] حلی، ابن ادریس، السرائر، ج۳، ص۵۳۲.

[۴۶] محقق حلّی، جعفر بن حسن، نکت النهایه، ج۳، ص۳۵۳.

۴. همو: زن اگر مرتد شد کشته نمی‌شود، بلکه به زندان می‌افتد و مجبور می‌شود به اسلام بازگردد یا در زندان بمیرد.

[۴۷] طوسی، محمد بن حسن، الخلاف، ج۵، ص۳۵۲، مسال ۱.

۵. ابوالصلاح حلبی: و اگر زن‌ها مرتد شدند، توبه به ایشان پیشنهاد می‌شود اگر خودداری کردند در حبس ابد می‌مانند و در خوردن و آشامیدن در تنگنا قرار می‌گیرند تا ایمان بیاورند یا هلاک شوند.

[۴۸] حلی، ابوالصلاح، الکافی فی الفقه، ص۳۱۱.

۶. قاضی ابن برّاج: زنی که از اسلام برگشته واجب القتل نیست، بلکه توبه داده می‌شود اگر توبه نکرد حبس ابد می‌شود و در اوقات نماز کتک می‌خورد و در خوردن و آشامیدن در تنگنا قرار می‌گیرد.

[۴۹] ابن براج طرابلسی، عبدالعزیز، المهذّب، ج۲، ص۵۵۲.

۷. علی بن حمزه: و امّا اگر زن مرتد شد لازم القتل نمی‌شود، بلکه زندانی می‌شود تا توبه کند و در وقت هر نمازی کتک می‌خورد و در صورتی که به دارالحرب پیوست اگر به او دسترسی پیدا شد اسیر و برده گرفته می‌شود.

[۵۰] طوسی، علی بن حمزه، الوسیله، ص۴۲۵.

۸. محقق حلّی: زن با ارتداد، گرچه مرتد فطری باشد، کشته نمی‌شود، بلکه زندانی می‌شود و در اوقات نماز زده می‌شود.

[۵۱] محقق حلی، جعفر بن حسن، شرائع الاسلام، ج۴، ص۷.

۹. همو: زن گرچه مرتد فطری باشد کشته نمی‌شود، بلکه زندانی می‌شود و در اوقات نماز مورد ضرب قرار می‌گیرد تا توبه کند.

[۵۲] محقق حلی، جعفر بن حسن، مختصر النافع، ص۲۵۶.

[۵۳] طباطبائی، سیّد علی، ریاض المسائل، ج۱۴، ص۲۳۱.

۱۰. یحیی بن سعید: زنی که مرتد شده در هر دو حال[فطری و ملی] حبس ابد می‌شود تا توبه کند و در اوقات نماز ک