توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حبس دستوردهنده به قتل ۵۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حبس دستوردهنده به قتل ۵۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل حبس دستوردهنده به قتل ۵۶ اسلاید در PowerPoint :

حبس آمر به قتل

حبس آمر به قتل از مباحث فقهی و حقوقی و درباره حکم زندانی‌کردن فردی است که دیگری را به کشتن شخص سومی امر می‌کند. مشهور فقیهان ما این است که دستور دهنده زندانی می‌شود، بلکه بر این مطلب ادّعای اجماع شده کما اینکه از شهید ثانی حکایت شده است و روایت صحیحی بر این مطلب هست و بسیاری از اصحاب به آن عمل کرده‌اند، چنان که صاحب جواهر بدان تصریح کرده است.
امّا فقیهان دیگر مذاهب در این مورد اختلاف دارند. بعضی قائلند تنها دستوردهنده کشته می‌شود. بعضی دیگر قائل به قصاص قاتل شده‌اند. گروهی دیگر معتقدند هر دو (دستوردهنده و قاتل) را به قتل می‌رسانند. دیدگاه برخی هم این است که هیچ‌یک را نمی‌کشند و تنها دستوردهنده را تعزیر می‌کنند.

فهرست مندرجات

۱ – روایات
۱.۱ – روایت زراره
۱.۲ – روایت سلیمان بن موسی
۲ – آرای فقیهان شیعه
۳ – آرای مذاهب دیگر
۴ – نتیجه‌گیری
۵ – فایده
۶ – پانویس
۷ – منبع

۱ – روایات

در این‌جا به دو روایت در این باره اشاره می‌کنیم:

۱.۱ – روایت زراره

محمد بن یحیی، عن احمد بن محمد، وعده من اصحابنا، عن سهل بن زیاد جمیعا، عن ابن محبوب، عن ابن رئاب، عن زراره، عن ابی‌جعفر (علیه‌السّلام) فی رجل امر رجلا بقتل رجل فقتله؟ فقال: «یقتل به الذی قتله، و یحبس الآمر بقتله فی السجن، حتی یموت؛

[۱] کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۷، ص۲۸۵، ح۱، المطبعه الاسلامیه، تهران.

[۲] حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه (به نقل از:کافی)، ج۱۹، ص۳۲، ح۱، دار احیاء التراث العربی، بیروت.

از امام باقر (علیه‌السلام) در مورد کسی که دیگری را به کشتن شخص سومی فرمان داده و او نیز آن شخص را کشت، پرسیده شد، فرمود: قاتل کشته می‌شود و دستوردهنده آن قدر در زندان می‌ماند تا بمیرد».
شیخ طوسی در تهذیب الاحکام به اسنادش از احمد بن محمد از ابن محبوب مثل آن را روایت کرده است.

[۳] طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الاحکام، ج۱۰، ص۲۱۹، ح۱۱، دار الکتب الاسلامیه، تهران.

[۴] طوسی، محمد بن حسن، الاستبصار، ج۴، ص۲۸۳، ح۱، المکتبه المرتضویه، تهران.

صدوق به اسناد خودش از ابن محبوب مثل آن روایت را نقل کرده جز اینکه در آنجا دارد: «امر رجلا حرّا؛ مرد آزادی را فرمان داد».

[۵] صدوق، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، ج۳، ص۳۰، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.

مجلسی گفته است: روایت صحیح است و عالمان امامیه در مورد هر دو، حکم قطعی داده‌اند.

[۶] مجلسی، محمدباقر، مرآه العقول، ج۲۴، ص۳۵، دار الکتب الاسلامیه، تهران.

۱.۲ – روایت سلیمان بن موسی

روینا عن سلیمان بن موسی قال: «لو امر رجل عبدا له، فقتل رجلا لم یقتل الآمر و لکن یدیه«ای یؤدی الدیه(یعنی دیه را می‌پردازد.) و یعاقب و یحبس. فان امر حرّا؛ فانّ الحر ان شاء اطاعه و ان شاء لا، فلا یقتل الآمر؛

[۷] ابن حزم، علی بن احمد، المحلّی، ج۱۱، ص۱۶۵، دار الآفاق الجدیده، بیروت.

از سلیمان بن موسی روایت شده که گفت: اگر مردی غلامش را فرمان دهد تا مردی را بکشد دستوردهنده کشته نمی‌شود، ولی باید دیه بپردازد و مجازات و زندانی شود. اگر به شخص آزادی فرمان کشتن فردی را داد و آن شخص می‌تواند انجام دهد و می‌تواند انجام ندهد، دستوردهنده کشته نمی‌شود [چون مرد آزاد می‌توانست فرمان دستوردهنده را انجام ندهد]».

۲ – آرای فقیهان شیعه

۱. شیخ طوسی: اگر انسانی، فرد آزادی را فرمان دهد که دیگری را بکشد و آن کس چنین کاری را انجام دهد قاتل کشته می‌شود و امام باید دستوردهنده را تا پایان عمر در زندان نگه‌دارد و نیز چنین است اگر به عبدش فرمان دهد کسی را بکشد و او فرمان را اجرا کند.

[۸] طوسی، محمد بن حسن، النهایه فی مجرد الفقه و الفتاوی، ص۷۴۷، نشر قدس، محمدی، قم.

۲. ابوالصلاح حلبی: اگر کسی به فرمان یا اجبار دستوردهنده، به ناحق کسی را بکشد یا مجروح سازد تنها او مستحقّ کشته شدن و قصاص است نه دستوردهنده یا اجبارکننده … و دستوردهنده و اجبارکننده تا ابد به زندان می‌افتند.

[۹] ابوالصلاح حلبی، تقی‌الدین بن نجم‌الدین، الکافی فی الفقه، ص۳۸۷، مکتبه الامام امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام)، اصفهان.

[۱۰] نک:حلی، حسن بن یوسف، مختلف الشیعه، ج۹، ص۳۲۹، مساله ۳۰، چاپ سنگی، سال ۱۳۲۴ هجری.

۳. ابن حمزه طوسی: اگر کسی به بنده کوچک یا بزرگ غیر ممیّز فرمان دهد تا دیگری را بکشد دستوردهنده کشته می‌شود؛ امّا اگر عبد ممیّز باشد قصاص می‌شود و در صورت قصاص قاتل، دستوردهنده تا پایان عمر در زندان می‌ماند. امّا اگر دستوردهنده باید کشته شود، مباشر به زندان ابد محکوم می‌شود مگر اینکه بچه یا دیوانه باشد.

[۱۱] طوسی، علی بن حمزه، الوسیله الی نیل الفضیله، ص۴۳۸، کتابخانه آیهالله مرعشی نجفی، قم.

۴. ابن زهره: قاتل کشته می‌شود نه دستوردهنده یا اجبار شده به قتل. تمام این‌ها به دلیل اجماعی است که بدان اشاره شده است. روایت شده: دستوردهنده اگر مولای عبد باشد و چنین کاری عادت دستوردهنده باشد، مولا کشته می‌شود و عبد تا ابد در زندان می‌ماند. امّا اگر جزء عادت او نباشد بنده کشته و مولا تا پایان عمر، زندانی می‌شود.

[۱۲] ابن زهره حلبی، حمزه بن علی، غنیه النزوع، ص۴۰۷.

۵. محقق حلّی: هرگاه مولا شخصی را بر کشتن اجبار کند تنها قاتل قصاص می‌شود نه دستوردهنده … و در روایت علی بن رئاب آمده: دستوردهنده در حبس ابد می‌ماند تا بمیرد …

[۱۳] محقق حلی، جعفر بن حسن، شرائع الاسلام، ج۴، ص۱۸۴.

۶. همو: اگر او را به کشتن مجبور سازد قاتل قصاص می‌شود نه اجبارکننده و همچنین است اگر او را به قتل فرمان دهد که قاتل قصاص می‌شود و دستوردهنده تا ابد در حبس می‌ماند.

[۱۴] محقق حلی، جعفر بن حسن، مختصر النافع، ص۲۸۵، مکتبه المصطفوی، قم.

۷. علامه حلی: در آنجایی که اکراه صدق می‌کند، آمر ضامن است اما در آن جایی که اکراه صدق نمی‌کند مانند قتل نفس، بر او نه قصاصی است و نه دیه‌ای. بله، حبس ابد می‌شود. البته این در جایی است که مکره و مقهور بالغ و عاقل باشد.

[۱۵] حلی، حسن بن یوسف، قواعد الاحکام، ج۲، ص۲۸۱، مؤسسه آل البیت، قم.

[۱۶] نک:ابن فهد حلی، احمد بن محمد، مهذّب البارع، ج۵، ص۱۴۷، انتشارات اسلامی، قم.

۸. همو: (قسم سوم اجتماع سبب و مباشر این است که) آن دو، برابر باشند مانند اکراه همراه قتل. در این مورد قاتل قصاص می‌شود و بر مکره (مجبورکننده) دیه و کفّاره‌ای نیست، بلکه تا پایان عمر به زندان می‌افتد و از ارث هم- البته با اشکال- محروم می‌شود. به هر حال، در همه موارد تحقق اکراه ضامن است، امّا در غیر آن موارد، مثل کشتن کسی، قصاص و دیه‌ای بر او نیست. آری، آن قدر در زندان می‌ماند تا بمیرد. این در موردی است که اجبار شونده بالغ و عاقل باشد.

[۱۷] حلی، حسن بن یوسف، قواعد الاحکام، ج۳، ص۵۹۲، مؤسسه آل البیت، قم.

۹. شهید اوّل و ثانی: اگر او را به کشتن اجبار و اکراه کند قاتل کشته می‌شود نه دستور دهنده؛ ولی دستوردهنده در حبس ابد می‌ماند تا بمیرد. علاوه بر اجماع، حدیث صحیح زراره از امام باقر (علیه‌السلام) در مورد مردی که دیگری را به کشتن شخص سومی فرمان دهد، بر آن، دلالت دارد. البته این در موردی است که اجبار شده بالغ و عاقل باشد.

[۱۸] شهید ثانی، زین‌الدین، روضه البهیّه، ج۱۰، ص۲۷، جامعه النجف الدینیه.

۱۰. شهید ثانی: امّا مکره، به دلیل روایت علی بن رئاب از زراره از امام باقر (علیه‌السلام) تا ابد زندانی می‌شود … و اینکه مصنّف (یعنی محقق حلّی در شرائع الاسلام.) حکم را به روایت نسبت داده، دلیل توقف در آن است، در حالی که به جهت صحت روایت، اشکالی بدان نیست.

[۱۹] شهید ثانی، زین‌الدین، مسالک الافهام، ج۱۵، ص۸۶، چاپ سنگی، سال ۱۳۱۰ هجری.

۱۱. سیّد علی طباطبائی: … دستوردهنده- بنابر مشهور- تا زمان مرگش زندانی می‌شود، بلکه در روضه و غیر آن، ادّعای اجماع شده است. این اجماع حجّت است علاوه بر اینکه روایتی صحیح که در آن، مردی دستور قتل مرد دیگری را داده است، نیز داریم…

[۲۰] طباطبایی، سید محمدعلی، ریاض المسائل فی بیان احکام الشرع بالدلائل، ج۱۶، ص۱۹۰.

۱۲. صاحب جواهر (بعد از کلام محقق در مورد روایت علی بن رئاب: «دستوردهنده زندانی می‌شود …»): به دلیل صحت روایت و عمل بسیاری از اصحاب بدان، می‌توان به روایت عمل کرد و اشکالی به آن نیست.

[۲۱] نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۴۱، ص۴۵، دار الکتب الاسلامیه، تهران.

۱۳. آیت‌اللّه مامقانی: اگر ستمگری، دیگری را به کشتن شخصی مجبور و وادار سازد بدین صورت که او را به کشتن تهدید کند …؛ آری، در این صورت اجبارکننده- بنابر اظهر- تا پایان عمر در زندان می‌ماند.

[۲۲] مامقانی،