توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل توحید افعالی در کلام ۶۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل توحید افعالی در کلام ۶۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل توحید افعالی در کلام ۶۶ اسلاید در PowerPoint :

توحید افعالی (کلام)

برای اصطلاحات مشابه، توحید افعالی (علوم دیگر) را ببینید.

اعتقاد به این که تمام جهان و کلیه اعمال (اعم از فعل اختیاری و غیر اختیاری) با علت و معلولش، فعل و کار خدا و ناشی از اراده او است. و احدی در افعال او از قبیل خالقیت ، رزاقیت و غیره شریک نیستند. تمام آن چه در خارج تحقیق پیدا می‌کند اعم از فعل اختیاری مانند سخن گفتن، راه رفتن یا غیر اختیاری مانند درخشش خورشید ، لزرش دست مرتعش، فعل و کار خدا است.

فهرست مندرجات

۱ – نقش انسان در افعال اختیاری
۲ – عقیده اشاعره پیرامون توحید افعالی
۲.۱ – استدلال اشاعره
۳ – عقیده معتزله پیرامون توحید افعالی
۴ – عقیده امامیه پیرامون توحید افعالی
۴.۱ – نقش انسان در افعال اختیاری از دیدگاه امامیه
۴.۲ – ملائکه در اختیار انسان
۴.۳ – تفاوت بین حسنات و سیّئات
۵ – قضا و قدر
۵.۱ – عقیده اشاعره در قضا و قدر
۵.۱.۱ – دیدگاه احمد امین مصری
۵.۱.۲ – روایت درباره جبریه
۵.۲ – عقیده امامیه و معتزله پیرامون قضا و قدر
۵.۲.۱ – چند روایت درباره قضا و قدر
۵.۲.۲ – آیات قرآنی درباره قضاء و قدر
۵.۳ – تقدّم قدر بر قضا
۶ – پانویس
۷ – منبع

۱ – نقش انسان در افعال اختیاری

اما این که انسان در افعال اختیاری خودش چه نقشی دارد و یا این که خدا در افعال اختیاری انسان چه نقشی دارد بحثی است که از آن به « استطاعت » (مراد از «استطاعت» در این جا قوه و نیرویی است که انسان به وسیله آن کاری را انجام دهد یا ترک کند. فرق استطاعت با قدرت این است که: قدرت، توانایی بر اختیار فعل و ترک است و استطاعت، توانایی بر فعل یا ترک است. یعنی اگر بنده کاری انجام داد می‌گوییم استطاعت بر فعل آن داشت و چون ترک کرد می‌گوییم استطاعت بر ترک آن داشت) تعبیر می‌کنند.
مکتب اشعری و اعتزال در این جا به دو قطب مقابل هم قرار گرفته‌اند و راه افراط و تفریط را پیموده‌اند.
اما مکتب امامیه را وسط و اعتدالی را طی کرده که جامع بین تمام عقاید است.

۲ – عقیده اشاعره پیرامون توحید افعالی

« اشاعره » یا «جبریه» معتقدند که انسان در افعال خودش هیچ گونه اختیاری ندارد بلکه در انجام کلیه امور مجبور می‌باشد. لذا فرقی بین حرکت دست مرتعش با دست مختار قائل نیستند.

۲.۱ – استدلال اشاعره

آنان به مذهب خود استدلال کرده‌اند به این که:
اولاً: خداوند قادر علی الاطلاق است و هیچ گونه محدودیتی در قدرت او تصور نمی‌شود. و اگر افعال بندگان از حیطه قدرت او خارج باشد و خودش مختار در انجام آن‌ها باشند محدودیت در قدرت لازم می‌آید با قدرت مطلقه ذات احدیث سازگار نیست.
ثانیاً: اعتقاد به مختار بودن بندگان موجب شرک در آفرینش می‌شود. چون، اگر افعال صادره از انسان کار و فعل خودشان باشد باید در جهان غیر از خدا، اعتقاد به فاعل مختار دیگری معتقد شویم که آفریننده افعال خودش باشد و این همان شرک در آفرینش است که خداوند منزه از هر گونه شرکی است.
ثالثاً: آیات قرآن دلالت بر این دارد که انسان‌ها هیچ گونه اختیاری در افعال خودشان ندارند و همه امور از جانب خداوند سبحان صادر می‌گردد و مستند به ذات احدیت است مانند:«ذالِکُمُ اللّهُ رَبُّکُمْ خالِقَ کُلِّ شی ءٍ لا اِلهَ اِلّا هُوَ.»

[۱] غافر/سوره۴۰، آیه۶۲.

«این است خدا و پروردگار شما که آفریننده هر چیزی است، خدایی جز او نیست.»
«و خَلَقَ کُلَّ شی ءٍ فَقَدَّرَهُ تَقْدیراً.»

[۲] فرقان/سوره۲۵، آیه۲.

«خداوند همه چیز را آفرید و برای آن‌ها اندازه صحیح و تمام قرار داد.»
«وَ اللّه خَلَقَکُمْ وَ ما تَعْمَلُونَ.»

[۳] صافات/سوره۳۷، آیه۹۶.

«خداوند شما و آن چه را که انجام می‌دهید آفرید.»
«وَ ما تَشاؤُنَ اِلّا اَنْ یَشاءَ اللّهُ»

[۴] انسان/سوره۷۶، آیه۳۰.

[۵] تکویر/سوره۸۱، آیه۲۹.

«ممکن نیست کاری را شما بخواهید و انجام دهید مگر این که خدا بخواهد.»
لذا اشاعره معتقد به عدالت خدا نیستند. چون لازمه اعتقاد آن‌ها این است که تمام افعال انسان اعم از حَسَن و قبیح کار و فعل خدا است و انسان در هر دو مسلوب الاختیار است.
اگر از این فرقه سئوال شود که پس چرا خداوند به گناهکار عقاب می‌دهد یا به شخصی که کار نیک و خیر انجام می‌دهد ثواب می‌دهد.
می‌گویند: این یک امر قراردادی است و خدا این گونه خواسته است و هیچ گونه استحقاقی در بین نیست. چون آن کسی که عصیان کرده با اراده خود مرتکب آن نشده است.
هدف اصلی اشاعره گسترش قدرت خدا در تمام کارها و نفی شرک از او است.

۳ – عقیده معتزله پیرامون توحید افعالی

«معتزله» یا « مفوّضه » که در مقابل اشاعره قرار دارند می‌گویند: سلب اختیار از انسان منافات با عدل الهی دارد.
لذا انسان در تمام افعال خودش مستقل است و خداوند هیچ گونه دخالتی در افعال بندگان ندارد.
این فرقه به کثیری از آیات که دلالت دارند بر این که بندگان در انجام افعال مختارند و کلیه کارهای بندگان به آن‌ها استناد داده شده است تمسک کرده‌اند. مانند:
«وَ ما ظَلَمْنا هُمْ وَ لکِنْ کانُوا اَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ.»

[۶] نحل/سوره۱۶، آیه۱۱۸.

[۷] هود/سوره۱۱، آیه۱۰۱.

[۸] زخرف/سوره۴۳، آیه۷۶.

«ما به آن‌ها ستم نکردیم، اما آن‌ها به خودشان ظلم و ستم می‌کردند.»
«فَوَیْلٌ لِلَّذینَ یَکْتُبُونَ الْکِتابَ بِاَیْدیهِمْ.»

[۹] بقره/سوره۲، آیه۷۹.

«وای بر آن‌ها که نوشته‌ای به دست خود می‌نویسند.»
هدف اصلی معتزله گسترش عدل الهی است.

۴ – عقیده امامیه پیرامون توحید افعالی

«امامیه» (مراد از امامیه اخص از شیعه است که پیروان مکتب دوازده امامی مراد است) نه معتقد به جبر هستند و نه تفویض بلکه معتقدند: «لا جبر و لا تفویض بَلِ الْاَمْرُ بَیْنَ الْاَمْریْنِ.»
توضیح این که: انسان در اراده اش مستقل است اما در تصرفاتش هیچ گونه استقلالی ندارد چون نظام آفرینش انسان به گونه‌ای است که در انجام تمام کارها آزاد و استقلال تام دارد اما در تصرف و مقام عمل با نیروی الهی انجام می‌دهد. و این همان معنای «بل الْاَمْرُ بین الامرین» است.
اما این که انسان در اراده استقلال دارد به خاطر این است که انسان برای تکلیف خلق شده است تا آن استعدادهای درونی اش ظهور و بروز کند و به نهایت درجه تکامل برسد.

۴.۱ – نقش انسان در افعال اختیاری از دیدگاه امامیه

اما قدرت اراده برای انسان امکان ندارد بلکه موقوف به اذن خدا است.
بنابراین، نقش انسان در افعال اختیاری خودش همان استقلال در اراده است و نقش خدا در افعال اختیاری انسان همان اذن در تصرف است.
لذا می‌گویند: ممکن الوجود همان طوری که در مرحله حدوث نیاز به افاضه از واجب الوجود دارد در بقاء و تداوم نیز نیاز به افاضه دارد. به جهت این که ممکن الوجود هنگامی که وجود پیدا کرد تبدیل ماهیت نمی‌دهد تا واجب الوجود شود بلکه در تداوم راه خویش نیز نیاز به افاضه پیدا می‌کند. و این معنای آیه شریفه است که می‌فرماید:«وَ ما تَشاَؤنَ اِلاً اَنْ یَشآءَ الله»

[۱۰] انسان/سوره۷۶، آیه۳۰.

[۱۱] تکویر/سوره۸۱، آیه۲۹.

«یعنی: امکان انجام هیچ چیزی وجود ندارد مگر این که خدا بخواهد و اذن دهد.»
«اَفَرَ اَیْتُمْ ما تَحْرُثُونَ ءَاَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ اَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ»

[۱۲] واقعه/سوره۵۶، آیه۶۳ – ۶۴.

«آیا درباره آن چه که کِشت می‌کنید اندیشیده‌اید؟ آیا شما آن را می‌رویانید یا ما می‌رویانیم.»
«وَ ما رَمَیْتَ اِذْ رَمَیْتَ وَ لکِنّ اللَّهَ رَمی.»

[۱۳] انفال/سوره۸، آیه۱۷.

«ای پیامبر ! این تو نبودی که خاک به صورت آن‌ها انداختی، بلکه خدا انداخت.»
لذا، نقش انسان در به وجود آوردن و انجام دادن افعال اختیاری خودش، فقط یک شرط از هزاران شرایط را به وجود می‌آورد و آن این است که مثلاً دانه گندم را در دسترس عوامل طبیعی قرار می‌دهد، اما آن کس که باعث شده این دانه رشد و نمو کند و به حیات خود ادامه دهد خداوند فیّاض است. و او است که اگر یک لحظه فیض خود را قطع کند همه چیز خاصیت خود را از دست می‌دهد مثلاً هنگامی که حضرت ابراهیم را در آتش افکندند، خاصیت سوزاندن به آتش داده نشد و هنگامی که کارد را آن حضرت به گلوی حضرت اسماعیل قرار داد خاصیت بریدن به کارد را نداد.
وقتی خداوند انسان را آفرید فرمود:«اِنّی جاعِلٌ فِی الْاَرْضِ خلیفهً»

[۱۴] بقره/سوره۲، آیه۳۰.

«من در روی زمین خلیفه و جانشین قرار خواهم داد.»
و این به این خاطر بود که در انسان قدرت ابداع قرار داد تا تمام کارها را خود انجام دهد، لذا به این خاطر تمام امکانات را مسخّر انسان کرد و فرمود:«اَلَمْ تَرَوْا انّ اللَّهَ سَخَّرَ لَکُمْ ما فِی السّمواتِ وَ ما فِی الْاَرْضِ.»

[۱۵] لقمان/سوره۳۱، آیه۲۰.

«آن چه در آسمان‌ها و زمین است مسخر شما قرار دادم.»

۴.۲ – ملائکه در اختیار انسان

حتی ملائکه را برای اراده انسان در اختیار انسان قرار داد و به آن‌ها دستور فرمود که در برابر اراده انسان خضوع کنند.
«وَ اِذْ قُلْنا لِلْمَلائِکَهِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجدُوا.»

[۱۶] بقره/سوره۲، آیه۳۴.

«هنگامی به ملائکه فرمان سجده برای انسان را صادر کردیم پس آن‌ها برای آدم سجده کردند.»
پس در اراده، خداوند انسان را آزاد گذاشته است و چیزی را برای او دیکته و تحمیل نکرده است. در یکی از احادیث قدسی (احادیث قدسی روایاتی هستند که معصومین علیهم‌السّلام از طریق پیامبران از خدا نقل می‌کنند) که از امام رضا «ع» نقل شده آمده است:
«قال اللَّهُ تَعالی یَا بْنَ ادَمَ! بِمَشیئتی کُنْتَ انت الّذی تَشآءُ وَ بِنِعْمَتی (بِقُوَّتی) اَدّیْتَ اِلیَّ فَرائِضی وَ بِقُدْرَتی قوَیْتَ علی مَعْصِیَتیِ جَعَلْتُکَ سَمیعاً؛ بصیراً؛ ما اصابَکَ مِنْ حَسَنَهٍ فَمِنَ اللَّهِ وَ ما اَصابَکَ مِنْ سَیّئَه فَمِنْ نَفْسِکَ و ذالِکَ انّی اوْلی بِحَسَناتِکَ مِنْکَ و اَنْتَ اوْلی بِسَیّئاتِکَ مِنّی و ذالِکَ انّی لا اسْالُ عَمَّا افْعَلُ وَ هُمْ یُسْالُونَ.»

[۱۷] حمیری، عبدالله بن جعفر، قرب الاسناد، ص ۳۵۴.

[۱۸] کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج ۱، ص ۱۶۰، کتاب توحید، باب جبر و قدر و امر بین امرین، ح ۱۲.

«خداوند به فرزندان آدم فرمود: طبق خواسته من آن چه را که تو خواسته‌ای انجام می‌گیرد و من نعمت قدرت و توانایی را به تو دادم تا تو توانستی فرائض و واجبات مرا انجام دهی، حتی مرتکب گناه می‌