توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تلوین و تمکین (عرفان) ۶۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تلوین و تمکین (عرفان) ۶۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل تلوین و تمکین (عرفان) ۶۷ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل تلوین و تمکین (عرفان) ۶۷ اسلاید در PowerPoint

‌تلوین و تمکین، از اصطلاحات عرفانی است.

فهرست مندرجات

۱ – تعریف تلوین و تمکین
۲ – معنای اصطلاحی تلوین و تمکین
۳ – مبداین این اصطلاح
۳.۱ – سخن ابو نصر سراج در این باب
۳.۲ – شرح قشیری در این باب
۴ – تلوین و تمکین از مقامات یا از احوال
۵ – زمان بدست دادن تلوین و تمکین از نظر غزالی
۶ – نظر متفاوت ابن عربی
۷ – اقسام تلوین و تمکین
۸ – مراتب تمکین
۹ – در فزونی بودن صاحب تلوین
۱۰ – سماع شایسته اصحاب تلوین
۱۱ – قبض و بسط، علم الیقین و محاضره از صفات اصحاب تلوین
۱۲ – عین الیقین و مشاهده از صفات اصحابتمکین
۱۳ – فهرست منابع
۱۴ – پانویس
۱۵ – منبع

۱ – تعریف تلوین و تمکین

تلوین در لغت به معانی رنگ کردن، رنگ‌دار و گوناگون کردن، از حالی به حالی گشتن، تغییر پذیرفتن و دگرگونی در حالات مختلف است و تمکین در لغت به معنای جای گرفتن، جای دادن، پا بر جا کردن و توانا گردانیدن است.

[۱] احمدبن علی بیهقی، تاج المصادر، ج۲، ص۵۸۴، چاپ هادی عالم زاده، تهران ۱۳۶۶ـ۱۳۷۵ ش.

[۲] احمدبن علی بیهقی، تاج المصادر، ج۲، ص۶۰۵، چاپ هادی عالم زاده، تهران ۱۳۶۶ـ۱۳۷۵ ش.

[۳] ابن منظور، ذیل «لون».

[۴] «م ک ن»، عبدالرحیم بن عبدالکریم صفی پوری، ذیل «ل و ن»، منتهی الارب فی لغه العرب، چاپ سنگی تهران ۱۲۹۷ـ ۱۲۹۸، چاپ افست ۱۳۷۷.

۲ – معنای اصطلاحی تلوین و تمکین

این اصطلاحات گاهی به صورت تلوّن و تمکّن نیز به کار رفته است و در این وجه، همان معانی از آن‌ها مراد شده است.

[۵] ابونصر سرّاج، کتاب اللُّمَع فی التصوّف، ج۱، ص۳۶۶، چاپ رینولد آلن نیکلسون، لیدن ۱۹۱۴، چاپ افست تهران.

[۶] عبدالله بن محمد انصاری، منازل السایرین، ج۱، ص۱۸۹ـ۱۹۰، متن عربی با مقایسه به متنِ علل المقامات و صد میدان، ترجمه دری منازل السایرین و علل المقامات و شرح کتاب از روی آثار پیر هرات از روان فرهادی، تهران ۱۳۶۱ ش.

[۷] سلیمان بن علی تلمسانی، شرح منازل السائرین الی الحق المبین، ج۲، ص۵۰۳ ـ ۵۰۵، چاپ عبدالحفیظ منصور، تونس ۱۹۸۸، چاپ افست قم ۱۳۷۱ ش.

[۸] عبدالرزاق کاشی، لطائف الاعلام فی اشارات اهل الالهام، ج۱، ص۱۸۲، چاپ مجید هادی زاده، تهران ۱۳۷۹ ش.

در بیش‌تر متون عرفانی، تلوین عبارت است از دگرگونی بنده در احوالش و از حالی به حالی گشتن او و نیز تحول قلب میان کشف و احتجاب حق که در نتیجه غیبت و ظهور صفات نفس بر سالک عارض می‌شود.
اما تمکین به معنای زوال صفات نفس و «اقامت محققان در محل کمال و درجت اعلی» و به تعبیری همان مرتبه فقر و فنای محض و اصل و دوام کشف حقیقت به سبب استقرار قلب در محل قرب است

[۹] ابونصر سرّاج، کتاب اللُّمَع فی التصوّف، ج۱، ص۳۶۶، چاپ رینولد آلن نیکلسون، لیدن ۱۹۱۴، چاپ افست تهران.

[۱۰] عبدالکریم بن هوازن قشیری، ترجمه رساله قشیریه، ج۱، ص۱۲۱، چاپ بدیع الزمان فروزانفر، تهران ۱۳۶۱ ش.

[۱۱] علی بن عثمان هجویری ، کشف المحجوب ، ص ۴۸۴ـ ۴۸۵، چاپ و.ژوکوفسکی ، لنینگراد ۱۹۲۶، چاپ افست تهران ۱۳۷۱ ش .

[۱۲] منصوربن اردشیر عَبّادی، صوفی نامه: التصفیه فی احوال المتصوفه، ج۱، ص۱۷۷، چاپ غلامحسین یوسفی، تهران ۱۳۶۸ ش.

[۱۳] شمس الدین ابراهیم ابرقوهی، مجمع البحرین، ج۱، ص۴۸۱، چاپ نجیب مایل هروی، تهران ۱۳۶۴ ش.

[۱۴] عبدالرزاق کاشی، اصطلاحات الصوفیه، ذیل «تلوین»، یا، فرهنگ اصطلاحات عرفان و تصوف، ترجمه محمد خواجوی، تهران ۱۳۷۲ ش.

[۱۵] محمودبن علی عزالدین کاشانی، مصباح الهدایه و مفتاح الکفایه، ج۱، ص۱۴۵، چاپ جلال الدین همایی، تهران ۱۳۶۷ ش.

[۱۶] محمدبن محمود شمس الدین آملی، نفائس الفنون فی عرایس العیون، ج۲، ص۳۷، ج ۲، چاپ ابراهیم میانجی، تهران ۱۳۷۹.

۳ – مبداین این اصطلاح

احتمالاً حلاج (متوفی ۳۰۹) نخستین صوفی‌ای است که از این دو اصطلاح سخن به میان آورده است

[۱۷] روزبهان بقلی ، شرح شطحیات ، به تصحیح و مقدمه فرانسوی از هانری کوربن ، ص ۶۱۹ـ۶۲۰، تهران ۱۳۴۴ ش .

پس از او بسیاری از صوفیان نامدار در توضیح تلوین و تمکین سخن گفته‌اند.

۳.۱ – سخن ابو نصر سراج در این باب

ابونصر سرّاج طوسی

[۱۸] ابونصر سرّاج، کتاب اللُّمَع فی التصوّف، ج۱، ص۳۶۶، چاپ رینولد آلن نیکلسون، لیدن ۱۹۱۴، چاپ افست تهران.

هر چند توضیح مختصری در‌باره تلوین داده، اما سخن او در این باب و تقسیم بندی این اصطلاح، مبنای اقوال بسیاری از عارفان پس از او شده است.
وی تلوین را به معنای «تلوّن عبد در احوالش» دانسته است.

۳.۲ – شرح قشیری در این باب

نخستین بار قشیری در الرساله القشیریه،

[۱۹] عبدالکریم بن هوازن قشیری، ترجمه رساله قشیریه، ج۱، ص۱۲۱ـ۱۲۲، چاپ بدیع الزمان فروزانفر، تهران ۱۳۶۱ ش.

با استناد به سخنانِ پیرش، ابوعلی دقاق نیشابوری (متوفی ۴۲۶)، بتفصیل این دو اصطلاح را شرح کرده است.
او تلوین را صفت اربابِ احوال و تمکین را صفت اهل حقایق خوانده و گفته است که تا آن زمان که صوفی در سلوک است، تلوین بر او غالب است؛ یعنی، از حالی به حالی، از صفتی به صفتی و از منزلی به منزل دیگر متبدل می‌شود و هنگامی که به حقیقت برسد، تمکین می‌یابد.
هجویری تمکین را همراه حال و مقام، از طرق سه ‌ ‌گانه معرفت حق و آن را قرارگاه منتهیان داشته است.
به عقیده او، با نزول آیه «اَلْیَوْمَ اَکْمَلْتُ لَکُمْ دیِنَکُم.»،

[۲۰] مائده/سوره۵، آیه۳.

تمکین متمکنان پدیدار آمد.

[۲۱] علی بن عثمان هجویری ، کشف المحجوب ، ص ۴۸۴ـ۴۸۵، چاپ و.ژوکوفسکی ، لنینگراد ۱۹۲۶، چاپ افست تهران ۱۳۷۱ ش .

۴ – تلوین و تمکین از مقامات یا از احوال

در برخی از متون عرفانی، این دو اصطلاح گاه از مقامات به شمار آمده‌اند؛ از جمله در صد میدان،

[۲۲] عبدالله بن محمد انصاری، منازل السایرین، ج۱، ص۴۶۲، متن عربی با مقایسه به متنِ علل المقامات و صد میدان، ترجمه دری منازل السایرین و علل المقامات و شرح کتاب از روی آثار پیر هرات از روان فرهادی، تهران ۱۳۶۱ ش.

منسوب به خواجه عبدالله انصاری، تمکن (تمکین) میدان پنجاه و ششم است و در منازل السایرین، نوشته همو، مرتبه‌ای فوق طمأنینه و منزل هشتادم و آخرین قسم از ولایات است.

[۲۳] عبدالله بن محمد انصاری ، منازل السایرین ، متن عربی با مقایسه به متنِ علل المقامات و صد میدان ، ترجمه دری منازل السایرین و علل المقامات و شرح کتاب از روی آثار پیر هرات از روان فرهادی ،ص۱۸۸ف تهران ۱۳۶۱ ش

[۲۴] محمدبن مؤید سعدالدین حمویه، المصباح فی التصوّف، ج۱، ص۱۲۸، چاپ نجیب مایل هروی، تهران ۱۳۶۲ ش.

[۲۵] عبداللّه بن محمد نجم رازی، مرصادالعباد، ج۱، ص۳۲۴، چاپ محمدامین ریاحی، تهران ۱۳۵۲ ش.

در برابر، عبّادی مروزی

[۲۶] منصوربن اردشیر عَبّادی، صوفی نامه: التصفیه فی احوال المتصوفه، ج۱، ص۱۷۷ـ ۱۷۸، چاپ غلامحسین یوسفی، تهران ۱۳۶۸ ش.

تلوین و تمکین را از جمله احوال دانسته و تمکین را هفتمین مرتبه به شمار آورده است.
به گفته او، احوال دنیا بر تلوّن است و آدمی تا در طبیعت است متلوّن است زیرا قوّت هوا (ی نفس) بر وی غالب است اما چون نور طریقت بر احوال او بتابد قوّت دل غالب می‌شود و آن زمان است که سالک به مرحله تمکین دست می‌یابد و نهایات احوال (آخرین مراتب احوال) در تمکین و تمکن است.

[۲۷] محمدبن ابراهیم عطار، منطق الطیر: مقامات الطیور، ج۱، ص۱۰۶، چاپ صادق گوهرین، تهران ۱۳۷۰ ش.

[۲۸] جلال الدین محمدبن محمد مولوی، مثنوی معنوی، ج۱، دفتر دوم، ص۳۸۵، تصحیح رینولد ا نیکلسون، چاپ نصراللّه پورجوادی، تهران ۱۳۶۳ ش.

[۲۹] جلال الدین محمدبن محمد مولوی، مثنوی معنوی، ج۱، دفتر دوم، ص۴۳۰، تصحیح رینولد ا نیکلسون، چاپ نصراللّه پورجوادی، تهران ۱۳۶۳ ش.

[۳۰] جلال الدین محمدبن محمد مولوی، مثنوی معنوی، تصحیح رینولد ا نیکلسون، ج ۲، دفتر سوم ، ص ۱۱۸، چاپ نصراللّه پورجوادی، تهران ۱۳۶۳ ش.

۵ – زمان بدست دادن تلوین و تمکین از نظر غزالی

احمد غزالی کمال تمکین را زمانی می‌داند که از هستی عارف چیزی نمانده وصال و فراق برای او یکسان باشد.
او حتی «اناالحق» گویی حلاج و «سبحانی ما اَعْظَمَ شأنی» بایزید بسطامی را نشانه مرتبه تلوین دانسته است

[۳۱] احمدبن محمد غزالی ، سوانح ،ص۱۹ چاپ نصراللّه پورجوادی ، تهران ۱۳۵۹ ش .

[۳۲] احمدبن محمد غزالی ، سوانح ، ص۵۲چاپ نصراللّه پورجوادی ، تهران ۱۳۵۹ ش .

۶ – نظر متفاوت ابن عربی

ابن عربی در آثار خود، بویژه در الفتوحات المکیه، نظری کاملاً متفاوت با نظر صوفیان پیش از خود اظهار کرده است.
ظاهراً ابن عربی در این برداشت خاص، بیشتر به گفته‌های ابونصر سرّاج در اللمع توجه داشته است.
او با استناد به آیه «کُلَّ یَومٍ هُوَ فی شَأْنٍ»،

[۳۳] رحمن/سوره۵۵، آیه۲۹.

تلوین را «نعت الاهی» دانسته و چون هر نعت الاهی کمال است و تمامی مقامات تنها از طریق نعوت الاهی کمال می‌یابند، لذا تلوین در شمار کامل‌ترین مقامات است.
به گفته ابن عربی، هر سالکی در تلوینی که در آن است صاحب تمکین است، بدین معنی که حال تلوین در او استقرار دارد

[۳۴] ابن عربی ، الفتوحات المکیه ،ج ۲، ص ۴۹۹ـ ۵۰۰، بیروت : دارصادر.

[۳۵] نعمه الله ولی، رساله های حضرت سید نورالدین شاه نعمت الله ولی قدّس سرّه، ج ۲، ص۱۷۰،چاپ جواد نوربخش، تهران ۱۳۵۶ ش.

[۳۶] نعمه الله ولی، رساله های حضرت سید نورالدین شاه نعمت الله ولی قدّس سرّه، ج ۲، ص۳۹۰،چاپ جواد نوربخش، تهران ۱۳۵۶ ش.

۷ – اقسام تلوین و تمکین

اهل تصوف، درجات و مراتب متعددی برای تلوین و تمکین قائل شده‌اند.
ابونصر سرّاج تلوین را به تلوین صفات و تلوین قلوب تقسیم کرده و تلوین صفات را تغییر و دگرگونی احوال، و رفع آن را نشانه حقیقت دانسته اما تلوین قلوب را، که تلوین واردات نیز نامیده، از اسرار خاص الاهی و ظهور قدرت قادر خوانده و گفته است که نشانه حقیقت در این مرحله، تحقق و ثبوت تلوین است.

[۳۷] ابونصر سرّاج، کتاب اللُّمَع فی التصوّف، ج۱، ص۳۶۶، چاپ رینولد آلن نیکلسون، لیدن ۱۹۱۴، چاپ افست تهران.

این سخن ابونصر سرّاج بعدها مورد توجه برخی دیگر از عارفان قرار گرفت.

[۳۸] روزبهان بقلی، شرح شطحیات، ج۱، ص۶۱۹ـ۶۲۰، به تصحیح و مقدمه فرانسوی از هانری کوربن، تهران ۱۳۴۴ ش.

[۳۹] ابن عربی، الفتوحات المکیه، ج۲، ص۴۹۹، بیروت: دارصادر.

[۴۰] محمدبن یحیی لاهیجی، مفاتیح الاعجاز فی شرح گلشن راز، ج۱، ص۲۲۱، چاپ محمدرضا برزگر خالقی و عفت کرباسی، تهران ۱۳۷۱ ش.

[۴۱] علی بن عثمان هجویری ، کشف المحجوب ، ص۴۸۶، چاپ و.ژوکو