توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تکرار (ادبیات) ۵۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تکرار (ادبیات) ۵۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل تکرار (ادبیات) ۵۰ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل تکرار (ادبیات) ۵۰ اسلاید در PowerPoint

تکرار عبارت است از آن‌که شاعر یا نویسنده لفظی را مکرر بیاورد.

فهرست مندرجات

۱ – تکرار
۲ – تکرار در نظم یا نثر
۳ – تکرار در کلام فصیح
۴ – تکرار در فرهنگ اصطلاحات
۵ – تکرار در علم بدیع
۶ – عوامل موسیقیایی
۷ – تکرار در جهان هستی
۸ – موارد نکوهیده‌ تکرار در ادب
۹ – تکرار در سبک‌شناسی
۱۰ – تکرار در بدیع
۱۰.۱ – تکرار جمله
۱۰.۱.۱ – تکرار بیت یا مصراع
۱۰.۱.۲ – تکرار در مقام ردیف شعری
۱۱ – تکرار طبیعی و موسیقیایی
۱۲ – تکرار نحوی
۱۳ – واج‌آرایی
۱۴ – ردالعجز الی‌الصدر
۱۵ – اعنات
۱۶ – توزیع
۱۷ – تکریر یا مکرر
۱۸ – تفاوت تکرار با تردید
۱۹ – واژه‌آرایی
۱۹.۱ – أ. واژه‌آرایی پیاپی
۱۹.۲ – ب. واژه‌آرایی پراکنده
۲۰ – تکرار در ادب فارسی
۲۱ – تکرار در حدائق‌ السحر
۲۲ – پانویس
۲۳ – منبع

۱ – تکرار

تکرار

[۱] . Repetition

عبارت است از آن‌که شاعر یا نویسنده لفظی را مکرر بیاورد:
باران قطره قطره همی ‌بارم ابروار ••• هر روز خیره خیره ازین چشم سیل بار
زان قطره قطره، قطره باران شود خجل ••• زان خیره خیره، خیره دل من ز هجر یار (عسجدی)

[۲] دانش‌نامه‌ی ادبیات، سعیدیان، عبدالحسین؛ تهران، ابن سینا، ۱۳۵۳، اول، ص‌۵۱.

۲ – تکرار در نظم یا نثر

تکرار در نظم یا نثر، در ظاهر نشان‌دهنده‌ی ضعف در کار شاعری و نویسندگی است؛ اما در شعر شاعران برجسته این‌گونه تکرار‌ها نه تنها دلیل ناتوانی در کار آفرینش هنرمندانه‌ی کلام و کمبود گوهر کلمه در خزانه‌ی سرشار خیال و ذوق نیست، بلکه تسلط و توانمندی شاعر را نشان می‌دهد.

۳ – تکرار در کلام فصیح

تکرار در کلام فصیح انواعی دارد؛ برای مدح، وعید، تهدید و استبعاد. مثال قرآنی برای مدح «والسابقون السابقون اولئک المقربون»،

[۳] واقعه (۵۶)، آیه ۱۰ و ۱۱.

برای تهدید «الحاقه ما الحاقه»

[۴] حاقه (۵۶)، آیه ۲ و ۱.

و برای استبعاد «هیهات هیهات لما توعدون».

[۵] مؤمنون (۲۳)، آیه ۳۶.

[۶] دانش‌نامه‌ی قرآن و قرآن‌پژوهی، خرم‌شاهی، بهاء‌الدین؛ تهران، دوستان (و) ناهید، ۱۳۷۷، ج۱، ص‌۸۰۵.

۴ – تکرار در فرهنگ اصطلاحات

تکرار یا تکریر

[۷] . Palilogy

در فرهنگ اصطلاحات چنین آمده که صناعتی بدیع است و از انواع جناس نیز ذکر شده و این در صورتی است که دو لفظ متجانس در آخر سجع‌های نثر یا ابیات پی در پی آورده شود.

[۸] فرهنگ اصطلاحات ادبی، داد، سیما؛ تهران، مروارید، ۱۳۷۱، اول، ص۸۳.

۵ – تکرار در علم بدیع

در علم بدیع، تکرار یا مکرر لفظی را در سخن به ‌قصد تأکید، تعظیم یا غرضی دیگر دو یا چند بار آوردن است؛ مانند مولوی:
چند ازین الفاظ و اضمار و مجاز ••• سوز خواهم سوز با آن سوز ساز

[۹] دایره‌المعارف فارسی، مصاحب، غلام‌حسین؛ تهران، امیرکبیر، ۱۳۸۰، ج۱، ص۶۶۰.

۶ – عوامل موسیقیایی

ارتباط نزدیک شعر و موسیقی موضوعی انکار‌ناپذیر است؛ آن‌گاه که سخن از موسیقی شعر به‌ میان می‌آید، مراد مجموع عوامل موسیقیایی است که عبارتند از:

أ. موسیقی درونی: مجموعه هماهنگی‌های صامت‌ها و مصوت‌ها در کلمات شعر.
ب. موسیقی بیرونی: وزن عروضی شعر.
ج. موسیقی کناری: عوامل مؤثر در نظام موسیقیایی شعر (که ظهور آن در سراسر بیت مشاهده نمی‌شود).
د. موسیقی معنوی: ارتباط‌های پنهانی عناصر یک بیت یا یک مصراع.
محور اصلی عوامل مذکور «تکرار» است، که بسامد آن در مصوت‌ها، صامت‌ها، واژگان، هجا، و جمله (که اگر سنجیده به‌کار گرفته شود موجد زیبایی و موسیقی است) می‌باشد.

چیست نشانی آنک، هست جهانی دگر ••• نو شدن حال‌ها، رفتن این کهنه‌هاست
روز نو و شام نو، باغ نو و دام نو ••• هر نفس اندیشه نو، نو خوشی و نو غناست

۷ – تکرار در جهان هستی

اصولا وجود هستی مبتنی بر «تکرار» است، هر نمودی در عالم، نمودی چون خود را به‌وجود می‌آورد، فلسفه‌ی آفرینش نیز بر همین نکته قرار گرفته است.
به ‌تعبیر دکتر شفیعی کدکنی، بنیاد جهان و حیات انسان، همواره بر «تنوع» و «تکرار» است؛ از تپش قلب تا روز و شب و توالی فصول و در نسبت خاصی از این تنوع و تکرارهاست که موسیقی مفهوم خویش را باز می‌یابد.

۸ – موارد نکوهیده‌ تکرار در ادب

ممکن است تکرار از جهاتی نیز ملال‌آور باشد؛ در ادب، گاه تکرار را نکوهیده‌اند. سعدی شرط فصاحت را تکرار نکردن سخن می‌داند. کلام فرخی نیز همین است.
شنیده‌ام که حدیثی که آن دوباره شود ••• چو صبر گردد تلخ، ارچه خوش بود چه شکر

از دیگر موارد نکوهیده‌ی تکرار در ادب، «تکرار قافیه» است. البته همین تکرار است که سبب مهارت می‌گردد؛ ضرب‌المثل عربی می‌گوید: «العلم حرف و التکرار الف». بنابر این شواهد، تکرار از امور پسندیده است.
نو کن سخنی را که کهن شد به معانی ••• چون خاک کهن را به بهار ابر گهربار
در شعر ز تکرار سخن باک نباشد ••• زیرا که خوش آید سخن نغز به تکرار

۹ – تکرار در سبک‌شناسی

تکرار و از جمله انواع تصدیر در سبک خراسانی مستحسن است. در سبک عراقی تکرار به‌صورت جناس تام است و تصدیر چندان معمول نیست.

[۱۰] نگاهی تازه به بدیع، شمیسا، سیروس؛ تهران، میترا، ۱۳۸۳، اول، ص ۷۸.

در سبک‌شناسی تکرار واژه، در شعر و نثر از اختصاصات سبک خراسانی به‌شمار می‌آید؛ برای مثال تکرار فعل «بود» در بیت زیر:

[۱۱] سبک‌شناسی سیروس شمیسا.

مرا بسود و فرو ریخت هرچه دندان بود ••• نبود دندان، لا، بل چراغ تابان بود (رودکی)
تکرار فعل «بود» آدمی را متوجه گذر زمان و ناپایداری نعمات دنیایی که موضوع مورد نظر شاعر است می‌سازد. این ویژگی، در دوره‌های بعدی، حذف می‌شود. اما تکرار کلمات، بنا به مباحث زیبا‌شناسی بدیع و موسیقی ادامه می‌یابد.

تکرار علاوه‌بر دیدگاه سبک‌شناسی، از دیدگاه‌های دیگر ادبی، از جمله دستور زبان، معانی و بیان و… نیز شایان بررسی است که در اینجا بیشتر از دیدگاه بدیعی و زیبایی‌شناسی بررسی می‌شود.
دکتر شمیسا درباره‌ی ارزش هنری این آرایه می‌نویسند: «تکرار در زیباشناسی هنر از مسایل اساسی است. کورسوی ستاره‌ها، بال‌ زدن پرندگان به ‌سبب تکرار زیباست. قافیه و ردیف در شعر فارسی تکرار است. انواع تکرار در شعر قدیم و نو دیده می‌شود و اصولا تکرار را باید یکی از مختصات ادبی قلمداد کرد».

[۱۲] نگاهی تازه به بدیع، شمیسا، سیروس؛ تهران، میترا، ۱۳۸۳، اول، ص‌۸۳.

تکرار علاوه‌بر ایجاد وزن‌ شعری‌، نقش‌ مهمی‌ در شکل‌آفرینی‌ و تصویر‌سازی‌ ظاهری‌ دارد؛ موارد زیر گونه‌هایی از کاربرد تکرار در چنین‌ شعرهایی‌ است‌: تکرار آوایی‌، واجی، هجایی و….

[۱۳] شعرهای‌ تصویری‌ و دیداری‌ در ادبیات‌ معاصر ایران‌، رضی، احمد؛ تهران، مرکز ترویج و گسترش زبان فارسی، ۱۳۸۵.

۱۰ – تکرار در بدیع

مقوله‌ی تکرار در بدیع، شامل تکرار جمله، کلمه، هجا، صوت یا حرف می‌گردد.

۱۰.۱ – تکرار جمله

عبارت یا جمله‌ای در میان کلام تکرار می‌گردد. «فبای آلاء ربکما تکذبان» ترجیع‌وار تکرار می‌شود.

۱۰.۱.۱ – تکرار بیت یا مصراع

تکرار جمله در شعر به‌ صورت مصراع یا بیت باشد که در صورت تکرار بیت در آخر هر بند، آن‌را «ترجیع‌بند» می‌نامیم.

از دیگر مصداق‌های تکرار بیت یا مصراع در گستره‌ی ادبیات فارسی «تضمین» اشعارست؛ مانند تضمین‌های ملک‌الشعرا از غزل سعدی. «ردالمطلع» نیز از دیگر مصادیق تکرار در مصراع است:
ای صبا نکهتی از کوی فلانی به من آر ••• زار و بیمار غمم، راحت جانی به من آر

مصراع اول آن در مقطع نیز تکرار شده است:
دلم از پرده بشد دوش که حافظ می‌گفت ••• ای صبا نکهتی از کوی فلانی به من آر
بدین سبب این آرایه را «ردالمطلع علی المقطع» نیز می‌نامند.

[۱۴] فنون بلاغت و صناعات ادبی، همایی، جلال‌الدین؛ تهران، توس، ۱۳۶۱، دوم، ص۷۲.

در آرایه‌ی «طرد و عکس» یا تبدیل و عکس نیز مصراع تکرار می‌شود، آن‌گونه