توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تکدی (معارف قرآن) ۴۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تکدی (معارف قرآن) ۴۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل تکدی (معارف قرآن) ۴۸ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل تکدی (معارف قرآن) ۴۸ اسلاید در PowerPoint

تکدی یعنی درخواست کمک بلاعوض از دیگران.

فهرست مندرجات

۱ – معنای لغوی تکدی
۱.۱ – تکدی در قرآن با معنای اصطلاحی
۲ – فهرست منابع
۳ – پانویس
۴ – منبع

۱ – معنای لغوی تکدی

تکدی به معنای گدایی کردن، دریوزگی،

[۱] فرهنگ فارسی، ج۱، ص۱۱۲۵، «تکدی».

تکلف در سؤال و حاجت خواهی از این و آن در کوی و برزن ذکر شده است.

[۲] لغت نامه، ج۴، ص۶۰۴۸، «تکدی».

در این مدخل از واژگانی مانند «المعتر»، «السائل» و جملاتی مانند «لایسئلون الناس الحافا» استفاده شده است.
تکدی از ریشه «ک د ی» و در لغت به معنای صلابت

[۳] ترتیب العین، ج ۵، ص ۳۹۵ – ۳۹۶.

[۴] تاج العروس، ج ۱۰، ص ۳۱۰.

[۵] مجمع البحرین، ج ۴، ص ۲۴، «کدی».

، حبس و منع و بخل ورزیدن

[۶] الصحاح، ج ۶، ص ۲۴۷۲.

[۷] لسان العرب، ج ۱۵، ص ۲۱۷.

[۸] القاموس المحیط، ج۴، ص ۳۸۲، «کدی».

آمده است و در کاربرد عام زبان عربی و فارسی به معنای حاجت خواستن از دیگران و به تعبیر دیگر آشکارا گدایی کردن است.

[۹] اقرب الموارد، ج ۴، ص ۵۲۹، «کدی».

[۱۰] لغت نامه، ج ۴، ص ۶۰۴۸، «تکدی».

[۱۱] نضره النعیم، ج ۹، ص ۴۱۶۸.

در متون عربی پیشین از آن به « سؤال »

[۱۲] معجم الفاظ الفقه الجعفری، ص ۲۲۱.

[۱۳] القاموس الفقهی، ص ۱۹۸.

[۱۴] لسان العرب، ج ۱۱، ص ۳۱۸، «سأل».

و در نوشته‌های جدید بیش‌تر به « تسوُّل »

[۱۵] نضره النعیم، ج ۹، ص ۴۱۶۸.

[۱۶] المعجم القانونی، ج ۲، ص۷۲۶ – ۷۲۷.

تعبیر شده است. به کسی که از دیگران حاجت می‌طلبد «متکدی»

[۱۷] لغت نامه، ج ۱۳، ص ۲۰۲۰۹.

[۱۸] فرهنگ بزرگ سخن، ج ۷، ص ۶۶۵۷، «متکدی».

یا «سائل»

[۱۹] لسان العرب، ج ۱۱، ص ۳۱۸، «سأل».

[۲۰] المبسوط، ج ۱، ص ۲۴۷.

[۲۱] العروه الوثقی، ج ۴، ص ۹۸.

یا «متسوّل»

[۲۲] المعجم القانونی، ج ۲، ص ۴۵۲.

[۲۳] العروه الوثقی، ج ۴، ص ۹۸.

[۲۴] نضره النعیم، ج ۹، ص ۴۱۶۸.

می‌گویند.

۱.۱ – تکدی در قرآن با معنای اصطلاحی

تکدی به معنای اصطلاحی آن در قرآن کریم با واژه‌ها و تعبیرات گوناگونی آمده ؛ از جمله:
۱. سؤال و مشتقات آن‌که ۴ بار در قرآن به کار رفته است:«وءاتَی المالَ عَلی حُبِّهِ… والسّائِلین».

[۲۵] بقره/سوره۲، آیه۱۷۷.

[۲۶] ذاریات/سوره۵۱، آیه۱۹.

[۲۷] معارج/سوره۷۰، آیه۲۵.

[۲۸] ضحی/سوره۹۳، آیه۱۰.

۲. قانع و معترّ: این دو واژه به معنای فقیر و محتاج‌اند، با این تفاوت که قانع به داشته هایش قانع است و از هیچ‌کس برآوردن حاجت را نمی‌خواهد ؛ به خلاف معترّ .

[۲۹] جامع البیان، ج ۱۷، ص ۲۲۰.

[۳۰] التبیان، ج ۷، ص ۳۱۹.

[۳۱] فإذا جواهرالکلام، ج ۱۹، ص ۱۶۳.

این مفهوم در احادیث اهل بیت (علیهم‌السلام) نیز آمده است.

[۳۲] قرب الاسناد، ص ۳۵۳.

[۳۳] الکافی، ج ۳، ص ۵۶۵.

[۳۴] الکافی، ج ۴، ص ۵۰۰.

[۳۵] وسائل الشیعه، ج ۹، ص ۱۹۹.

عده‌ای هم گفته‌اند که قانع از دیگران حاجت خود را درخواست می‌کند؛ ولی معتر خود را در معرض کمک دیگران قرار می‌دهد، بی آن‌که از آنان کمک بخواهد.

[۳۶] جامع البیان، ج ۱۷، ص ۲۲۱.

[۳۷] احکام القرآن، ج ۳، ص ۳۱۹.

[۳۸] جواهرالکلام، ج ۱۹، ص ۱۶۳.

هر یک از این دو واژه یک بار در قرآن به کار رفته است:«واَطعِموا القانِعَ والمُعتَرَّ».

[۳۹] حج/سوره۲۲، آیه۳۶.

۳. مسکین به معنای فقیر و تنگدست

[۴۰] القاموس الفقهی، ص ۱۷۸.

[۴۱] تاج العروس، ج ۹، ص ۲۳۷، «سکن».

[۴۲] معجم الفاظ الفقه الجعفری، ص ۳۸۹.

؛ برخی گفته‌اند که مسکین کسی است که تنگدستی‌اش از فقیر بدتر است و برخی وضع مالی او را بهتر از فقیر دانسته‌اند

[۴۳] مجمع البیان، ج ۵، ص ۷۴.

[۴۴] لسان العرب، ج ۱۳، ص ۲۱۴ – ۲۱۶، «سکن».

[۴۵] القاموس الفقهی، ص ۱۷۸.

و عده‌ای بر آن‌اند که فقیر برخلاف مسکین، تنگدستی است که کمک نمی‌طلبد.

[۴۶] مجمع البیان، ج ۵، ص ۷۴.

[۴۷] الفروق اللغویه، ص ۴۱۱ – ۴۱۲.

[۴۸] احکام القرآن، ج ۳، ص ۱۵۷.

از آن رو مسکین بدین نام خوانده می‌شود که وی با درخواست حاجت خود به خواری می‌افتد

[۴۹] مجمع البیان، ج ۵، ص ۷۴.

[۵۰] التفسیر الکبیر، ج ۱۶، ص ۱۰۹.

[۵۱] العروه الوثقی، ج ۴، ص ۹۸.

یا همواره در مقابل دیگران خضوع می‌کند.

[۵۲] تهذیب الکمال، ج ۳، ص ۳۴۵.

[۵۳] معانی القرآن، ج ۳، ص ۲۲۱.

[۵۴] فیض القدیر، ج ۵، ص ۴۵۹.

در برخی احادیث شیعه

[۵۵] معانی الاخبار، ص ۲۰۸.

[۵۶] الکافی الصافی، ج ۳، ص ۳۷۹.

[۵۷] بحارالانوار، ج ۹۶، ص ۲۸۷.

و اهل سنت

[۵۸] جامع البیان، ج ۱۰، ص ۲۰۳.

[۵۹] الدرالمنثور، ج ۳، ص ۲۵۱.

مسکین به «سائل» تفسیر شده است. این واژه بیش از ۲۰ بار در قرآن به کار رفته است ؛ از جمله آیه ۲۴ قلم

[۶۰] قلم/سوره۶۸، آیه۲۴.

«اَن لا یدخُلَنَّهَا الیومَ عَلَیکم مِسکین»، آیه ۸ نساء ،

[۶۱] نساء/سوره۴، آیه۸.

آیه ۶۰ توبه

[۶۲] توبه/سوره۹، آیه۶۰.

و آیه ۸ انسان .

[۶۳] انسان/سوره۷۶، آیه۸.

۴. البائس الفقیر و او کسی است که بر اثر فقر و تنگدستی، در سختی و فشار قرار گیرد

[۶۴] تفسیر قرطبی، ج ۱۲، ص ۴۹.

[۶۵] الدرالمنثور، ج ۴، ص ۳۵۶ – ۳۵۷.

[۶۶] الصافی، ج ۳، ص ۳۷۵.

یا زمینگیر شود.

[۶۷] جامع البیان، ج ۱۷، ص ۱۹۵.

[۶۸] الدرالمنثور، ج ۴، ص ۳۵۷.

برخی گفته‌اند: مراد کسی است که دست نیاز به سوی دیگران می‌گشاید.

[۶۹] جامع البیان، ج ۱۷، ص ۱۹۵.

[۷۰] احکام القرآن، ج ۳، ص ۳۰۹.

[۷۱] مجمع البیان، ج ۷، ص ۱۴۶.

چنین شخصی بائس نامیده می‌شود، زیرا با دراز کردن دست خود به سوی دیگران نیاز و دشواری حال خود را آشکار می‌سازد.

[۷۲] احکام القرآن، ج ۳، ص ۳۰۹.

[۷۳] الفروق اللغویه، ص ۹۰.

قرآن کریم در این آیات و آیاتی دیگر به مباحث گوناگون درباره تکدی پرداخته است؛ مباحثی چون پیشینه تکدی در اقوام و ملل مختلف، دیدگاه اسلام در مورد آن، برخی احکام شرعی تکدی و راه‌های رفع نیاز متکدیان.

۲ – فهرست منابع

(۱) احکام القرآن، الجصاص (م ۳۷۰ ق)، به کوشش عبدالسلام محمد، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۵ ق.
(۲) اسباب النزول، الواحدی (م ۴۶۸ ق)، قاهره، الحلبی و شرکاه، ۱۳۸۸ ق.
(۳) اقرب الموارد، الشرتونی اللبنانی، تهران، دارالاسوه، ۱۴۱۶ ق.
(۴) بحارالانوار، المجلسی (م ۱۱۱۰ ق)، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ ق.
(۵) بدایه المجتهد، ابن رشد القرطبی (م ۵۹۵ ق)، به کوشش خالد العطار، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۵ ق.
(۶) تاج العروس، الزبیدی (م ۱۲۰۵ ق)، بیروت، مکتبه الحیات.
(۷) التبیان، الطوسی (م ۴۶۰ ق)، به کوشش احمد حبیب العاملی، بیروت، دار احیاء التراث العربی.
(۸) تحف العقول، حسن بن شعبه الحرانی (م قرن۴ ق)، به کوشش غفاری، قم، نشر اسلامی، ۱۴۰۴ ق.
(۹) تذکره الفقهاء، العلامه الحلی (م ۷۲۶ ق)، المکتبه المرتضویه.
(۱۰) ترتیب العین، خلیل (م ۱۷۵ ق)، به کوشش المخزومی و دیگران، دارالهجره، ۱۴۰۹ ق.
(۱۱) تفسیر التحریر والتنویر، ابن عاشور (م ۱۳۹۳ ق)، تونس، الدار التونسیه، ۱۹۹۷ م.
(۱۲) تفسیر الجلالین، جلال الدین المحلی (م ۸۶۴ ق)، جلال الدین السیوطی (م ۹۱۱ ق)، بیروت، دارالمعرفه.
(۱۳) تفسیر الصافی، الفیض کاشانی (م ۱۰۹۱ ق)، بیروت، نشر اعلمی، ۱۴۰۲ ق.
(۱۴) تفسیر العیاشی، العیاشی (م ۳۲۰ ق)، به کوشش رسولی محلاّتی، تهران، المکتبه العلمیه الاسلامیه.
(۱۵) تفسیر القرآن العظیم، ابن کثیر (م ۷۷۴ ق)، به کوشش مرعشلی، بیروت، دارالمعرفه، ۱۴۰۹ ق.
(۱۶) تفسیر القمی، القمی (م ۳۰۷ ق)، ب