توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تفسیر تطبیقی قرآن ۵۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تفسیر تطبیقی قرآن ۵۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل تفسیر تطبیقی قرآن ۵۹ اسلاید در PowerPoint :

تفسیر تطبیقی

برای دیگر کاربردها، تفسیر تطبیقی (ابهام‌زدایی) را ببینید.

تفسیر تطبیقی تفسیری کاربردی است و مطالعه مقایسه‌ای تفاسیر مختلف یا قرآن و عهدین است.

فهرست مندرجات

۱ – معرفی تفسیر تطبیقی
۱.۱ – معنای لغوی
۱.۲ – تفسیر تطبیقی در حوزه زبان و فرهنگ عربی
۱.۳ – مهم‌ترین اصول و مبانی تفسیر تطبیقی
۱.۴ – تفسیر تطبیقی در حوزه زبان و فرهنگ فارسی
۲ – گستره تفسیر تطبیقی
۲.۱ – تعریف دیگر
۲.۱.۱ – مانعیت
۲.۱.۲ – تذکر
۳ – مطالعات تطبیقی در حوزه تفسیر
۴ – اهمیت و فواید تفسیر تطبیقی
۴.۱ – فواید تفسیر تطبیقی
۵ – فهرست منابع
۶ – پانویس
۷ – منبع

۱ – معرفی تفسیر تطبیقی

۱.۱ – معنای لغوی

تطبیق در زبان عربی و فارسی دو معنای متفاوت دارد. به تبع آن، عنوان تفسیر تطبیقی نیز در زبان فارسی معنایی متفاوت از معنای تفسیر تطبیقی در زبان عربی دارد، در عربی تطبیق از ماده «ط ب ق» به معنای اجرا، عملی کردن و منطبق ساختن است، بر این اساس تطبیقی یعنی کاربردی، عملی و اجرایی و تطبیق القانون یعنی عملی کردن قانون .

[۱] فرهنگ معاصر عربی فارسی، ص ۳۹۲ – ۳۹۳، «طبق».

این ماده در اصل به معنای نهادن شیء گسترده‌ای بر چیزی مانند خودش است، به طوری که آن را کاملا بپوشاند

[۲] مقاییس اللغه، ص ۵۶۸، «طبق».

، چنان که گویند:«طبّق السّحابُ الجَو» یعنی ابر تمام فضا را پوشاند و «طبّق الغَیمُ السماء» یعنی ابر آسمان را پوشاند و «طبّق الماءُ وجهَ الارضِ» آب همه روی زمین را فراگرفت.

[۳] المعجم الوسیط، ج ۲، ص ۵۵۰، «طبق».

بر همین اساس تطبیق به معنای مسائل و قضایا را تحت یک قاعده یا قانون کلی درآوردن است

[۴] المعجم الوسیط، ج ۲، ص ۵۵۰، «طبق».

، زیرا وقتی قانون یا قاعده‌ای کلی بر مصادیق آن تطبیق می‌شود، در واقع همه آن‌ها را فراگرفته، زیر چتر خود می‌پوشاند؛ اما در فارسی تطبیق به معنای برابر کردن دو چیز با هم، و با هم مطابق ساختن به کار می‌رود.

[۵] فرهنگ فارسی، ج ۱، ص ۱۰۹۵، «تطبیق».

هریک از این دو معنا نوعی تفسیر تطبیقی متفاوت با دیگری را موجب گشته است:

۱.۲ – تفسیر تطبیقی در حوزه زبان و فرهنگ عربی

در حوزه زبان و فرهنگ عربی مراد از تفسیر تطبیقی، کاربردی کردن تعالیم قرآن و تطبیق و اجرای تعالیم و دستورات کلی آن در زندگی و منطبق ساختن آن‌ها بر قاعده های جزئی‌تر و مصادیق عینی است، چنان که غالب حسن، در کتاب مداخل جدیده للتفسیر ، نخستین فصل کتاب را به پاورپوینت کامل تفسیر تطبیقی قرآن ۵۹ اسلاید در PowerPoint کریم اختصاص داده و در آن به تطبیق ۷ قاعده کلی از قواعد قرآنی بر قواعد جزئی‌تر بحث کرده است.

[۶] مدخل جدیده، ص ۱۱ – ۲۹.

بعضی از تفسیرپژوهان فارسی زبان نیز تفسیر تطبیقی را در همین معنا به کار برده، آن را روشی برای بیان پیام قرآن می‌دانند. اینان فایده تفسیر تطبیقی به این معنا را آماده کردن مخاطبان برای دریافت آن بخش از پیام‌های قرآن دانسته‌اند که مناسب با شرایط زمانی و مکانی خاص نوشته شده و تفسیر راهنما اثر اکبر هاشمی رفسنجانی و تفسیر نور اثر محسن قرائتی را از نمونه‌های بارز تفسیر تطبیقی معرفی کرده‌اند.

[۷] دانشنامه قرآن، ج ۱، ص ۶۴۱.

مهم‌ترین اصول و مبانی این نوع تفسیر تطبیقی عبارت‌اند از:

۱.۳ – مهم‌ترین اصول و مبانی تفسیر تطبیقی

أ. اصول و مبانی عملی حاکم بر عصر پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) و صحابه در همه عصرها جاری‌اند.
ب. با وجود تحولات فزاینده در زندگی انسان و دگرگونی نیازها، رهنمودهای قرآن از بعد تربیتی، هدایتی و عمل، برای همه عصرها می‌توانند سازنده و برانگیزاننده باشند. شایان ذکر است که دسته بندی مطالب استنباط شده و نتیجه گیری از آن ها، به کار گرفتن جدول‌های موضوعی درباره آیات مربوط و تحلیل خصوصیات آیات و مضامین قصه‌ها، استفاده از نقشه های جغرافیایی و به کارگیری مثال برای جذابیت بیش‌تر از کارهای لازمی هستند که باید انجام شوند.

[۸] دانشنامه قرآن، ج ۱، ص ۶۴۱ – ۶۴۲.

تفسیر تطبیقی به تفسیر جهت داده، قرآن را در متن زندگی مسلمان قرار می‌دهد، تا همواره از هر آیه ، پیام و رهنمود مناسب را دریابند.

[۹] دانشنامه قرآن، ج ۱، ص۶۴۱.

این نوع تفسیر تطبیقی یعنی کاربردی و اجرایی کردن تفسیر در میان پیروان کتب مقدس نیز سابقه دارد؛ به گفته ماسترمیدیا در کتابی که با عنوان التفسیر التطبیقی لکتاب المقدس به زبان عربی ترجمه شده گروهی از کشیشان و معلمان طوایف مختلف مسیحی به تهیه تفسیر تطبیقی کتاب مقدس مبادرت کردند. در این تفسیر تطبیقی همه آنچه را که به فهم شرایط و ظروف زمانی و فضای عمومی حاکم مربوط می‌شود که فقره‌ای از کتاب مقدس در آن نوشته شده تقدیم مخاطب کرده و در کنار شرح کلمات و عبارات دشوار، معلومات و اطلاعات تاریخی فراوانی به مخاطب داده شده است؛ همچنین مخاطب را در کشف ارتباط بخشی از فقرات کتاب مقدس با بخش دیگر آن مدد می‌رساند. در عین حال تفسیر تطبیقی تنها به تقدیم اطلاعات ادبی و تفسیر آن‌ها بسنده نمی‌کند، بلکه مخاطب را به سمت تطبیق عملی و اجرا و پیاده کردن آن‌ها سوق می‌دهد.

[۱۰] التفسیر التطبیقی، ص ۲ – ۴.

۱.۴ – تفسیر تطبیقی در حوزه زبان و فرهنگ فارسی

اما در حوزه زبان و فرهنگ فارسی مقصود از تفسیر تطبیقی، مطالعه‌ای مقایسه‌ای در حوزه تفسیر است. این مقایسه می‌تواند در حوزه‌هایی متنوع از تفسیر آیات قرآن و نیز میان تفاسیر متنوع و مختلف اسلامی از قرآن کریم انجام گیرد.
به نظر می‌رسد تفسیر تطبیقی به این معنا که با معنای تطبیق در کاربرد فارسی‌اش قرابت دارد متأثر از رواج اصطلاح تطبیق در ادبیات فارسی است که امروزه رشته مستقلی با نام ادبیات تطبیقی پدید آمده است. ادبیات تطبیقی برگردان (Litteratur Comparee) در زبان فرانسه است. این مبحث در اواسط قرن نوزدهم میلادی در فرانسه پدید آمد و از آن پس در حوزه ادبیات برای خود جایی باز کرد.

[۱۱] جام جهان بین، ص ۲۶۶.

ادبیات تطبیقی درباره ادبیات ملی و روابط تاریخی آن با ادبیات ملت های دیگر و بررسی چگونگی این ارتباط و اثرپذیری آن‌ها از یکدیگر بحث می‌کند.

[۱۲] ادبیات تطبیقی، ندا، ص ۱۰.

قلمرو ادبیات تطبیقی شامل بررسی موارد مشابه در کشورهای مختلف است و اختلاف در زبان، نخستین شرط مطالعه تطبیقی میان دو اثر است.

[۱۳] جام جهان بین، ص ۲۶۶.

پس از ادبیات، مطالعه و پژوهش تطبیقی در حوزه‌های دیگر علوم همچون فقه، اصول فقه و تفسیر نیز جای باز کرد. البته مفهوم تطبیق در تفسیر یا فقه تطبیقی عام‌تر از ادبیات تطبیقی است و به مطالعه تطبیقی میان دو زبان مختلف محدود نمی‌شود.
امروزه در فرهنگ فارسی همین معنا از «تفسیر تطبیقی» مقصود است نه معنای نخست. در زبان و فرهنگ عربی از این نوع تفسیر تطبیقی گاه به تفسیر مقارَن یا مقارنه‌ای و گاه به تفسیر موازَن یا موازنه‌ای تعبیر می‌شود.

[۱۴] المفسرون حیاتهم و منهجهم، ص ۵۱.

البته تعبیر به موازنه صحیح‌تر و دقیق تر از مقارنه و حتی مقایسه است.

[۱۵] ادبیات تطبیقی، هلال، ص ۳۱ – ۳۲.

۲ – گستره تفسیر تطبیقی

بعضی تفسیر تطبیقی را چنین تعریف کرده‌اند که مفسر آیاتی از قرآن را محور قرار داده، سپس به جست و جوی آرای مفسران اعم از قدما و متأخران و اعم از این‌که روش تفسیری آن‌ها عقلی یا نقلی باشد همراه با ذکر وجوه و احتمالات مطرح شده از سوی آنان برآمده، به مقایسه و ارزیابی میان آن‌ها بپردازد.

[۱۶] المفسرون حیاتهم و منهجهم، ص ۵۱.

بعضی دیگر تفسیر تطبیقی یا مقارَن را به بررسی مقایسه‌ای میان دیدگاه های شیعه و اهل سنت درباره مفاهیم قرآن محدود کرده، می‌گویند: مراد از این تطبیق، مقایسه میان دو مکتب از مکاتب تفسیری و روش‌های گوناگون تفسیری چون روش ادبی، روایی و کلامی نیست، بلکه بررسی تطبیقی تفسیر آیات، فارغ از روش‌ها و مکاتب تنها بر اساس دو منظر شیعی و اهل سنت است.

[۱۷] تفسیر تطبیقی، ص ۱۳.

اما هر دو تعریف به ویژه تعریف دوم به صورت جزئی تنها به بعضی از ابعاد تفسیر تطبیقی نظر دارند، زیرا دامنه تفسیر تطبیقی می‌تواند بسیار فراتر از مطالعه تطبیقی آرای مفسران شیعه درباره مفاهیم قرآن یا حتی در محدوده بررسی آرای مفسران قدیم و جدید و ارزیابی آن بوده و به حوزه مطالعات تطبیقی میان قرآن و عهدین یا میان دو مکتب تفسیری یا دو روش تفسیری و… تعمیم داده شود.

۲.۱ – تعریف دیگر

دیگری می‌گوید: تفسیر تطبیقی (مقارَن) آن است که مفسر آیه یا آیاتی را برگزیند و همه نصوص مرتبط با موضوع آن آیه، اعم از سایر آیات قرآنی، احادیث نبوی، اقوال صحابه و تابعان و سایر مفسران و نصوص سایر کتاب های آسمانی مرتبط با آیه را گرد آورد و میان آن‌ها مقایسه کند و آرا را با یکدیگر سنجیده، ادله هریک را بیان و با ترجیح دیدگاه برتر سایر دیدگاه‌ها را نقد کند.

[۱۸] بحوث فی اصول التفسیر، ص ۶۰.

۲.۱.۱ – مانعیت

این تعریف نیز مانعیت ندارد، زیرا در هر تفسیر تطبیقی‌ای لازم نیست از مطالب سایر کتب آسمانی نیز بحث شود یا گردآوری آیات قرآن و احادیث معصومان در تفسیر یک آیه و مقایسه میان آن‌ها شرط تفسیر موضوعی است نه تفسیر تطبیقی، بنابراین به نظر می‌رسد همان گونه که بعضی در تعریف مطالعه تطبی