توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بعثت (فرهنگ‌فقه‌مطابق‌مذهب‌اهل‌بیت) ۷۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بعثت (فرهنگ‌فقه‌مطابق‌مذهب‌اهل‌بیت) ۷۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل بعثت (فرهنگ‌فقه‌مطابق‌مذهب‌اهل‌بیت) ۷۱ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل بعثت (فرهنگ‌فقه‌مطابق‌مذهب‌اهل‌بیت) ۷۱ اسلاید در PowerPoint

بعثت، به برانگیختن پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم) به رسالت و پیامبری از جانب خدا و آغاز دین اسلام اشاره دارد. براساس روایات منقول از معصومان (علیهم‌السّلام)، علمای امامیه بعثت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) را در ۲۷ رجب و بنا به قولی دیگر ۱۷ ماه مبارک رمضان می‌دانند.
بعثت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم) مهم‌ترین فراز از تاریخ اسلام است که به‌عنوان حادثه‌ای بزرگ و عظیم نقش مهم و تأثیرگذاری در سرنوشت انسان‌ها داشته و برای شناساندن حقایقی به بشر بود، که پیامبران پیشین به تناسب رشد فکری جوامع بشری، بخشی از آن را بازگو نمودند؛ حقایقی که بشر درباره آن جهل نسبی و یا مطلق داشته است.

فهرست مندرجات

۱ – واژه‌شناسی
۲ – فلسفه و اهمیت
۳ – نشانه‌های بعثت پیامبر
۴ – حالات روحی پیامبر قبل از بعثت
۵ – دین پیامبر پیش از بعثت
۶ – مراحل بعثت
۶.۱ – مکان
۶.۲ – مدت وقوف در غار حراء
۶.۳ – نزول جبرئیل
۶.۴ – حوادث مقارن با بعثت
۶.۵ – آغاز رسالت
۷ – برخی از احکام پس از بعثت
۸ – پانویس
۹ – منابع

۱ – واژه‌شناسی

«بعثت» از ماده (بعث) به معنای برانگیختن و فرستادن است.

[۱] جوهری، اسماعیل بن حماد، الصحاح، ج۱، ص۲۷۳.

[۲] ابن زکریا، احمد بن فارس، معجم مقاییس اللغه، ج۱، ص۲۶۶.

و در شرع، فرستادن خداوند است، انسانی را به سوی جن و انس ‌یا بعضی از آنها تا آنان را به راه حق، دعوت کند و شرط آن دعوی پیغمبری و اظهار معجزه باشد.

[۳] دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه دهخدا، ج۳، ص۴۲۲۷.

[۴] دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه دهخدا، ج۳، ص۴۲۲۸.

از آن به مناسبت در باب نکاح سخن رفته است.
به‌طوری که در آیات قرآن و احادیث اهل‌بیت (علیه‌السّلام) بیان گردیده است، خداوند متعال در زمان‌های مناسب پیامبرانی را برای هدایت مردم برانگیخته و هیچ قومی را بدون راهنمای الهی وانگذاشته است.

۲ – فلسفه و اهمیت

بعثت پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم)، حادثه‌ای بس بزرگ در سرنوشت، هدایت بشری بوده و عظمت این امر عاملی بود که خداوند متعال به‌عنوان مقدمه این امر بزرگ، تربیت و پرورش آن حضرت را به‌عهده داشته و ایشان را برای آینده دشواری که در پیش رو داشتند، آماده سازد.
بعثت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و معجزه جاویدش قرآن برای شناساندن حقایقی به بشر بود که پیامبران پیشین به تناسب رشد فکری جوامع بشری، بخشی از آن را بازگو کردند؛ حقایقی که بشر درباره آن جهل نسبی و یا مطلق داشته است. حقایقی همچون: منشا هستی و علت آن، سرانجام حیات دنیوی بشر و سرنوشت او پس از مرگ است.
بعثت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) منشا بزرگ‌ترین تحولات فکری عقیدتی جوامع بشری به‌شمار می‌رود؛ با این‌حال، سیره‌نویسان از آن غفلت کرده‌اند. روایات مجعول و بی‌اساس آنان در این‌باره، نه تنها دون ‌شان آخرین پیامبر خداست؛ بلکه حتی با ادراکات بشری نیز سازگاری ندارد؛

[۵] زینی دحلان، احمد، حاشیه الحلبی الشافعی، ج۱، ص۳۳ـ۴۲.

اما چون بررسی آن در مقاله‌ای کوتاه نمی‌گنجد، تنها به ارائه رخداد بعثت با توجه به روایات و احادیث معتبر از دیدگاه شیعه اکتفا می‌شود.
حضرت علی (علیه‌السّلام) دربار فلسفه بعثت پیامبر خاتم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) می‌فرمایند: «خداوند سبحان، برای وفای به وعد خود و کامل گردانیدن دوران نبوّت، حضرت محمّد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) را مبعوث کرد؛ و از هم‌ پیامبران پیمان پذیرش نبوت او را گرفته بود، نشانه‌های او شهرت داشت؛ و تولدش بر همه مبارک بود. در روزگاری که مردم روی زمین دارای مذاهب پراکنده، خواسته‌های گوناگون و روش‌های متفاوت بودند؛ عده‌ای خدا را به پدیده‌ها تشبیه کرده و گروهی نام‌های ارزشمند خدا را انکار و به بت‌ها نسبت می‌دادند و برخی به غیر خدا اشاره می‌کردند. پس خدای سبحان، مردم را به وسیله پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) از گمراهی نجات داد و هدایت کرد و از جهالت رهایی بخشید. سپس دیدار خود را برای پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) برگزید و آنچه نزد خود داشت برای او پسندید و او را با کوچ‌دادن از دنیا گرامی داشت.»

[۶] امام علی (علیه‌السلام)، نهج‌البلاغه، ترجمه محمد دشتی، خطبه اول، ص۵.

۳ – نشانه‌های بعثت پیامبر

برخی از خصوصیات و نشانه‌های ظهور آن حضرت در کتب و اخبار ادیان پیشین مطرح بوده و بسیاری از اهل کتاب و اعراب مشرک نیز با آن آشنائی قبلی داشتند. قرآن کریم در این زمینه می‌فرماید: «الَّذِینَ ءَاتَیْنَهُمُ الْکِتَابَ یَعْرِفُونَهُ‌و کَمَا یَعْرِفُونَ اَبْنَآءَهُمْ وَ اِنَّ فَرِیقًا مِّنْهُمْ لَیَکْتُمُونَ الْحَقَّ وَ هُمْ یعلمون؛

[۷] بقره/سوره۲، آیه۱۴۶.

کسانی که به ایشان کتاب (آسمانی) داده‌ایم، همان‌گونه که پسران خود را می‌شناسند، او (محمد) را می‌شناسند و مسلماً گروهی از ایشان حقیقت را نهفته می‌دارند، و خودشان هم می‌دانند.»
بعثت، انقلابی بزرگ بر ضد جهل، گمراهی، فساد و تباهی است و سزاوار منت‌گذاری خداوند و در بردارند حکمت و تربیت است: «لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَی الْمُؤْمِنِینَ اِذْ بَعَثَ فِیهِمْ رَسُولًا مِّنْ اَنفُسِهِمْ یَتْلُواْ عَلَیْهِمْ ءَایَتِهِ‌ وَ یُزَکِّیهِمْ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَهَ وَاِن کَانُواْ مِن قَبْلُ لَفِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ؛

[۸] آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۶۴.

به یقین، خدا بر مؤمنان منّت نهاد (که) پیامبری از خودشان در میان آنان برانگیخت، تا آیات خود را بر ایشان تلاوت کند و پاکشان گرداند و کتاب و حکمت به آنان بیاموزد، و قطعاً پیش از آن در گمراهی آشکاری بودند.»

۴ – حالات روحی پیامبر قبل از بعثت

در پی همین تربیت الهی بود که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم) در سال‌های قبل از بعثت نیز حالات فوق‌العاده معنوی و مشاهدات روحانی داشته و در نتیجه ایشان تمام این دوران را با پاکی و طهارت و معنویت سپری کرده‌اند. حضرت علی (علیه‌السلام) می‌فرمایند: خداوند بزرگترین فرشته خود را از خردسالی پیامبر، همدم و همراه ایشان ساخت. این فرشته در تمام لحظات شبانه روز با آن حضرت همراه بود و او را به راه‌های بزرگواری و اخلاق پسندیده و شایسته رهبری می‌کرد.

پیامبر به دلیل همین حالات معنوی و طهارت روحی، ناگزیر از وضع نابسامان مردم و از جهل و فسادی که بر جامعه آن روز و به‌ویژه در شهر مکه، حاکم بود، رنج می‌بردند. همچنین به منظور تفکر و عبادت در مکانی خلوت، مدتی محدود در سال را از آنها کناره می‌گرفتند و به کوه حرا می‌رفتند. این کناره‌گیری برای حنفا و برخی یکتاپرستان قبل از پیامبر نیز وجود داشته است. می‌گویند عبدالمطلب، جد بزرگوار پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم) پایه‌گذار این رسم بوده است. او به هنگام ماه رمضان برای خلوت و عبادت به کوه می‌رفت و مستمندانی را که از آنجا می‌گذشتند، اطعام می‌نمود. در واقع می‌توان گفت که این خلوت‌گزینی، زمینه‌ای برای تقویت هرچه بیشتر حیات روحانی رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم) و مقدمه‌ای برای بعثت و نزول وحی به آن حضرت بوده است. در دوران این خلوت‌گزینی‌ها نیز چون سایر مراحل مختلف زندگی رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم)، حضرت علی (علیه‌السلام) که پرورش یافته در خانه پیامبر و دامان ایشان است، آن حضرت را همراهی می‌کرد و گاهی اوقات برای ایشان آذوقه می‌برد.

۵ – دین پیامبر پیش از بعثت

درباره دین خاتم انبیا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) قبل از بعثت، اقوال گوناگونی وجود دارد که پرداختن به آنها نیازمند پژوهشی مستقل است و از آن میان به طرح صحیح‌ترین اقوال مورد اتفاق علمای شیعه و علمای سنی اکتفا خواهد شد. رسول‌ اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و سرپرستان بزرگوار آن حضرت (عبدالمطلب و ابوطالب)، از بازماندگان دین یکتاپرستی و شریعت ابراهیم بوده‌اند.

[۹] زمخشری، محمود بن عمر، تفسیر الکشاف، ج۱، ص۱۹۴.

[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۱، ص۴۰۳.

که در قرآن «حنفا» خوانده می‌شوند.

[۱۱] بقره/سوره۲، آیه۱۳۵.

و انزوای آنان را برای خلوت و مناجات با خدا «تحنف» تا «تحنث» نامیده‌اند؛ اما این، بدان‌ معنا نیست که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) پیش از بعثت از شریعت انبیای پیشین پیروی (برخی بر این عقیده‌اند که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) قبل از بعثت، تابع یکی از ادیان الهی بوده است. برخی از علمای اهل‌سنت، مانند: غزالی، قاضی عبدالجبار، سیف‌الدین آمدی، تاج‌الدین عبدالوهاب سبکی و برخی از علمای شیعه، مانند: سید مرتضی بر این عقیده‌اند) می‌کرده است؛ بلکه بدان معناست که در اصول اعتقادی، همچون: توحید، معاد، مکارم اخلاقی و صبر بر آزار معاندان و مشرکان، همانند انبیای الهی، استوار و ثابت‌قدم بوده است.
بنابر گفتار علی (علیه‌السّلام) که آگاه‌ترین شخص به احوال رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) است از همان زمان که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) از شیر گرفته شد، خداوند، بزرگ‌ترین فرشته‌اش را با وی قرین ساخت تا همواره او را به زیباترین خلق و خوی هدایت کند؛

[۱۲] مسعودی، علی بن حسین، مروج الذهب، ج۱، ص۸۹.

چنان‌که خود حضرت می‌فرماید: «کنت نبیاً و آدم بین الروح و الجسد؛

[۱۳] مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۱۸، ص۲۷۸.

من نبی بودم در حالی که هنوز روح به کالبد آدم دمیده نشده بود.»
بنابراین نظر صحیح مورد توافق علمای شیعه و سنی این است که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) تابع هیچ‌یک از ادیان و شرایع قبل از اسلام نبود؛ بلکه به شریعت خود عمل می‌کرد و هدایت خاص خداوند، وحی و الهام به او می‌رسید.

۶ – مراحل بعثت

خدای متعال قبل از رسیدن پیامبر به مقام بعثت، زمینه‌هایی را برای ایشان مهیا کرد، از جمله‌ آنها: خواب‌های صادقه و شنیدن صدای غیبی و در نهایت روئیت جناب جبرائیل بود.

پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در آستانه بعثت، خواب‌هایی می‌دید که به همان صورت در خارج به وقوع می‌پیوست،

[۱۴] ازرقی، محمد بن عبدالله، اخبار مکه، ج۲، ص۲۰۴.

و گاه فرشته‌ای او را «رسول الله» خطاب می‌کرد.

[۱۵] ابن ابی‌ الحدید، عبدالحمید، شر‌ح ‌نهج البلاغه، ج۳، ص۲۰۷.

آن حضرت از سی و هفت سالگی، حالاتی روحانی داشت و احساس می‌کرد دریچه‌ای از غیب به رویش باز شده است؛ زیرا نور مخصوصی می‌دید و اسراری بر ایشان فاش می‌شد. بارها سروش غیبی را می‌شنید؛ ولی او را نمی‌دید،

[۱۶] ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایه و النهایه، ج۲، ص۷۱۳.

[۱۷] حلبی شافعی، نورالدین، انسان العیون فی سیره‌ الامین المامون، ج۱، ص۳۸۰-۳۸۱.

و چه بسیار که او را از درخت و کوه، ندا می‌کرد.

[۱۸] جامی، عبدالرحمان، شواهد النبوه، ص۱۳۹.

آن حضرت در آستانه بعثت، جبرئیل را می‌دید، در حالی که او را رسول‌الله خطاب می‌کرد.

[۱۹] ابن‌ شهر‌آشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابی طالب، ج۱، ص۴۱.

هرچه زمان بعثت نزدیک‌تر می‌شد، مدت تحنث در غار حراء و میل به تفکر و عبادت در او فزونی می‌یافت.

۶.۱ – مکان

«غار حراء» واقع در قله «کوه نور»، از معروف‌ترین کوه‌های مکه و با ارتفاع ۲۰۰ متر در دو فرسنگی شهر