توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اصل صلاحیت شخصی در حقوق ۲۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اصل صلاحیت شخصی در حقوق ۲۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اصل صلاحیت شخصی در حقوق ۲۱ اسلاید در PowerPoint :

صلاحیت شخصی

صلاحیت شخصی از اصطلاحات حقوقی، عبارت است از این‌که قانون‌گذار مرجع ذی‌صلاحی را جهت رسیدگی به جرایم افراد خاص به جهت شخصیت یا موقعیت شغلی و … تعیین نماید. در این تحقیق به مفهوم، شیوه‌ی قانون‌گذار در تعیین صلاحیت شخصی، جرایم رؤسای سه قوه و … پرداخته می‌شود.

فهرست مندرجات

۱ – مفهوم
۲ – شیوه‌ی قانون‌گذار
۲.۱ – موضوعیت داشتن شخصیت
۲.۲ – موضوعیت داشتن جایگاه
۳ – جرایم روسای سه قوه
۴ – پانویس
۵ – منبع

۱ – مفهوم

صلاحیت در لغت به معنای شایسته بودن، صالح بودن و درخور بودن می‌باشد.

[۱] عمید، حسن، فرهنگ عمید، تهران، امیرکبیر، ۱۳۸۱، چ ۲۴، ص۱۳۶۵.

صلاحیت شخصی صلاحیتی است که قانون‌گذار با توجه به مقام، شخصیت، موقعیت شغلی و سنی مرتکب جرم تعیین می‌کند بدین‌سان ممکن است دادگاهی که از لحاظ محلّی صلاحیت رسیدگی به یک موضوع را ندارد، برای رسیدگی به جرایم افراد خاصی اختصاص یابد. در واقع قانون‌گذار بدون توجه به محل وقوع جرم و فقط با توجه به شخص مرتکب، دادگاه صالح دیگری را صالح به رسیدگی می‌داند.

[۲] جوانمرد، بهروز، فرایند دادرسی در حقوق کیفری کنونی، تهران، بهنامی، ۱۳۸۸، ص۲۲۶.

مثلاً جرایم اعضای نیروهای مسلح طبق قانون آیین دادرسی نیروهای مسلح در دادسراها و دادگاه‌های نظامی رسیدگی می‌شود و یا جرایم روحانیون با توجه به وضعیت شغلی آن‌ها در صلاحیت دادسراها و دادگاه‌های ویژه‌ی روحانیت می‌باشد. زیرا قانون‌گذار بر اساس موقعیت شغلی‌شان ارتکاب برخی از اعمال خاص را جرم می‌شناسد، حال آنکه اگر این اعمال توسط افراد عادی انجام شود جرم محسوب نمی‌شود.

[۳] گلدوست جویباری، رجب، کلیات آیین دادرسی کیفری، تهران، جنگل، ۱۳۸۶، ص۱۲۵.

مثل: خوابیدن سر پست برای نظامیان یا رعایت نکردن شئون برای روحانیون.

۲ – شیوه‌ی قانون‌گذار

قانون‌گذار به دو شیوه صلاحیت شخصی را در قوانین به رسمیت شناخته است.

۲.۱ – موضوعیت داشتن شخصیت

الف: گاهی صلاحیت شخصی ضابطه‌ی تعیین صلاحیت ذاتی قرار داده شده و رسیدگی به اتهامات افراد معین در صلاحیت مرجع خاصی قرار گرفته است.

[۴] خالقی، علی، آیین دادرسی کیفری، تهران، شهر دانش، چ دوم، ۱۳۸۸، ص۲۸۲.

مثلاً ماده ۲۱۹ و ۲۲۰،

[۵] قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری، ماده ۲۱۹ و ۲۲۰.

رسیدگی به جرایم اشخاص کمتر از ۱۸ سال را در صلاحیت شعب ویژه‌ی اطفال در دادگاه‌های عمومی قرار داده است. ماده ۲۱۹،

[۶] قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری، ماده ۲۱۹.

بیان می‌کند: «در هر حوزه‌ی قضایی و در صورت نیاز یک یک یا چند شعبه از دادگاه‌های عمومی برای رسیدگی به کلیه جرایم اطفال اختصاص داده می‌شود…» تبصره ماده‌ی ۲۲۰،

[۷] قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری، ماده ۲۲۰، تبصره.

نیز می‌گوید: «به کلیه‌ی جرایم اشخاص بالغ کمتر از ۱۸ سال تمام نیز در دادگاه اطفال طبق مقررات عمومی رسیدگی می‌شود».

۲.۲ – موضوعیت داشتن جایگاه

گاهی صلاحیت شخصی بر اساس شخصیت مرتکب، هم ملاک صلاحیت ذاتی و هم ملاک صلاحیت محلی شناخته شده است و بدین ترتیب، قانون‌گذار رسیدگی به کلیه‌ی جرایم اشخاص معین را در صلاحیت دادگاه محلی معینِ دادگاه‌های دیگر قرار داده است.