توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اسعد بن عبد‌القاهر‌ اصفهانی‌ ۱۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اسعد بن عبد‌القاهر‌ اصفهانی‌ ۱۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اسعد بن عبد‌القاهر‌ اصفهانی‌ ۱۴ اسلاید در PowerPoint :

ابی‌شفروه اسعد بن عبدالقاهر شفروه اصفهانی

ابی‌شفروه اسعد بن عبدالقاهر شفروه اصفهانی، از فقهاء و علماء شیعه اصفهان در قرن هفتم هجری بوده است.

فهرست مندرجات

۱ – خاندان ابن‌شفروه
۲ – معرفی اجمالی
۳ – آثار و تالیفات
۴ – پانویس
۵ – منبع

۱ – خاندان ابن‌شفروه

«ابن‌شفروه» شهرت تعدادی از شعراء، ادباء، محدّثین و فضلای اصفهان است که به «آل‌شفروه» نیز معروف بوده‌اند. «شفروه» را به صورت‌های مختلف همچون «سفروه»، «سفرویه»، «سقرویه»، «شبروه»، «شقروه» و «شوروه» ضبط نموده‌اند. برخی از نویسندگان نیز «شفروه» را منسوب به دیهی به نام «شقروه» می‌دانند، و گویند که آن دیه همان است که در زمان حاضر «پزوه» در خوراسکان گفته می‌شود؛ امّا نمونه خطّ یکی از افراد این خاندان که در قرن هشتم می‌زیسته، موجود است که به صراحت، نسب خود را «شفروه» می‌نویسد؛ لذا «شفروه» نام شخص است، و نه نام مکان؛ لذا تمام توجیهات قبلی، بی مورد است. در مذهب افراد این خاندان نیز اختلاف است، و عموما آنان را حنفی می‌نویسند؛ لکن یک نفر از آنان مسلّما شیعه امامی و از بزرگان مفاخر تشیّع بوده، و دو نفر از آن‌ها نیز مظنون به تشیّع می‌باشند. این خاندان در اصفهان و ساکن این شهر بوده‌اند؛ لکن یک نفر در شیراز، و چند نفر نیز در قزوین ساکن بوده‌اند. از این رو آن‌ها را گاه اصفهانی، و زمانی قزوینی گفته‌اند.

۲ – معرفی اجمالی

شیخ ابی‌السّعادات اسعد بن عبدالقاهر بن سعد شفروه اصفهانی، از اجلّه فقهاء و علماء شیعه در قرن هفتم هجری است. صاحب عنوان از مشایخ جناب سیّدرضی الدّین علیّ بن طاووس است، و جناب خواجه نصیرالدّین طوسی و میثم بن علی بحرانی از او روایت کرده‌اند. در اعیان الشّیعه وی را شاگرد طوسی و بحرانی معرّفی می‌کند، و در روضات الجنّات از مشایخ آن دو می‌نویسد، و ظاهرا قول صاحب روضات، معتبر می‌باشد. وفات وی را در ماه صفر ۶۳۵ق نوشته‌اند؛ امّا این تاریخ، زمان دریافت اجازه شیخ ابوالسّعادات از سیّد بن طاووس در جانب شرقی بغداد است، در هدیه العارفین وفات او را حدود ۶۴۰ می‌نویسد.

۳ – آثار و تالیفات

کتب زیر از تالیفات او است:
۱. اکسیر السّعادتین؛
۲. توجیه السّؤالات در نقل اشکالات؛
۳. جامع الدلا