توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ارض (مفردات نهج البلاغه) ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ارض (مفردات نهج البلاغه) ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ارض (مفردات نهج البلاغه) ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

ارض (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ارض یکی از مفردات نهج البلاغه، در بسیاری از موارد در بیان امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) بکار رفته است. چگونگی شکل‌گیری و بوجود آمدن زمین، نقش کوه‌ها در ثبات زمین و ادبیات بکارگیری این کلمه در بیان امام علی (علیه‌السلام) از موضوعاتی هستند که در این مقاله بدان پرداخته شده است.

فهرست مندرجات

۱ – انواع کاربردها
۱.۱ – چگونگی خلقت زمین
۱.۱.۱ – بیان مفردات
۱.۲ – خطبه‌ی اشباح
۱.۲.۱ – شرح لغات
۱.۳ – نقش کوه‌ها
۱.۴ – مرکز زمین
۱.۵ – هسته مرکزی زمین
۱.۶ – ادبیات بکار گیری
۲ – پانویس
۳ – منبع

۱ – انواع کاربردها

در رابطه با «ارض» که زمین ماست در نهج البلاغه مطالب گوناگونی آمده و این کلمه به صورت مفرد و جمع مجموعا حدود ۱۱۹ بار به کار رفته است، ما از میان آن مطالب سه مطلب را انتخاب کرده، و مورد بررسی قرار می‌دهیم.
اول: خلقت زمین.
دوم: کوه‌ها که زمین را از اضطراب و شکافته شدن مانع هستند.
سوّم: مفرد و جمع به کار رفتن آن، با آن‌که در قرآن پیوسته مفرد آمده است.

۱.۱ – چگونگی خلقت زمین

بررسی موضوع اوّل: از «نهج البلاغه» معلوم می‌شود که زمین در ابتدا به صورت مذاب بوده و سپس سطح آن منجمد شده و دریای وسط آن مهار گردیده و به صورت فعلی در آمده است و کوه‌ها که ریش‌شان در زمین فرو رفته، زمین را از تلاطم نگاه داشته‌اند و مواد مذاب آن، که گاهی در اثر آتشفشان بیرون می‌جهد شاهد گویای این مدعّاست. در روایات آمده: اولیّن قسمت منجمد شده، جای کعبه بوده است، امام علی (صلوات‌الله‌علیه) در ذکر شواهد توحید چنین می‌فرماید: «کبس الارض علی مور امواج مستفلحه و لجج بحار زاخره، تلتطم اواذی امواجها و تصطفق متقاذفات اثباجها و ترغو زبدا کالفحول عند هیاجها، فخضع جماح الماء المتلاطم لثقل حملها و سکن هیچ ارتمائه اذ وطئته بکلکلها، و ذلّ مستخذیا اذ تمعّکت علیه بکواهلها، فاصبح بعد اصطخاب امواجه ساجیا مقهورا و فی حکمه الذّل منقادا اسیرا و سکنت الارض مدحّوه فی لجّه تیارّه…؛

[۱] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۳۱، خطبه۹۱.

یعنی: زمین را پوشانید پر تلاطم امواج سرکش و سهمگین و بر دریاهای عمیق و پر از موج، در حالیکه بالای امواج آن تلاطم می‌کرد و تنوره‌ها و‌انداخته‌های شانه‌های آن به شدت در اهتزاز و حرکت بود، و می‌خروشید و کف می‌انداخت مانند: شتر نری که به هیجان آمده است، تا بالاخره سرکشی و جوشش آب متلاطم در اثر سنگینی پوست زمین آرام گرفت و هیجان و تلاطمش از کار افتاد؛ که زمین سینه‌اش را بر آن نهاد و ذلیل و خاضع گردید، به جهت گذاشتن زمین شانه‌هایش را بر آن! در نتیجه پس از خروشیدن آرام گرفت و در دو طرف دهان لگام اسیر و مطیع گردید، و ایستاد به طور گسترده بر دریای مواج و ژرف.» این کلام نشان می‌دهد: زمین در اوّل دریای مواج، همه جایش امواج و پیوسته در تلاطم و نا آرامی بوده، و مواد مذاب درون آن نشان می‌دهد که آن دریای بیکران همه‌اش مذاب بوده است، خداوند در اثر کم کردن حرکت، آن‌را بسردی آورد، در نتیجه به تدریج سطح آن منجمد شد و ضخیم گردید تا توانست دریای درون را مهار نماید و برای خلقت انسان و حیوان آماده گردد. این مطلب با این بیان در اسلام برای اولین بار فقط در زبان امام (صلوات‌الله‌علیه) مطرح شده است و قبل از وی سابقه‌ای ندارد، آری او باب علم رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌و‌سلّم) بود که فرمود: «انا مدینه العلم و علّی بابها»

[۲] ابن المغازلی، مناقب أهل البیت(علیهم‌السلام)، ج۱، ص۱۵۶، ح۱۲۸، المجمع العالمی للتقریب بین المذاهب الإسلامیه، بی‌جا، بی‌تا.

۱.۱.۱ – بیان مفردات

برای مزید توضیح مفردات کلام را شرح می‌دهیم:
۱: کَبَسَ: داخل کرد و پوشانید ابن ابی الحدید گوید: «ای ادخل الارض فی الماء بقوّه و اعتماد»

[۳] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۶، ص۴۳۸، قم، مکتبه آیه الله العظمی المرعشی النجفی (ره)، بی‌تا.

به هر حال، آن تطبیق می‌شود، به انجماد پوست زمین و قرار گرفتنش در روی موّاد مذاب.
۲: مور: تلاطم. گویند: «مار: ذهب و جاء» در قرآن مجید آمده: «یَوْمَ تَمُورُ السَّماءُ مَوْراً»

[۴] طور/سوره۵۲، آیه۹.

۳: مستفحله: به هیجان آمده مانند هیجان شتر نر.
۴: لجج: دریاهای ژرف و عمیق، مفردش لجّه است.
۵: زاخره: مواج «ذخر الماء: امتدّ جدا و ارتفع».
۶: اواذی: جمع آذیّ به معنی موج یا قل موج.
۷: اثباج: شانه‌ها «و هو ما بین الکاهل الی الظهر».
۸: ترعو: فریاد می‌کرد، می‌خروشید.
۹: جماح: جوشش، غلیان، سرکشی.
۱۰: هیج: اضطراب و تلاطم.
۱۱: ارتمام: تلاطم و تقاذف.
۱۲: متقاذفات: قذف کنندگان یکدیگر.
۱۳: کلکل: سینه.
۱۴: تَمعّکَتْ: خود را به خاک مالید، و روی خاک غلطید، منظور غلطیدن پوست زمین در روی مواد مذاب است.
۱۵: کواهل: گردنها. «و هو ما بین الکتفین».
۱۶: اصطخاب: خروشیدن. صخب: صحیه.
۱۷: ساجی.
۱۸: حکمه: (بر وزن طلبه) دو طرف لگام که بر گونه‌های اسب می‌چسبد.
۱۹: مدحّوه: گسترده.
۲۰: تیّار: موجدوّم: این‌که زمین به وسیل کوه‌ها از «میدان» یعنی بالا و پایین آمدن و احیانا از شکافته شدن پوست آن حفظ شده است؛ و آن همان حقیقی است که در قرآن مجید به تعبیر: «وَ اَلْقی فِی الْاَرْضِ رَواسِیَ اَنْ تَمِیدَ بِکُمْ»

[۵] نحل/سوره۱۶، آیه۱۵.

و با عبارت «وَ الْجِبالَ اَوْتاداً»

[۶] نبا/سوره۷۸، آیه۷.

آمده است. پس از نقل کلمات آن‌ حضرت، این مطلب مشروحا بررسی خواهد شد، امام (صلوات‌اللّه‌علیه) در جائی فرموده: «و وتّد بالصخور میدان ارضه؛

[۷] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۹، خطبه۱.

یعنی خدا با سنگ‌ها (کوه‌ها) میدان و بالا و پائین رفتن زمین را میخکوب و ساکن کرد.»

۱.۲ – خطبه‌ی اشباح

در خطب عجیب اشباح فروده: «و عدّل حرکاتها بالرّاسیات من جلامیدها و ذوات الشناخیب الشّمّ من صیاخیدها فسکنت من المیدان لرسوب الجبال فی قطع ادیمها و تغلغلها متسرّبه فی جوبات خیاشیمها و رکوبها اعناق سهول الارضین و جراثیمها؛

[۸] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۳۲، خطبه۹۱.

یعنی: خداوند با کوه‌های ثابت که از سنگ‌های سخت تشکیل شده‌اند و با قله‌های بلند از صخره‌ها، حرکات زمین را تعدیل کرد، زمین از بالا و پایین رفتن ایستاد زیرا که کوه‌ها در قطعه‌های پوست آن فرو رفتند و در شکاف‌های بینی‌های آن، به طور فرو رفتن داخل شدند و بر گردن همواری‌های آن و سطوح پایین آن سوار گشتند.»
از این کلام دو مطلب استفاده می‌شود، یکی این‌که زمین حرکت‌های زیادی دارد که توسط کوه‌ها تعدیل شده‌اند. دانشمندان برای آن چهارده نوع حرکت گفته‌اند از جمله حرکت وضعی زمین و انتقالی و محوری که سبب پیدایش فصول چهارگانه و پیدایش شب و روز و سال هستند، دوّم آرام گرفتن زمین در اثر به وجود آمدن کوه‌ها که توضیح خواهیم داد، این سخن مشروح «وَ اَلْقی فِی الْاَرْضِ رَواسِیَ»

[۹] نحل/سوره۱۶، آیه۱۵.

است که گذشت.

۱.۲.۱ – شرح لغات

اینک شرح لغات، را باید بیا