توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ابوعبدالله تمیمی مقدسی ۵۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ابوعبدالله تمیمی مقدسی ۵۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل ابوعبدالله تمیمی مقدسی ۵۸ اسلاید در PowerPoint :

ابوعبدالله محمد بن احمد تمیمی مقدسی

ابوعبدالله محمد بن احمد بن سعید تمیمی مُقدّسی، پزشک و داروشناس مشهور سد ۴ق (د پس از ۳۷۰ق/۹۸۰م) است.

فهرست مندرجات

۱ – شخصیت‌شناسی
۲ – جایگاه و شخصیت علمی
۳ – آثار ابوعبدالله
۳.۱ – ماده البقاء
۳.۲ – المرشد فی جواهر الاغذیه
۳.۳ – منافع القرآن
۳.۴ – آثار دیگر
۴ – فهرست منابع
۵ – پانویس
۶ – منبع

۱ – شخصیت‌شناسی

از زندگانی ابوعبدالله محمد بن احمد بن سعید تمیمی مُقَدَّسی یا مَقْدَسی آگاهی اندکی در دست است. کهن‌ترین گزارش دربار وی از آنِ جمال‌الدین قفطی

[۱] علی قفطی، تاریخ الحکماء، ص۱۰۵-۱۰۶، ترجم فارسی از قرن یازدهم هجری، به کوشش بهین دارایی، تهران، ۱۳۴۷ش.

در اخبار العلماء باخبار الحکماء است که خلاص آن، البته با چند خطا، در روایت مختصر این کتاب با عنوان تاریخ الحکماء، گردآورد ابوعبدالله حسین بن احمد زوزنی آمده است. ابن ابی‌اصیبعه افزون بر نقل همه یا دست‌کم بخش عمد گزارش اصلی قفطی، ظاهراً نکاتی را نیز از مآخذ دیگر افزوده است.

[۲] احمد بن ابی‌اصیبعه، عیون الانباء، ج۲، ص۸۷-۸۹، به کوشش آوگوست مولر، قاهره، ۱۲۹۹ق.

صفدی تنها به نقل خلاص گزارش قفطی اکتفا کرده

[۳] خلیل صفدی، الوافی بالوفیات، ج۲، ص۸۱-۸۲، به کوشش س ددرینگ، ویسبادن، ۱۴۰۱ق/۱۹۸۱م.

و ابن فضل‌الله عمری نیز تنها سخنان ابن ابی اصیبعه را که گزارش قفطی را نیز دربر دارد، تکرار کرده است.

[۴] ابن ‌فضل‌الله عمری، مسالک الابصار، ج۹، ص۵۹۳، چ تصویری به کوشش فؤاد سزگین، فرانکفورت، ۱۹۸۸م.

البته در گزید زوزنی خطاهایی راه یافته که خوشبختانه می‌توان آن‌ها را با مراجعه به ۳ مأخذ دیگر اصلاح کرد. انعکاس این خطاها در ترجم فارسی تاریخ الحکماء قفطی

[۵] علی قفطی، تاریخ الحکماء، ص۱۴۸-۱۴۹، ترجم فارسی از قرن یازدهم هجری، به کوشش بهین دارایی، تهران، ۱۳۴۷ش.

بـه گفت قفطی، سعید؛ نیـای تمیمـی پـزشک و هم‌نشین احمد بن اسحاق یعقوبی (مؤلف کتاب مشهور تاریخ یعقوبی) و در نتیجه ساکن بغداد بود.

[۶] احمد بن ابی‌اصیبعه، عیون الانباء، ج۱، ص۸۷، به کوشش آوگوست مولر، قاهره، ۱۲۹۹ق.

[۷] علی قفطی، تاریخ الحکماء، ص۱۴۸، ترجم فارسی از قرن یازدهم هجری، به کوشش بهین دارایی، تهران، ۱۳۴۷ش.

که سعید از مردم بیت المقدس دانسته شده است. تمیمی در ماده البقاء، ترکیب داروهای بسیاری را مستقیماً یا به واسط نیای خود، از احمد بن اسحاق یعقوبی نقل کرده است. مثلاً

[۸] محمد تمیمی، ماده البقاء، ج۱، ص۲۶۸-۲۶۹، به کوشش یحیی شعار، قاهره، ۱۹۹۹م.

[۹] محمد تمیمی، ماده البقاء، ص۲۸۲، ج۱، ص۲۷۳، به کوشش یحیی شعار، قاهره، ۱۹۹۹م.

محمد در بیت‌المقدس زاده شد و در این شهر نزد راهبی فـاضل به نـام انبـا زخریـا (زکریا بن ثوابه) کـه داروسازی چیره‌دست بود و درشاخه‌هایی از علوم حکمی نیز دست داشت. به آموختن این علوم پرداخت. خود تمیمی به فراگرفتن ترکیب یک دارو از این راهب در شهر قدس تأکید کرده است.

[۱۰] محمد تمیمی، ماده البقاء، ج۱، ص۵۹۵، به کوشش یحیی شعار، قاهره، ۱۹۹۹م.

او همچنین از شخصی به نام ابوالفتح المتطبب نیز با عنوان «شیخنا» یاد کرده است.

[۱۱] محمد تمیمی، ماده البقاء، ج۱، ص۵۰۹، به کوشش یحیی شعار، قاهره، ۱۹۹۹م.

تمیمی برای ادام آموختن پزشکی و داروسازی به شهرهای دیگری نیز سفر کرد تا آن‌که در این دو رشته و به‌ویژه در داروسازی چیره‌دست شد. سپس به خدمت حسن بن عبیدالله طغْج، امیر اخشیدی رمله، درآمد و با ساختن داروهای بسیار و به‌ویژه دارویی دودزا برای دفع وبا برای نمونه‌ای از آنها،

[۱۲] محمد تمیمی، ماده البقاء، ج۱، ص۲۶۶، به کوشش یحیی شعار، قاهره، ۱۹۹۹م.

این فرمانروا را در اندک مدتی شیفت خود ساخت. سپس به مصر رفت و به خدمت یعقوب بن کلّس (د ۳۸۰ق)، وزیر معز و عزیزِ فاطمی در آمد و کتاب ماده البقاء را برای او نوشت. او در مصر با پزشکان مصری و دانشمندانی که همراه مُعِزّ از مغرب بدانجا آمده بودند و نیز دیگر پزشکان مغربی که پیش از آن در مصر مقیم شده بودند، مناظره و مباحثه داشت. تمیمی تا پایان عمر در مصر زیست و دست‌کم تا ۳۷۰ق زنده بود.

[۱۳] علی قفطی، تاریخ الحکماء، ص۱۰۸-۱۰۹، ترجم فارسی از قرن یازدهم هجری، به کوشش بهین دارایی، تهران، ۱۳۴۷ش.

[۱۴] علی قفطی، تاریخ الحکماء، ص۱۴۸-۱۴۹، ترجم فارسی از قرن یازدهم هجری، به کوشش بهین دارایی، تهران، ۱۳۴۷ش.

[۱۵] احمد بن ابی‌اصیبعه، عیون الانباء، ج۲، ص۸۸-۸۹، به کوشش آوگوست مولر، قاهره، ۱۲۹۹ق.

۲ – جایگاه و شخصیت علمی

از آنچه در مآخذ مختلف آمده، پیدا ست که شهرت تمیمی بیش‌تر به عنوان داروشناس بوده است. به گفت قفطی و تأکید دیگر مورخان، تمیمی ترکیب‌هایی را که در آثار پزشکان پیشین برای تریاق‌ فاروق، و احتمالاً برخی تریاق‌های مشهور دیگر نقل شده بود، آزمود تا بهترین ترکیب را برای هر کدام به دست آورد و مثلاً چند داروی مفرد (ساده) بر ترکیب تریاق فاروق افزود. وی در ماده البقاء به ترکیب این تریاق، به وجهی که خود اصلاح کرده است، اشاره دارد.

[۱۶] محمد تمیمی، ماده البقاء، ج۱، ص۴۹۳-۴۹۸، به کوشش یحیی شعار، قاهره، ۱۹۹۹م.

به همین سبب پزشکان بعدی همگی او را کامل‌کنند ترکیب این تریاق می‌دانستند. گویا وی در زمین تشخیص، پیش‌گیری و درمان بیماری‌های همه‌گیر نیز تبحری خاص داشته، و چه پیش از مسافرت به مصر و چه در مصر، در این‌باره آثاری نوشته بوده است.
دربار اخلاق علمی پسندید او نیز اشاراتی در مآخذ دیده می‌شود. گویند که وی همیشه در مباحثه انصاف داشته، و هرگز سخن کسی را رد نمی‌کرده است، مگر آن‌که دلیلی روشن بر آن داشته باشد.

[۱۷] علی قفطی، تاریخ الحکماء، ص۱۰۵-۱۰۶، ترجم فارسی از قرن یازدهم هجری، به کوشش بهین دارایی، تهران، ۱۳۴۷ش.

[۱۸] احمد بن ابی‌اصیبعه، عیون الانباء، ج۲، ص۸۷-۸۹، به کوشش آوگوست مولر، قاهره، ۱۲۹۹ق.

اشار دقیق تمیمی به منابعی که از آن‌ها بهره برده، افزون بر آن‌که از اخلاق پسندید علمی وی حکایت می‌کند، گه‌گاه اطلاعات تاریخی جالبی را نیز دربر دارد. به طور مثال وی در باب ششمِ مقال نهمِ ماده البقاء از سفوفی که اسحاق بن عمران برای احمد بن طولون ساخته، یاد می‌کند.

[۱۹] محمد تمیمی، ماده البقاء، ج۱، ص۵۸۳، به کوشش یحیی شعار، قاهره، ۱۹۹۹م.

در حالی که در هیچ یک از منابع تاریخی به حضور اسحاق بن عمران در دربار احمد بن طولون اشاره نشده، و تنها ابن فضل‌الله عمری

[۲۰] ابن ‌فضل‌الله عمری، مسالک الابصار، ج۹، ص۳۰۷، چ تصویری به کوشش فؤاد سزگین، فرانکفورت، ۱۹۸۸م.

به اختصار به حضور این پزشک در مصر اشاره کرده است؛ از این رو همین اشار کوتاه، اما دقیق تمیمی در روشن کردن سیر زندگی اسحاق بن عمران از اهمیتی بسزا برخوردار است.
گفتنی است که در یکی از نسخه‌های خطی کتابخان اسکوریال

[۲۱] ESC1، P882

[۲۲] ESC2، P887

از شخصی به نام محمد تمیمی یاد شده است که سارتن

[۲۳] Sarton, G, Introduction to the History of Science, Baltimore, 1928.

بی‌هیچ دلیلی گمان کرده که شاید این شخص همان محمد بن احمد تمیمی باشد. میخائیل کاسیری، فهرست‌نگار این کتابخانه، در یک بررسی سطحی این نسخه را پرسش‌نامه‌ای برای آزمودن صلاحیت داوطلبان عنوان پزشکی یعنی در شمار آثاری چون محنه الاطباء و امتحان الاطباء، و مؤلف آن را ابوجعفر احمد بن عیسی حَسینی دانسته است. اما لوسین لکلر

[۲۴] I ,P549-552 ,Leclerc, L, Histoire de la médecine Arabe, Paris, 187

پس از بررسی این دست‌نویس، نادرستی برداشت کاسیری را یادآور شده است. بنا بر تحقیقات لکلر این نسخه حاوی پنجاه و اندی گزارش کامل یا ناقص از «نشستهای مشورتی پزشکی» میان استاد و شاگردش احمد بن عیسی هاشمی (و نه حَسینی)، برای تشخیص و درمان بیماری مراجعان است. این شاگرد در خلال گزارش‌ها استـاد را کـه ظاهراً پـدر یـا عموی او ست. محمد تمیمی خطاب کرده است. به هر حال در این‌که این رساله در اندلس نوشته شده است، تردیدی نیست و در نتیجه بر خلاف نظر سارتن به هیچ‌وجه نمی‌توان محمد تمیمی یادشده در این رساله را همان محمد بن احمد تمیمی دانست.

۳ – آثـار ابوعبدالله

آثار ابوعبدالله تمیمی بدین شرح هست:

۳.۱ – ماده البقاء

ماده البقاء باصلاح فساد الهواء و التحرز من ضرر الاوباء در ۱۰ مقاله. تمیمی در این کتاب که برای یعقوب بن کلّس نوشته شده، از نقش شرایط اقلیمی و تعفن هوا در انتشار بیماری‌های همه‌گیر (به‌ویژه وبا) و چگونگی پیشگیری و درمان آن‌ها سخن گفته است. تمیمی در مقدم این کتاب تأکید کرده که پیش از او تنها بقراط با نگارش دو کتاب الاهویه و المیاه و البلدان و افیذیمیا، به این مسائل توجه داشته است.

[۲۵] محمد تمیمی، ماده البقاء، ج۱، ص۵۸۳، به کوشش یحیی شعار، قاهره، ۱۹۹۹م.

[۲۶] حاجی خلیفه، کشف، ج۲، ص۱۵۷۴.

عبداللطیف بغدادی نیز مختصری از این کتاب فراهم آورده است.

[۲۷] احمد بن ابی‌اصیبعه، عیون الانباء، ج۲، ص۲۱۱، به کوشش آوگوست مولر، قاهره، ۱۲۹۹ق.

موضوعات ماده البقاء به اختصار چنین است: مقال ۱.