توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ابوالحارث از قراء سبعه ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ابوالحارث از قراء سبعه ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ابوالحارث از قراء سبعه ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

ابوالحارث

برای دیگر کاربردها، ابوالحارث (ابهام‌زدایی) را ببینید.

اَبوالْحارِثْ، از قراء سبعه و یکی از دو راوی قرائت کسائی از قراء سبع می‌باشد.

فهرست مندرجات

۱ – بیوگرافی
۲ – هویت ابواحارث
۳ – اساتید قرائت
۴ – رواج روایت ابوالحارث
۵ – مهمترین عوامل رواج روایت ابوالحارث
۶ – عمده ‌ترین اختلاف روایت ابوالحارث با روایت دوری
۷ – شاگردان
۸ – اساتید حدیث
۹ – شاگردحدیث
۱۰ – فهرست منابع
۱۱ – پانویس
۱۲ – منبع

۱ – بیوگرافی

اَبوالْحارِثْ،، لیث بن خالد بغدادی (د۲۴۰ق/۸۵۴م)، یکی از دو راوی قرائت کسائی از قراء سبع می‌باشد.

۲ – هویت ابواحارث

برخی از اهل قرائت چون احمد بن حسن بطّی ، احمد بن نصر شذائی و اهوازی وی را با محدث معاصرش ابوبکر لیث بن خالد مروزی که از شاگردان مالک بوده، خلط کرده‌اند.

[۱] خطیب بغدادی، احمد بن علی، شرف اصحاب الحدیث، ج۱، ص۶۹، به کوشش محمد سعید خطیب اوغلی، آنکارا، ۱۹۷۱م.

[۲] ذهبی، محمد بن احمد،معرفه القراء الکبار، ج۱، ص۱۷۳، به کوشش محمد سعید جادالحق، قاهره، ۱۳۸۷ق/۱۹۶۷م.

[۳] ابن‌جزری، محمد بن محمد، غایه النهایه، ج۲، ص۳۴، به کوشش گبرگشترسر، قاهره، ۱۳۵۱ق/۱۹۳۲م.

از جزئیات زندگی او اطلاعی در دست نیست، حتی تاریخ وفات او را تنها در منابع متأخر چون آثار ذهبی ،

[۴] ذهبی، محمد بن احمد، معرفه القراء الکبار، ج۱، ص۱۷۳، به کوشش محمد سعید جادالحق، قاهره، ۱۳۸۷ق/۱۹۶۷م.

[۵] ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۱، ص۳۴۱، به کوشش محمد سعید زغلول، بیروت، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۵م.

و ابن‌جزری

[۶] ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۱، ص۳۴۱، به کوشش محمد سعید زغلول، بیروت، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۵م.

[۷] ابن‌جزری، محمد بن محمد، النشر، ج۱، ص۱۷۲، به کوشش علی محمد ضباع، قاهره، کتابخانه مصطفی محمد.

می‌توان یافت.

۳ – اساتید قرائت

استاد اصلی او کسائی است و ابوالحارث قرائت را به طریق عرض از او فراگرفت، اما از برخی استادان دیگر چون یحیی بن مبارک یزیدی از قراء چهاردهگانه و حمزه بن قاسم احول نیز بهره برد.

[۸] ذهبی، محمد بن احمد، معرفه القراء الکبار، ج۱، ص۱۷۳، به کوشش محمد سعید جادالحق، قاهره، ۱۳۸۷ق/۱۹۶۷م.

[۹] ابن‌جزری، محمد بن محمد، النشر، ج۱، ص۱۷۲، به کوشش علی محمد ضباع، قاهره، کتابخانه مصطفی محمد.

۴ – رواج روایت ابوالحارث

گفتنی است که در میان شاگردان کسائی تنها روایت او و ابوحفص دوری به عنوان دو روایت اصلی تداول یافت

[۱۰] ابن‌جزری، محمد بن محمد، النشر، ج۱، ص۱۶۷-۱۷۲، به کوشش علی محمد ضباع، قاهره، کتابخانه مصطفی محمد.

و حتی روایت وی بر همتایش دوری نیز در رواج غلبه یافت، تا آن‌جا که ابن‌جزری در النشر

[۱۱] ابن‌جزری، محمد بن محمد، النشر، ج۱، ص۱۶۷-۱۷۲، به کوشش علی محمد ضباع، قاهره، کتابخانه مصطفی محمد.

روایت ابوالحارث را از ۴۰طریق و روایت دوری را از ۲۴طریق گردآورده است.

۵ – مهمترین عوامل رواج روایت ابوالحارث

شاید از مهم‌ترین عواملی که موجب شد تا روایت ابوالحارث، روایت دیگر شاگردان کسائی چون ابوعبید ، نصیر بن یوسف و احمد بن جبیر انطاکی را که در برهه‌ای از زمان رواج داشته و حتی گاه مهم‌تر از روایت ابوالحارث تلقی می‌شده، تحت الشعاع قرار دهد، این بود که وی برخلاف جمعی از آنان از اعمال نظر شخصی و مخالفت با کسائی خودداری می‌ورزید.

[۱۲] ابن‌مجاهد، احمد بن موسی، السبعه، ج۱، ص۹۸، به کوشش شوقی ضیف، قاهره، ۱۹۷۲م.

[۱۳] ابن مهران، احمد بن حسین، المبسوط، ج۱، ص۶۹-۷۶، به کوشش سبیع حمزه حاکمی، دمشق، ۱۴۰۷ق/۱۹۸۶م.

[۱۴] ابن ندیم، الفهرست، ج۱، ص۳۲.

[۱۵] اندرابی، احمد بن ابی‌عمر، قراءات القراء المعروفین، ج۱، ص۱۲۰-۱۲۹، به کوشش احمد نصیف جنابی، بیروت، ۱۴۰۷ق/۱۹۸۶م.

همین خصیصه که ظاهراً بین ابوالحارث و دوری مشترک بود، باعث شد تا اختلاف بین این دو در نقل از کسائی به چند مورد معدود منحصر گردد.

۶ – عمده ‌ترین اختلاف روایت ابوالحارث با روایت دوری

مورد جدی اختلاف عمدتاً در مسائل تجویدی است، نظیر اختلاف در چند مورد اماله که ابوالحارث در آن‌ها به عدم اماله گرائیده است

[۱۶] ابن‌مجاهد، احمد بن موسی، السبعه، ج۱، ص۱۴۳، به کوشش شوقی ضیف، قاهره، ۱۹۷۲م.

[۱۷] ابن‌مجاهد، احمد بن موسی، السبعه، ج۱، ص۱۴۸، به کوشش شوقی ضیف، قاهره، ۱۹۷۲م.

[۱۸] ا بن مهران، احمد بن حسین، المبسوط، ج۱، ص۱۱۲، به کوشش سبیع حمزه حاکمی، دمشق، ۱۴۰۷ق/۱۹۸۶م.

[۱۹] ابن مهران، احمد بن حسین، المبسوط، ج۱، ص ۱۱۵، به کوشش سبیع حمزه حاکمی، دمشق، ۱۴۰۷ق/۱۹۸۶م.

[۲۰] ابوعمرودانی،عثمان بن سعید،التیسیر،ص ۵۱ – ۵۲به کوشش اوتوپرتسل،استانبول،۱۹۲۰م؛

. تنها در مورد امکان ادغام لام ساکن شده بر اثر جزم در حرف ذال، مانند «مَنْ یَفْعَلْ ذلِکَ»،

[۲۱]