توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ابن دمینه عبدالله بن عبیدالله ۱۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ابن دمینه عبدالله بن عبیدالله ۱۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ابن دمینه عبدالله بن عبیدالله ۱۲ اسلاید در PowerPoint :

ابن دمینه

برای مقالات مرتبط، ابن دمینه (تاریخ اسلام ترمانینی) را ببینید.

ابوالسَّرّی عبدالله بن عبیدالله خثعمی (م حدود ۱۴۳ق)، مشهور به ابن دُمَیْنه از شاعران بدوی اوایل عهد عباسی و از سرایندگان اسلامی به‌شمار می‌رود که اشعارش مملو از سنت‌ها و آیین‌ها، زبان و شیوه گفتار، فضا و روح جاهلیت بود.

فهرست مندرجات

۱ – معرفی اجمالی
۲ – پانویس
۳ – منبع

۱ – معرفی اجمالی

ابوالسَّرّی عبدالله بن عبیدالله بن عمرو خثعمی عامری تیمی، مشهور به ابن دُمَیْنه و نائحه العرب، اهل مدینه بود

[۱] ابن عبد ربه‌ اندلسی، احمد بن محمد، العقد الفرید، ج۷، ص۸۶.

و از قبیله بنی عامر بن تیم الله، شعبه‌ای از قبیله خثعم برخاست. مادرش دُمَیْنه، دختر حذیفه از قبیله سلول بود.

[۲] ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، الاغانی، ج۱۷، ص۶۴.

[۳] بکری‌ اندلسی، عبدالله بن عبدالعزیز، سمط اللآلی، ج۱، ص۱۳۶.

ابن دمینه از شاعران بدوی اوایل عهد عباسی

[۴] مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی، دائره المعارف بزرگ اسلامی، ج۳، ص۵۱۳.

و از سرایندگان اسلامی است،

[۵] بکری‌ اندلسی، عبدالله بن عبدالعزیز، سمط اللآلی، ج۱، ص۱۳۶.

ولی اشعارش مملو از سنت‌ها و آیین‌ها، زبان و شیوه گفتار، فضا و روح جاهلیت بوده

[۶] مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی، دائره المعارف بزرگ اسلامی، ج۳، ص۵۱۳.

و سراسر غزل و سوزناک است.

[۷] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۳۸۲.

[۸] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۰۲. <