توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اباصلت هروی (دائره‌المعرف‌بزرگ‌اسلامی) ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اباصلت هروی (دائره‌المعرف‌بزرگ‌اسلامی) ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اباصلت هروی (دائره‌المعرف‌بزرگ‌اسلامی) ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

اباصلت هروی (دائره‌المعارف‌بزرگ‌اسلامی)

اَبوالصَّلْتِ هَرَوی، عبدالسلام بن صالح بن سلیمان بن ایوب بن میسره (د شوال ۲۳۶/ آوریل ۸۵۱)، ‌ محدث خراسانی بود.

فهرست مندرجات

۱ – پیشینه
۲ – مشایخ وی
۳ – ابوالصلت در مرو
۴ – درک محضر امام رضا
۵ – مذهب وی
۶ – وثاقت ابوالصلت
۷ – راویان ود در حدیث
۸ – آثار
۹ – آرامگاه وی
۱۰ – فهرست منابع
۱۱ – پانویس
۱۲ – منبع

۱ – پیشینه

وی از موالی عبدالرحمن بن سَمُره قرشی بود،

[۱] خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۱، ص۴۷، قاهره، ۱۳۴۹ ق.

تاریخ ولادت وی روشن نیست، ‌ لیکن از آن رو که به گفته خودش از روزگار کودکی ۳۰ سال در محضر سفیان بن عیینه (د ۱۹۶ ق) بوده است

[۲] ذهبی، محمد بن احمد، سیراعلام النبلاء، ج۱۱، ص۴۴۸، به کوشش صالح سمر، بیروت، ۱۴۰۶ق/ ۱۹۸۶ م.

، ‌می‌توان تولد او را در حدود ۱۶۰ ق/۷۷۷ م تخمین زد. ابوالصلت به روایتی در مدینه زاده شد،

[۳] طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفه الرجال، ج۱، ص۶۱۵ـ ۶۱۶، به کوشش حسن مصطفوی، مشهد، ۱۳۴۸ ش.

و در نیشابور اقامت گزید.

[۴] ذهبی، محمد بن احمد، تذهیب التهذیب، ج۲، ص۴۵۷، نسخه عکسی موجود در کتابخانه مرکز.

۲ – مشایخ وی

در طلب علم به نقاط مختلف چون عراق ، حجاز و یمن سفر کرد و از کسانی چون حماد بن زید، شُریک، عطاء بن مسلم، ‌معتز بن سلیمان، عبدالرزاق صنعانی، مالک بن انس ، فضیل بن عیاض ، ‌عبدالله بن مبارک و هُشیم استماع نمود.

[۵] ابن‌ابی حاتم، عبدالرحمن بن محمد، الجرح و التعدیل، ج۳، ص۴۸، حیدرآباد دکن، ۱۳۷۲ق/ ۱۹۵۲ م.

[۶] ابن‌عدی، عبدالله، الکامل فی ضعفاء الرجال، ج۵، ص۱۹۶۸، ‌ بیروت، ۱۴۰۵ق/ ۱۹۸۵ م.

[۷] خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۱، ص۴۷، قاهره، ۱۳۴۹ ق.

[۸] ابن‌حجر عسقلانی، احمد بن علی، تهذیب التهذیب، ج۶، ص۳۱۹، حیدرآباد دکن، ۱۳۲۶ ق.

ابوالصلت چندی در بغداد به روایت حدیث پرداخت.

[۹] خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۱، ص۴۷، قاهره، ۱۳۴۹ ق.

[۱۰] ذهبی، محمد بن احمد، سیراعلام النبلاء، ج۱۱، ص۴۴۸، به کوشش صالح سمر، بیروت، ۱۴۰۶ق/ ۱۹۸۶ م.

۳ – ابوالصلت در مرو

در روزگار مأمون به عزم غزا به مرو آمد و چون به مجلس خلیفه وارد شد و مأمون کلام او را شنید، بدو علاقمند گشت و او را از خواص خویش ساخت ابوالصلت در رد مرجئه ، جهمیه ، زنادقه و قدریه می‌کوشید و بارها با بشر مریسی در حضور مأمون مناظره کرد.

[۱۱] خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۱، ص۴۸، قاهره، ۱۳۴۹ ق.

۴ – درک محضر امام رضا

از زندگانی وی اطلاع بیشتری نداریم، جز آن‌که چندی محضر امام رضا (ع) را درک کرده و از آن حضرت روایت نموده است.

[۱۲] طوسی، محمد بن حسن، رجال، ج۱، ص۳۸۰، نجف، ۱۳۸۰ق/ ۱۹۶۱ م.

[۱۳] طوسی، محمد بن حسن، رجال، ج۱، ص۳۹۶، نجف، ۱۳۸۰ق/ ۱۹۶۱ م.

چنانکه گفته شده در نیشابور در خدمت آن امام حاضر بوده و در سرخس نیز به دیدار وی رسیده است.

[۱۴] ابن‌بابویه، محمد بن علی، عیون الاخبار الرضا، ج۲، ص۱۸۳ـ ۱۸۴، به کوشش مهدی الاجوردی، قم، چاپخانه علمیه.

[۱۵] ابن‌حجر عسقلانی، احمد بن علی، تهذیب التهذیب، ج۶، ص۳۱۹، حیدرآباد دکن، ۱۳۲۶ ق.

۵ – مذهب وی

به رغم این‌که شیخ طوسی او را از عامه شمرده،

[۱۶] طوسی، محمد بن حسن، رجال، ج۱، ص۳۹۶، نجف، ۱۳۸۰ق/ ۱۹۶۱ م.

[۱۷] خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۱، ص۴۷ـ۴۸، قاهره، ۱۳۴۹ ق.

گروهی از محدثان اهل سنت ، تنها بر تشیع او خرده گرفته‌اند.

[۱۸] عقیلی، محمد بن عمرو، الضعفاء الکبیر، ج۳، ص۷۰، به کوشش عبدالمعطی امین قلعجی، بیروت، ۱۴۰۴ق/۱۹۸۴ م.

[۱۹] ‌ ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۲، ص۶۱۶، به کوشش علی محمد بجاوی، قاهره، ۱۳۸۲ق/ ۱۹۶۳ م.

[۲۰] طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفه الرجال، ج۱، ص۶۱۵ـ ۶۱۶، به کوشش حسن مصطفوی، مشهد، ۱۳۴۸ ش.

۶ – وثاقت ابوالصلت

به هر روی برخی از رجال شناسان همچون یحیی بن معین، عجلی، ابن‌شاهین و نیز نجاشی از امامیه وی را توثیق کرده‌اند،

[۲۱] عجلی، احمد بن عبدالله، تاریخ الثقات، ج۱، ص۳۰۳، به کوشش عبدالمعطی قلعجی، بیروت، ۱۴۰۵ق/ ۱۹۸۴ م.

[۲۲] ابن‌شاهین، عمر بن احمد، تاریخ اسماء الثقات، ج۱، ص۲۲۷، به کوشش عبدالمعطی امین قلعجی، بیروت، ۱۴۰۶ ق.

[۲۳] نجاشی، احمد بن