توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیت‌الله محمّد طه ۸۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیت‌الله محمّد طه ۸۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیت‌الله محمّد طه ۸۰ اسلاید در PowerPoint :

محمد طه نجف

محمد طه در سال ۱۲۴۱ هـ. ق در نجف اشرف ، پا به عرصه هستی نهاد اودر سایه پدرش شیخ مهدی و مادرش (دختر شیخ حسین نجف) و در فضایی پر از علم و تقوا پرورش یافت. نام کامل و خاندان وی عبارت است از محمد طه فرزند مهدی فرزند محمد رضا فرزند محمد فرزند مقدس فرزند حاجنجف تبریزی حکم آبادی.

فهرست مندرجات

۱ – آل نجف
۲ – تولد
۳ – تحصیلات
۴ – پدر
۵ – خاندان
۵.۱ – شیخ جواد
۵.۲ – شیخ حسین
۵.۳ – سخن صاحب مفتاح الکرامه
۵.۴ – وصی بحر العلوم
۵.۵ – شیخ حسین صغیر
۵.۶ – شیخ موسی
۵.۷ – شیخ یعقوب
۵.۸ – شیخ محمد رضا
۶ – پرورشدهندگان
۶.۱ – شیخ عبدالرضا
۶.۲ – شیخ جواد نجف
۶.۳ – سید حسین فرزند رضا
۶.۴ – سید حسین فرزند سید محمد حسینی کوه کمری
۶.۵ – شیخ اعظم
۶.۶ – شیخ محسن خنیفر
۷ – سفرها
۸ – مراتب علمی
۸.۱ – جامع فنون و علوم
۹ – مرجع تقلید
۱۰ – سجایای اخلاقی
۱۱ – ندای غیبی
۱۲ – نوشتارها
۱۲.۱ – آثار فقهی
۱۲.۲ – اصول فقه
۱۳ – پرورشیافتگان
۱۴ – پرواز
۱۵ – تنها فرزند
۱۶ – پانویس
۱۷ – منبع

۱ – آل نجف

یکی از خانواده‌های علمی نجف که در میدان علم و عمل گوی سبقت را ربوده است، خاندان آل نجف می‌باشد. خاندانی که در پاسداری از شجره دین و احیای شریعت نقش بسزایی داشته است. ریشه این سلسله به آذربایجان بر می‌گردد. بنیانگذار این خاندان حاج نجف است که در قرن یازده هجری از تبریز به شهر نجف مهاجرت کرد. او که در فضل و تقوا زبانزد بود، در بازار بزرگ نجف مغازه‌های متعددی داشت و در همان شهر دار فانی را وداع گفت و در یکی از مغازه‌های خود (دکان ابوصوف) به خاک سپرده شد.
خداوند متعال اولاد و نوه‌هایی را به این مرد با تقوا عنایت کرد که اهل علم و تقوا شدند و نام وی را تا اوائل قرن چهاردهم هجری زنده نگه داشتند.

[۱] ماضی النجف و حاضرها، شیخ باقر آل محبوبه، ج۳، ص۴۱۷.

[۲] مشاهیر المدفونین فی الصحن العلوی الشریف، کاظم عبود الفتلاوی، ص۳۰۶.

[۳] سحر بابل، سید جعفر حلی، ص۲۸۱.

۲ – تولد

محمد طه در سال ۱۲۴۱ هـ. ق در نجف اشرف، یا به عرصه هستی نهاد اودر سایه پدرش شیخ مهدی و مادرش (دختر شیخ حسین نجف) و در فضایی پر از علم و تقوا پرورش یافت. نام کامل و خاندان وی عبارت است. از محمد طه فرزند مهدی فرزند محمد رضا فرزند محمد فرزند مقدس فرزند حاج نجف تبریزی حکم آبادی.

۳ – تحصیلات

محمد طه نجف وارد حوزه علوم دینی شد و مقدمات علوم و دروس نحو ، صرف و معانی و بیان و… را از شیخ عبدالرضا طفیلی و دیگران آموخت و در درس فقه ، اصول و رجال دایی خود شیخ جواد نجف حضور یافت و آنگاه توفیق یافت در درس نابغه روزگار شیخ مرتضی انصاری ، شیخ محسن خنیفر و سید حسین کوه کمری شرکت جوید.

[۴] شعراء الغری، علی خاقانی، ج۹، ص۳۸۸ – ۳۹۳.

[۵] ماضی النجف و حاضرها، شیخ باقر آل محبوبه، ج۳، ص۴۳۱.

۴ – پدر

شیخ مهدی پدر شیخ محمد طه مانند دیگر ستارگان آل نجف از علمای عصر خود بود خطی زیبا داشت. کتابت «شرح قطر الندی» با خط زیبا به سال ۱۲۴۱ق از یادگارهای اوست. وی تا سال ۱۲۴۱ق در قید حیات بود.

[۶] ماضی النجف و حاضرها، شیخ باقر آل محبوبه، ج۳، ص۴۴۰.

۵ – خاندان

چند تن از مشاهیر این طایفه عبارتند از:

۵.۱ – شیخ جواد

فرزند شیخ حسین کبیر نجف: شیخ جواد در نجف متولد شد و نزد شیخ محمد حسن صاحب جواهر و شیخ حسن و شیخ محمد کاشف الغطاء تحصیل کرد. در پرهیزگاری وی همه اتفاق نظر داشتند و شرح حال نویسان از این نظر او را اویس قرن زمان خود شمرده‌اند. شیخ جواد چنان با احتیاط بود که هیچ وقت حاضر به فتوا دادن نشد در حضر و سفر مستحبات و نماز شب او ترک نمی‌شد. قرائت همه زیارات مخصوصه امام حسین علیه‌السلام را بر خود لازم می‌دانست. دایی محمد طه امام جماعت مسجد هندی نجف بود و از نظر مقام معنوی از چنان منزلتی برخوردار بود که وقتی باران نمی‌آمد، علما از او می‌خواستند، برای اقامه نماز استسقاء پیشاهنگ مردم باشد.
شیخ جواد شاگردان زیادی تربیت کرد و شیخ محمد طه نجف یکی از این مردان فضیلت است. شیخ جواد پدر خانم شیخ محمد طه نیز بود. عاقبت شیخ جواد در ظهر روز یکشنبه ۲۳ ربیع الاول ۱۲۹۴ق در گذشت و در حجره‌ای از صحن علوی سر بر آستان مولا نهاد.

[۷] الکرام البرره، آقا بزرگ تهرانی، ج۱، ص۲۷۹ – ۲۸۰.

[۸] ماضی النجف و حاضرها، شیخ باقر آل محبوبه، ج۳، ص۴۱۷ – ۴۲۰.

[۹] زندگانی و شخصیت شیخ انصاری، ص۳۱۷.

[۱۰] المشاهیر المدفونین فی الصحن الشریف العلوی، کاظم عبود الفتلاوی، ص۸۵.

۵.۲ – شیخ حسین

فرزند حاج نجف: (۱۱۵۹- ۱۲۵۱ق) نام وی قرین با نام علامه سید محمدمهدی بحرالعلوم می‌باشد. شیخ حسین دارای درجات عالی و مقامات متعالی بود و از بزرگان اصحاب و یاران سید بحر العلوم محسوب می‌شد. شیخ، علامه دوران و نمونه کامل انسانیت بود و کرامات زیادی داشت. از جمله نقل شده است:
«وقتی سید بحر العلوم به عیادت خواهرش که مریض بود رفته بود، فرمود: خواهرم، من دوست داشتم وقتی از دنیا رفتم برای پیکر من شیخ حسین نجف نماز بگذارد و لکن کسی برای من نماز نمی‌گذارد جز سید مهدی شهرستانی ولی خواهرم وقتی تو از دنیا رفتی شیخ حسین نجف بر شما نماز خواهند گزارد داستان همین طور هم شد. وقتی خواهر سید از دنیا رفت شیخ حسین زمین گیر و در بستر بیماری افتاده بود که خبر فوت مرحومه خواهر بحر العلوم را به شیخ رساندند شیخ با قدرت خداوندی بلند شد و رفت بر جنازه او نماز خواند وقتی به منزل بازگشت بیماری اش عود کرد و مجددا در بستر کسالت افتاد».

۵.۳ – سخن صاحب مفتاح الکرامه

سید محمد بن سید جواد صاحب مفتاح الکرامه می‌فرماید اگر من از اولاد رسول نبودم دوست داشتم از فرزندان شیخ حسین نجف باشم.»

۵.۴ – وصی بحر العلوم

شیخ حسین وصی علامه سید بحر العلوم بود و سید در نماز به وی اقتدا می‌کرد. در عصر خود نماز جماعت وی انحصاری بود. و شیخ چنان نماز را با قرائت می‌خواند که مردم اجتماع می‌کردند تا از نماز وی لذت ببرند. او هرگز کسی را نرنجاند. شیخ جعفر کاشف الغطاء می‌گفت: «اگر این مرد در شهرهای دور از ما بود و اخبارش به ما می‌رسید، قبول نمی‌کردیم، اما با وی همراه هستیم…»
از آثار علمی شیخ حسین می‌توان به کتاب « الدره النجفیه » در رد اشعریه و «دیوان شعر» وی که در مدح و مراثی ائمه علیهم‌السّلام سروده است، اشاره کرد. این مرد خدا در شب جمعه دوم محرم الحرام ۱۲۵۱ق رحلت کرد و در صحن شریف علوی مدفون شد.

[۱۱] فوائد الرضویه، شیخ عباس قمی، ۱۶۲.

[۱۲] ماضی النجف و حاضرها، شیخ باقر آل محبوبه، ج۳، ص۴۲۰.

[۱۳] المشاهیر المدفونین فی الصحن الشریف العلوی، کاظم عبود الفتلاوی، ۱۲۴.

[۱۴] از کلینی تا خمینی، شجاع الدین شفا، ص۲۳۴.

۵.۵ – شیخ حسین صغیر

فرزند یعقوب (ت: ۱۲۵۳، م: ۱۳۱۷ق): وی از محضر شیخ محمد حسین کاظمی بهره مند شد و خود امام جماعت صحن شریف علوی و از دانشمندان به نام بود که در سال ۱۳۱۵ یا ۱۳۱۷ق دارفانی را وداع گفت و در کنار پدر و جدش شیخ جواد در صحن شریف علوی آرمید.

[۱۵] مرآه الشرق، محمد امین خوئی، ج۱، ص۶۳۲.

[۱۶] نقباء البشر، آقا بزرگ تهرانی، ج۲، ص۶۷۰.

[۱۷] ماضی النجف و حاضرها، شیخ باقر آل محبوبه، ج۳، ص.

[۱۸] المشاهیر المدفونین فی الصحن الشریف العلوی، کاظم عبود الفتلاوی، ص۱۲۵.

۵.۶ – شیخ موسی

فرزند شیخ عبدالحسن (م: ۱۳۶۶ق): تحصیلات خود را نزد آقایان شیخ قاسم محیی الدین و سید محمد علی صائع و شیخ محمد علی خراسانی و شیخ محمد رضا آل یاسین فرا گرفت. در سال ۱۳۶۶ق به ملکوت اعلی پیوست و در نجف و صحن شریف در مقبره خانوادگی به خاک سپرده شد.

[۱۹] مشاهیر المدفونین فی الصحن الشریف العلوی، کاظم عبود الفتلاوی، ص۳۷۱-۳۷۲.

[۲۰] ماضی النجف و حاضرها، شیخ باقر آل محبوبه، ج۳، ص۴۴۱.

۵.۷ – شیخ یعقوب

فرزند شیخ جواد نجف (م: حدود ۱۲۸۵ق): از فضلای و الامقام این سلسله بود که در زمان حیات پدر زندگی را به درود گفت.

[۲۱] ماضی النجف و حاضرها، شیخ باقر آل محبوبه، ج۳، ص۴۴۱.

۵.۸ – شیخ محمد رضا

فرزند شیخ محمد نجف (متوفای ۱۲۴۳ق): از دانشوران پرآوازه این خاندان و پدر بزرگ شیخ محمد طه نجف می‌باشد. او کتاب « العده النجفیه » در فقه را را از خود به یادگار گذاشت این کتاب ۹ جلد است و از اول کتاب طهارت تا اعتکاف را شامل می‌شود. سرانجام شیخ محمد رضا در نجف ندای حق را لبیک گفت و در زیر ناودان طلای صحن شریف علوی آرام گرفت.

[۲۲] ماضی النجف و حاضرها، شیخ باقر آل محبوبه، ص۳.

[۲۳] ماضی النجف و حاضرها، شیخ باقر آل محبوبه، ص۴۳۰-۴۳۱.

[۲۴] الذریعه، آقا بزرگ تهرانی، ج۱۴، ص۴۹.

[۲۵] الذریعه، آقا بزرگ تهرانی، ج۱۵، ص۲۳۱.

[۲۶] مکارم الآثار، محمد علی معلم حبیب آبادی، ج۴، ص۱۱۴۹.

[۲۷] فوائد الرضویه، شیخ عباس قمی، ص۵۳۵.

[۲۸] معجم المؤلفین، عمر کحاله، ج۹، ص۳۱۷.

[۲۹] مشاهیر المدفونین فی الصحن الشریف العلوی، کاظم عبود الفتلاوی، ص۲۹۴-۲۹۵.

۶ – پرورشدهندگان

فقیه نامدار و فرزانه عالی مقام شیخ محمد طه نجف از مراجع و علمای بزرگی بهره مند شده که ما نام چند تن از آنان چنین است:

۶.۱ – شیخ عبدالرضا

فرزند ثویرد طفیلی (م: ۱۳۰۵ یا ۱۳۱۵ق): در مقام علمی و معنوی شیخ محمد طه نقش بارز داشت و شیخ محمد طه نجف ما دروس اولیه ( نحو و صرف و معانی و بیان و…) را از آیت‌الله طفیلی آموخت.
شیخ عبدالرضا محمد محضر شیخ محسن خنیفر و بعد آیت‌الله شیخ محمد حسین کاظمی شاگردی کرد و از آیت‌الله کاظمی اجازه اجتهاد گرفت. از آثار علمی وی می‌توان به کتابهای: جلاء الابصار فی شریع الاستبصار و شرح شرایع الاسلام اشاره کرد.

[۳۰] معارف الرجال، محمد حرز الدین، ج۲، ص۵۴.

[۳۱] معجم المؤلفین المعاصرین، ج۱، ص۳۴۶.

[۳۲] الذریعه، آقا بزرگ تهرانی، ج۱۳، ص۸۴.

[۳۳] نقباء البشر، آقا بزرگ تهرانی، ج۳، ص۱۱۲۲.

[۳۴] معجم رجال الفکر و الادب فی النجف، محمد هادی امینی، ج۲، ص۸۵۲.

[۳۵] مرآه الشرق، محمد امین خوئی، ج۱، ص۷۳۷.

۶.۲ – شیخ جواد نجف

شیخ جواد نجف (م: ۱۲۹۴هـ ق): دومین استادی است که شیخ محمد طه نجف از نظر علمی و عملی از وی استفاده زیادی برد. وی دائی شیخ محمد طه نجف نیز بود. دروس سطح (فقه، اصول و رجال ) را از وی بهره برد.

۶.۳ – سید حسین فرزند رضا

سید حسین فرزند رضا آل بحر العلوم طباطبایی (۱۲۲۱-۱۳۰۶ هـ. ق): این عالم ربانی نوه سید محمد مهدی بحر العلوم است. در نجف اشرف متولد شد و دروس عالی را در محضر صاحب جواهر فرا گرفت و در زمره شاگردان ممتاز وی در آمد.
سید حسین زمانی که در کربلا ساکن بود، دچار آسیب در بینایی شد (در سال ۱۲۸۴ هـ. ق برای معالجه به ایران آمد. وقتی از پزشکان ما یوس شد، به بارگاه ملکوتی امام رضا علیه ‌السلام مشرف شد و غبار ضریح آن امام را به چشمان خود کشید و قصیده‌ای در مدح حضرت سرود و در سال ۱۲۸۷ هـ ق به نجف بازگشت.
آل بحر العلوم دوران از مراجع و فقهای بنام حوزه نجف بود که در سال ۱۳۰۶ هـق در نجف رحلت کرد و در صحن شریف در مقبره خانوادگی آل بحر العلوم مدفون گردید.

[۳۶] نقباء البشر، آقا بزرگ تهرانی، ج۲، ص۵۸۱–۵۸۲.

[۳۷] اعیان الشیعه، سید محسن امین، ج۶، ص۱۸–۲۰.

[۳۸] شعراءالغری، علی خاقانی، ج۳، ص۲۱۶.

[۳۹] مکارم الآثار، محمد علی حبیب آبادی، ج۳، ص۷۲۳.

[۴۰] تذکره حسین حزین، ص۲۴۲.

[۴۱] معجم رجال الفکر و الادب، محمد هادی امینی، ج۱، ص۲۱۱.

۶.۴ – سید حسین فرزند سید محمد حسینی کوه کمری

فرزند سید محمد حسینی کوه کمری (م: ۱۲۹۹ هـ. ق): فقیه و اصولی و از مراجع تقلید بنام زمان خود بود. وی در روستای کوه کمر متولد شد. تحصیلات خود را در حوزه تبریز آغاز کرد و برای تکمیل آن به کربلا و نجف رفت. وی در زمان استادش شیخ انصاری کرسی تدریس داشت و بعد از توریس، در درس شیخ زانوی ادب می‌زند مورخان حوزه درس سید در نجف را از پر رونق‌ترین درسهای حوزه نجف شمرده‌اند که بیش از ششصد نفر در آن هست می‌جستند و اکثر آنان از افاضل بود، از جمله می‌توان به نام میرزا جواد آقا تبریزی شیخ محمد طه نجف اشاره کرد.
فقیه معروف شیخ انصاری مسائل احتیاطی خود را به سید حسین ارجاع می‌داد سید بعد از شیخ انصاری مرجع تقلید شد و عاقبت در روز بیست و سوم رجب یا نهم شعبان ۱۲۹۹ هـ. ق در نجف رحلت کرد و در مقبره مقابل مقبره صاحب جواهر مدفون گردید. نقل شد است همسر آیت‌الله سید