توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیت‌الله محمد بهاری همدانی ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیت‌الله محمد بهاری همدانی ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیت‌الله محمد بهاری همدانی ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

محمد بهاری همدانی

محمد بهاری (۱۲۶۵-۱۳۲۵ق)، عارف، حکیم، مجتهد و فقیه نامدار قرن سیزدهم و چهاردهم هجری قمری بود. وی در سن ۳۲ سالگی به درجه اجتهاد رسید و از شاگردان ممتاز آخوند ملاحسینقلی همدانی بود. بهاری در اخلاق، ‌حسن رفتار، حلم، بردباری و خوش خلقی در بین شاگردان مرحوم آخوند، زبان‌زد و نمونه و بارز بود. کتاب تذکره المتقین از جمله آثار ایشان است.

فهرست مندرجات

۱ – معرفی اجمالی
۲ – تحصیلات
۳ – هجرت به نجف
۴ – اساتید
۵ – اخلاق و کرامات
۶ – شاگردان
۷ – آثار
۸ – وفات
۹ – پانویس
۱۰ – منبع

۱ – معرفی اجمالی

بهاری، شیخ محمد، عالم و عارف شیعی سده‌های سیزدهم و چهاردهم. در سال ۱۲۶۵ هـ. ق، در بهار همدان به دنیا آمد. پدرش میرزا محمد بهاری بود.

[۱] آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، نقباء البشر، ج۴، ص۴۶.

[۲] بهاری، محمد، تذکره المتقین، ص۲۳.

[۳] حیدری، اسدالله، حکیم اصحاب، ۴۳.

وی تحصیلات مقدماتی را در زادگاه خود به انجام رساند و برای تکمیل تحصیلات به بروجرد و نجف رفت و به درجه اجتهاد رسید. از جوانی اهل تهجد و ریاضات شرعی بود؛ بدین‌جهت، در نجف به محضر آخوند ملاحسینقلی همدانی، از شاگردان حکیم سبزواری، راه یافت و تا هنگام وفات وی در ۱۳۱۱، در جرگه مریدان خاص وی و از ملازمانش بود.

[۴] بهاری ، محمد بن محمد، تذکره المتقین در آداب سیر و سلوک، مقدمه صدرائی خوئی، ص۲۳، قم ۱۳۷۵ ش.

[۵] شریف رازی، محمد، گنجینه دانشمندان، ج۷، ص۳۷۲-۳۷۵، تهران ۱۳۵۴ ش.

پس از درگذشت ملاحسینقلی، چندی در نجف ماند و بسیاری از علما و طلاب و تجار و عامه مردم از ایرانی، عرب و هندی، در طی مراحل سلوک از شاگردان وی بودند و با زبان و قلم او ارشاد شدند. او به‌علت بیماری و برای تغییر آب و هوا، نجف را ترک کرد و به ایران آمد و مدتی در مشهد به سر برد و سرانجام در زادگاه خود به سال ۱۳۲۵ درگذشت.

[۶] آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، نقباء البشر، ج۴، ص۴۶.

حاج میرزا محمّد بهاری، دارای ۳ پسر به نام‌های: صادق، فرّخ و محمّد و یک دختر به نام خانم بود. حاج میرزا محمد کاسب بود و وضعیت مالی نسبتاً خوبی داشت. از قراین و شواهد پیداست که او از راه خرید و فروش و کشاورزی، امرار معاش می‌کرد.

۲ – تحصیلات

شیخ محمد بهاری همراه شیخ محمدباقر بهاری به مکتب‌خانه ملّاعبّاس علی در بهار رفته و خواندن و نوشتن را آموخت و قرائت قرآن و احکام شرعی را فراگرفت. او علاقه زیادی به آموختن علم داشت. وی در نوجوانی دروس حوزوی را نزد ملّاجعفر بهاری فرا گرفت.

ملّاجعفر دانشمندی وارسته بود که برای تامین مخارج زندگی خویش، از وجوهات شرعیه استفاده نمی‌کرد. او از راه کشاورزی، امرار معاش می‌کرد. ایشان گذشته از این‌که از مدارج علمی بالایی برخوردار بود زاهدی باتقوا نیز بود. ضمیر پاک، قلب مطمئن و آرامش خاطر از ویژگی‌های اخلاقی وی بود. گویا شکل‌گیری پایه‌های اولیه علمی ـ عرفانی شیخ محمد بهاری و آیت‌الله شیخ محمدباقر بهاری در کلاس درس ملّاجعفر بوده است.

شیخ محمد بهاری پس از اتمام تحصیلات مقدماتی در همدان، برای ادامه تحصیل به بروجرد عزیمت می‌کند و در درس آیت‌الله سید محمود بروجردی، پدر آیت‌الله سید حسین بروجردی (رحمه‌الله‌علیه) شرکت می‌کند. او پس از اخذ درجه اجتهاد در ۳۲ سالگی، به زادگاه خود برمی‌گردد. وی مدت کوتاهی در بهار به ارشاد مردم می‌پردازد و دوران جوانی، همراه پدر به زیارت اماکن مقدس در عراق می‌رود.

۳ – هجرت به نجف

شیخ محمّد بهاری در سال ۱۲۹۷ هـ. ق، برای ادامه تحصیلات وارد حوزه علمیه نجف می‌گردد. وی در نجف از ملازمان درس آخوند ملاحسینقلی همدانی و از شاگردان ممتاز او بود. آخوند همدانی درباره‌اش فرمود: «حاج شیخ محمد بهاری، حکیم اصحاب من است.»

بهاری در درس عارف کامل و استاد بی‌نظیر عرفان، آخوند ملاحسینقلی شوندی درجزینی همدانی (متوفا: ۱۳۱۱ هـ. ق.) شرکت می‌کنند و تا زمان وفات آن ایشان از محضرش بهره‌مند می‌شود.

حاج شیخ محمّد بهاری در نجف دچار بیماری مزمن می‌شود. پزشکان راه علاج او را تغییر آب و هوا می‌دانند. وی به سفارش پزشکان، به ایران برمی‌گردد و مدتی در مشهد ماندگار می‌شود. باردیگر تصمیم به سفر به نجف می‌گیرد امّا بدتر شدن وضعیت جسمانی‌اش سبب بازگشت او به بهار می‌شود و تا پایان عمر در این شهر اقامت می‌گزیند.

۴ – اساتید

بهاری دروس مقدماتی را در زادگاهش، زیر نظر پدرش، نزد ملاعباس‌علی بهاری و ملاجعفر به پایان رسانید. آن‌گاه برای ادامه تحصیلات به همدان رفت و در درس استاد اسماعیل همدانی و میرزا محمود طباطبایی شرکت کرد. سپس به بروجرد رفت و دروس فقه و اصول را نزد مرحوم حاج میرزا محمود بروجردی فرا گرفت و از وی اجازه اجتهاد گرفت. بهاری در سال ۱۲۹۷ هـ. ق. به نجف اشرف رفت و از آموخته‌های ملاحسینقلی شوندی بهره‌مند شد.

بهاری در عرفان و قرآن، ‌از محضر آیت‌الله آخوند ملاحسینقلی شوندی همدانی بهره‌ها برد. شاگردان مکتب تربیتی آخوند را بیش از ۳۰۰ نفر ذکر کرده‌اند.
سید احمد کربلایی، سید ابوالقاسم اصفهانی، شیخ محمد بهاری همدانی، دولت آبادی، شیخ باقر آقا موسی، میرزا جواد آقا ملکی تبریزی، سید محمدسعید حبوبی، شیخ آقا رضا تبریزی، شیخ علی (فرزند آخوند)، شیخ علی قمی، شیخ مولی شراره، از شاگردان مشهور آن عارف وارسته هستند. شیخ محمد بهاری از برجسته‌ترین شاگردان آخوند ملاحسینقلی همدانی بودند. به تعبیر شیخ آقا بزرگ تهرانی، هو اجلهم اعظمهم.

[۷] آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، نقباء البشر، ص۶۷۷.

او شاگرد آخوند بود.

آیت‌الله سید محمدحسین تهرانی او و سید احمد کربلایی را ممتازترین شاگردان آخوند همدانی دانست و درباره سید احمد کربلایی فرمود: «از اعاظم فقهاء شیعه امامیه و از اساتید حکمت و عرفان الهی بوده است.» امّا در حکمت و عرفان او همین بس که پس از رحلت مرحوم عارف بی‌بدیل و حکیم و مربی و مدرس و فقیه بی‌نظیر حضرت آیت‌الله آخوند ملاحسینقلی همدانی (رضوان‌الله‌تعالی‌علیه) در نجف اشرف، با عدیل و هم‌ردیف خود، مرحوم شیخ محمد بهاری در میان سیصد تن از شاگردان آن مرحوم، سرآمد و شاخص بود.

پس از مهاجرت بهاری به همدان، سید احمد کربلایی، یگانه عالم اخلاق و مربی نفوس در طی طریق الهی و سیر در معارج و مدارج کمال نفس انسانی و ایصال به کعبه مقصود و حرم معبود بود.

[۸] حسینی تهرانی، سید محمدحسین، توحید علمی و عینی در مکاتب حکمی و عرفان