توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیت‌الله بهاءالدین محلاتی ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیت‌الله بهاءالدین محلاتی ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیت‌الله بهاءالدین محلاتی ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

بهاءالدین محلاتی

سال ۱۳۱۴ هـ. ق. شهر نجف اشرف، شاهد تولد کودکی بود که در یک خانواده دانش دوست و با تقوا پا به عرصه گیتی گذاشت. نام این نوزاد را «بهاءالدین» گذاشتند. پدرش آیه الله شیخ جعفر محلاتی بود که از زندگی ساده‌ای در نجف برخوردار بود و مادرش خانم نیره، دختر میرزا نورالدین، بانویی باتقوا و اهل عبادت و زهد بود که بهاءالدین را در سن کودکی (شش سالگی) وداع گفت و به دیار باقی شتافت و بدین گونه بهاءالدین و خواهرش (شمس الضحی) در کودکی یتیم شدند. آیه الله شیخ جعفر محلاتی پس از این مصیبت از نجف به شیراز برمی گردد و برای زدودن غبار یتیمی از چهره دو فرزندش با خواهر همسرش ازدواج می‌کند و از این بانو نیز خداوند به وی هشت فرزند عنایت می‌نماید.

فهرست مندرجات

۱ – خاندان
۲ – تحصیل در شیراز
۳ – مراسم ازدواج
۴ – هجرت به نجف
۵ – استادان در نجف
۶ – اجازه اجتهاد و روایت
۶.۱ – اجازه اجتهاد آیه الله شیخ محمدکاظم شیرازی
۷ – بازگشت به شیراز
۸ – شاگردان
۹ – ویژگی‌ها
۹.۱ – مستاجر
۹.۲ – عاشق اهل بیت علیهم‌السّلام
۹.۳ – زیارت امین الله
۹.۴ – مشکل گشا
۱۰ – سفر به معبد عشق
۱۱ – فعالیت‌های آموزشی فرهنگی
۱۲ – ارتباط با جوانان
۱۳ – مبارزات سیاسی
۱۴ – او و انجمن‌های ایالتی و ولایتی
۱۵ – قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲
۱۶ – بازداشت آیه الله محلاتی
۱۷ – اعتراض به تبعید امام
۱۸ – انقلاب سفید شاه
۱۹ – تلگرام‌ها
۲۰ – دولت نظامی رژیم شاه
۲۱ – مبارزه با صهیونیسم
۲۲ – آثار مکتوب
۲۲.۱ – کتاب رهنمای حق
۲۲.۲ – اصول مذهب شیعه
۲۳ – محلاتی در اسناد ساواک
۲۴ – مقدمه تبعید
۲۵ – فرزندان
۲۶ – رحلت
۲۷ – مدفن
۲۸ – سوگ سروده‌ها
۲۹ – پانویس
۳۰ – منبع

۱ – خاندان

بزرگ خاندان محلاتی شیراز «آخوند ملا محمدعلی محلاتی » است که در سال ۱۲۶۰ هـ. ق. از محلات به شیراز هجرت کرد. و در سال ۱۲۸۴ هـ. ق. در این شهر بدورد حیات گفت. وی خانواده محلاتی‌ها را در شیراز تشکیل داده و به مناسبت محلاتی بودن فرزندانش این عنوان را برای نام خانوادگی خویش برگزیدند.

[۱] شرح حال رجال ایران، مهدی بامداد، ص۶۷.

ملا محمدعلی محلاتی اصلا شوشتری بوده و جدش «آخوند ملا محمد شوشتری » از شوشتر به محلات هجرت نموده و در آن جا سکنی گزیده بود. « محمد بن علی نجار »، جد بزرگ ملا محمدعلی محلاتی یکی از علمای معروف شوشتر بوده است.

[۲] دانشمندان و سخنسرایان فارس، فریدون آدمیت، ج۲، ص۹۱.

ملا محمد بن علی نجار برادر «ملا علی بن علی نجار شوشتری (جد حاج شیخ جعفر شوشتری،

[۳] طبقات اعلام الشیعه، آقا بزرگ تهرانی، ج۱، ص۲۶۵.

زاهد، خطیب معروف و صاحب کتاب « خصائص الحسینیه » و آثار دیگر است. از این جهت اولاد ایشان با یکدیگر عموزاده‌اند. نام پدر شیخ جعفر شوشتری، « ملا حسین واعظ » بوده است و بزرگان این خاندان، که به « آل نجار » معروفند، بیش از سیصد سال است که در مقام پیشوایی دینبه ارشاد و هدایت مردم همت گمارده و به علم و تقوا و فضیلت معروف بوده‌اند.

۲ – تحصیل در شیراز

شیخ بهاءالدین محلاتی، در « مدرسه شریعت » (مدرسه شریعت یا دبیرستان فعلی حیات از نخستین مدارسی بود که با کمک و راهنمایی مجتهد بزرگ (آقا میرزا ابراهیم محلاتی) توسط محمدحسین حیات مدیر روزنامه حیات در شیراز ساخته شد. این مدرسه به این انگیزه تاسیس گردید که در آن زمان « مستر زایس » (کشیش انگلیسی) مدرسهای بنا کرده بود و در آن جا به کودکان مسلمان درس میداد. لذا این امر، مخالفت دانشوران دینی را برانگیخت و تصمیم گرفتند مدرسهای به سبک جدید دایر نمایند و فرزندان خودشان را در همین مدرسه ثبت نام کنندو نیز اهالی با ایمان شیراز فرزندان خود را به این مدرسه بفرستند. که این کار مورد استقبال متدینین قرار گرفت و شیخ محمد حسین حیات و برخی از فضلای شیراز خود تربیت کودکان را به عهده گرفتند. مواد درسی شش سال این مدرسه شامل این دروس بود: قرآن مجید با تجوید کامل، شرعیات از کتاب بدایه، فارسی ( گلستان سعدی )، تاریخ معجم، سیاق، چهار عمل اصلی، خط نستعلیق ، صرف و نحو ( جامع المقدمات )، منطق ، جغرافیای مقدماتی، حساب یک دروه هندسه دو مقاله، تاریخ مختصر ایران، جبر و مقابله یک درجه، فرانسه از کتاب فوائد الترجمان، تالیف مخبر السلطنه هدایت، هیئت از کتاب مهندس الملک، و آخر هر سال از دانش آموزان امتحان میگرفتند

[۴] یادگار عمر، دکتر عیسی صدیق، ج۲، ص۸.

[۵] تاریخ مؤسسات تمدنی جدید در ایران، ج۱، ص۳۹۳.

شیراز مدت شش سال معلومات مقدمات عربی و فارسی را فراگرفت.
سپس دروس سطح را نزد چند استاد از جمله پدرش و آیه الله آقا میرزا محمدصادق مجتهد به پایان رساند. حکمت و فلسفه را نیز خدمت حاج سید اسماعیل کازرونی آموخت. وی بیست سالگی به مقام علمی نائل آمد. و این هنگامی بود که دیگر استادی در آن شهر نبود تا بتواند از محضر او استفاده کندلذا تصمیم به هجرت گرفت.

۳ – مراسم ازدواج

وی قبل از عزیمت به نجف اشرف در سال ۱۳۴۰ هـ. ق. با بانو «صدیقه» بزرگ‌ترین دختر آیه الله آقا میرزا ابوالفضل محلاتی فرزند مرحوم آیه الله العظمی آقا میرزا ابراهیم مجتهد محلاتی (که در حقیقت از طرف پدر، دختر عمو و از طرف مادر دختر خاله بودند، ) ازدواج کرد و خداوند در سال ۱۳۴۲ هـ. ق. به آن‌ها دختری عطا کرد.

۴ – هجرت به نجف

این عالم فرزانه در سال ۱۳۴۲ هـ. ق. برای ادامه تحصیل و کسب فیض از محضر عالمان سترگ عازم نجف گردید. دست تقدیر وی را دوباره به زادگاهش رسانید. همان محلی که کودکی خود را در آنجا سپری کرده و با تلخ کامی مادرش را در ۶ سالگی از دست داده بود. او در آغاز به زیارت مولا رفت و هنوز گرد راه را از تن نزدوده بود که به زیارت قبر مادرش شتافت و با کمال تواضع بر تربت او بوسه زد و با قرائت فاتحه روحش را شاد کرد و سرشک ماتم از دیدگانش فرو ریخت. هنوز خاطرات ایام کودکی و ناگواری‌های آن را به فراموشی نسپرده بود که کودک دلبندش به دیار باقی شتافت و در جوار تربت مادر بزرگش به خاک سپرده شد. اما همه این ناراحتی‌ها، روح بلند این دانشور بزرگ را تحت تاثیر قرار نداد و نستوه و مقاوم به دانش اندوزی همت گمارد.

۵ – استادان در نجف

شیخ بهاءالدین محلاتی در حوزه علمیه نجف اشرف از کرسی درس بزرگانی چون: آقا ضیاءالدین عراقی (۱۳۶۱-۱۲۷۸ هـ. ق.)، سید ابوالحسن اصفهانی (بزرگ مرجع تقلید شیعیان جهان ۱۳۶۵-۱۲۸۴ هـ. ق.)، میرزا محمدحسین نایینی غروی (۱۳۵۵-۱۲۷۷ هـ. ق.) که هر سه از شاگردان آخوند خراسانی بودند، به مدت ده سال استفاده کرد. او از طرف آیات و مراجع و استادان خود به دریافت اجازه اجتهاد نائل آمد.

۶ – اجازه اجتهاد و روایت

آقا ضیاءالدین عراقی درباره رتبه علمی شاگردش، می‌نویسد:

[۶] مردی بزرگ از خطه فارس، ص۱۱۷-۱۱۶.

«به نام خداوند مهرپیشه دوست پرور، بعد از سپاس و درود. دانشور عامل و فقیه کامل، استاد ماهر پژوهشگر، دانشمند ژرف اندیش، غواص دریای علوم، کلید گنج‌های تحقیق برای عموم، مرکز تقوا و محکم کاری، کسی که به مقام فقاهت و اجتهاد رسیده است، افتخار بزرگان، پناهگاه اسلام ، حجت بالنده بر مردم، پشتوانه ملت و دین، نور چشم مجتهدین، شیخ بهاءالدین شیرازی دامت برکاته که با حمد و سپاس الاهی به مقام اجتهاد مطلق نائل آمده است. حرام است بر ایشان تقلید و واجب است بر او اجتهاد. و من اجازه دادم به وی که روایت کند از من آنچه را که صحیح می‌دانم و ایشان را به تقوا و رعایت احتیاط سفارش می‌کنم و ضمنا اینجانب را از دعای فراموش خیر نفرماید.» ،،ضیاءالدین عراقی

۶.۱ – اجازه اجتهاد آیه الله شیخ محمدکاظم شیرازی

آیه الله شیخ محمدکاظم شیرازی صاحب « بلغه الطالب فی حاشیه المکاسب » از فقیهان شیراز، در قسمتی از اجازه‌ای که به ایشان داده، چنین مرقوم داشته است: «… و ان من جمله من سعی الی تحصیل معالم الدین و تشیید مبانی الشرع المبین و شملته العنایه العظیمه حضرت العالم العامل حجه الاسلام الشیخ بهاءالدین المحلاتی الشیرازی ادامه الله تعالی تاییده… بلغ مرتبه الاجتهاد و نال درجه الاستنباط فصار من العلماء المجتهدین و الفقهاء الراشدین و حرم علیه التقلید اذ هو من الاجتهاد فی الدین فعلیه العمل بما یستنبطه من الاحکام و القضاء بین الانام و کان فقیها جامعا لشرایط الحکم و الفتوی، نافذ الحکم ماضی القضاء و یجب انفاذ حکمه و الراد علیه راد علی الله و هو علی حد الشرک به جل و علا متع الله المسلمین به و ایدالاسلام بوجوده…»

[۷] مردی بزرگ از خطه فارس، ص۱۱۸-۱۱۷.

۷ – بازگشت به شیراز

آیه الله محلاتی پس از دریافت اجازه روایت و اجتهاد، تصمیم گرفت به شیراز بازگرددولی آیه الله العظمی سید ابوالحسن اصفهانی ـ که در آن عصر مرجعیت جهانی داشت ـ به پدر ایشان نوشت که سزاوار است آقا شیخ بهاءالدین در نجف اشرف مقیم باشند. چنین پیشنهادی نیز توسط آیه الله آقا ضیاءالدین عراقی و میرزا علی آقا (نوه آیه الله میرزا محمدحسن شیرازی (میرزای بزرگ) مطرح گردید. اما از آنجایی که پدر آیه الله محلاتی و اهالی شیراز از ایشان درخواست بازگشت به خطه فارس کرده بودند، در سال ۱۳۴۹ هـ. ق. حوزه نجف را ترک نمود و به وطن بازگشت. هنگام ورود ایشان به شیراز، از طرف اهالی فارس از طبقات مختلف مورد استقبال شایانی قرار گرفت. پس از استقرار در این شهر، اداره حوزه علمیه فارس را به دست گرفت و در مدرسه مقیمیه، درس خارج را شروع نمود. و این حوزه را رونق بخشید.

[۸] مردی بزرگ از خطه فارس، ص۱۲۴-۱۲۲.

۸ – شاگردان

علاوه بر روحانیون شهر شیراز جمعی از عالمان استان فارس نیز عمده و یا بخشی از تحصیلات خود را نزد معظم له فراگرفته و از ایشان کسب فیض نموده‌اند که در این جا به نام برخی از آنان اشاره می‌شود: ۱. شیخ عبدالرسول کازرونی. ۲. سید محمد حسینی. ۳. شهید سید عبدالحسین دستغیب . ۴. شیخ محمدحسین استهباناتی. ۵. آقا سید محمد امام. ۶. شریعت زنجانی. ۷. سید ضیاءالدین عراقی. ۸. شیخ جواد مصلح. ۹. شریعت کازرونی. ۱۰. آقا میرزا ابراهیم شریعت. ۱۱. حاج سید محمدکاظم آیه اللهی شیرازی. ۱۲. سید مجدالدین مصباحی شیرازی. ۱۳. دکتر احمد بهشتی.

[۹] مردی بزرگ از خطه فارس، ص۲۰۷.

۹ – ویژگی‌ها

حاج شیخ بهاءالدین محلاتی عالمی فقیه، فاضل، زاهد، متواضع، دوراندیش، مدیر و مدبر بود و به عنوان «اسوه تقوی»، «کوه وقار» و «نمونه مردمداری» شناخته می‌شد. اخلاق و رفتارش شیوه زندگی اولیای الاهی را به یاد می‌آورد. یکی از اوصاف پسندیده ایشان «سعه صدر» بودبه افکار اشخاص، اگرچه مخالف نظرات او بود احترام می‌گذاشت و با همه آن‌ها با سعه صدر رفتار می‌کرد. وی در عفو و بزرگواری زبانزد همه بود و هرگز کینه فردی را به دل نمی‌گرفت. با اشخاصی که برایش مزاحمت فراهم می‌کردند، ابدا در صدد تلافی برنمی آمدبلکه همین قدر که افراد مزاحم، از کرده خود پشیمان می‌شدند، آن‌ها را می‌بخشید و مزاحمین را جز به احسان ، پاداش نمی‌داد. وی اهل مدارا بودتا حد امکان رابطه خود را با آشنایان و دوستانش حفظ می‌کرد و نسبت به آنان وفادار بودحتی بعد از وفاتشان از آن‌ها به نیکی یاد می‌کرد و به فرزندانشان به واسطه پدر آنها احترام می‌نمود. مرحوم محلاتی مردی آزادی خواه بود و صفای باطن و ظاهری نظیف داشت. هرگز اهل تزویر و خودنمایی نبود و به دنیا و مادیات اعتنایی نداشت.

۹.۱ – مستاجر

در بی اعتنایی وی به مال و منال دنیا همین بس که تا آخر عمر در خانه اجاره‌ای به سر برد، با وجود این که هر ماه مبلغ زیادی از وجوهات به دست ایشان می‌رسید و جمعی از طلاب از بذل توجه وی، صاحب منزل و زندگی شده بودندولی او از وجوهات برای خودش منزلی تهیه نکرد.

[۱۰] مردی بزرگ از خطه فارس، ص۱۳۲-۱۳۰.

۹.۲ – عاشق اهل بیت علیهم‌السّلام

آیه الله محلاتی، عشق و علاقه خاصی به خاندان رسالت داشت و بر مصائب اهل بیت علیهم ‌السلام بسیار می‌گریست و دائما در منزلش مجلس روضه و سوگواری برقرار بود. به خصوص ماه محرم و دهه عاشورا درس و بحث و مشاغل دیگرش را تعطیل می‌کرد و برای حضرت سیدالشهداء علیه ‌السلام اقامه عزا می‌نمود و بر مصائب خاندان رسالت اشک می‌ریخت. روز عاشورا خود به منبر می‌رفت و با بیانی مستدل و آمیخته با خطابه ، مطالب خود را بیان می‌نمود و حضار را به پارسایی، اخلاص و از همه مهم تر به ولایت اهل بیت علیهم‌السّلام و آشنایی و انس با امام زمان عجل ‌الله ‌فرجه ‌الشریف و یاد کردن از آن حضرت، دعوت می‌نمود و در پایان با ذکر مصیبت، اهل مجلس را شدیدا منقلب می‌ساخت.

۹.۳ – زیارت امین الله

ارتباط معنوی وی با پیامبر اکرم صلی ‌الله ‌علیه ‌و ‌آله ‌و سلم و ائمه اطهار علیهم ‌السلام چنان قوی بود که هر موقع و در هر جا زیارتنامه یکی از آنان را می‌خواند، خود را در حضور آن امام احساس می‌کرد و حالت خاصی به او دست می‌داد. روزی به برادرش آقای آیه الله زاده گفته بود: «من موقعی که زیارت امین الله (مرحوم مجلسی فرموده است: زیارت امین الله از جهت متن و سند از بهترین زیارات است و به عقیده وی از زیارات جامعه است.) را می‌خوانم در مجلس یک عطر و بوی خوشی استشمام می‌کنم.» مرحوم محلاتی همه فیوضات را به واسطه اهل بیت علیهم‌السّلام می‌دانست و معتقد بود کلید همه توفیقات علمی و عملی منحصر به توسل به مقام ولایت است.

[۱۱] مردی بزرگ از خطه فارس، ص۱۳۴ – ۱۳۵.

۹.۴ – مشکل گشا

آیه الله محلاتی، اسوه خیرخواهان بوددرب منزلش به روی همه باز بود و مردم برای حل مشکلات خود به وی مراجعه می‌کردند، خانه اش پناهگاهی برای اقشار مردم از جمله طلاب، عالمان بزرگوار و غیره بود. ایشان اگر می‌خواست وجهی را به فردی بدهد، با کمال ادب و احترام و در نهایت تواضع، به طور مخفیانه مبادرت به این کار می‌کرد، پول نقد را همیشه داخل پاکت می‌گذاشت و به اشخاص می‌داد.

[۱۲] مردی بزرگ از خطه فارس، ص۱۳۵.

۱۰ – سفر به معبد عشق

آیه الله محلاتی در اولین سفر خود به حج در سال ۱۳۲۸ ش. در مدینه منوره، موفق به دیدار جمعی از عالمان اهل سنت شد و پیرامون وحدت اسلامی با هم بحث کردند و درباره تقریب مذاهب گفت و گو نمودنددر این نشست‌ها، رهبر جمعیت اخوان المسلمین مصر (شهید حسن البناء ) نیز حضور داشت.
آیه الله محلاتی پس از مراجعت از عبادتگاه مسلمانان، با عشق و علاقه وافر به عتبات مشرف شد و در نجف اشرف با مراجع عظام ملاقات کرددر این ملاقات از معظم له درخواست شد که در نجف بماند و به آنان کمک کندولی آیه الله محلاتی با بودن استادان و مراجع صاحب رساله در حوزه نجف، اقامت در این دیار را ضروری احساس نکرد و ضمن عذرخواهی از علما برای خدمت به اسلام و مسلمین به زادگاهش شیراز بازگشت. سفر دوم حج ایشان در سال ۱۳۴۵ ش. بوده است.

[۱۳] مردی بزرگ از خطه فارس، ص۱۲۸ – ۱۳۰.

۱۱ – فعالیت‌های آموزشی ـ فرهنگی

آیه الله محلاتی، ضمن آموزش طلاب و سخنرانی برای عموم مردم، به برگزاری جلسات نقد و بررسی در زمینه اصول عقاید مبادرت ورزید و جلسات آموزشی ویژه برای فرهنگیان تشکیل داد که مورد استقبال آنان قرار گرفت و این برنامه منظم چندین سال ادامه داشت و فرهنگیان توانستند در این مدت ضمن این که اشکال‌های خود را برطرف سازند، یک دوره کامل اصول عقاید اسلامی را از راه استدلال و برهان فراگیرند. این بحث‌ها به صورت کتاب «رهنمای حق» خلاصه شد و به کوشش اعضای جلسه، مکرر به چاپ رسید و مورد استفاده عموم قرار گرفت.

[۱۴] مردی بزرگ از خطه فارس، ص۱۲۶.

۱۲ – ارتباط با جوانان

ارتباط آیه الله محلاتی با جوانان و فرهنگیان و گرایش این اقشار به جلسات نقد و بررسی و اثر آموزشی ـ تربیتی این جلسات، کمالاتی در آنان ایجاد کرد که از جنبه معنوی به منزله یک مبلغ فعال روحانی بودند، به ویژه آنهایی که سمت مدیری و دبیری داشتند، عقاید دانش آموزان را مانند یک واعظ دلسوز از هر گونه لغزش و انحراف مصون نگه می‌داشتند. هر یک از آنان اسوه و چراغ راه دیگران شدند. شاگردان آیه الله محلاتی « جمعیت دین و دانش » را در شیراز تشکیل دادند و با هدف راهنمایی نسل جوان از راه دانش و منطق، آنان را به حقایق دین آشنا می‌کردند.

[۱۵] مردی بزرگ از خطه فارس، ص۱۲۸.

۱۳ – مبارزات سیاسی

آیه الله بهاءالدین محلاتی، مبارزات سیاسی ـ اجتماعی خود را از سال ۱۳۲۵ش. به بعد شروع کرد. در آن هنگام تب آزادیخواهی بالا رفته بود و این مرد مجاهد نیز با تحولات سیاسی حاکم بر جامعه در دوران حکومت دکتر مصدق ، همگام بود، به خصوص هنگامی که آیه الله کاشانی در امور سیاسی نقش اساسی داشت و تصور ایشان بر این بود که آن جنبش به یک نوع حکومت اسلامی برسد

[۱۶] مردی بزرگ از خطه فارس، ص۱۴۱.

و حتی هنگامی که آیه الله کاشانی در خصوص قانون ملی شدن صنعت نفت اعلامیه‌ای صادر کرد و کوشش برای ملی شدن نفت را تکلیف دینی و وطنی ملت مسلمان ایران دانست، آیه الله محلاتی از ایشان حمایت کرد. و با صدور اطلاعیه‌ای همراه با آیه الله سید محمدتقی خوانساری ، آیه الله شیخ عباس شاهرودی و جمعی دیگر از مراجع تقلید، با صدور فتاوی خود ضمن تجلیل از آیه الله کاشانی نظر ایشان را قویا مورد تایید قرار دادند.

[۱۷] نهضت روحانیون مبارز ایران، ج۲، ص۲۳۵.

ایشان در بخشی از اطلاعیه خود چنین نوشته‌اند: «واگذار کردن معادن نفت جنوب به انگلیسی‌ها برای دسایس آن‌ها در این کشور اسلامی و ضعیف ساختن بلکه نابود کردن قوای سیاسی و اقتصادی و دینی این کشور، راه وسیعی باز نموده است… بنابراین واجب است مسلمانان در انتخاب و برقرار ساختن یک حکومت ملی که مقررات موضوعه اش همین مقررات اسلام باشد، سعی و مجاهده کنند… البته آیه الله کاشانی دامت برکاته نظر به همین مقدمات معروضه ابقاء معادن در دست شرکت اجنبی، مخالف نظرشان است و به همین دلیل که عرض شد ملی شدن نفت را لازم می‌دانند. بنابراین همکاری با حضرت معظم له در این مقصود شریف و هدف حیاتی فریضه و ذمه هر مسلمانی است.»

[۱۸] روحانیت و اسرار فاش نشده از نهضت ملی شدن صنعت نفت، ص۹۱ – ۹۲.

۱۴ – او و انجمن‌های ایالتی و ولایتی

پس از تصویب لایحه انجمن‌های ایالتی و ولایتی در تاریخ ۱۵ مهرماه ۱۳۴۱ ش. در مجلس، به دستور اسدالله علم و اعلام آن در مطبوعات ایران، آیه الله محلاتی همگام با دیگر دانشوران شیراز به یاری امام خمینی شتافت و با صدور اعلامیه‌هایی پشتیبانی خود را از امام راحل و مراجع تقلید ابراز داشت.
دلایل قیام و مبارزه علما و مراجع تقلید در برابر این لایحه، این بود که: در متن مصوب آن قید اسلام از شرایط انتخاب کنندگان و انتخاب شوندگان حذف و به جای سوگند به قرآن، سوگند به کتابی آسمانی، قید شده بود و به زنان حق رای داده بودند. رژیم شاه می‌خواست با تغییر و تبدیل اصول ۹۱ و ۹۲ قانون اساسی، روحانیت و نیروهای متدین را برای همیشه کنار گذارد و دیگر مجبور به محافظه کاری در برابر مراجع دینی نباشد و این زمان را مناسب تشخیص داده بودثانیا حذف عنوان مذهب رسمی و سوگند به قرآن، به گروههایی مثل بهایی‌ها ـ که عملا مدیریت سیاسی کشور را در دست داشتند ـ فرصت می‌داد موجودیت خود را اعلام دارند، ثالثا آخرین مانع پیوستگی کامل ایران به غرب را از بین می‌برد.

[۱۹] تاریخ سیاسی معاصر ایران، دکتر سید جلالالدین مدنی، ج۱، ص۳۷۵.

در قسمتی از اعلامیه روحانیت فارس چنین آمده است: «ما جامعه روحانیت فارس بدینوسیله پشتیبانی کامل و بدون شرط خود را از آقایان مراجع تقلید، مخصوصا حضرت آیه الله العظمی آقای خمینی، دامت برکاتهم اعلام داشته… قیام روحانیون با قیام قاطبه ملت مسلمان همراه است.»

[۲۰] مردی بزرگ از خطه فارس، ص۱۵۱.

[۲۱] نهضت روحانیون ایران، ج۳، ص۱۳۰.

سرانجام فعالیت‌های پیگیر و منظم و مبارزه منطقی و مسالمت آمیز مردم مسلمان ایران به رهبری مراجع به ثمر رسید.

۱۵ – قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲

با انتشار خبر دستگیری حضرت امام خمینی ، آیه الله بهاءالدین محلاتی در شهر شیراز و استان فارس تعطیل عمومی اعلام کرد و از آحاد مردم و روحانیون خواست در مسجد «نو» شیراز اجتماع کنند تا فرزند ایشان حقایقی را به اطلاع آنان برساند.
نحوه دستگیری امام توسط آقای سید مجدالدین مصباحی واعظ ، به اطلاع مردم رسید. مردم به هیجان آمده، پس از پایان سخنرانی به خیابان‌ها ریختند و تظاهرات بی سابقه‌ای برپا کردند.
نیمه‌های شب ۱۶ خرداد، ماموران ساواک به منظور جلوگیری از گسترش روند انقلاب، با همکاری رنجرهای ارتش (تکاوران) و شهربانی به منزل پیشگامان انقلاب ریختند و آیه الله شیخ بهاءالدین محلاتی، برادر ایشان آقای جلال الدین آیه الله زاده ، آقای مجدالدین محلاتی فرزند ایشان، آقای سید هاشم دستغیب فرزند شهید سید عبدالحسین دستغیب و آقای مصباحی واعظ را دستگیر و با هواپیمای ارتشی به تهران برده و در فرودگاه قلعه مرغی پیاده کردند. سپس آنان را به شهربانی برده و پس از ده دقیقه به زندان قزل قلعه منتقل نمودند و تا ۱۴ روز هر کدام را در سلول‌های انفرادی ـ که فاقد هوای سالم بود ـ زندانی کردند. روز ۱۶ خرداد که مردم شیراز از دستگیری آیه الله محلاتی و سایر روحانیون انقلابی با خبر شدندخشمگین و ناراحت از وقوع فجایع دولت در قم و تهران و بازداشت امام خمینی، تظاهرات گسترده‌ای به راه انداختند که طی آن جمعی از تظاهرکنندگان دستگیر و پس از محاکمه روانه زندان شدند.

[۲۲] نهضت روحانیون مبارز، ج۴، ص۸۲-۷۸.

یکی از روزنامه‌ها راجع به تعداد دستگیر شدگان و کسانی که تحت تعقیب بودندنوشت: «اشخاصی که در وقایع ۱۶ خرداد در شیراز متهم هستند، در حدود ۵۰۰ نفر هستند که عده‌ای دستگیر شده و به زودی محاکمه خواهند شد و مامورین در تعقیب سایر متهمین هستند.»

[۲۳] روزنامه اطلاعات، ۵/۶/۱۳۴۲ ش.

۱۶ – بازداشت آیه الله محلاتی

روز ۲۹ تیر ماه ۱۳۴۲ اکثر روحانیون و افرادی که در قیام ۱۵ خرداد دستگیر و زندانی شده بودند، آزاد گردیدند، ولی امام خمینی و آیه الله بهاءالدین محلاتی همچنان در بازداشت به سر می‌بردند. اجتماع مراجع عظام و علمای اعلام در مرکز (تهران) و فشار افکار عمومی، شاه را ناگزیر ساخت که در ۱۲ مرداد، همان سال، این دو بزرگوار را آزاد کند. امام خمینی و آیه الله محلاتی پس از آزادی از زندان نخست به منزل آقای عباس نجاتی ، در داوودیه انتقال یافتند. سردفتر اسناد رسمی ش ۱۰۴ می‌باشد، اگرچه وی از منابع رسمی ساواک نبود، ولی با این‌ها همکاری داشت و ساواک این زمینه را فراهم کرد تا امام و محلاتی به داوودیه و منزل؟ ؟ ؟ برود و در این خانه امام تحت نظر بود تا آن که به منزل روغنی در قیطریه رفت.

[۲۴] نهضت امام خمینی، ج۱، ص۶۸۸.

همین که خبر آزادی آقایان و محل اقامت آنان به اطلاع مردم تهران رسید، سیل جمعیت به طرف قلهک سرازیر شد. این آزادی موقتی بودزیرا روز بعد دولت از این احساسات پرشور و آمد و رفت‌ها جلوگیری به عمل آورد. و بار دیگر آقایان تحت نظر قرار گرفتند و ممنوع الملاقات شدند. سخت گیری دستگاه و ممانعت از ملاقات آقایان، باعث شد که نخست آیه الله محلاتی چهار روز بعد، منزلی در خیابان دولت قلهک اجاره کردند و به آنجا منتقل شدند. آیه الله قمی هم یک روز بعد از ایشان، خانه‌ای در « زرگنده » اجاره کرده و به آنجا رفتند. امام خمینی نیز سه روز پس از آن به دعوت آقای روغنی بازرگان معروف، به خانه ایشان در «قیطریه» منتقل گشتند، با این که آقایان دور از هم بودند، ولی همگی تحت نظر قرار داشتند و در حقیقت در آن منازل زندانی بودند و هشت ماه بعد آزاد شدند. لازم به توضیح است که در خصوص بازداشت حضرت امام و آیه الله محلاتی و دیگران، بیانیه‌ها و تلگراف‌های بسیاری از ناحیه مراجع عظام، روحانیون والامقام، صاد