توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیت‌ الله علی غروی تبریزی ۱۰۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۰۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیت‌ الله علی غروی تبریزی ۱۰۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیت‌ الله علی غروی تبریزی ۱۰۱ اسلاید در PowerPoint :

علی غروی تبریزی

برای دیگر کاربردها، علی غروی تبریزی (ابهام‌زدایی) را ببینید.

میرزا علی غروی تبریزی (۱۳۴۹-۱۴۱۹ق/۱۳۰۹-۱۳۷۷ش)، فقیه، اصولی، استاد حوزه و از مراجع تقلید نجف در قرن چهاردهم و پانزدهم هجری قمری بود.
او در حوزه علمیه تبریز، قم و نجف علوم دینی را فرا گرفته و از علمایی چون میرزا علی‌اصغر باغمیشه‌ای، میرزا مسلم ملکوتی، شیخ محمد مجاهدی تبریزی، سید حسین قاضی طباطبائی، سید احمد خوانساری، سید محمد حجت کوه‌کمری، سید حسین بروجردی، علامه طباطبائی، سید ابوالقاسم خویی بهره برد. وی در کنار تحصیل خارج فقه و اصول در نجف‌ اشرف، به تدریس سطوح عالیه اشتغال داشت و بعد از درگذشت آیت‌الله سید ابوالقاسم خویی، در رأس صیانت از حوزه علمیه نجف قرار گرفت و تا آخر عمر به فعالیت‌های علمی، تبلیغی، اجتماعی و سیاسی اشتغال داشت. ایشان در دوران مرجعیت خدمات ارزشمندی انجام داد که از جمله آنها ایجاد مؤسسه خیریه برای فقرا در زمان تحریم اقتصادی بود؛ همچنین ایشان در شکل‌گیری انقلاب‌ اسلامی ایران و پیروزی در جنگ هشت ساله ایران با دشمن بعثی عراق نقش بسزایی داشت. از او تالیفات بسیاری برجای مانده که از مهم‌ترین آنها تقریرات درس آیت‌الله خویی است که به عنوان یکی از مستندات اولیه دروس فقهی مراجع حوزه‌ها قرار دارد.

فهرست مندرجات

۱ – تاریخ ولادت
۲ – پدر و مادر
۳ – تحصیلات
۳.۱ – در حوزه تبریز
۳.۲ – در حوزه قم
۳.۳ – در حوزه نجف
۴ – اساتید
۴.۱ – استادان مرحله اول
۴.۲ – استادان درس خارج در ایران
۴.۳ – استادان نجف
۵ – دریافت اجازه اجتهاد
۶ – بر کرسی تدریس
۷ – خصوصیات اخلاقی و اجتماعی
۸ – مرجعیت
۹ – شاگردان
۱۰ – انقلاب اسلامی و آیت‌الله غروی
۱۱ – صیانت از حوزه نجف
۱۲ – آثار و تالیفات
۱۳ – معرفی کتاب تنقیح
۱۴ – شهادت
۱۵ – پیام تسلیت رهبر انقلاب
۱۶ – فرزندان
۱۷ – پانویس
۱۸ – منبع

۱ – تاریخ ولادت

میرزا علی غروی تبریزی در سال ۱۳۴۹ق (۱۳۰۹هـ ش) در شهر تبریز متولد شد.

۲ – پدر و مادر

پدر علی غروی، حاج اسدالله فرزند حسن تبریزی از بازرگانان نامی آذربایجان بود و دامنه تجارتش به قفقاز رسیده بود و در بادکوبه «قفقاز» نیز دفتر تجارت داشت. حاج اسدالله به خاطر پایبندی به اعتقادات مذهبی، با آغاز کودتای کمونیستی، دفتر و دارائی خود را در آن سامان رها کرد و به تبریز بازگشت و در حدود سال ۱۳۱۱هـ ش، زمانی که علی دو ساله بود، توسط مخالفان مسموم شد و از دنیا رفت.
مادرش دختر مرحوم سید محمد اسکوئی، از خاندانی اصیل و بانویی با ایمان بود.

۳ – تحصیلات

مادر علی غروی، او را در شش سالگی به مکتب‌خانه‌ای در شهر تبریز سپرد.

۳.۱ – در حوزه تبریز

علی غروی مدتی بعد از سپری کردن مکتب‌خانه‌، وارد مدرسه علمیه طالبیه شد. در حوزه تبریز کتاب‌های سطح، مانند حاشیه ملا عبدالله، «معالم الاصول» و برخی دیگر از کتاب‌های درسی را از اساتید بنام آن سامان از جمله میرزا علی‌اصغر باغمیشه‌ای

[۱] عقیقى بخشایشى، عبدالرحیم، مفاخر آذربایجان، ج۴، ص۲۱۴۰.

[۲] الحلو، سید عامر، احکام الدین بین السائل و المجیب، ص۱۰.

[۳] شریف رازی، محمد، گنجینه دانشمندان، ج۷، ص۲۸۵، مصاحبه با آقا شیخ محمدتقی غروی فرزند آیت‌الله غروی.

[۴] امینی، محمدهادی، معجم رجال الفکر و الادب فی النجف، ج۲، ص۹۱۳.

[۵] مجله آینه پژوهش، ش۵۰، ص۱۰۷.

و میرزا مسلم ملکوتی فرا گرفت.

۳.۲ – در حوزه قم

علی غروی پس از سپری کردن مراحل مقدماتی به حوزه علمیه قم هجرت کرد. درس «فرائد الاصول» را نزد شیخ محمد مجاهدی تبریزی (متوفای: ۱۳۸۰ق)،

[۶] عقیقى بخشایشى، عبدالرحیم، مفاخر آذربایجان، ج۴، ص۲۱۴۲.

[۷] گروهی از نویسندگان، ستارگان حرم، ج۱۸، ص۱۷۶.

«مکاسب» را نزد سید حسین قاضی طباطبائی (متوفای: ۱۳۹۳ق)

[۸] شریف رازی، محمد، آثار الحجه، ج۲، ص۴۴.

[۹] شریف رازی، محمد، گنجینه دانشمندان، ج۲، ص۲۲۷.

[۱۰] آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۴، ص۳۲۷.

[۱۱] جواهر کلام، عبدالحسین، تربت پاکان قم، ج۱، ص۶۰۹-۶۱۲.

[۱۲] امینی، محمدهادی، معجم الرجال الفکر و الادب فی النجف، ج۳، ص۹۶۸.

[۱۳] الحلو، سید عامر، احکام الدین بین السائل و المجیب، ص۱۱.

و «کفایه الاصول» را در محضر آیت‌الله حاج سید احمد خوانساری

[۱۴] الحلو، سید عامر، احکام الدین بین السائل و المجیب، ص۱۱.

[۱۵] عقیقى بخشایشى، عبدالرحیم، مفاخر آذربایجان، ج۴، ص۲۱۴۲.

(متوفای: ۱۴۰۵ق) فرا گرفت.
در فلسفه و علوم عقلی نیز نهایت مطلوب خویش را برآورده ساخت و بالاخره در شانزده سالگی سطوح حوزوی را به پایان رساند.
میرزا علی که در جوانی شنیده بود مردی در تبریز با طی الارض به زیارت کربلا می‌رود، توفیق یافت به محضر آن مرد خدا برسد. خود می‌گوید وقتی وی را پیدا کردم، فرمود دانستن طی الارض من، یعنی پیغام مرگ من! ولی این خبر را به شما می‌دهم که به نجف الاشرف خواهی رفت.

[۱۶] مصاحبه با فرزند آیت‌الله غروی.

او سپس در قم به درس خارج مرحوم آیت‌الله سید محمد حجت کوه‌کمری (متوفای: ۱۳۷۲ق)

[۱۷] گروهی از نویسندگان، ستارگان حرم، ج۱، ص۱.

پیوست.

[۱۸] مجله المرشد، ۱۴۱۷ق، عدد۶، ص۲۵.

[۱۹] عقیقى بخشایشى، عبدالرحیم، مفاخر آذربایجان، ج۴، ص۲۱۴۲-۲۱۴۳.

[۲۰] آینه پژوهش، ش۵۰، ص۱۰۷.

در بیستمین بهار عمرش آیت‌الله حجت او را در حلقه خواص بحث و درس خود جای داد و شیخ علی مقرر (مقرر به کسی گفته می‌شود که پس از پایان درس استاد، یک بار دیگر درس را با توضیحات بیشتری بیان می‌دارد و معمولا در برابر ایرادهایی که ممکن است بر نظریه استاد وارد شود یا اشکالاتی که طلاب مطرح می‌سازند، از رای استاد دفاع می‌کند. از این‌رو مقرر باید کسی باشد که از جهات فهم و بیان مطالب از دیگران برتر باشد.)

[۲۱] مجله المرشد، ۱۴۱۷ق، عدد۶، ص۲۵.

[۲۲] بغدادی، نجاح، نگرشی کوتاه بر زندگی مرجع عالیقدر تشیع حضرت آیت‌الله میرزا علی غروی، ص۲۱.

بحث و درس استاد شد.
شیخ پنج سال به‌طور پیوسته در جلسات درس و بحث خارج فعالانه شرکت کرد. در ضمن از محضر بزرگانی چون آیت‌الله سید حسین بروجردی (رحمه‌الله‌علیه) (متوفای: ۱۳۸۰ق)،

[۲۳] الحلو، سید عامر، احکام الدین بین السائل و المجیب، ص۱۱.

[۲۴] جمعى از پژوهشگران، گلشن ابرار، ج۲، ص۶۶۲.

شیخ عباسعلی شاهرودی (متوفای: ۱۳۸۳ق) و علامه طباطبائی (متوفای: ۱۳۶۰ق) نیز بهره‌ها برد. جایگاه علمی، قدرت بیان، شیوائی سخن و زیبائی نوشتار و گفتار او در جوانی چنان نمود یافت که آیت‌الله سید محمد حجت می‌فرمود: «نمی‌دانم واژه‌ها از این شیخ بیشتر فرمان می‌برند یا انگشتری که آن را هر طور بخواهد در انگشت خود می‌چرخاند!»

[۲۵] عقیقى بخشایشى، عبدالرحیم، مفاخر آذربایجان، ج۴، ص۲۱۴۳.

[۲۶] بغدادی، نجاح، نگرشی کوتاه بر زندگی مرجع عالیقدر تشیع حضرت آیت‌الله میرزا علی غروی، ص۳۴.

۳.۳ – در حوزه نجف

سرانجام فقیه جوان برای تکمیل بعد علمی و معنوی خود راهی نجف اشرف شد و از محضر اساتید برجسته فقه و اصول بهره‌ها برد.

۴ – اساتید

اساتید میرزا علی غروی عبارتند از:

۴.۱ – استادان مرحله اول

۱ ـ علی‌اصغر باغمیشه‌ای؛

[۲۷] الحلو، سید عامر، احکام الدین بین السائل و المجیب، ص۱۱.

[۲۸] عقیقى بخشایشى، عبدالرحیم، مفاخر آذربایجان، ج۴، ص۲۱۴۲.

۲ ـ آیت‌الله حاج سید احمد خوانساری (متوفای: ۱۴۰۵هـ ق.)؛

[۲۹] الحلو، سید عامر، احکام الدین بین السائل و المجیب، ص۱۱.

[۳۰] عقیقى بخشایشى، عبدالرحیم، مفاخر آذربایجان، ج۴، ص۲۱۴۲.

۳ ـ آیت‌الله سید حسین بن احمد قاضی طباطبائی تبریزی (متوفای: ۱۳۹۳هـ ق)؛

[۳۱] شریف رازی، محمد، آثار الحجه، ج۲، ص۴۴.

[۳۲] شریف رازی، محمد، گنجینه دانشمندان، ج۲، ص۲۲۷.

[۳۳] آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۴، ص۳۲۷.

[۳۴] جواهر کلام، عبدالحسین، تربت پاکان قم، ج۱، ص۶۰۹-۶۱۲.

[۳۵] امینی، محمدهادی، معجم رجال الفکر و الادب فی النجف، ج۳، ص۹۶۸.

[۳۶] الحلو، سید عامر، احکام الدین بین السائل و المجیب، ص۱۱.

۴ ـ شیخ محمد فرزند علی‌اکبر مجاهد تبریزی (متوفای: ۱۳۸۰هـ ق).

[۳۷] عقیقى بخشایشى، عبدالرحیم، مفاخر آذربایجان، ج۴، ص۲۱۴۲.

[۳۸] گروهی از نویسندگان، ستارگان حرم، ج۱۸، ص۱۷۶.

درس «کفایه الاصول» مرحوم آخوند خراسانی را در مسجد امام حسن عسکری (علیه‌السّلام) از محضر وی فرا گرفت.

۴.۲ – استادان درس خارج در ایران

۱ ـ آیت‌الله العظمی سید حسین بروجردی (رحمه‌الله‌علیه) (متوفای: ۱۳۸۰هـ ق).

[۳۹] الحلو، سید عامر، احکام الدین بین السائل و المجیب، ص۱۱.

[۴۰] جمعى از پژوهشگران، گلشن ابرار، ج۲، ص۶۶۲.

میرزا فقه و اصول را از ایشان فرا گرفت؛
۲ ـ آیت‌الله العظمی سید محمد حجت کوه‌کمری (متوفای: ۱۳۷۲هـ ق)؛

[۴۱] گروهی از نویسندگان، ستارگان حرم، ج۱، ص۱۸۳.

۳ ـ آیت‌الله شیخ عباسعلی، فرزند قدیر شاهرودی (۱۳۲۰-۱۳۸۳هـ ق)

[۴۲] گروهی از نویسندگان، ستارگان حرم، ج۱۳، ص۱۴۵.

میرزا در دروس خارج فقه و اصول وی شرکت می‌کرد.

۴.۳ – استادان نجف

۱ ـ آیت‌الله شیخ حسین حلی، فرزند علی نجفی (۱۳۰۹-۱۳۹۴ق)
وی از دانشمندان بزرگ حوزه علمیه نجف، و از شاگردان مشهور آیت‌الله نائینی بود. در میان اساتید حوزه نجف جایگاه ویژه‌ای داشت. میرزا یک دوره کامل اصول و مقداری از فقه را از خدمت ایشان فرا گرفت. از آثار تالیفی وی می‌توان به این کتابها اشاره کرد:
اخذ الاجره علی الواجبات.
معامله الدینار بازید منه.
الحاق الولد بالشبهه بالزواج الدائم.
تقریرات فقه و اصول.

[۴۳] الحلو، سید عامر، احکام الدین بین السائل و المجیب، ص۱۲.

[۴۴] حرزالدین، محمد، معارف الرجال، ج۱، ص۲۸۶.

[۴۵] امینی، محمدهادی، معجم الرجال الفکر و الادب فی النجف، ج۱، ص۴۴۲.

۲ ـ آیت‌الله میرزا محمدباقر، فرزند محمدمهدی زنجانی (۱۳۱۴-۱۳۹۴ق)، میرزا علی یک دوره اصول و مقداری از فقه را از وی آموخت.

[۴۶] الحلو، سید عامر، احکام الدین بین السائل و المجیب، ص۱۲.

[۴۷] جمعى از پژوهشگران، گلشن ابرار، ج۷.

۳ ـ آیت‌الله سید ابوالقاسم خویی (متوفای: ۱۴۱۳ق).

[۴۸] جمعى از پژوهشگران، گلشن ابرار، ج۳، ص۴۲۷.

آقای غروی از شاگردان مبرز و فعال مرجع عالیقدر خویی به شمار می‌رفت و از دیرباز در کنار ایشان قرار داشت. میرزا علی از نخستین کسانی بود که تقریرات فقهی استاد را (التنقیح فی شرح العروه الوثقی) به رشته تحریر درآورد و آراء و نظریات او را در میان دانش پژوهان منتشر ساخت. وی از محضر استاد دو دوره اصول و دوره خارج مکاسب کتاب الصلاه آقا رضا همدانی و در روزهای تعطیل مباحث «رضاع»، تفسیر البیان فی تفسیر القرآن و «قواعد» را فرا گرفت.

[۴۹] الحلو، سید عامر، احکام الدین بین السائل و المجیب، ص۱۲.

[۵۰] عقیقى بخشایشى، عبدالرحیم، مفاخر آذربایجان، ج۴، ص۲۱۴۵.

۵ – دریافت اجازه اجتهاد

آیت الله غروی از شیخ محمدحسین کاشف الغطاء (۱۲۹۴-۱۳۷۳هـ ق) اجازه اجتهاد گرفت. در مورد اجازه اجتهاد از مرحوم آقای خویی باید بدانیم که ایشان به شاگردانی که در حوزه نجف و در کنار وی می‌ماندند، اجازه اجتهاد مکتوب نمی‌داد و تنها به کسانی که برای نشر فقه آل محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) از حوزه نجف به مناطق دیگر هجرت می‌کردند، اجازه مکتوب اجتهاد صادر می‌کردند،

[۵۱] مصاحبه با حجهالاسلام شیخ محمدتقی غروی فرزند آیت‌الله غروی.

اما تقریظ وی به کتاب «تنقیح» از اجازه اجتهاد بالاتر است و جایگاه علمی و مرجعیت وی را با تعابیر مختلف بیان کرده است.

[۵۲] خویی، سید ابوالقاسم، التنقیح فی شرح العروه الوثقی، کتاب الطهاره، ج۳، ص۳.

[۵۳] خویی، سید ابوالقاسم، التنقیح فی شرح العروه الوثقی، کتاب الصلوه، ج۲، ص۳.

۶ – بر کرسی تدریس

آیت الله غروی در کنار تحصیل خارج فقه و اصول در نجف، به تدریس سطوح عالیه می‌پرداخت.
مدرسه دارالحکمه که توسط مرحوم آیت‌الله العظمی حکیم (رحمه‌الله‌علیه) در نجف پایه‌گذاری شده بود و مسجد شیخ انصاری شاهد حضور دانش‌پژوهان فراوانی بود که از دورترین نقاط جهان در درس آیت‌الله غروی شرکت می‌کردند.
وی بعد از مدتی از سال ۱۳۷۹ق (۱۳۳۹هـ ش) در پایان سومین دهه عمرش درس خارج فقه و اصول را آغاز کرد. به کاربستن تجربه گرانبهای اساتید و لطافت و شیوایی بیان چنان بر شیوه تدریس ایشان سایه افکنده بود که کوچک‌ترین ناهماهنگی یا ابهام در مطلب به چشم نمی‌خورد. درس فقه و اصول ایشان همه روزه به صورت منظم، صبح و بعدازظهر در مسجد جواهری برپا می‌شد و استاد مباحث پرمحتوای علمی و فقهی را سخاوتمندانه در اختیار پژوهندگان علم قرار می‌داد. به خاطر تبحر و عمق علمی و معنوی وی، جلسات بحث ایشان با حضور انبوه طلاب پر رونق می‌شد به طوری که در این اواخر درس وی از بزرگ‌ترین و سودمندترین بحث‌های خارج نجف اشرف شمرده می‌شد و از جهت کمی و کیفی درس‌ها بین او و آیت‌الله سید علی سیستانی تقسیم شده بود.
آیت الله غروی بعد از رحلت آیت‌الله خویی تلاش زیادی در پاسداری از حوزه علمیه نجف کرد و روش استاد را ادامه داد. وی از سال آغاز تدریس درس خارج، دو دوره کامل خارج «مکاسب» و اصول را تدریس کرد.

[۵۴] الحلو، سید عامر، احکام الدین بین السائل و المجیب، ص۱۶.

[۵۵] عقیقى بخشایشى، عبدالرحیم، مفاخر آذربایجان، ج۴، ص۲۱۴۴.

[۵۶] امینی، محمدهادی، معجم رجال الفکر والادب فی النجف، ج۲، ص۹۱۴.

[۵۷] بغدادی، نجاح، نگرشی کوتاه بر زندگی مرجع عالیقدر تشیع حضرت آیت‌الله میرزا علی غروی.

۷ – خصوصیات اخلاقی و اجتماعی

آیت الله غروی در گفتار و کردار مراقب و به مستحبات شرعی و ترک مکروهات و هواهای نفسانی مقید بود.
ساعات روزانه را وقف تدریس، مطالعه، تالیف و پژوهش و تحقیق، عبادت و رسیدگی به امور فقرا کرده بود. به زیارت حضرت سیدالشهداء (علیه‌السّلام) در هر شب جمعه و خواندن زیارت عاشورا در حرم حضرت علی (علیه‌السّلام) -پس از فراغت از اقامه نماز صبح و زیارت مرقد مطهر علوی- مداومت داشت. فرزندش می‌گوید:
«پدرم می‌فرمود: ما طلبه‌ها بایستی تهذیب نفس بیشتری نسبت به دیگران داشته باشیم، زیرا وقتی ما به بحث می‌نشینیم، همیشه حالت تهاجمی و تدافعی داریم، لذا لازم است ما ملازمت به تهذیب نفس داشته باشیم.»

[۵۸] مصاحبه با فرزند معظم له، عقیقى بخشایشى، عبدالرحیم، مفاخر آذربایجان، ج۴، ص۲۱۴۶- ۲۱۴۷.

در مواظبت از حقوق شرعیه و امانت‌داری زبانزد بود. آیت‌الله حجت فرموده بود: آرزو دارم حقوق شرعیه را در خانه‌ای گرد آورم و کلیدش را به دست این شیخ امین بسپارم.

[۵۹] نگرش بر زندگی مرجع عالیقدر و تشیع، ص۳۵.

[۶۰] مجله المرشد، س ۱۴۱۷ق، عدد۶، ص۳۰.

از اخلاق پسندیده وی می‌توان به زهد، تقوا، بردباری و گشاده‌رویی وی نیز اشاره کرد. بعد از شهادت، یکی از آشنایان وی را در خواب دیده و پرسیده بود: در آن عالم چه چیزی به درد شما خورد؟ وی فرموده بود: دو چیز، یکی زیارت مولایم امام حسین (علیه‌السّلام) و دیگری صبر در برابر ناملایمات.
شیخ محمدتقی می‌گوید:
«پدرم همیشه تکرار می‌فرمود که علم به تنهایی ما را به جایی نمی‌رساند. اگر هر طلبه‌ای بخواهد به قله‌های بالای علمی و معنوی برسد، حتما باید تهذیب نفس داشته باشد.» ویژگی دیگر وی ترک نکردن نماز شب بود. همیشه بعد از نماز شب در حرم علی (علیه‌السّلام) نماز صبح را اقامه و بعد به زیارت و دعا مشغول می‌شد و با طلوع آفتاب به منزل باز می‌گشت. او در خانه‌ای بسیار فرسوده در یکی از محلات قدیمی نجف زندگی می‌کرد و از نظر پوشش پایین‌تر از سطح معمول بود آن هم در روزگاری