پاورپوینت کامل معلولیت در رسانه با تاکید بر فیلم ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل معلولیت در رسانه با تاکید بر فیلم ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل معلولیت در رسانه با تاکید بر فیلم ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از مطالب داخلی اسلاید ها

پاورپوینت کامل معلولیت در رسانه با تاکید بر فیلم ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

اسلاید ۴: سرآغاز گفتار نام خداست که رحمتگرومهربان خلق راستچو آن مرد اعمی بر او بر گذشتبود پاکمردی ز زشـتی بـدورکه خود ذکرحق سود بخشد وراتوجه نمودی توای خوش خصالاگر او نشد هیچ پـاک از خـطابتـرسد ز یـزدان و روزحسـابچگونه توانـی چنین کـار کـردکه از بهـر پندست آیـات حقچرا او عبوس وترشروی گشتچه دانی تو شاید که آنمردکوربسا آمـده بهر ذکر خداچه شد تا برآن مرد دارای مالترا نیست تکلیف ای مصطفیهر آنکس که آید سویت باشتابتو پرهیز سازی ازآن نیـکمـردروا نیست این شیوه و این نسققرآن کریم – سوره عبس(۱۱- ۱)دکتر محمد کمالی – ۱۳۸۷

اسلاید ۵: سر آغاز«تاریخ به تصویر کشیدن افراد دارای ناتوانی، تاریخ نمایشی خردکننده و منفی است؛ به این معنا که افراد دارای ناتوانی، به صورت مردمی که دارای کاستی و نقص هستند، نه به عنوان افرادی با هویت شخصی که دارای ناتوانی هستند، نمایش داده شده‌اند.»دیوید هوی، ۲۵ مارس ۱۹۹۲دکتر محمد کمالی – ۱۳۸۷

اسلاید ۶: سر آغازدر عصر حاضر، به طور روزافزون ارزش‌ها و امتیازهای افراد «غیر ـ ناتوان» نسبت به افراد دارای ناتوانی افزایش می‌یابد.ناتوانی به عنوان یک «مسئله» در مقابل ارزش‌های جامعه نمایش داده می‌شود و پیامی که افراد دریافت می‌کنند این است که باید در بیم و هراس از داشتن یا ابتلا به ناتوانی و معلولیت به سر برند. تمام معیارهای زیبایی در بدنی ورزشکار و تنومند جلوه می‌کند و از کلیشه‌های منفی برای نشان دادن افراد دارای ناتوانی استفاده می‌شود. دکتر محمد کمالی – ۱۳۸۷

اسلاید ۷: بچه های ابدیدکتر محمد کمالی – ۱۳۸۷

اسلاید ۸: زمانی برای مستی اسب هادکتر محمد کمالی – ۱۳۸۷

اسلاید ۹: سر آغازهمه جا تأکید بر نمایش ناتوانی در عضوی از فرد است و توانمندی‌های باقی‌مانده او به حساب نمی‌آید. تحقیقات نشان داده است رابطه معناداری بین تحریف‌های رسانه‌ای در مورد افراد دارای ناتوانی و فرایند تبعیض نسبت به آنان وجود دارد.از این رو به نظر می‌رسد لازم است راهکاری تازه برای تغییر مسیر انتخاب شده یا تحمیل‌شده کنونی و تبیین نقش رسانه در بیان ناتوانی و معلولیت جستجو شود.دکتر محمد کمالی – ۱۳۸۷

اسلاید ۱۰: سر آغازیکی از معلولان پیشگام در این مسیر می‌گوید: «ما «غیرعادی» هستیم زیرا متفاوت هستیم، ما افراد مشکل‌داری هستیم که امکاناتی برای حضور در اجتماع نداریم اما حقیقت این است که مانند همه افراد دیگر، ما هم برخی کارها را می‌توانیم یا نمی‌توانیم انجام دهیم. دامنه‌ای از توانایی‌‌های ذهنی و جسمی که منحصر به هریک از ماست. تنها تفاوت بین ما و سایر مردم، این است که ما فقط با عینکی که متمرکز بر ناتوانی‌های ماست، دیده می‌شویم» (Moriss, 1991: 192-193).دکتر محمد کمالی – ۱۳۸۷

اسلاید ۱۱: لاک پشت ها پرواز می کننددکتر محمد کمالی – ۱۳۸۷

اسلاید ۱۲: سید محسن حسینی طاهابستر پذیرش و اجرای قانون فرهنگ است که به دست اهالی رسانه باید ساخته و یا بازسازی شود. سخن این است که رسانه ملی در گام نخست بایستی ما را آنگونه‌ که هستیم شناخته و به جامعه بشناساند. معلول چاشنی جنگ‌های تلویزیونی نیست که دل اغنیا را به درد آورد تا آنها به یاری بهزیستی بشتابند و وقت مشکلات برایمان اس‌ام‌اس نذر کنند تا گره‌ کارشان باز شود. معلول سوژه‌ای برای فیلم‌های سینمایی در روزهای ماتم و عزا نیست. معلولیت عذاب الهی نیست که شخصیت‌های منفی سریال‌های تلویزیونی بعد از سالها انحراف و کلاهبرداری گرفتار آن شوند. دکتر محمد کمالی – ۱۳۸۷

اسلاید ۱۳: سید محسن حسینی طاهاتصویر مراکز معلولین نباید وسیله بازی با احساسات یک هنرمند شده که یک دانه سیب را به هزار برابر ارزش واقعی‌اش به نفع بهزیستی و به قیمت ضایع شدن آبروی معلولین خریداری نماید. وقتی رسانه‌ ملی، معلولین را محتاج معرفی می‌کند چرا باید از همشهریانم دلگیر باشم که با پول خرد به طرفم می‌آیند. آنها مجری فرهنگی هستند که رسانه به ایشان القا می‌نماید.پرسش اینجاست که چرا نباید در رسانه ملی از توانایی قشر معلول سخن گفت.دکتر محمد کمالی – ۱۳۸۷

اسلاید ۱۴: رنگ خدا – مجید مجیدیدکتر محمد کمالی – ۱۳۸۷

اسلاید ۱۵: سهیل معینی همه ما شاید در قسمتهای ابتدایی سریال شبهای برره چهره فرد نابینایی را به خاطر داشته باشیم که در کوچه های برره راه می رفت و با بزرگ نمایی نقص خود باعث خنده ی بینندگان می شد یا در پخش تلویزیونی تأترهای شهر اصفهان بازیگری را دیده ایم که با لنگیدن خودش و یا لکنت زبانش را به خنده وا می داشتمان. فیلم بید مجنون ساخته مجید مجیدی را به یاد دارید؟ در داستان این فیلم دلیل نابینا بودن قهرمان، نداشتن لیاقت برای استفاده از چشمانش معرفی شد و عقوبت گناه های این فرد نابینایی بود.دکتر محمد کمالی – ۱۳۸۷

اسلاید ۱۶: بید مجنوندکتر محمد کمالی – ۱۳۸۷

اسلاید ۱۷: مهری جعفریمعلول شرایط ویژه‌ای دارد که او را در اقلیت قرار می‌دهد. آیا صرف اقلیت بودن یک شهروند می‌تواند این اجازه را به اکثریت بدهد که نسبت به او از زبانی توهین‌آمیز استفاده کنند و آسایش روحی و روانی وی را برهم بزنند؟این نگاه ناهنجار سراسر توهین که معلول را در مظان اتهام قرار می‌دهد حتی با وجود تعداد زیاد معلولین جنگی که حرمت آنها را پاس می‌دارند، توسط برنامه‌های تلویزیون دولتی هم ترویج می‌شود و در سریال‌های تلویزیونی و حتی در برنامه‌های آموزشی سیما به‌ طورعلنی نشان داده می‌شود. دکتر محمد کمالی – ۱۳۸۷

اسلاید ۱۸: مهری جعفریتوجه کنید به سریال‌های پربیننده که چگونه انسان بد، با معلولیت تاوان عمل خود را می‌دهد! یعنی همه معلولین ما دارند تاوان می‌دهند؟ آیا بهتر نیست آنها را در یک جلسه محاکمه استنطاق کنیم و بفهمیم چه جنایت‌هایی مرتکب شده‌اند؟ عدل الهی حکم می‌کند تاوان اعمال دیگران را نپرداخته باشند، هرچند برخی چنین افکاری هم دارند، پس باید دید خود، مرتکب چه رفتارهای زشتی شده‌اند؟گاه این رسانه سعی دارد به مسایل معلولین بپردازد و تصویرهای کلیشه‌ای پر از تحقیر و توهین نشان می‌دهد: دسته گلی که اهدا می‌شود. گونه‌ای که بوسیده می‌شود، اشک‌هایی که ریخته می‌شوند …دکتر محمد کمالی – ۱۳۸۷

اسلاید ۱۹: دبیرکل سازمان ملل متحددر حدود ۶۵۰ میلیون نفر در سراسر جهان با معلولیت زندگی می‌کنند و با در نظر گرفتن خانواده آن‌ها نزدیک به دو میلیارد نفر در سراسر جهان که تقریبا یک سوم جمعیت جهان محسوب می‌شوند با معلولیت رو به رو هستند و مهم است به خاطر بسپاریم هر کسی در هر لحظه‌ای ممکن است از کار افتاده شود.ضروری است که رفتار و نگرشمان نسبت به افراد دارای معلولیت را تغییر دهیم و اطمینان حاصل کنیم تمامی حقوق اساسی و آزادی‌ها از جمله حق سهیم شدن کامل آن‌ها در جامعه‌ی اطلاعاتی رعایت شده یعنی مشارکت و ایده‌ها ی آن‌ها رعایت شده است.دکتر محمد کمالی – ۱۳۸۷

اسلاید ۲۰: تاریخچهتئاتر های یونان پیوند بین ناتوانی و هر آنچه از لحاظ اجتماعی غیرقابل قبول بوده است.نمایش افراد دارای ناتوانی به عنوان اشخاصی که تهدیدی برای زندگی بهتر افراد غیرناتوان جامعه هستند.دکتر محمد کمالی – ۱۳۸۷

اسلاید ۲۱: تاریخچهتوجه به نحوه تصویرسازی از معلولان در رسانه، به دهه ۱۹۶۰ باز می‌گردد. در سال ۱۹۶۶ نویسنده معلول پاول هانت (Paul Hunt) در بیان دیدگاه‌هایش نوشت: «ما از به تصویر کشیده شدن در قالب آمارها، مثال‌هایی از شجاعت و توانمندی‌، مواردی از انسان‌های شگفت‌انگیز و اجسام قابل ترحمی که ابزار تحریک حس انسان‌دوستی دیگران برای سرمایه‌گذاری در امور خاص هستند، خسته شده‌ایمدکتر محمد کمالی – ۱۳۸۷

اسلاید ۲۲: تاریخچهدر دهه ۱۹۷۰ تشکیل سازمان غیردولتی «حرکت مستقل زندگی» از سوی افراد دارای ناتوانی،مشخص کردن موارد بسیاری از کلیشه‌های منفی فرهنگی نسبت به افراد دارای ناتوانی، در فرهنگ و رسانه‌ها توسط نویسندگان امریکایی، دهه ۱۹۸۰ افزایش مبارزه در راه کسب حقوق برابر برای معلولان رشد قابل توجهی ملاحظات فرهنگی علیه بد جلوه دادن افراد دارای ناتوانی در رسانه‌ها استفاده از تصاویری مثبت‌تر برای آگاه‌سازی و تغییر نگرش منفی جامعه دکتر محمد کمالی – ۱۳۸۷

اسلاید ۲۳: تاریخچهدر سال ۱۹۸۶، انجمن هنری معلولان لندن تشکیل شد که در سال بعد، کنفرانسی را در حیطه هنر و ناتوانی برگزار کرد. هدف کنفرانس، یافتن راه‌هایی برای بهبود ارائه تصویر مثبت از افراد دارای ناتوانی در رسانه‌ها بود. از جمله فعالیت‌های بعدی این انجمن نیز به برگزاری نمایشگاه‌های هنری و فرهنگی، بویژه در زمینه تصاویر صحیح فرهنگی از معلولان می‌توان اشاره کرددکتر محمد کمالی – ۱۳۸۷

اسلاید ۲۴: تاریخچهادامه تلاش‌ در دهه ۱۹۹۰ و نیز سال‌های ابتدایی قرن بیست و یکم : کسب نتایج امیدوارکننده، اما وجود فاصله فراوانی تا وضعیت مطلوب. تصویب کنوانسیون جامع حقوق افراد دارای ناتوانی (۲۰۰۶) ماده ۸ کنوانسیون که در حیطه ارتقای آگاهی است، از دولت‌های عضو خواسته اقدامات جدی و لازم را برای افزایش آگاهی جامعه نسبت به حقوق افراد دارای ناتوانی و مبارزه با رفتارهای کلیشه‌ای مضر و تعصبات خشن در این زمینه به عمل آورند. یکی از بندهای این ماده خواستار تشویق تمام سازمان‌های رسانه‌ای برای به تصویر کشیدن افراد دارای ناتوانی به شکلی شده است که با اهداف این کنوانسیون همخوانی داشته باشددکتر محمد کمالی – ۱۳۸۷

اسلاید ۲۵: وضعیت موجوددر انگلستان، حدود ۹۸درصد خانه‌ها دارای تلویزیون هستند و قریب به ۲۴ ساعت یا سه چهارم از طول هفته، برنامه‌های آن را تماشا می‌کنند. ۶۵درصد مردم روزنامه می‌خوانند و این رقم در روزهای یکشنبه به ۷۲درصد می‌رسد. با این حال به ندرت خبر، گزارش یا تصویری از جمعیت ۵/۱ میلیون نفری مبتلایان به ناتوانی یادگیری در رسانه‌های این کشور مطرح می‌شود. در امریکا در حالی که هم‌اکنون نزدیک ۲۰درصد امریکاییان دارای ناتوانی هستند، کمتر از ۲درصد برنامه‌های تلویزیونی شخصیتی از افراد دارای ناتوانی را نشان می‌دهندمقایسه کشور های توسعه‌یافته می‌تواند شمایی از وضعیت نامطلوب کشورهای در حال توسعه را در این زمینه نشان دهد که در آنها معلولان دسترسی بسیار کمتری به رسانه‌ها دارند. دکتر محمد کمالی – ۱۳۸۷

اسلاید ۲۶: وضعیت موجودامروزه، تصاویر بسیاری از افراد دارای ناتوانی در رسانه‌ها مشاهده می‌شود تحلیل دقیق‌تر موضوع روشن می‌‌کند که مجموعه این تصاویر در فرهنگ عمومی جامعه، به طور معمول، کلیشه‌ای منفی درباره افراد دارای ناتوانی ترسیم می‌کند و اغلب با گرایش نامطلوب مخاطبان همراه استبه نظر می‌رسد در تمامی این تصاویر، تأکید بر مدل پزشکی تعریف ناتوانی آن‌چنان قوی است که جز ترحم، احساسات منفی و تأسف بر این تراژدی شخصی، چیز دیگری حاصل نمی‌شود. شاید بهترین شیوه ارائه چنین تصاویری، تمرکز بر مدل اجتماعی در تعریف ناتوانی باشددکتر محمد کمالی – ۱۳۸۷

اسلاید ۲۷: مدل پزشکی فرد ناقص و معیوب شمرده می‌شود. تشخیص و برچسب زدن انجام می‌شود. نقص، محل توجه قرار می‌گیرد. جداسازی و خدمات جایگزین صورت می‌پذیرد. بازگشت تنها در صورتی ممکن است که فرد دارای نقص، به حالت طبیعی برگردد، در غیر این صورت جداسازی دایم صورت می‌پذیرد. جامعه هیچ گونه تغییری نمی‌کند.دکتر محمد کمالی – ۱۳۸۷

اسلاید ۲۸: مدل اجتماعی فرد ارزشمند است. قوت‌ها و نیازها مشخص می‌شوند. موانع تعیین می‌شوند و راه‌حل‌ها توسعه می‌یابند. منابع در دسترس قرار می‌گیرند. تنوع در امکان بازگشت، الحاق و بازگشت حتمی فرد در نظر گرفته می‌شود. جامعه رشد و نمو می‌کند.دکتر محمد کمالی – ۱۳۸۷

اسلاید ۲۹: نمایش ناتوانی در رسانهتنوع راه‌های به نمایش درآوردن ناتوانی در هر جامعهجنی موریس (۱۹۹۱) معتقد است ناتوانی، بیشتر احساسات افراد غیرناتوان یا عادی و واکنشی است که در برابر ناتوانی نشان می‌دهند. بنابراین ناتوانی در این مسیر عبارت از استعاره برای پیامی خواهد بود که نویسنده غیرناتوان آرزو دارد از همان راهی که برای بیان «زیبایی» استفاده می‌کند، آن را منتقل کند. برای رسیدن به این مقصود، نویسنده بر تبعیض، غفلت و ترسی که به طور عمومی نسبت به ناتوانی وجود دارد تکیه می‌کند و می‌داند که به تصویر کشیدن شخصیتی گوژپشت، بدون پا یا با یک زخم در صورت به طور حتم احساسات خواننده یا مخاطب (بیننده) را برانگیخته خواهد کرد. بیشترین استفاده از ناتوانی برای نمایش شرارت یا القای احساس ناراحتی است که به طور عمده به عنوان کلیشه‌ای فرهنگی پذیرفته شده است»دکتر محمد کمالی – ۱۳۸۷

اسلاید ۳۰: نمایش ناتوانی در رسانهدر اغلب موارد، شخصیت‌ها و افراد دارای ناتوانی جسمی در سینما، تلویزیون و روزنامه‌ها، به شیوه‌ای صحیح و واقعی نشان داده نمی‌شوند و بیشتر صورتی منفی دارند برای مثال مانند فرد فلجی که ناهنجار یا جنایتکار استدر ضمن اغلب جنایتکاران دارای معلولیت نشان داده می‌شوند چنان که به گونه‌ای تلخ و گزنده این امر القا می‌شود که به واسطه شرارت و بدی ذاتی خود به ناتوانی و معلولیت گرفتار شده‌اند. هرچند این افراد بیش از آنکه به صورت جنایتکار به تصویر درآیند به عنوان افرادی ناهنجار مجسم شده‌اند.این طرز تلقی را سال‌های اخیر در چند مجموعه نمایشی که در تلویزیون ایران به نمایش درآمده‌اند به راحتی می‌توان ملاحظه کرد. افرادی که با وجود برخورداری از ثروت به واسطه برخی گناهان یا اعمال ضداخلاقی اینک به بیماری سخت و کشنده‌ای دچار شده‌اند یا گرفتار صندلی چرخ‌دار هستند.دکتر محمد کمالی – ۱۳۸۷

اسلاید ۳۱: نمایش ناتوانی در رسانهدر اغلب فیلم‌ها، این شخصیت غیرناتوان است که موقعیت‌ها را بهتر درک می‌کند و نسبت به افراد دارای ناتوانی راه‌حل‌های بهتری ارائه می‌کندتلویزیون نیز به شکلی اریب زندگی معلولان را مورد توجه قرار می‌دهد و ارائه تصویری دوقطبی و متضاد در آن بسیار متداول است: در یک سو، فردی قابل ترحم و رقت‌انگیز قرار دارد که باید بر زندگی او تأسف خورد و در سوی دیگر قهرمان داستان فردی الهام‌بخش است. در این موارد، بیش از آنکه شخصیت محور داستان باشد ناتوانی موضوع محوری استدکتر محمد کمالی – ۱۳۸۷

اسلاید ۳۲: نمایش ناتوانی در رسانهاز ناتوانی به عنوان عاملی برای کسب همدردی نیز استفاده می‌شود. در نقطه مقابل، افراد دارای ناتوانی بسیار موفق یا فوق‌ستاره‌های دارای فلجی قرار می‌گیرند. این شخصیت‌ها اعم از تخیلی یا غیرتخیلی به شکلی «باورنکردنی» یا «شگفت‌آور» نشان داده می‌شوند. زیرا برای غلبه بر محدودیت‌ها مبارزه کرده‌اند و به عنوان الگو یا معیار اندازه‌گیری موفقیت شخصی معرفی شده‌اند. «اگر شخصی که مبتلا به فلجی ناراحت‌کننده است، بتواند بر موانع فائق آید؛ باید تصور کنید که شما بدون داشتن ناتوانی، حتماً می‌توانید».دکتر محمد کمالی – ۱۳۸۷

اسلاید ۳۳: نمایش ناتوانی در رسانهاشخاصی رقت‌انگیز و قابل ترحم موضوعی برای خشونت اشخاصی شیطانی و شرور اشخاصی مرموز، نادر و عجیب انسان‌هایی شگفت‌آور، باورنکردنی و فوق‌ستاره موضوعی برای ریشخند، تمسخر و استهزا کسانی که با خود دشمنی دارند بار و تحمیل به جامعه اشخاصی از نظر جنسی غیرعادیقادر نبودن به مشارکت کامل در زندگی اجتماعیاشخاصی «عادی»دکتر محمد کمالی – ۱۳۸۷

اسلاید ۳۴: افراد دارای ناتوانی؛ اشخاصی رقت‌انگیز و قابل ترحمشاید بتوان گفت رایج‌ترین شکل استفاده از موضوع ناتوانی در رسانه پیرامون همین محور است. اخیراً این شیوه به دلیل افزایش تبلیغات اماکن خیریه بیش از گذشته استفاده می‌شود. این شیوه سعی دارد با برانگیختن حس ترحم افراد غیرناتوان جامعه، احساس بخشندگی را در آنان تقویت کند. خصیصه رایج داستان‌های امروزی این است که فردی نیازمند و وابسته، مقابل یک شخصیت خوب، پر احساس و بخشنده ایفای نقش می‌کنددکتر محمد کمالی – ۱۳۸۷

اسلاید ۳۵: افراد دارای ناتوانی؛ موضوعی برای خشونتتفکر مرتجع مساوی دانستن ناتوانی با جادوگری، که گاه کشتن معلولان را به واسطه دستورات رهبران مذهبی جایز می‌شمرد ]مارتین لوتر ۱۵۴۶ـ۱۴۸۵، اصلاح‌گر پروتستان گفته بود شیطان را در وجود یک کودک معلول دیده و پیشنهاد کرده بود او را بکشندعلم اصلاح نژاد بعد از انقلاب صنعتی (در قرن نوزدهم) ریشه‌های تاریخی این کلیشه هستند. در جریان جنگ جهانی دوم، کشتار قریب به ۸۰ تا ۱۰۰ هزار فرد معلول از سوی حزب نازی آلمان، بر همین مبنا بوده است.در اغلب فیلم‌ها و داستان‌ها ناتوانی فرد در مراقبت از خود و کسب استقلال در زندگی او را مستحق خشونت می‌سازد. مطالعه ورث مایر (۱۹۸۸) نشان داده که بیش از ۵۰درصد داستان‌هایی که درباره افراد دارای ناتوانی یادگیری نوشته‌اند، آنان را قربانی خشونت جلوه داده‌اند.دکتر محمد کمالی – ۱۳۸۷

اسلاید ۳۶: افراد دارای ناتوانی؛ اشخاصی شیطانی و شروریکی از کلیشه‌های رایج و موانع بزرگ حضور افراد دارای ناتوانی در جامعه شرور جلوه دادن آنهاست. تصویری که شکسپیر از ریچارد سوم ترسیم می‌کند، یا کاپیتان داستان موبی دیک با پای قطع‌شده و افراد بدون دست با هوک مصنوعی در داستان‌هایی مانند جزیره گنج، در همین زمینه قابل ارزیابی است. در روزنامه‌ها هم چنین تصاویری را می‌توان یافت. مانند اخبار حوادث و داستان‌های هیجان‌انگیز که در آنها به شکل خاصی به رابطه نقائص حجمی و ذهنی و اقدامات جنایی پرداخته می‌شود. آنچه از این داستان‌ها دریافت می‌شود، نوعی ترس و نگرانی از افراد دارای نقص و ناتوانی است که بویژه در مورد کودکان نیاز به مراقبت خاص دارند. دکتر محمد کمالی – ۱۳۸۷

اسلاید ۳۷: افراد دارای ناتوانی؛ اشخاصی مرموز، نادر و عجیب افراد معلول گاه در جریان داستان فیلم یا درام تلویزیونی، برای القای فضای خاصی به کار گرفته می‌شوند مانند فریتز (Fritz) در فیلم فرانکشتاین، در حالی که در رمان اصلی، این شخصیت وجود ندارد و برای افزایش حس ترس و وحشت، کارگردان او را به داستان اضافه کرده است. یا در فیلم «خوب، بد، زشت» از دشمنی قدیمی صحبت می‌شود که یک پا ندارد و به «سرباز نصفه» معروف شده است. هرچند او تنها یک بار در فیلم ظاهر می‌شود و چند جمله هم بیشتر سخن نمی‌گوید، تصویری کامل و قوی از وحشیگری، خشونت و زشتی را که حاصل غرب وحشی است، ارائه می‌کند؛ عبارت «سرباز نصفه» این پیام را انتقال می‌دهد که افرادی که یک پا ندارند، انسان‌هایی نصف و نیمه و احتمالاً شرور هستند.دکتر محمد کمالی – ۱۳۸۷

اسلاید ۳۸: افراد دارای ناتوانی، انسان‌هایی شگفت‌آور، باورنکردنی و فوق‌ستارهاین شاید شبیه کلیشه‌ای باشد که سیاهپوستان را دارای قدرتی به مراتب بیشتر از سفیدپوستان نمایش می‌دهد. گاه معلولان را افرادی با توانایی‌های جادویی جلوه می‌دهند که قدرتی ماوراء قدرت انسانی دارند همچنان که اغلب، نابینایان به عنوان کسانی که دارای حس ششم هستند یا شنوایی قدرتمندی دارند، شناخته می‌شوند. از میان این فیلم‌ها فیلم «پای چپ من» را که جوایز زیادی را از آن خود کرده است، می‌توان نام برد.دکتر محمد کمالی – ۱۳۸۷

اسلاید ۳۹: پای چپ مناین فیلم که براساس داستان زندگی نویسنده معلول «کریتی براون» و با بازی او ساخته شده است نشان می‌دهد او چگونه بر نقص عضو (نداشتن پا) و هم بر فقر خود غلبه کرده و تبدیل به هنرپیشه، نویسنده و شاعری توانا شده است. هرچند باید گفت در میان هنرپیشه‌هایی که برای بازی در چنین فیلم‌هایی برنده جایزه شده‌اند، تنها یک نفر دارای ناتوانی بوده استدر میان مجموعه‌های تلویزیونی هم مواردی از این دست وجود دارد از جمله «ایرون ساید» که در ایران هم به نمایش درآمده و داستان کارآگاهی است که بر صندلی چرخدار می‌نشیند و بسیار قوی عمل می‌کند یا مجموعه «لانگ استریت» که داستان کارآگاه نابینایی را روایت می‌کند که قدرت شنوایی فوق انسانی دارد. در مطبوعات هم نمونه‌های چنین داستان‌هایی را می‌توان یافت.دکتر محمد کمالی – ۱۳۸۷

اسلاید ۴۰: پای چپ منپای چپ من: داستان کریستی براون فیلمی درام محصول ۱۹۸۹ ایالات متحده به کارگردانی جیم شرایدن و هنرنمایی دانیل دی-لوئیس است.این فیلم داستان زندگی کریستی براون است که مبتلا به فلج مغزی است و تنها می‌تواند پای چپ خود را حرکت دهد. فیلمنامه این اثر اقتباسی است از کتابی به همین نام نوشته کریستی براون.این فیلم برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد برای دانیل دی-لوئیس و همچنین جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای برندا فریکر شده است.جایزه بهترین فیلم حلقه منتقدان فیلم نیویورک در سال ۱۹۸۹ به فیلم پای چپ من اهدا شد.دکتر محمد کمالی – ۱۳۸۷

اسلاید ۴۱: افراد دارای ناتوانی؛ موضوعی برای ریشخند، تمسخر و استهزاخندیدن به ناتوانی چیز تازه‌ای نیست، طی قرن‌ها افراد دارای ناتوانی، موضوعی برای سرگرمی و تفریح افراد غیرناتوان بوده‌اند. کتاب‌های فکاهی بسیاری را در جوامع مختلف می‌توان یافت که تمرکز مطالب آنها بر نقص و ناتوانی افراد است. حتی امروزه استهزای افراد دارای ناتوانی، بزرگ