پاورپوینت کامل درس یک دینی دهم رشته انسانی ۲۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل درس یک دینی دهم رشته انسانی ۲۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل درس یک دینی دهم رشته انسانی ۲۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از مطالب داخلی اسلاید ها

پاورپوینت کامل درس یک دینی دهم رشته انسانی ۲۱ اسلاید در PowerPoint

اسلاید ۳: آیا تاکنون با خود اندیشیده اید که ما «انسا ن ها» برای چه آفریده شده ایم و «هدف» از زندگی ما در این جهان چیست؟

اسلاید ۴: جهان هدفمنددر پس خلقت تک تک موجودات این جهان هدفی وجود دارد؛ زیرا خالق آنها خدایی حکیم است؛ یعنی خدایی که هیچ کاری را بیهوده انجام نمی دهد. قرآن کریم در آیات گوناگون براین نکته تأکید می کند و «حق» و آفرینش جهان رامی داند. از آن جمله می فرماید: وَ ما خَلَقنَا السَّماواتِ وَ الاَرضَ******و ما آسمان ها و زمینو ما بَینَهُما لاعِبینَ******و آنچه بین آنهاست را به بازیچه نیافریدیم،ما خَلَقناهُما الّ بالحَقّ*******آنها را جز به حق خلق نکردیم.

اسلاید ۵: حق بودن آفرینش آسمان ها و زمین به معنای هدف دار بودن خلقت آنهاست. این آیه به خوبی دلالت بر این دارد که جهان آفرینش بی هدف نیست و هر موجودی بر اساس برنامه حساب شده ای به این جهان گام نهاده است و به سوی هدف حکیمانه ای در حرکت است. انسان نیز مانند موجودات دیگر، از این قاعده کلی جدا نیست و قطعا هدفی از آفرینش او وجود داشته است. هدفی که گام نهادن او در این دنیا، فرصتی است که برای رسیدن به آن هدف به او داده شده است. از این رو، حضرت علی هرگاه که مردم را موعظه می کرد، معمولا سخن خود را با این عبارات آغاز می کرد:ای مردم… هیچ کس بیهوده آفریده نشده تا خود را سرگرم کارهای لهو کند و او را به خود وا نگذاشته اند تا به کارهای لغو و بی ارزش بپردازد.نهج البلاغه، حکمت۳۷۰