پاورپوینت کامل بررسی اقلیم در ساختمان سازی ۸۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بررسی اقلیم در ساختمان سازی ۸۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بررسی اقلیم در ساختمان سازی ۸۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از مطالب داخلی اسلاید ها

پاورپوینت کامل بررسی اقلیم در ساختمان سازی ۸۲ اسلاید در PowerPoint

اسلاید ۴: اقلیم معتدل و مرطوب (سواحل دریای خزر)سواحل بحر خزر با اعتدال هوا و بارندگی و فراوان جزو مناطق معتدل محسوب می گردند. منطقه فوق که به صورت نواری بین رشته کوههای البرز و دریای خزر محصور شده از جلگه های پستی تشکیل می شود که هر چه به طرف شرق پیشروی می کند از رطوبت و اعتدال هوای آن کاسته می گردد. در حقیقت رشته کوههای البرز جلگه های پست خزر را از فلات مرکزی جدا ساخته و حد فاصل دو آب و هوای متضاد می باشد. از ویژگیهای این اقلیم رطوبت زیاد هوا و اعتدال درجه حرارت آن است. دمای هوا در روزهای تابستان معمولا بین ۲۵ و ۳۰ درجه سانتی گراد و در شبها بین ۲۰ تا ۲۳ درجه سانتیگراد بوده و در زمستان معمولا بالای صفر است. بارندگی در این منطقه بسیار زیاد و در تابستان به شکل رگبار است. شهرهای رشت، بندر انزلی، بابلسر وگرگان در این منطقه قرار دارند.

اسلاید ۵: اقلیم سرد (کوهستانهای غربی)کوهستانهای غربی که دامنه های غربی رشته کوههای مرکزی ایران را شامل می شود، با توجه به اینکه در این منطقه متوسط دمای هوا در گرمترین سال ماه بیش از ۱۰ و متوسط حداقل دمای هوا در سردترین ماه کمتر از ۳ درجه سانتی گراد است، جزو مناطق سردسیر محسوب می گردند. سلسله کوههای غربی چون سدی مانع نفوذ هوای مرطوب مدیترانه به داخل فلات ایران شده و رطوبت هوا را در دامنه های خود نگه می دارند. از ویژگیهای این اقلیم گرمای شدید دره ها در تابستان و اعتدال آنها در فصل زمستان است. مقدار و شدت تابش آفتاب در تابستان این منطقه زیاد و در زمستان بسیار کم است. زمستانها طولانی، سرد و سخت بوده و در چندین ماه از سال زمین پوشیده از یخ است. در سراسر این منطقه از آذربایجان تا فارس زمستانها به شدت سرد بوده و سرما از اوائل آذر ماه شروع شده و کم و بیش تا اواخر فروردین ماه ادامه می یابد. مقدار بارندگی در تابستان کم و در زمستان زیاد و اکثرا به صورت برف است. برفهای پیاپی اکثر قلل را پوشانده و در ارتفاعات بیش از ۳۰۰۰ متر همواره برف دائمی وجود دارد. به طور کلی در این منطقه، بهاری کوتاه زمستان و تابستان را از هم جدا می سازد. شهرهای تبریز، ارومیه، سنندج وهمدان در این اقلیم قرار دارند.

اسلاید ۶: اقلیم گرم وخشک (فلات مرکزی)در این اقلیم که اکثر مناطق نیمه استوایی را شامل می شود در اثر وزش بادهای مهاجر که از جنوب غرب و شمال غرب به طرف استوا در حرکت هستند، هوا بسیار خشک است. این بادها بیشتر رطوبت خود را هنگام عبور از روی قاره های بزرگ از دست می دهند. علاوه بر این در مناطق نیمه استوایی که جزو مناطق با فشار هوای زیاد هستند، هوا به دلیل حرکت از قسمتهای بالایی آتمسفر به پائین گرم و خشک می شود. توجه به خشکی هوا در این مناطق که با ویژگیهای دیگر همراه است از نظر تامین آسایش انسان و در نتیجه طراحی ساختمان اهمیت فراوانی دارد. تابش مستقیم آفتاب در این مناطق شدید بوده و ۷۰۰ تا۸۰۰ کیلو کالری در ساعت در متر مربع ( (K.Cal/ h/ mدر سطوح افقی انرژی تولید می نماید. حتی این شدت با افزوده شدن اشعه منعکس شده از سطوح لم یزرع زمین افزایش می یابد. آسمان این مناطق در بیشتر اوقات سال بدون ابر است اما مه و طوفان گرد و خاک معمولا در بعد از ظهرها در اثر گرم شدن و حرکت لایه های هوای نزدیک به زمین پدید می آید.

اسلاید ۷: رطوبت کم و نبودن ابر درآسمان باعث می شود که دامنه تغییرات دمای هوا در این مناطق بسیار زیاد شود. در تابستان تابش افتاب سطح زمین را در روز تا ۷۰ درجه سانتیگراد گرم می کند، در حالیکه در شب دمای سطح زمین به سرعت کاهش یافته و به ۱۵ درجه سانتیگراد یا پائین تر می رسد. البته نوسان دمای هوا کمتر از این است اما در هر حال میزان تغییرات آن به ۲۰ درجه سانتی گراد می رسد. دمای هوا در روزهای گرم تابستان به ۴۰ تا ۵۰ درجه سانتیگراد و در شبها به ۲۵ تا ۱۵ درجه سانتیگراد می رسد.در فلات مرکزی که بزرگترین منطقه ایران است و اطراف آن را ناهمواریهای مرتفعی محصور نموده، صرفنظر از حاشیه متصل به ارتفاعات و بعضی حوضه های مستقل داخلی آب و هوای گرم و خشک حکمفرماست که از مشخصات آن زمستانهای سخت و سرد و تابستانهای گرم و خشک است. با توجه به وضع پراکندگی عوارض جغرافیایی در فلات مرکزی می توان دو منطقه متمایز آب و هوایی نیمه بیابانی و بیابانی در آن تشخیص داد.

اسلاید ۸: فرم کالبدی ساختمان فرم کالبدی یک ساختمان مناسب، باید پاسخگوی نیازها و ضوابط یاد شده باشد. در رابطه با جلوگیری از تاثیر هوای گرم در فضاهای داخلی ساختمان (اولویت اول در ضوابط طراحی)، ساختمانی با پلان مربع و فرمی نزدیک به مکعب مناسبتر است چون نسبت سطح به حجم چنین ساختمانی به حداقل می رسد و در نتیجه سطح کمتری در معرض شرایط خارجی قرار می گیرد. اما در رابطه با اولویت یعنی به حداقل رساندن تاثیر تابش آفتاب بر سطوح خارجی ساختمان، ساختمان هر جه فرمی کشیده تر، یعنی نماهای غربی و شرقی کوچکتری داشته باشد، مناسبتر است.بام ساختمان، در تابستان بیشترین مقدار انرژی خورشیدی را در این اقلیم کسب می کند، بنابراین کاهش سطح بام (استفاده از ساختمانهای چند طبقه) منجر به کاهش انرژی تابشی تابیده شده به بام در ساختمان خواهد شد. اما ساختمانهای چند طبقه دارای دیوارهای بلندتری هستند و عملا ایجاد سایه بر روی سطح دیوارهای خارجی آنها مشکلتر است. در ساختمانهای یک طبقه یا دو طبقه، جلو آمدگی بام و سقف طبقه اول، امکان ایجاد سایه بر روی دیوارهای خارجی را فراهم می سازد. بنابراین، فرم مناسب باید در مجموع، سطح مشرف به آفتاب کمتری داشته باشد، فرم نهایی در این رابطه را می توان با توجه به امکانات طرح و نحوه پاسخگویی به این نیاز انتخاب نمود.

اسلاید ۹: دراقلیم گرم و مرطوب ، کار آیی مصالح ساختمان سنگین، در تعدیل شرایط حرارتی فضاهای داخلی ساختمان بیش از کار آیی تهویه طبیعی است. بنابراین، ایجاد جریان دائمی هوا در فضاهای داخلی ضرورت ندارد. در نتیجه، فرمهای فشرده و متراکم مناسبتر از فرمهای باز و گسترده هستند. لازم به یاد آوری است که در ظهرها و بعد از ظهرهای پنج ماه از سال (در گرمترین مواقع ماههای مه، ژوئن، ژوئیه، سپتامبر و اوت – اواسط اردبیهشت تا اواسط شهریور) چون هوا بسیار گرم است باید از ورود آن به ساختمان جلوگیری نمود. در ضمن در شبهایی که هوا خوب است می توان از فضاهای خارجی ساختمان (پشت بام یا حیاط) استفاده کرد، بدین ترتیب میزان نیاز به کوران از ۱۷ در صد مواقع سال به ۸ در صد کاهش خواهد یافت.عامل دیگری که در تعیین فرم ساختمان در این اقلیم تاثیر می گذارد، کنترل بادهای غبار آلود است. از این نظر، ساختمانهایی که دارای حیاط هستند، مناسبترین فرم شناخته شده اند.ساختمانهای فشرده و درون گرای موجود در بافت قدیمی که دارای فضاهایی یکطرفه و مشرف به حیاطهای داخلی واقع در سایه اند، مناسبترین فرم ساختمان در رابطه با شرایط اقلیمی این شهر را دارند.

اسلاید ۱۰: بافت مجموعه مسکونی ضرورت ایجاد جریان دایمی هوا در فضاهای داخلی ساختمان مهمترین واقع در یک مجموعه را تحت تاثیر قرار می دهد. هرچه هوا مناسبتر و نیاز به ایجاد کوران در فضاهای داخلی بیشتر باشد، ایجاد بافتی گسترده تر ضرورت بیشتری می یابد. اما در اقلیم گرم و مرطوب هوا در بسیاری از مواقع سال گرم و در بعضی مواقع سال کمی شرجی است، از طرف دیگر، ایجاد جریان دایمی هوا در فضاهای داخلی ساختمان ضرورتی ندارد. بنابراین، بافت مجموعه های مسکونی در این شهر می تواند کاملا فشرده باشد و نیازی به ایجاد فاصله مناسب بین ساختمانها در ارتباط با بادهای محلی نیست.هر چه تعداد و مساحت دیوارهای مشترک بین ساختمانهای مجاور هم بیشتر باشد، بهتر است. در صورتی که ساختمانها در نماهای شرقی و غربی با هم مشترک باشند، سطح مشرف به شدیدترین تابش آفتاب تابستان در این ساختمانها کمتر خواهد شد. چسبندگی ساختمانها به یکدیگر کل سطح خارجی ساختمانها را کاهش خواهد داد و این فشردگی زمان تاخیر کلی مجموعه را نیز افزایش می دهد. نزدیکی ساختمانها به یکدیگر باعث افزایش میزان سایه متقابلی خواهد شد که این ساختمانها بر یکدیگر ایجاد می کنند.

اسلاید ۱۱: الگوی اشغال زمین منظور از الگوی اشغال زمین، نحوه قرار گرفتن ساختمان در قطعه زمین مربوط به آن است. فرم کالبدی ساختمانها و الگوی اشغال زمین، توام با یکدیگر، بافت مجموعه مسکونی را به وجود می آورند. در این قسمت، الگوهای معمول و مترادف اشغال زمین، صرفا از نظر اقلیمی مورد بررسی قرار می گیرد. هدف از این بررسی، مطالعه معایب و محاسنی است که هر یک از این الگوها در ارتباط با نیازهای حرارتی و ضوابط کلی طراحی دارند. این نحوه قرار گیری ساختمانها در هشت الگو گنجانده شده که به تفضیل در باره هر کدام در صفحات بعدی توضیح خواهیم داد.

اسلاید ۱۲: الگوی ۱: ساختمان تقریبا در وسط زمین مورد نظر قرار گرفته و از چهار طرف به هوای خارج ارتباط دارد.در این الگو، مساحت سطوح مشرف به شرایط خارجی به حداکثر می رسد. نماهای شمالی و جنوبی را می توان به راحتی در مقابل تابش آفتاب کنترل نمود. هر چه دیوارهای شرقی و غربی کوچکتر باشند بهتر است. در صورت پیش بینی پنجره هایی تنها در نماهای شمالی و جنوبی، این ساختمان اصطلاحا دو طرفه خواهد بود، یعنی از دو سمت مقابل به هم نورگیری خواهد داشت، در این حالت می توان جهت استقرار ساختمان را در ارتباط با عملکرد این دو نما تعیین نمود. وجود پنجره های مقابل هم، امکان جریان یافتن هوا در فضاهای داخلی را فراهم می سازند. این الگو اصولا در مجموعه ها بافت فشرده و متراکمی را ایجاد نخواهد کرد و طبیعتا درون گرا باشد.

اسلاید ۱۳: الگوی ۲: مانند الگوی ۱، با این اختلاف که، ساختمان تمام عرض زمین را اشغال کرده است. این الگو نیز ساختمانی دو طرفه محسوب می شود. در این حالت، به دلیل مشترک بودن دیوارهای شرقی و غربی ساختمانهای مجاور هم، از تابش شدیدترین آفتاب تابستانی بر سطوح خارجی ساختمان جلوگیری می شود. مساحت سطح خارجی این الگو کمتر از الگوی قبلی است. این الگو غیر از موارد یاد شده تفاوت دیگری با الگوی ۱ ندارد و در مجموعه های ساختمانی، بافت فشرده ای ایجاد نمی کند. به طور کلی ساختمانهای یک یا دو طرفه درون گرا نیستند و تنها می توان آنها را با دیوارهای بلند محصور نمود.

اسلاید ۱۴: الگوی ۳: ساختمان در منتهی الیه قسمت شمالی زمین قرار گرفته و تمام عرض آن را اشغال کرده است.این الگو در مجموعه های ساختمانی به صورت ساختمانی یک طرفه در می آید که فقط یک نمای اصلی دارد. نسبت سطح به حجم این الگو نیز مانند الگوی قبلی است. به دلیل وجود یک نمای اصلی، کنترل تابش آفتاب به ساختمان به راحتی امکان پذیر نیست و می توان در رابطه با نورگیری و کنترل تابش آفتاب مناسبترین جهت استقرار چنین ساختمانی را به سادگی تعیین کرد. در این الگو، به دلیل وجود یک نمای اصلی، امکان برقراری جریان هوا در فضاهای داخلی امکانپذیر نیست. در صورتی که برای هر یک از فضاها در و پنجره پیش بینی شود، جریان هوای آرامی در آنها ایجاد خواهد شد.

اسلاید ۱۵: الگوی ۴: ساختمان مانند حالت قبل در منتهی الیه شمالی قطعه زمین قرار دارد. با این تفاوت که در این الگو حیاط کوچکی در قسمت شمالی ساختمان پیش بینی شده است.تنها تفاوتی که در این الگو با الگوی قبلی دارد، این است که در این حالت می توان با پیش بینی بازشوهایی در نماهای معطوف به حیاط کوچک، امکان برقراری جریان هوا در فضاهای داخلی را فراهم ساخت. نسبت سطح به حجم این الگو کمی بیشتر از الگوی قبلی است.

اسلاید ۱۶: الگوی ۵: ساختمان «L» شکل در این نمونه ساختمان دو ضلع عمود بر هم قطعه زمین را اشغال کرده و دارای دو نمای عمود بر هم است. این نمونه، در مجمعه های ساختمانی می تواند بافت نسبتا متراکمی ایجاد نماید. در صورتی که ساختمانهای واقع در یک مجموعه، در نماهای غیر اصلی به یکدیگر اتصال یابند، مساحت سطوح خارجی آنها تقلیل خواهد یافت. هر یک از بالهای ساختمان، باعث ایجاد سایه متقابل بر یکدیگر می شوند و در مجموع، سطوح واقع در سایه ساختمان افزایش می یابد. شکستگی ایجاد شده در این فرم وجود نماهای عمود بر هم، امکان درون گرا بودن و بسته شدن فرم ساختمانی را فراهم می سازد. مشکل عمده ای که در این الگو وجود دارد این است که، نماهای عمود بر هم، در صورتی که هر دو دارای یک ارزش باشند، امکان تعیین جهتی مناسب برای استقرار ساختمان را فراهم نمی سازد و در صورتی که یکی از نماها در جهت مناسبی قرار داده شود، نمای دیگر جهت مطلوبی نخواهد داشت. علاوه بر این، گرچه ساختمان دارای دو نمای اصلی است، اما از نظر ایجاد کوران در فضاهای داخلی این دو نما نقش مهمی ایفا نمی کننند.

اسلاید ۱۷: الگوی ۶: ساختمان دو طرفه مجزا، ساختمان به طور مجزا در دو طرف زمین مورد نظر قرار گرفته است. هر یک از قسمتهای این ساختمان مانند یک ساختمان یکطرفه عمل می کند، بنابراین موارد یاد شده در مورد ساختمان یکطرفه در مورد هر یک از قسمتهای این الگو صادق است. در ارتباط با مساحت سطوح خارجی و نسبت سطح به حجم و همچنین کنترل تابش آفتاب و تعیین جهت استقرار ساختمان، این الگو مشابه الگوی دو طرفه عمل می کند. در مواردی که زیر بنای کافی وجود دارد و می توان فضاهای جداگانه ای برای استفاده در فصول مختلف پیش بینی نمود، این الگو، الگوی بسیار مناسبی است. قسمت شمالی که نمای جنوبی دارد برای زمستانها کاملا مناسب است و قسمت جنوبی که رو به شمال است، برای استفاده در تابستانها مفید خواهد بود. این الگو می تواند فرمی درون گرا و بافتی متراکم ایجاد کند.

اسلاید ۱۸: الگوی ۷ : ساختمان U شکل پیشنهاد چنین الگویی تنها در قطعات بزرگ میسر ایت. در این الگو، در صد اشغال زمین بسیار بالاست و می توان با کنار هم چیدن چنین الگویی، مجموعه های ساختمانی بسیار متراکمی احداث کرد.علی رغم وجود سه نمای مختلف، در این الگو نیز نمی توان جریان هوای مناسبی در فضاهای داخلی ایجاد نمود. در صورتی که در نما یا نماهای مشرف به خارج (کوچه ها) باز شوهایی پیش بینی شود، مشکل ایجاد جریان هوا در فضاهای داخلی بر طرف خواهد شد، اما در این حالت، کل مساحت سطح خارجی ساختمان و در نتیجه نسبت سطح به حجم ساختمان افزایش می یابد. در صورتی که چنین ساختمانهایی در نماهای غیر اصلی به هم اتصال داشته باشند، بافت مجموعه بسیار متراکم و نسبت سطح به حجم هر یک از ساختمانها و کل مجموعه ساختمانی بسیار کم خواهد شد. نماهای مختلف، یا قسمتهای مختلف چنین الگویی باعث ایجاد سایه متقابل بر روی یکدیگر می شوند. به همین دلیل این الگو از نظر کنترل سطوح خارجی در مقابل تابش آفتاب الگوی مناسبی است. کلیه نماهای اصلی این نمونه معطوف به حیاط مرکزی هستند و فرم این ساختمان اصولا درون گرا است.وجود سه نما اصلی و هم ارزش در این الگو ، تعیین جهت مناسبی برای هر سه نما را ، عملا غیر ممکن می سازد.

اسلاید ۱۹: الگوی ۸ : ساختمان حیاط مرکزیاین الگو در قطعات بزرگ قابل پیشنهاد است. ساختمان دارای چهار نمای اصلی است که در چهار جهت مختلف جغرافیایی قرار دارد. از نظر عملکرد اقلیمی، چنین الگویی تنها در مواردی قابل پیشنهاد است که نماهای مختلف دارای ارزشهای متفاوتی باشند، یا امکان تغییر فصلی محل زندگی وجود داشته باشد، چون نماهای مختلف در فصول مختلف عملکرد متفاوتی دارند.این الگو در مجموعه های ساختمانی، بافت بسیار متراکمی را به وجود می آورد. سایه متقابلی که در این الگو ایجاد می شود بسیار زیاد است و همیشه قسمتی از حیاط در سایه قرار می گیرد. این فرم کاملا درون گرا و نسبت به محیط خارج کاملا بسته است.در صورتی که باز شوهای فضاهای مختلف فقط به حیاط باز شوند، مشکلی از نظر تاثیر گرد و غبار در ساختمان وجود نخواهد داشت اما عملا تمام فضاها یکطرفه و جریان هوا در فضاهای داخلی بسیار کم خواهد بود. به دلیل وجود چهار نمای مختلف که هر یک در جهت متفاوتی قرار دارند، عملا تعیین جهت استقرار برای این الگو در صورت هم ارزش بودن نماها بی معنی است. ساختمان حیاط مرکزی، الگوی کاملا آشنایی در بافت قدیمی است.

اسلاید ۲۰: جهت استقرار ساختمانهایکی از مهمترین عواملی که در شکل گیری محیطهای مسکونی تاثیر می گذارد، جهت استقرار ساختمانها و شبکه های دسترسی است. در تعیین جهت استقرار مناسب برای ساختمان همواره باید به عواملی چون دسترسی، شیب و توپوگرافی زمین، ارتباط با ساختمانهای اطراف، اشراف، چشم انداز و بالاخره شرایط اقلیمی محل مورد نظر توجه داشت. امکانات اقتصادی و مسائل فرهنگی، نحوه ساخت و وضعیت اقلیمی هر محل، تعیین کننده نسبت اهمیت هر یک از عوامل یاد شده در تعیین جهت استقرار ساختمان هستند. هر چه امکانات ساخت و کنترل شرایط محیطی ساختمان محدودتر و شرایط اقلیمی وخیم تر باشد، ضرورت هماهنگی ساختمان با طبیعت و شرایط اقلیمی بیشتر خواهد شد. در هر صورت جهت انتخاب شده برای ساختمان باید جوابگوی کلیه نیازهای مطرح شده در جامعه مربوطه باشد. در این قسمت، جهت استقرار ساختمان صرفا در رابطه با شرایط اقلیمی تعیین می شود. به همین دلیل لازم است در انتخاب جهت نهایی، کلیه جهتهایی که از نظر اقلیمی قابل قبولند در ارتباط با عوامل دیگر مورد بررسی قرار گیرند. نقش هر یک از عناصر مختلف اقلیمی در تعیین جهت استقرار ساختمان در شرایط اقلیمی گوناگون، متفاوت است. در مناطق گرم، هدف پرهیز از کسب حرارت ناشی از تابش آفتاب در مواقع گرم است. در مناطق سرد، هدف پرهیز از کسب سرمای ناشی از دمای پایین در مواقع سرد است.در مناطق مرطوب کوشش می شود تا از وزش بادهای محلی در خنک کردن فضاهای داخلی ساختمان حداکثر استفاده به عمل آید.

اسلاید ۲۱: در شرایط اقلیمی مناطق گرم و خشک، با توجه به نیازهای حرارتی ساختمان و امکانات طبیعی موجود، می توان ضوابط تعیین جهت استقرار ساختمان را به ترتیب اولویت بشرح ذیل مشخص نمود:کسب حداقل انرژی خورشیدی در مواقع گرمجلوگیری از نفوذ مستقیم آفتاب به فضاهای داخلی در مواقع گرمجلوگیری یا تقلیل