فایل ورد کامل نگرشها و اقدامات تخصصی درباره غربالگری افسردگی پس از زایمان: آموزش و همکاری بین تخصصی موردنیاز

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

این مقاله، ترجمه شده یک مقاله مرجع و معتبر انگلیسی می باشد که به صورت بسیار عالی توسط متخصصین این رشته ترجمه شده است و به صورت فایل ورد (microsoft word) ارائه می گردد

متن داخلی مقاله بسیار عالی، پر محتوا و قابل درک می باشد و شما از استفاده ی آن بسیار لذت خواهید برد. ما عالی بودن این مقاله را تضمین می کنیم

فایل ورد این مقاله بسیار خوب تایپ شده و قابل کپی و ویرایش می باشد و تنظیمات آن نیز به صورت عالی انجام شده است؛ به همراه فایل ورد این مقاله یک فایل پاور پوینت نیز به شما ارئه خواهد شد که دارای یک قالب بسیار زیبا و تنظیمات نمایشی متعدد می باشد

توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل نگرشها و اقدامات تخصصی درباره غربالگری افسردگی پس از زایمان: آموزش و همکاری بین تخصصی موردنیاز،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

تعداد صفحات این فایل: ۲۴ صفحه

اهداف: اگرچه تحقیقات بیان می کند که مدیریت کردن افسردگی پس از زایمان امکانپذیر است و در شرایط مربوط به امراض کودکان موثر است، اما بررسی نحوه برخورد و اقدامات متخصصان کودکان درباره غربالگری افسردگی پس از زایمان و همکاری بین – تخخصی مهم است. این مقاله نتایج یک ارزیابی دربین متخصصان کودکان را در یک شهر بزرگ در جنوب غرب آمریکا ارائه می کند.
روشها: یک پرسشنامه ۲۰ بخشی برای بررسی نگرشها و اقدامات متخصصان کودکان درباره غربالگری افسردگی پس از زایمان و همکاری بین – تخصصی تولید شد.
نتایج: با اینکه اکثر متخصصان کودکان نگرشهای مثبتی را درباره به وجود آمدن نشانه های جدیدی از افسردگی مادران بیان کردند اما فقط ۶۹ (۳/۶۶%) آخرین باری را که تشخیص دادند که یک مادر در معرض خطر افسردگی پس از زایمان است به یاد می آوردند. دربین ۶۹ متخصص ذکر شده، ۹ (۱۳%) گزارش کردند که آنها مادران جدید را به یک متخصص سلامت روانی ارجاع داده اند و هشت نفر از این نه متخصص سلامت روانی کارگران اجتماعی هستند. نبود زمان (۸۴%) و نا آشنا بودن با منابع سلامت روانی (۵/۵۳%) دو مانعی هستند که متخصصان کودک را از اقدام به غربالگری افسردگی پس از زایمان در کار خود بازمی دارند.
۲۳ متخصص کودک (۱/۲۲%) آموزش های افسردگی پس از زایمان را در سال گذشته دیده اند. متخصصان آموزش دیده در بررسی افسردگی پس از زایمان (t (36)=3.218, p=.002) و دانش معیارهای تشخیص افسردگی (t(45)=4.108, p < .001) به صورت قابل توجهی نمرات بالاتری را به اعتماد به نفس خود دادند. متخصصانی که آموزش دیده بودند همچنین احتمال بالاتری برای غربالگری مادران جدید ازنظر داشتن افسردگی پس از زایمان در کار خود داشتند (ضریب فیشر = ۸۴۵/۷، ۰۱۲/۰ = p).
نتیجه گیری: اجرای آموزش افسردگی پس از زایمان به متخصصان کودکان کمک خواهد کرد تا کارآمدی غربالگری را بهبود ببخشند. کارگران اجتماعی منبع اصلی متخصصان سلامت روانی در شرایط امراض کودکان هستند. ما حرکت به سمت یک همکاری بین – تخصصی و یک مدل یکپارچه غربالگری – ارجاع – مداخله را توصیه می کنیم جاییکه کارگران اجتماعی می توانند ارزیابی و مداخلات بیشتری پس از غربالگری و ارجاع متخصصان کودکان داشته باشند.

عنوان انگلیسی:

Pediatrician attitudes and practices regarding postpartum depression screening: Training and interprofessional collaboration needed

~~en~~ writers :

Miao Yu, McClain Sampson

Objectives: Although research suggest that managing postpartum depression (PPD) is feasible and effective in
pediatric settings, it is important to assess pediatricians attitudes and practices regarding PPD screening and
interprofessional collaboration. This paper presents the results of a survey among pediatricians in a large city in
the southwest U.S.
Methods: A 20-item questionnaire was developed to examine pediatricians’ attitudes and practice on PPD
screening and interprofessional collaboration.
Results: While most pediatricians expressed positive attitudes towards addressing new mothers’ depressive
symptoms, only 69 (66.3%) recalled the latest case in which they recognized a mother at risk of PPD. Among the
۶۹ pediatricians, nine (13%) reported that they referred new mothers to on-site mental health professionals
(MHPs), and eight of the nine MHPs are social workers. Lack of time (84%) and being unfamiliar with available
mental health resources (53.5%) are two major barriers that prevented pediatricians from initiating PPD
screening in their practice.
Twenty-three pediatricians (22.1%) received PPD training in the past year. Pediatricians with training scored
significantly higher on their confidence in assessing PPD (t (36)=3.218, p=.002) and knowledge of diagnostic
criteria of depression (t(45)=4.108, p < .001). Pediatricians who received training were also more likely to
screen new mothers for PPD in practice (Fishers exact=7.845, p=.012).
Conclusion: Implementation of PPD training will help pediatricians improve the efficiency of screening. Social
workers are the main source of on-site MHPs in pediatric settings. We recommend moving towards an interprofessional
collaboration and an integrated screening-referral-intervention model where on-site social workers
could provide further assessment and interventions after pediatricians’ screening and referral.

$$en!!