فایل ورد کامل علم عصب شناسی در روانپزشکی قانونی: از مسئولیت پذیری تا خطرناک بودن: پیامدهای اخلاقی و حقوقی استفاده از عصب شناسی برای ارزیابی خطرات

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

این مقاله، ترجمه شده یک مقاله مرجع و معتبر انگلیسی می باشد که به صورت بسیار عالی توسط متخصصین این رشته ترجمه شده است و به صورت فایل ورد (microsoft word) ارائه می گردد

متن داخلی مقاله بسیار عالی، پر محتوا و قابل درک می باشد و شما از استفاده ی آن بسیار لذت خواهید برد. ما عالی بودن این مقاله را تضمین می کنیم

فایل ورد این مقاله بسیار خوب تایپ شده و قابل کپی و ویرایش می باشد و تنظیمات آن نیز به صورت عالی انجام شده است؛ به همراه فایل ورد این مقاله یک فایل پاور پوینت نیز به شما ارئه خواهد شد که دارای یک قالب بسیار زیبا و تنظیمات نمایشی متعدد می باشد

توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل علم عصب شناسی در روانپزشکی قانونی: از مسئولیت پذیری تا خطرناک بودن: پیامدهای اخلاقی و حقوقی استفاده از عصب شناسی برای ارزیابی خطرات،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

تعداد صفحات این فایل: ۴۵ صفحه

شواهدی از علم عصب شناسی به صورت فزاینده‌ای در دادگاه‌های جنایی به عنوان بخشی از شهادت روانی استفاده می‌شود. تا امروز، ادبیات موضوعی “حقوق عصب شناختی” بر استفاده از عصب شناسی برای ارزیابی مسئولیت‌های کیفری بررسی‌های انجام داده است. به هر حال، در زمینه روانپزشکی قانونی، ارزیابی مسئولیت‌پذیری‌ها به تدریج ضعیف شدند، در حالی که ارزیابی ریسک و خطرناک بودن بار دیگر اهمیت فزاینده‌ای را کسب کرده است. در این مقاله، استدلال خواهیم کرد که معرفی داده عصب شناختی توسط کارشناسان پزشکی قانونی در داده‌های جنایی در آینده به عنوان ابزاری برای ارزیابی یا یک نشانه خطرناک بودن از جرم استفاده می‌شود. قضات در مواجهت با فشار برای تضمین امنیت عمومی ممکن است خواهان تفسیر دانش عصب شناختی و داده به عنوان یک روش هدفمند و قابل اعتماد ارزیابی ریسک تکرار جرم باشند. ابتدا، ما نشان دادن اینکه چگونه زمینه اجتماعی-قانونی فعلی کار پزشکی قانونی را تغییر شکل داده است، با ارزیابی خطرات غالب، را هدف قرار دادیم. در بخش دوم، از نقطه نظر بحرانی وعده اینکه عصب شناسی به نظام عدالت کیفری بهتری با ارائه ابزارهای جدید برای ارزیابی ریسک کمک کند، بررسی می‌کنیم. سپس تشریح اینکه چرا شواهد عصب شناختی احتمال دارد که به عنوان شواهد خطرناک بودن متهمین استفاده شود، را هدف قرار می‌دهیم. در سطح نظری، گرایش فعلی در سیاست‌های جنایتکارانه بر لغزش‌های خطرناک بودن تمرکز می‌کند که به نظر می‌رسد که با یک رویکرد سودمندگرا برای تنبیه “توجیه شده است”، ظاهرا در عصب شناسی جدید چالش‌هایی از مفاهیمی از اراده و مسئولیت پذیری کشف شده است. اگر چه اغلب برای بشردوستی و ترقی خواه ترویج می‌یابد، باور داریم که این رویکرد می‌تواند به یک ابزاری از علم اعصاب به نفع امنیت عمومی منجر شود و به سمت مداخلاتی برود که مستلزم هشدارهای اخلاقی و مخالفت با منافع مجرمین است. آخرین بخش مقاله به برخی از این مسائل می‌پردازد، مانند نشانه‌گذاری مغز آسیب دیده مجرم به دلیل پذیرش یک رویکرد صرفا درمانی برای جرم، و تاثیر بر صدور حکم.

کلمات کلیدی: عصب شناختی | حقوق عصب شناختی | خطرناک بودن | اصول اخلاقی | امنیت | روانپزشکی

عنوان انگلیسی:

Neuroscience in forensic psychiatry: From responsibility to dangerousness: Ethical and legal implications of using neuroscience for dangerousness assessments

~~en~~ writers :

Georgia Martha Gkotsi, Jacques Gasser

Neuroscientific evidence is increasingly being used in criminal trials as part of psychiatric testimony. Up to now,
“neurolaw” literature remained focused on the use of neuroscience for assessments of criminal responsibility.
However, in the field of forensic psychiatry, responsibility assessments are progressively being weakened,
whereas dangerousness and risk assessment gain increasing importance. In this paper, we argue that the introduction of neuroscientific data by forensic experts in criminal trials will be mostly be used in the future as a
means to evaluate or as an indication of an offenders dangerousness, rather than their responsibility. Judges
confronted with the pressure to ensure public security may tend to interpret neuroscientific knowledge and
data as an objective and reliable way of evaluating ones risk of reoffending. First, we aim to show how the current
socio-legal context has reshaped the task of the forensic psychiatrist, with dangerousness assessments prevailing.
In the second part, we examine from a critical point of view the promise of neuroscience to serve a better criminal
justice system by offering new tools for risk assessment. Then we aim to explain why neuroscientific evidence is
likely to be used as evidence of dangerousness of the defendants. On a theoretical level, the current tendency in
criminal policies to focus on prognostics of dangerousness seems to be “justified” by a utilitarian approach to
punishment, supposedly revealed by new neuroscientific discoveries that challenge the notions of free will and
responsibility. Although often promoted as progressive and humane, we believe that this approach could lead
to an instrumentalization of neuroscience in the interest of public safety and give rise to interventions which
could entail ethical caveats and run counter to the interests of the offenders. The last part of this paper deals
with some of these issues—the danger of stigmatization for brain damaged offenders because of adopting a purely
therapeutic approach to crime, and the impact on their sentencing, in particular.

Keywords: Neuroscience | Neurolaw | Dangerousness | Ethics | Security | Psychiatry

$$en!!