فایل ورد کامل تاثیرات بولوس و سوند معده (لوله های بینی معده) در تخلیه معده، محتویات آبی روده کوچک، جریان عروق خونی مزانتریک فوقانی، و غلظت پلاسمای در افراد سالم

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

این مقاله، ترجمه شده یک مقاله مرجع و معتبر انگلیسی می باشد که به صورت بسیار عالی توسط متخصصین این رشته ترجمه شده است و به صورت فایل ورد (microsoft word) ارائه می گردد

متن داخلی مقاله بسیار عالی، پر محتوا و قابل درک می باشد و شما از استفاده ی آن بسیار لذت خواهید برد. ما عالی بودن این مقاله را تضمین می کنیم

فایل ورد این مقاله بسیار خوب تایپ شده و قابل کپی و ویرایش می باشد و تنظیمات آن نیز به صورت عالی انجام شده است؛ به همراه فایل ورد این مقاله یک فایل پاور پوینت نیز به شما ارئه خواهد شد که دارای یک قالب بسیار زیبا و تنظیمات نمایشی متعدد می باشد

توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل تاثیرات بولوس و سوند معده (لوله های بینی معده) در تخلیه معده، محتویات آبی روده کوچک، جریان عروق خونی مزانتریک فوقانی، و غلظت پلاسمای در افراد سالم،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

تعداد صفحات این فایل: ۲۶ صفحه

هدف: هدف ما نشان دادن تاثیرات مصرف مداوم بولوس و سوند معده در تخلیه معده، محتویات آبی روده کوچک، جریان خونی احشائی اندازه گیری شده با استفاده از تصویربرداری رزنانس مغناطیسی (MRI) درباره تغییرات در بخش هورمونی گوارشی پلاسما است.

پس زمینه: لوله های بینی معده اغلب با معده پیچیده می شود اما سهم سوند از حیث روش شناسی در آن نامشخص می باشد.

روش ها: دوازده نفر شرکت کننده مرد بالغ داریم که پیش از اسکن MRI اصلی تحت لوله گذاری معده قرار گرفتند، و ۴۰۰ میلی لیتر انرژی منبع (Nestle) را بیش از ۵ دقیقه یا بصورت مداوم بیش از ۴ ساعت از طریق پمپ در این مطالعه متقاطع تصادفی شده دریافت کردند. تغییرات در حجم معده، محتویات آبی روده کوچک، و جریان خونی شریان مزانتریک فوقانی و همچنین شتاب در طول ۴ ساعت با استفاده از MRI و قند خون و غلظت انسولین پپیتید YY، و گرالین در هر ۳۰ دقیقه مورد سنجش و بررسی قرار گرفت.

نتایج: سوند معده منجر به برآمدگی ها در حجم معده (P < 0.0001)، عروق خونی مزانتریک فوقانی (P < 0.0001)، و شتاب (P = 0.0011)
در مقایسه باتغذیه مستمر گشت. هر دو نوع تغذیه محتویات آبی روده کوچک را کاهش دادند، هر چند که افزایشی در محتویات آبی روده کوچک با تغذیه بولوس پس از ۹۰ دقیقه (P < 0.0068) بود. بصورت مشابه، هر دو نوع تغذیه منجر به کاهش غلظت گرلین می شوند هر چند که این کاهش در مقایسه با تغذیه بولوس (P < 0.0001) بسیار بیشتر است. تغذیه بولوس نیز منجر به افزایش در غلظت انسولین (P = 0.0024) و پپینید YY (P < 0.0001) می شود، با این وجود که در تغذیه مداوم این موارد دیده نمی شوند.

نتیجه گیری: تغذیه مداوم معده موجب افزایش در محتویات آبی روده کوچک نمی شود، از این رو ژله مایع داخل روده کوچک از عوامل اصلی اسهال مربوط به تغذیه لوله ای نیست.

کلمات کلیدی: تغذیه بولوس | تخلیه معده | جریان خونی مزانتری | تغذیه معده | پپیتید YY

عنوان انگلیسی:

Effects of Bolus and Continuous Nasogastric Feeding on Gastric Emptying, Small Bowel Water Content, Superior Mesenteric Artery Blood Flow, and Plasma Hormone Concentrations in Healthy Adults

~~en~~ writers :

Abeed H. Chowdhury, PhD, MRCS, Kathryn Murray, PhD,† Caroline L. Hoad, PhD,† Carolyn Costigan, MSc,† Luca Marciani, PhD, Ian A. Macdonald, PhD,‡ Timothy E. Bowling, MD, FRCP,§ and Dileep N. Lobo, DM, FRCS, FACS, FRCPE

Objective: We aimed to demonstrate the effect of continuous or bolus nasogastric feeding on gastric emptying, small bowel water content, and splanchnic
blood flow measured by magnetic resonance imaging (MRI) in the context of
changes in plasma gastrointestinal hormone secretion.

Background: Nasogastric/nasoenteral tube feeding is often complicated by
diarrhea but the contribution of feeding strategy to the etiology is unclear.

Methods: Twelve healthy adult male participants who underwent nasogastric
intubation before a baseline MRI scan, received 400 mL of Resource Energy
(Nestle) as a bolus over 5 minutes or continuously over 4 hours via pump in this
randomized crossover study. Changes in gastric volume, small bowel water
content, and superior mesenteric artery blood flow and velocity were measured
over 4 hours using MRI and blood glucose and plasma concentrations of
insulin, peptide YY, and ghrelin were assayed every 30 minutes.

Results: Bolus nasogastric feeding led to significant elevations in gastric
volume (P < 0.0001), superior mesenteric artery blood flow (P < 0.0001),
and velocity (P = 0.0011) compared with continuous feeding. Both types of
feeding reduced small bowel water content, although there was an increase in
small bowel water content with bolus feeding after 90 minutes (P < 0.0068).
Similarly, both types of feeding led to a fall in plasma ghrelin concentration
although this fall was greater with bolus feeding (P < 0.0001). Bolus feeding also led to an increase in concentrations of insulin (P = 0.0024) and peptide
YY (P < 0.0001), not seen with continuous feeding.

Conclusion: Continuous nasogastric feeding does not increase small bowel
water content, thus fluid flux within the small bowel is not a major contributor
to the etiology of tube feeding-related diarrhea.

Keywords: bolus feeding | gastric emptying | mesenteric blood flow | nasogastric feeding | peptide YY

$$en!!