فایل ورد کامل ارج نهادن به مردم – ارج نهادن به ایمنی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

این مقاله، ترجمه شده یک مقاله مرجع و معتبر انگلیسی می باشد که به صورت بسیار عالی توسط متخصصین این رشته ترجمه شده است و به صورت فایل ورد (microsoft word) ارائه می گردد

متن داخلی مقاله بسیار عالی، پر محتوا و قابل درک می باشد و شما از استفاده ی آن بسیار لذت خواهید برد. ما عالی بودن این مقاله را تضمین می کنیم

فایل ورد این مقاله بسیار خوب تایپ شده و قابل کپی و ویرایش می باشد و تنظیمات آن نیز به صورت عالی انجام شده است؛ به همراه فایل ورد این مقاله یک فایل پاور پوینت نیز به شما ارئه خواهد شد که دارای یک قالب بسیار زیبا و تنظیمات نمایشی متعدد می باشد

توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل ارج نهادن به مردم – ارج نهادن به ایمنی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

تعداد صفحات این فایل: ۲۲ صفحه

این مقاله هدف از نشان دادن نقش حیاتی رهبران در سیر بهداشت و ایمنی را بیان می کند، از این رو ما در تلاشیم آسیب های شخصی دائمی را از محیط کار حذف کنیم. بایستی رهبران از نقش حیاتی ارزش های شخصی و حقوقی و علم ایمنی و بهداشت آگاه شوند. باید رهبران در نشان دادن اینکه واقعاً مراقب هستند و نسبت به رفاه مردم حریصند تلاش کنند.

بنابراین چه چیزی “ارزش” است؟

ارزش را می توان به عنوان چیزی دارای بها برای یک شخص یا گروه تعریف نمود. ارزش را می توان به اشیاء یا آثار باستانی نسبت داد. ارزش را می توان آن چیزی که برای ما مهم است همانند افراد دیگر، نسبت داد یا به آن چیزهایی که ما آنها را تحسین نموده و برای آنها تلاش می کنیم (برای نمونه احترام، عدالت و صداقت) نیز نسبت داد.
زمانیکه ارزش ها در واژه های احترام، عدالت و صداقت بیان می شوند، برای تمام افراد و گروه های اجتماعی که به سرعت رهبران خود را در برابر این ارزش ها قضاوت می کنند، امری ذاتی است.

مردم تمام رهبران را در سازمان های خود می بینند و به سرعت تعیین می کنند که آیا رهبران به آنها “توجه” می کنند یا خیر (یعنی مردم برای آنها ارزش دارند) و آیا رهبران به امنیت و رفاه همه ی افراد شامل خود رهبران، اعضای تیم بطور یکسان متعهدند یا خیر (امنیت باارزش است).

رهبرانی که واقعاً برای مردم ارزش قائلند، به این نیاز دارند که برای امنیت نیز ارزش قائل شوند. ارج نهادن به مردم و ارج نهادن به امنیت دست در دست هم دارند.
این مقاله تفاوت میان ایمنی به عنوان ملاحظه یا اولویت در طرح ریزی وظایف در تقابل با ایمنی به عنوان یک ارزش کلیدی رهبر (ارزش شخصی) و سازمان (ارزش مشترک) مورد بررسی قرار خواهد داد.

این مقاله زمینه ای را مورد بررسی قرار خواهد داد که بایستی در آن رهبران به بحث در رابطه با اقدامات سازگار با ادعای خود بپردازند. باید رهبران به نحو مطلوب درباره ی ارزش های مشترک شرکت صحبت کرده و با اعتقاد راسخ حرف بزنند.

این به نوبه ی خود نیازمند آن است که ارزش های مستند مشترک سازمان به دربرداشتن “توجه و امنیت افراد” نیاز داشته باشند.

به منظور تبیین این ارزش های مشترک، بایستی رهبر قادر به بیان ارزش های شخصی خود بوده و پیوندها و شکاف های موجود در ارزش های سازمان را یافته و شکاف ها را ترمیم کند.

پس از آن رهبر فرصت بحث پیرامون ارزش های مشترک توجه به سلامت و رفاه افراد را خواهد داشت. اما اگر ارزش ها “زنده” باشند، باید رهبر تلاش بیشتری داشته باشد.
نخست، باید رهبر درباره ی نحوه ی آسیب دیدن مردم و آنچه حین کار به آنها آسیب می زند بسیار آگاه و مطلع باشد.

ثانیاً باید رهبر با راهبردهای مناسب پیاده سازی موفق کنترل بحرانی مرتبط را ایجاد کند.

اگر این دو مورد روی ندهد، مفاهیم توجه و نگرانی برای مردم در دراز مدت توخالی به نظر می رسند. برای نمونه، زمانی که یک شخص در اثر سقوط از یک سیستم دسترسی که طراحی ضعیفی دارد به شدت آسیب دیده است، به سرعت در مورد رهبر به عنوان شخصی ریاکار قضاوت می شود (و این امری موجه است).
سوماً زمانیکه آسیب روی می دهد فرصت منحصر به فردی برای برخورد با اشخاص دخیل در موقعیت با توجه به وضعیت، مقام و توجه و عدم قضاوت نامناسب در مورد آنها وجود دارد.

در اصل، برای رهبران لازم است ارزش های شخصی خود را بشناسند، واقعاً نگران افراد خود و رفاه آنها باشند، و آگاه باشند که افراد چرا و چگونه صدمه می بینند، در این صورت کار مدیریتی مناسب است. بروز آسیب هرچند که مطلوب نیست اما منحصر بفرد بوده و فرصتی برای نشان دادن ارزش توجه است.

عنوان انگلیسی:

Valuing People – Valuing Safety

~~en~~ writers :

Roger Kahler

This paper has the express purpose of demonstrating the critical role of leaders in the
Health & Safety journey, as we strive to eliminate permanent personal damage from the
workplace. Leaders have to become informed of the critical role of personal & corporate
values and the science of Health & Safety. Leaders must strive to demonstrate that they
genuinely care for and are passionate about the well-being of their people.

So what is a ‘value’

A value can be defined as ‘something of worth’ to a person or group. Worth can be
attributed to objects or artefacts. Worth can also be attributed to that which is important to
us, such as other people, or attributed to that which we admire and strive for, e.g. respect,
fairness, and honesty.

When values are expressed in these terms of respect, fairness and honesty, they are
intrinsic to all social groups and people rapidly judge leaders against these values.
People will observe all leaders in their organisation and very quickly determine whether the
leaders care about them (people are being valued) and whether leaders are committed to
the safety and wellbeing of all, leaders and team members alike (safety is valued).
For leaders to genuinely value people, it requires that the leader genuinely values safety.

Valuing people and valuing safety go hand in hand.

This paper will explore the difference between safety as a consideration or priority in task
planning versus safety as a core value of the leader (a personal value) and the
organisation (a shared value).
The paper will explore the theme that for leaders to walk the talk they have to have a ‘talk’.
Leaders desirably should talk about the shared values of the company and talk with
conviction.

This, in turn, requires that the documented shared values of the organisation need to
include ‘the caring for and the safety of our people’.

In order to articulate these shared values, the leader should be able to articulate his/her
own personal values and find the linkages and gaps to the organisational values and close
the gaps.

The leader will then have a chance of talking about the shared values of ‘caring for the
health and wellbeing of’ our people. But more is required of the leader if the ‘values’ are to
‘live’.۲

Firstly, the leader has to be very knowledgeable and very informed about how people are
damaged and what damages them at work.

Secondly, the leader has to then appropriately strategise the successful implementation of
relevant critical controls.

If these two things do not occur, then expressions of care and concern for people will be
shown to be hollow in the longer term. For example, when a person is seriously injured
falling from a poorly designed access system that is known to be poor, the leadership will
rapidly be judged as hypocritical (and justifiably so).

Thirdly, when damage occurs there is a unique opportunity to treat people involved in the
situation with respect, dignity and care and not judge them inappropriately.

In essence, leaders need to understand their own personal values, be genuine in their
concern for people, their welfare and be knowledgeable of what and how people are
damaged so that management activity is relevant. Damaging occurrences are unique,
though not desirable, opportunities to demonstrate the value of caring.

$$en!!