فایل ورد کامل ترمیم و احیاء آسیب های عصب لامبوساکرال در موش هایی با مجرای کیتوزان دارای سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

این مقاله، ترجمه شده یک مقاله مرجع و معتبر انگلیسی می باشد که به صورت بسیار عالی توسط متخصصین این رشته ترجمه شده است و به صورت فایل ورد (microsoft word) ارائه می گردد

متن داخلی مقاله بسیار عالی، پر محتوا و قابل درک می باشد و شما از استفاده ی آن بسیار لذت خواهید برد. ما عالی بودن این مقاله را تضمین می کنیم

فایل ورد این مقاله بسیار خوب تایپ شده و قابل کپی و ویرایش می باشد و تنظیمات آن نیز به صورت عالی انجام شده است؛ به همراه فایل ورد این مقاله یک فایل پاور پوینت نیز به شما ارئه خواهد شد که دارای یک قالب بسیار زیبا و تنظیمات نمایشی متعدد می باشد

توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل ترمیم و احیاء آسیب های عصب لامبوساکرال در موش هایی با مجرای کیتوزان دارای سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

تعداد صفحات این فایل: ۲۶ صفحه

هدف : با وجود پیشرفت های زیاد در جراحی ، آسیب عصب ناحیه ی کمری ناشی از تروما ، عملکرد ترمیم ضعیف و ناکافی می باشد . سلول های بنیادی مزانشیمی مغر استخوان بیانگر عوامل نوروترفیک می باشد و همچنین می توانند به صورت متمایز در درون سلول های عصبی به شکل بالقوه درمان جایگزین موثری را برای نقص لومبوساکرال به وجود بیاورند . هدف از مطالعه ی حاضر ارزیابی عملکرد ترمیم ، بازسازی عصب ، بقای نورون و آپوپتوز پس از قطع عصب لومبوساکرال در گروه دریافت کننده پیوند BMSC به مجرای کیتوزان می باشد .

مدلها : ریشه ی عصب L4–L6 موش ها به صورت عرضی قطع شده است و با سه کیتوزان ۱ سانتی متری متصل شده است ، که به وسیله ی BMSCs یا محیط کشت DMEM تزریق شده اند . بازسازی عصب و فرایند ترمیم به وسیله ی شاخص SFI مورد بررسی قرار گرفته است و به صورت مورفولوژیک تحلیل می شود .

نتایج : در ۶ و ۱۲ هفته بعد از عمل جراحی ، مقادیر SFI در MSC به طور قابل توجهی نسبت بالایی را در مقایسه با DMEM نشان می دهد (P 0.05) . دامنه ی اوج CMAPو سرعت هدایت عصبی در گروه تحت درمان MSC به طور قابل توجهی بالاتر از گروه DMEM است (P 0.01) ، در حالی زمان تاخیر هجوم CMAP در گروه تحت درمان MSCبسیار کوتاه تر از گروه DMEM است . قطر الیاف میلین دار و ضخامت پوشش های میلین در گروه تحت درمان MSC بسیار بالاتر از گروه DMEM می باشد . تفوتی در تعداد نورون های حرکتی در راس قدامی نخاع در ۶ هفته بعد از عمل وجود ندارد ، در حالی که تعداد نرون های حرکتی در گروه تحت درمان MSC در ۱۲ هفته بعد از عمل بسیار بیشتر از گروه DMEM است . تعداد سلول های آپوپتوتیک نیز به شکل قابل توجهی پایین است .

نتیجه گیری : نتایج بدست آمده از مطالعات حاضر نشان می دهد که درمان BMSCs عصب ناحیه ی کمری را بهبود می بخشد . علاوه بر این ، داده های ما نشان می دهد که BMSC ها آپوپتوز نورن حرکتی را مهارمی کند و عملکرد نورون حرکتی را بهبود می بخشد .

کلید واژه ها: عصب ساکارال | سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان | بازسازی عصب | آپوپتوز موتورهای نورونی

عنوان انگلیسی:

Repair and regeneration of lumbosacral nerve defects in rats with chitosan conduits containing bone marrow mesenchymal stem cells

~~en~~ writers :

Lei Zhu a,1, Tao Liu b,1, Jiao Cai c,1, Jun Ma a, Ai-min Chen

Objectives: Despite the great progress in surgical treatment of lumbosacral nerve injuries caused by highenergy trauma, functional recovery remains poor and insufficient. Bone marrow mesenchymal stem cells
(BMSCs), which express neurotrophic factors and can also differentiate into nerve cells, have potential as
an effective alternative therapy for lumbosacral nerve defects. The aim of the present study was to
evaluate the functional recovery, nerve regeneration, motor neuron survival and apoptosis after
lumbosacral nerve transection in rats receiving BMSC transplantation into the chitosan conduit.

Methods: The right L4–L6 nerve roots of rats were transected and bridged with three 1-cm-long chitosan
conduits, which were further injected with the BMSCs (MSC-treated group) or culture medium (DMEM
group). The nerve regeneration and motor function recovery were assessed by the sciatic functional
index (SFI) and analysed electrophysiologically and morphologically.

Results: At 6 and 12 weeks after surgery, the SFI values in MSC-treated group were significantly higher
than those in DMEM group (P  ۰.۰۵). The peak amplitude of CMAP (compound muscle action potential)
and nerve conduction velocity in MSC-treated group were significantly higher than that in DMEM group
(P  ۰.۰۱), while the latency of CMAP onset in MSC-treated group was significantly shorter than that in
DMEM group (P  ۰.۰۱). The diameter of the myelinated fibres and thickness of the myelin sheath in
MSC-treated group were significantly higher than those in DMEM group (P  ۰.۰۵). There was no
difference in the number of motor neurons in the anterior horn of the spinal cord at 6 weeks postoperation (P > 0.05), while the number of motor neurons was significantly greater in MSC-treated group
than that in DMEM group at 12 weeks post-operation (P  ۰.۰۰۱). The number of apoptotic cells was also
significantly lower (P  ۰.۰۱).

Conclusions: The results of the present study showed that BMSCs treatment improved lumbosacral nerve
regeneration and motor function. In addition, our data suggested that BMSCs inhibited motor neuron
apoptosis, and improved motor neuron function and survival in the anterior horn of the spinal cord.

Keywords: Sacral nerve | Bone marrow mesenchymal stem cells | Nerve regeneration | Motor neurons apoptosis

$$en!!